Γεννημένος το 1939 στους Μελισσουργούς Άρτας
Πέθανε στο νοσοκομείo «Ευαγγελισμός» όπου νοσηλευόταν τις τελευταίες εβδομάδες με βαριά ασθένεια, ο Γιάννης Μπανιάς, ένα από τα κορυφαία στελέχη της Ανανεωτικής Αριστεράς και τέως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Γιάννης Μπανιάς γεννήθηκε στους Μελισσουργούς το 1939 και ερχότανε κάθε χρόνο στην Άρτα, καθώς είχε διατηρήσει στενές φιλικές και κοινωνικές σχέσεις με ανθρώπους της περιοχής μας.
Ήταν ένας απλός άνθρωπος, σεμνός και διακριτικός, θαυμάσιος συζητητής, με ανοιχτό μυαλό, χωρίς παρωπίδες, ανιδιοτελής και συνεπής στις θέσεις του.
Αυτός που δεν πρόδωσε και δεν εξαργύρωσε ποτέ τις ιδέες του, δεν άντεξε στην αρρώστια που τον βασάνιζε τον τελευταίο καιρό.
Το 1987, μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ Εσωτερικού, συνέχισε την πολιτική του δράση στο κόμμα ΚΚΕ Εσωτερικού – Ανανεωτικής Αριστεράς καιτην συνέχεια μέχρι σήμερα, εντάχθηκε στην Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά (ΑΚOΑ) που από το 2004, αποτελεί συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ.
Το 2007 εκλέχθηκε βουλευτής επικρατείας με τον ΣΥΡΙΖΑ και παρέμεινε μέλος του Κοινοβουλίου μέχρι τις Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2009, όπου κανένα μέλος της ΑΚΟΑ δεν κατάφερε να εκλεγεί
Η κηδεία του θα γίνει το Σάββατο το μεσημέρι, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.
Αργά χθες το βράδυ, φεύγοντας απ' τον Ευαγγελισμό, όπου και έκλεισε οριστικά ο κύκλος του εξαιρετικού αυτού ανθρώπου, ένας φίλος μού είπε πως σ' ένα απ' τα χαρτάκια που ο Γιάννης συνήθιζε να σημειώνει κωδικοποιημένες σκέψεις είναι γραμμένο: "Σ' όλη μου τη ζωή ήμουν κομμουνιστής, τη ζωή μου διαπερνούσε μια κόκκινη γραμμή". Αυτή η κόκκινη γραμμή είναι που τον κράτησε δεμένο με την ανιδιοτέλεια, την ανθρωπιά, την κοινωνία, την ενωτική και προωθητική πολιτική, αυτή η κόκκινη γραμμή είναι που θα τον κρατήσει δεμένο με τη σύγχρονη ιστορία. Σήμερα δεν έχασε μόνο η Αριστερά έναν απ' τους τελευταίους (για μένα τον σημαντικότερο) φάρους της, χάνει όλη η κοινωνία έναν σπάνιο άνθρωπο πρότυπο που περπάτησε ακτινοβολώντας ευγένεια,σεμνότητα,έμπνευση, ευφυΐα,εργατικότητα,συνέπεια και αγωνιστικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ Γιάννη που μου έδωσες το δικαίωμα σήμερα να πενθώ.