Ακαταδίωκτο / Αυτά είναι τα κυβερνητικά στελέχη που προστατεύονται από την τροπολογία

- Η κυβέρνηση έβαλε μπροστά τους λοιμωξιολόγους για να προστατεύσει πολιτικούς παράγοντες

- Γιατί η τροπολογία προβλέπει ότι δεν θα μπορούν ούτε καν να κληθούν να εξεταστούν ή να παρέχουν εξηγήσεις

- Γιατί ο Αθ. Εξαδάκτυλος, πρόεδρος του ΠΙΣ αποποιείται της ασυλίας

- Ανδρέας Ξανθός: «Υποκριτική, επιλεκτική και προσβλητική η ρύθμιση»

   Βαθύ παρασκήνιο, με στόχο, όπως σημειώνουν άτομα που γνωρίζουν καλά πρόσωπα και πράγματα, να προστατευθούν πολιτικά πρόσωπα, κρύβεται πίσω από την αιφνίδια επιλογή της κυβέρνησης να περάσει τροπολογία με την οποία παρέχεται ασυλία και επιβάλλεται σιωπή σε όλα τα μέλη των τριών επιστημονικών επιτροπών, συμπεριλαμβανομένων και των κυβερνητικών στελεχών.

   Η κυβέρνηση και τα φίλα προσκείμενα σε αυτήν ΜΜΕ, εντέχνως προβάλουν αποκλειστικά και μόνο ότι η ασυλία παρέχεται για την προστασία των επιστημόνων. Και δεν λένε κουβέντα για ποιο λόγο παρέχεται η ίδια προστασία και σε πολιτικά πρόσωπα.

   Τα κυβερνητικά στελέχη που προστατεύονται με αυτή την τροπολογία είναι οι: 

   - Παναγιώτης Πρεζεράκος, Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Υγείας του Υπουργείου Υγείας, Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας της Δημόσιας Υγείας έναντι του κοροναϊού COVID-19

   - Ιωάννης Κωτσιόπουλος, Γενικός Γραμματέας Υπηρεσιών Υγείας του Υπουργείου Υγείας

   - Παναγιώτης Αρκουμανέας, πρόεδρος του ΕΟΔΥ

   - Δημήτρης Φιλίππου, Πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ.).

   - Νίκος Παπαευσταθίου, Πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας (Ε.Κ.Α.Β.).

   Και για τα στελέχη αυτά η τροπολογία προβλέπει «δεν ευθύνονται, δεν διώκονται και δεν εξετάζονται για γνώμη που διατύπωσαν ή ψήφο που έδωσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους στο πλαίσιο λειτουργίας» των επιτροπών.

   Το μέγα πρόβλημα είναι ότι με αυτή την πρόβλεψη δεν μπορούν να ελεγχθούν πολιτικά πρόσωπα που συμμετέχουν στην επιτροπή, ενώ τους επιβάλλεται καθεστώς προστασίας και μέσω της απαγόρευσης να κληθούν να εξεταστούν ή να παρέχουν εξηγήσεις για αποφάσεις που πήραν για τη διαχείριση της πανδημίας.

   Το παιγνίδι της αποσιώπησης της προστασίας των πολιτικών προσώπων έπαιξε και η κυβερνητική εκπρόσωπος, η οποία υποστήριξε ότι η τροπολογία προβλέπει την προστασία των λοιμωξιολόγων χωρίς να πει καμιά κουβέντα για την προστασία των κυβερνητικών στελεχών.

   Το πόσο υποκριτική είναι η πρόβλεψη ασυλίας των μελών των τριών επιστημονικών επιτροπών αναδεικνύεται και από το γεγονός ότι, αν και υπάρχει αίτημα εδώ και ένα χρόνο για την πρόνοια ασυλίας των γιατρών και νοσηλευτών, που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης με τον κορωνοϊό, η κυβέρνηση δεν έχει απαντήσει στο αίτημα του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου.

   Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Αθανάσιος Εξαδάκτυλος. πρόεδρος του ΠΙΣ και μέλος της επιτροπής των λοιμωξιολόγων, δήλωσε ότι αποποιείται των προνομίων του μέχρι να προστατευτεί όπως χαρακτηριστικά είπε και ο τελευταίος γιατρός και νοσηλευτής στα δημόσια νοσοκομεία. 

  Ανδρέας Ξανθός: «Υποκριτική, επιλεκτική και προσβλητική η ρύθμιση»

   «Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί «δυο μέτρα και δυο σταθμά», με στόχο να κρύψει τις δικές της πολιτικές ευθύνες για την υγειονομική τραγωδία που βιώνει η κοινωνία και η χώρα», τονίζει ο τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ επισημαίνει σχετικά με την τροπολογία της ΝΔ και το ακαταδίωκτο των επιτροπών ειδικών.

   Ο Ανδρέας Ξανθός, υπογραμμίζει ότι προφανώς δεν μπορεί να ποινικοποιείται η επιστημονική γνώμη, αλλά δεν μπορεί ταυτόχρονα να παραμένει τελείως απροστάτευτο νομικά το ιατρικό έργο και η νοσηλευτική φροντίδα που παρέχεται κάτω από αντίξοες συνθήκες στους ασθενείς.

   Ο τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σχολιάζει με νόημα ότι είναι «υποκριτική, επιλεκτική και προσβλητική αυτή η ρύθμιση» για το ακαταδίωκτο των μελών Επιτροπών για τη διαχείριση της πανδημίας.

  Ακολουθεί ολόκληρη η δήλωση το Ανδρέου Ξανθού

«Η κυβέρνηση έσπευσε χθες να ψηφίσει μόνη της, χωρίς διαβούλευση και συζήτηση με κανένα, μια τροπολογία που θεσμοθετεί το «ακαταδίωκτο» των μελών 3 Επιτροπών του Υπουργείου Υγείας με ειδικό  ρόλο στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης. Μόνο που η ρύθμιση αυτή έχει πολλά προβλήματα.

Πρώτον, στην 11μελή «Εθνική Επιτροπή Προστασίας της Δημόσιας Υγείας έναντι του κορωνοϊού covid -19» που επίσημα εισηγείται στην κυβέρνηση (ενώ η γνωστή «Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων» απλώς γνωμοδοτεί), περιλαμβάνονται και μέλη που είναι πολιτικά πρόσωπα (Γενικοί Γραμματείς του Υπουργείου Υγείας) ή είναι πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης σε κρίσιμους φορείς (ΕΟΦ, ΕΟΠΥΥ κλπ) και άρα πλήττεται η βασική αρχή της δημόσιας λογοδοσίας στελεχών  της Διοίκησης και της δυνατότητα ελέγχου τους από τη Δικαιοσύνη.

Δεύτερον, πέρα από το εύλογο «δεν ευθύνονται και δεν διώκονται» για τα μέλη Επιστημονικών Επιτροπών που προσφέρουν χωρίς αμοιβή τις υπηρεσίες τους και  γνωμοδοτούν για θέματα προστασίας της Δημόσιας Υγείας, υπάρχει και το «δεν εξετάζονται» που δημιουργεί την αίσθηση της «προστασίας» προς αυτόν που έχει την αποκλειστική ευθύνη των πολιτικών αποφάσεων, δηλαδή την κυβέρνηση.

Τρίτον και πιο σημαντικό, η κυβέρνηση έρχεται να «θεραπεύσει»  ένα πρόβλημα (στοχοποίηση των επιστημόνων) που η ίδια δημιούργησε με την «εργαλειοποίηση» της Επιτροπής, την αδιαφάνεια στη λειτουργία της και τη συστηματική μετάθεση στους ειδικούς της  ευθύνης για την  λήψη περιοριστικών μέτρων.

Η νομοθετική αυτή ρύθμιση θα ήταν τελείως αχρείαστη, αν η κυβέρνηση είχε από την αρχή ξεκαθαρίσει στην κοινή γνώμη ότι ο ρόλος της Επιτροπής είναι αμιγώς επιστημονικός και γνωμοδοτικός και ότι την ευθύνη των πολιτικών αποφάσεων και της εξειδίκευσης των μέτρων την έχει αποκλειστικά η ίδια, αν δημοσιοποιούνταν τα πρακτικά της Επιτροπής και μπορούσε κάθε πολίτης να παρακολουθήσει τον επιστημονικό διάλογο για την εκτίμηση κινδύνου και την ενδεικνυόμενη υγειονομική στρατηγική.

Αυτό η κυβέρνηση δεν το ήθελε γιατί θα μπορούσε η κοινωνία  να αντιληφθεί την συστηματική προσπάθεια της να εκμαιεύσει σε κάθε κρίσιμη φάση την εκ των υστέρων επιστημονική συνηγορία σε προειλημμένες πολιτικές αποφάσεις (όπως τώρα με το άνοιγμα της εστίασης και του τουρισμού), αλλά ταυτόχρονα να αποφύγει και το πολιτικό κόστος «δείχνοντας» τους επιστήμονες.

Είναι λοιπόν υποκριτική, επιλεκτική και προσβλητική αυτή η ρύθμιση.  Γιατί προφανώς δεν μπορεί να ποινικοποιείται η επιστημονική γνώμη, αλλά δεν μπορεί ταυτόχρονα να παραμένει τελείως απροστάτευτο νομικά το ιατρικό έργο και η νοσηλευτική φροντίδα που παρέχεται κάτω από αντίξοες συνθήκες στους ασθενείς. Δεν μπορεί δηλαδή οι γιατροί και οι νοσηλευτές του ΕΣΥ να είναι τελείως έκθετοι σε μια «βιομηχανία» αγωγών  και μηνύσεων εναντίον τους από συγγενείς ασθενών που έχασαν τη ζωή τους λόγω covid-19. Και φυσικά, δεν μπορεί την ίδια ώρα η κυβέρνηση να καλύπτει Διοικήσεις νοσοκομείων που έχουν ασκήσει πειθαρχικές διώξεις ή έχουν στείλει στον Εισαγγελέα συνδικαλιστές υγειονομικούς επειδή ανέδειξαν υπαρκτά προβλήματα και  ελλείψεις στα νοσοκομεία ή τραγικά λάθη στη διαχείριση της  πανδημίας.

Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί με αυτή την τροπολογία «δυο μέτρα και δυο σταθμά», με στόχο να κρύψει τις δικές  της πολιτικές ευθύνες για την υγειονομική τραγωδία που βιώνει η κοινωνία και η χώρα».