Καλή εβδομάδα με τα φρέσκα μηνύματα της κάλπης

Όποιος τα διαβάσει σωστά, θα βγει κερδισμένος στις ευρωεκλογές

   Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους. Μετά από μια κουραστική (και θεονήστικη, μα ούτε ένα κρύο σάντουιτς;) βραδιά στη Νομαρχία, παρακολουθώντας την ροή των τηλεγραφημάτων από τα εκλογικά τμήματα, συνεχίζουμε, προσπαθώντας να διαβάσουμε τα μηνύματα που έβγαλαν οι χθεσινές κάλπες.
   Σε γενικές γραμμές θα συμφωνήσω με το πρωτοσέλιδο της Εφημερίδας των Συντακτών, εάν και είναι λίγο αθηνοκεντρικό, αλλά δεν θα μπορούσε να γίνει κι αλλιώς, καθώς η Ελλάδα έχει εξελιχθεί σε ένα υδροκέφαλο τέρας, με πάνω από το 1/3 του πληθυσμού της να ζει στο Λεκανοπέδιο.
   Είναι αλήθεια ότι στην Αττική και στον Δήμο Αθηναίων, υπήρξαν μεγάλες ανατροπές, καθώς οι εκλεκτοί του Σαμαρά καταποντίστηκαν, όπως έγινε και στην Θεσσαλονίκη με τον Ιωαννίδη.
   Είναι επίσης αλήθεια ότι, δεν είναι μικρό πράγμα σε μια περιοχή με 2.000.000 ψηφοφόρους, να μένουν εκτός β' γύρου οι εκλεκτοί του Σαμαρά. Και ακόμη περισσότερο, δεν είναι καθόλου μικρό πράγμα, οι εκλεκτοί της μιντιοκρατίας, ο Σγουρός και ο Καμίνης, που οι φτιαχτές δημοσκοπήσεις τους εμφάνιζαν ως αδιαφιλονίκητα φαβορί, να βρίσκεται ο ένας δεύτερος κι ο άλλος να νοιώθει την καυτή ανάσα του "μικρού", στο μόλις 1% διαφορά.
   Θα ήθελα να κάνω μια μια μικρή αναφορά στον Γαβριήλ Σακελλαρίδη, που τον είχαν καταδικασμένο στα τάρταρα του 9% και τους έριξε μια κατραπακιά που ήταν όλη δική τους. Τον είχα ακούσει κάποτε στον Κρόνο, όταν είχε έρθει μαζί με την Κατερίνα Κνήτου, σε μια θεματική εκδήλωση που είχε διοργανώσει ο ΣΥΡΙΖΑ Άρτας για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και φαινόταν, αν και άγνωστος τότε σ' εμένα, ότι είχε "κάτι". Και σε όλη αυτή την προεκλογική εκστρατεία, το ίδιο κατάλαβαν και οι συνδημότες του και τον ανέβασαν στους ώμους τους και γύρισαν την πλάτη στα μιντιακά παπαγαλάκια.
   Στην Αθήνα όμως είχαμε και τον ναζιστή, με την σβάστικα στον ώμο, Κασιδιάρη, με 16,3%,  μόλις 0,7% πίσω από τον "εκλεκτό" Άρη Σπηλιωτόπουλο. Για αυτό το αποτέλεσμα, ας προβληματιστούν όσοι τραβάνε τα γκέμια όλο και δεξιότερα, διότι εάν είναι να πειστώ ότι η ωμή βία και η καταστολή, αλλά και οι παραβιάσεις του Συντάγματος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι καθημερινός, συνήθης και φυσιολογικός τρόπος άσκησης εξουσίας, γιατί να μην πάω στους ορίτζιναλ φασίστες και να συμβιβαστώ με τους ιμιτασιόν Σαμαρομελανοχίτωνες;
   Για την υπόλοιπη Ελλάδα είναι ακόμη νωρίς για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, καθώς η επαρχία έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες, διαφορετικές από τόπο σε τόπο και μάλλον θα πρέπει να περιμένουμε την επόμενη Κυριακή, όπου οι Ευρωεκλογές θα μας δώσουν την ευκαιρία να καταλάβουμε προς τα πού πάει ο Έλληνας το καράβι. Εκεί, τα πράγματα θα είναι ξεκάθαρα, καθώς, με εξαίρεση την θολούρα του Ποταμιού, δεν θα υπάρχουν "ανεξάρτητοι".