Έφυγες και λιγοστέψαμε...!
Αντρέας Γαλάζιος
Ένας ξεχωριστός άνθρωπος.
Ένας ξεχωριστός σύντροφος.
Ένας πολύτιμος φίλος.
Εκεί, στα περβόλια και στα λιοστάσια του Ζυγού της Άρτας, με τους ανθισμένους κάμπους, στους χωματόδρομους της παιδικής σου ηλικίας σ' αφήσαμε, σύντροφε, φίλε μας, «μικρέ» μας, τη Δευτέρα 19 του Μάη.
Στο ταξίδι χωρίς γυρισμό που ξεκίνησες το βράδυ του Σαββάτου 17 του Μάη.
Το τέλος ενός μαχητή της ζωής και της δράσης.
Μιας ζωής με συνεχείς αγώνες, μιας ζωής με νικηφόρες μάχες.
Κι έχασες την τελευταία μάχη, μα όχι χωρίς να πολεμήσεις στα ίσα, όπως το συνήθιζες.
Κέρδισες τη μάχη της φτώχειας. Όποιος δεν έζησε στην ελληνική επαρχία τις προηγούμενες δεκαετίες και μάλιστα στα ηπειρώτικα χωριά δεν καταλαβαίνει γιατί μιλάμε για μάχη. Μια μάχη που άρχισες από τα 12 σου χρόνια, εσωτερικός μετανάστης, ακολουθώντας τη γνωστή κοινή μοίρα του Ηπειρώτη. Πρώτα στην Άρτα μαθητής στο Γυμνάσιο με κοντά παντελόνια και κατόπιν στην Αθήνα.
Κέρδισες τη μάχη της γνώσης. Πρωτεύοντας στο Γυμνάσιο Άρτας και μετά στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, δεν αρκέστηκες στα υποχρεωτικά και τα αναγκαία. "Την παλεύω την ιστορία" μας έλεγες, πάντα εισάγοντας στη συζήτηση τη διάστασή της. Έπλεες στα νεοελληνικά κείμενα εμβαθύνοντας και εξυμνώντας την ελληνική γλώσσα και γραμματεία. Αλλά ο Σοφοκλής, μας έλεγες, ο Σοφοκλής τα είπε όλα στην Αντιγόνη: Η αντίσταση στην εξουσία, το ήθος και η τιμή σε νόμους ιερούς αποτελούν την πεμπτουσία του περάσματός μας από αυτό τον κόσμο!
Εκεί αναμετράει κανείς το μπόι του...
Κέρδισες τη μάχη της κοινωνικής ένταξης και καταξίωσης. Όπου βρέθηκες, Ιωάννινα, Καστοριά, Πάτρα, άφησες τα ευδιάκριτα ίχνη σου μέσα από τη συμμετοχή σου στους κοινωνικούς αγώνες της εποχής και του τόπου, πάντα μπροστάρης και πρωτοπόρος. Εντάχτηκες στην Αριστερά, όχι επιδερμικά ή τυχαία, αλλά ονειρευόμενος έναν καλύτερο κόσμο, που πίστευες με απέραντη αισιοδοξία πως έρχεται, μέχρι τις τελευταίες σου μέρες.
Κέρδισες την επαγγελματική και εκπαιδευτική μάχη σαν εκπαιδευτικός και δάσκαλος, εγγράφοντας στη συνείδηση των μαθητών σου την αγωνιστική διάθεση για τη ζωή. Τίμησες τον ρόλο του δασκάλου αλλά και του συνδικαλιστή, ξεχώρισες σε όλες τις θέσεις που εκλέχτηκες για την εντιμότητα, το πάθος, τη συνέπεια και την ανιδιοτέλειά σου.
Κέρδισες την εκτίμηση και τη φιλία πολλών ανθρώπων, γιατί ήσουν Άνθρωπος με κεφαλαίο το άλφα, σύντροφέ μας ξεχωριστέ!
Μας κέρδισες και σε χάσαμε! Και λείπεις παντού, σύντροφε και φίλε.
Οι χορδές της κιθάρας σου μετέωρες, όπως η απουσία σου, άλαλες με μια σιωπή αιχμηρή γρατσουνίζουν τις μέρες μας.
Βιάστηκες, σύντροφε. Με σφαλιστά μάτια «άκουσες» το νέο που πρόσμενες με περισσή πίστη και ανυπομονησία. Τη νίκη για την ελπίδα και τη μετουσίωση του κόσμου και των ονείρων σου!
Έφυγες και λιγοστέψαμε...!
Καλό ταξίδι, σύντροφε, καλό ταξίδι, φίλε μονάκριβε!
Νιώθουμε τυχεροί που σε συναντήσαμε...
Οι φίλοι του προσφέρουν στην "Αυγή", την εφημερίδα του, το ποσό των 500 ευρώ στη μνήμη του.
Αντρέας Γαλάζιος
Ένας ξεχωριστός άνθρωπος.
Ένας ξεχωριστός σύντροφος.
Ένας πολύτιμος φίλος.
Εκεί, στα περβόλια και στα λιοστάσια του Ζυγού της Άρτας, με τους ανθισμένους κάμπους, στους χωματόδρομους της παιδικής σου ηλικίας σ' αφήσαμε, σύντροφε, φίλε μας, «μικρέ» μας, τη Δευτέρα 19 του Μάη.
Στο ταξίδι χωρίς γυρισμό που ξεκίνησες το βράδυ του Σαββάτου 17 του Μάη.
Το τέλος ενός μαχητή της ζωής και της δράσης.
Μιας ζωής με συνεχείς αγώνες, μιας ζωής με νικηφόρες μάχες.
Κι έχασες την τελευταία μάχη, μα όχι χωρίς να πολεμήσεις στα ίσα, όπως το συνήθιζες.
Κέρδισες τη μάχη της φτώχειας. Όποιος δεν έζησε στην ελληνική επαρχία τις προηγούμενες δεκαετίες και μάλιστα στα ηπειρώτικα χωριά δεν καταλαβαίνει γιατί μιλάμε για μάχη. Μια μάχη που άρχισες από τα 12 σου χρόνια, εσωτερικός μετανάστης, ακολουθώντας τη γνωστή κοινή μοίρα του Ηπειρώτη. Πρώτα στην Άρτα μαθητής στο Γυμνάσιο με κοντά παντελόνια και κατόπιν στην Αθήνα.
Κέρδισες τη μάχη της γνώσης. Πρωτεύοντας στο Γυμνάσιο Άρτας και μετά στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, δεν αρκέστηκες στα υποχρεωτικά και τα αναγκαία. "Την παλεύω την ιστορία" μας έλεγες, πάντα εισάγοντας στη συζήτηση τη διάστασή της. Έπλεες στα νεοελληνικά κείμενα εμβαθύνοντας και εξυμνώντας την ελληνική γλώσσα και γραμματεία. Αλλά ο Σοφοκλής, μας έλεγες, ο Σοφοκλής τα είπε όλα στην Αντιγόνη: Η αντίσταση στην εξουσία, το ήθος και η τιμή σε νόμους ιερούς αποτελούν την πεμπτουσία του περάσματός μας από αυτό τον κόσμο!
Εκεί αναμετράει κανείς το μπόι του...
Κέρδισες τη μάχη της κοινωνικής ένταξης και καταξίωσης. Όπου βρέθηκες, Ιωάννινα, Καστοριά, Πάτρα, άφησες τα ευδιάκριτα ίχνη σου μέσα από τη συμμετοχή σου στους κοινωνικούς αγώνες της εποχής και του τόπου, πάντα μπροστάρης και πρωτοπόρος. Εντάχτηκες στην Αριστερά, όχι επιδερμικά ή τυχαία, αλλά ονειρευόμενος έναν καλύτερο κόσμο, που πίστευες με απέραντη αισιοδοξία πως έρχεται, μέχρι τις τελευταίες σου μέρες.
Κέρδισες την επαγγελματική και εκπαιδευτική μάχη σαν εκπαιδευτικός και δάσκαλος, εγγράφοντας στη συνείδηση των μαθητών σου την αγωνιστική διάθεση για τη ζωή. Τίμησες τον ρόλο του δασκάλου αλλά και του συνδικαλιστή, ξεχώρισες σε όλες τις θέσεις που εκλέχτηκες για την εντιμότητα, το πάθος, τη συνέπεια και την ανιδιοτέλειά σου.
Κέρδισες την εκτίμηση και τη φιλία πολλών ανθρώπων, γιατί ήσουν Άνθρωπος με κεφαλαίο το άλφα, σύντροφέ μας ξεχωριστέ!
Μας κέρδισες και σε χάσαμε! Και λείπεις παντού, σύντροφε και φίλε.
Οι χορδές της κιθάρας σου μετέωρες, όπως η απουσία σου, άλαλες με μια σιωπή αιχμηρή γρατσουνίζουν τις μέρες μας.
Βιάστηκες, σύντροφε. Με σφαλιστά μάτια «άκουσες» το νέο που πρόσμενες με περισσή πίστη και ανυπομονησία. Τη νίκη για την ελπίδα και τη μετουσίωση του κόσμου και των ονείρων σου!
Έφυγες και λιγοστέψαμε...!
Καλό ταξίδι, σύντροφε, καλό ταξίδι, φίλε μονάκριβε!
Νιώθουμε τυχεροί που σε συναντήσαμε...
Οι φίλοι του προσφέρουν στην "Αυγή", την εφημερίδα του, το ποσό των 500 ευρώ στη μνήμη του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.