Τι έχει δηλαδή ο Αύγουστος, πέρα από παχιές μύγες, κ. Λαφαζάνη;
Η κυβέρνηση, με την προαναγγελία των εκλογών το Σεπτέμβρη, δεν εκτιμώ πως υποτιμά τον ελληνικό λαό, ούτε τη συνειδητοποίησή του, ούτε τα πεντάχρονα επώδυνα συλλογικά βιώματά του, ούτε την κριτική και την κρίση του, ούτε ασφαλώς το δικαίωμά του να αξιολογεί πολιτικές, αποτελεσματικότητα, προθέσεις, αξιοπιστία, αγωνιστικότητα, πολιτικά σχέδια, πρόσωπα, ικανότητα αντίληψης και αντιμετώπισης των δεδομένων και τελικά να επιλέγει στην κάλπη τους εκπροσώπους και την κυβέρνησή του.
Γι αυτό και δημοσιοποιούσε βήμα-βήμα τα στάδια της εξάμηνης διαπραγμάτευσης, γι' αυτό και συνεχίζει να επικοινωνεί τους όρους της δύσκολης συμφωνίας, περισσότερο όσα δεν κατάφερε να πετύχει και λιγότερο όσα κατάφερε. Έκανε κοινωνό τον Ελληνικό λαό στις αστοχίες της, στις επιτυχίες της και στο σχεδιασμό της, χωρίς να ωραιοποιεί τίποτε και χωρίς να του κρύβει τίποτε.
Επομένως, δεν επιλέγει την προσφυγή στην κάλπη για να κρύψει τις συνέπειες των μνημονίων, όπως, άστοχα, ισχυρίστηκε ο κ. Λαφαζάνης, μετά τη διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, που δέχτηκε να παραλάβει απ' τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας -ως επικεφαλής του τρίτου σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμματος, που γεννήθηκε απ´ την σχεδόν προχθεσινή διάσπαση της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ -.
Με απέλπιδα προσφυγή στη δύναμη της εξάντλησης των ορίων του τακτικισμού προσομοιάζει η εξάντληση τού, κατά νόμον, τριημέρου της διερευνητικής εντολής. Μιάς και είναι παραπάνω από προφανές, τόσο αριθμητικά όσο και πολιτικά, ότι η προοπτική σχηματισμού κυβέρνησης απ´ τη νεόκοπη Λαϊκή Ενότητα είναι μηδενική. Αλλά, στα πλαίσια προετοιμασίας της προεκλογικής του τακτικής, στα πλαίσια συγκρότησης των ψηφοδελτίων του τέταρτου κατά σειρά κόμματος στο οποίο συμμετέχει στην πολιτική του διαδρομή, ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας λαστιχοποιεί θεσμικά δικαιώματα και γραφειοκρατικά πλαίσια, με την προσοχή του στραμμένη μόνο στο εσωτερικό του πολιτικού του σχηματισμού.
Καθυστερώντας τη λαϊκή ετυμηγορία, καθυστερώντας τη σταθεροποίηση του πολιτικού σκηνικού της χώρας, καθυστερώντας την πρόθεση του ελληνικού λαού να κυβερνηθεί -επιτέλους- απ´ την κυβέρνηση της αριστεράς. Η οποία δυσκολεύτηκε πολύ να βρει το βηματισμό της, καθώς, πέρα απ' την προφανή απειρία της, την προφανή ανώμαλη προσγείωσή της στο τεραίν των δεδομένων της συγκυρίας του ευρωπαϊκού και διεθνούς γίγνεσθαι, πέρα απ' την προφανή χρονική και οικονομική ασφυκτική πίεση κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης, είχε να αντιμετωπίσει και τις συνεχείς επιθέσεις, γνωστές και άγνωστες, αναμενόμενες και απρόσμενες, δικαιολογημένες κι αδικαιολόγητες, τόσο "απ' έξω" όσο κι "από μέσα".
Βγήκε, όμως, απ´ την εξάμηνη μάχη πιο στιβαρή, πιο έτοιμη, πιο ώριμη, αγωνιστική, παρούσα κι αποφασισμένη να παλέψει τα -ανοιχτά ακόμη- ιδιαίτερα σημαντικά και κρίσιμα ζητήματα της αναδιάρθρωσης του χρέους, τα εργασιακά και τα ασφαλιστικά. Να παλέψει για να βρει τις χαραμάδες στα σφιχτά πλαίσια των όρων της συμφωνίας, προς όφελος των μεσαίων και χαμηλών στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας.
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δε δείχνει να ετεροκαθορίζεται απ´ την πεντάχρονη εμπειρία διακυβέρνησης της χώρας μας σε μνημονιακό καθεστώς απ´ τα συστημικά νεοφιλελεύθερα κόμματα του δικομματισμού της μεταπολίτευσης. Δείχνει να αντλεί τη δύναμή της και την αισιοδοξία της απ' το δικό της ιδεολογικό πρόσημο, τη δημοκρατική συνείδηση των ανθρώπων της, τα φιλολαϊκά τους χαρακτηριστικά και αντανακλαστικά, την ουσιαστικά αριστερή τους θωράκιση, την κοινωνική τους διείσδυση, γείωση και αντανάκλαση και τη σταθερή προσήλωσή τους στις ανάγκες και την προοπτική του ελληνικού λαού.
Αντιδημοκρατικό ολίσθημα χρεώνει, επίσης, στην Κυβέρνηση ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας, την ίδια στιγμή που ο ίδιος και οι «τασικοί» του σύντροφοι δε σεβάστηκαν τη βούληση της μεγάλης κοινοβουλευτικής και κυβερνητικής πλειοψηφίας, επιλέγοντας -μεταξύ άλλων εσωκομματικών καταστατικών επιλογών- τη διάσπασή της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, με ταυτόχρονη δημιουργία αντιευρωενωσιακού πολιτικού σχηματισμού.
Χρεώνει "αντιδημοκρατική εκτροπή" στην κυβέρνηση, που επιδιώκει με την προκήρυξη των εκλογών να μεταφέρει στην καθαρή κρίση του λαού την εξάμηνη εμπειρία της, που ήταν σε αρκετά σημεία έντονα διαφοροποιημένη απ´ τις προεκλογικές και προγραμματικές δηλώσεις της, να "αποκαλυφθεί" και να κριθεί απ´ τους πολίτες μέσα από ένα επικαιροποιημένο πρόγραμμα, μια γειωμένη προεκλογική πολιτική ρητορική και μια ηθική επανέδρασή της, ώστε να γνωρίζει, αν ο λαός και οι βουλευτές της τής παρέχουν το σταθερό πολιτικό, κοινωνικό και κοινοβουλευτικό έδαφος για να συνεχίσει.
Αυτά θεωρεί αντιδημοκρατικά ο κ. Λαφαζάνης, τη στιγμή που καθυστερεί την προσφυγή στις κάλπες, την κορυφαία δημοκρατική διαδικασία στα πλαίσια του αστικού κοινοβουλευτισμού;
Χρησιμοποιώντας μάλιστα στην αντιεκλογική του προσπάθεια κι ένα δυσερμήνευτο -σε μένα - επιχείρημα περί Αυγούστου. "Ακόμη και Αυγουστιάτικα αν μπορούσε θα έκανε εκλογές η κυβέρνηση".
Τι έχει δηλαδή ο Αύγουστος, πέρα από παχιές μύγες; Απαγορεύεται η πολιτική δραστηριοποίηση κατά τον μήνα Αύγουστο;
Μπάνια λαού εν έτει 2015 και πολιτική υποστήριξή τους, θερινή ραστώνη κ.λ.π. παραπέμπουν σε εποχές που ο λαός είχε την οικονομική και ψυχολογική πολυτέλεια να κάνει διακοπές και αντιστοίχως σε εποχές που η τεχνολογία δεν είχε υποβοηθήσει τις θερμοκρασιακές εναλλαγές των εποχών. Φαντάζουν λαϊκιστικές αντιλήψεις συστημικής αγκύλωσης. Κι ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας δεν έχει δώσει δικαίωμα να χαρακτηρίζεται ως τέτοιος.
Εξάλλου, η Λαϊκή Ενότητα Αύγουστο θα γιορτάζει γενέθλια από δω και πέρα. Λίγες μέρες μετά τα γενέθλια του iskra.
γράφει ο Γιώργος Παππάς στο aRTInews
Γι αυτό και δημοσιοποιούσε βήμα-βήμα τα στάδια της εξάμηνης διαπραγμάτευσης, γι' αυτό και συνεχίζει να επικοινωνεί τους όρους της δύσκολης συμφωνίας, περισσότερο όσα δεν κατάφερε να πετύχει και λιγότερο όσα κατάφερε. Έκανε κοινωνό τον Ελληνικό λαό στις αστοχίες της, στις επιτυχίες της και στο σχεδιασμό της, χωρίς να ωραιοποιεί τίποτε και χωρίς να του κρύβει τίποτε.
Επομένως, δεν επιλέγει την προσφυγή στην κάλπη για να κρύψει τις συνέπειες των μνημονίων, όπως, άστοχα, ισχυρίστηκε ο κ. Λαφαζάνης, μετά τη διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, που δέχτηκε να παραλάβει απ' τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας -ως επικεφαλής του τρίτου σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμματος, που γεννήθηκε απ´ την σχεδόν προχθεσινή διάσπαση της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ -.
Με απέλπιδα προσφυγή στη δύναμη της εξάντλησης των ορίων του τακτικισμού προσομοιάζει η εξάντληση τού, κατά νόμον, τριημέρου της διερευνητικής εντολής. Μιάς και είναι παραπάνω από προφανές, τόσο αριθμητικά όσο και πολιτικά, ότι η προοπτική σχηματισμού κυβέρνησης απ´ τη νεόκοπη Λαϊκή Ενότητα είναι μηδενική. Αλλά, στα πλαίσια προετοιμασίας της προεκλογικής του τακτικής, στα πλαίσια συγκρότησης των ψηφοδελτίων του τέταρτου κατά σειρά κόμματος στο οποίο συμμετέχει στην πολιτική του διαδρομή, ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας λαστιχοποιεί θεσμικά δικαιώματα και γραφειοκρατικά πλαίσια, με την προσοχή του στραμμένη μόνο στο εσωτερικό του πολιτικού του σχηματισμού.
Καθυστερώντας τη λαϊκή ετυμηγορία, καθυστερώντας τη σταθεροποίηση του πολιτικού σκηνικού της χώρας, καθυστερώντας την πρόθεση του ελληνικού λαού να κυβερνηθεί -επιτέλους- απ´ την κυβέρνηση της αριστεράς. Η οποία δυσκολεύτηκε πολύ να βρει το βηματισμό της, καθώς, πέρα απ' την προφανή απειρία της, την προφανή ανώμαλη προσγείωσή της στο τεραίν των δεδομένων της συγκυρίας του ευρωπαϊκού και διεθνούς γίγνεσθαι, πέρα απ' την προφανή χρονική και οικονομική ασφυκτική πίεση κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης, είχε να αντιμετωπίσει και τις συνεχείς επιθέσεις, γνωστές και άγνωστες, αναμενόμενες και απρόσμενες, δικαιολογημένες κι αδικαιολόγητες, τόσο "απ' έξω" όσο κι "από μέσα".
Βγήκε, όμως, απ´ την εξάμηνη μάχη πιο στιβαρή, πιο έτοιμη, πιο ώριμη, αγωνιστική, παρούσα κι αποφασισμένη να παλέψει τα -ανοιχτά ακόμη- ιδιαίτερα σημαντικά και κρίσιμα ζητήματα της αναδιάρθρωσης του χρέους, τα εργασιακά και τα ασφαλιστικά. Να παλέψει για να βρει τις χαραμάδες στα σφιχτά πλαίσια των όρων της συμφωνίας, προς όφελος των μεσαίων και χαμηλών στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας.
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δε δείχνει να ετεροκαθορίζεται απ´ την πεντάχρονη εμπειρία διακυβέρνησης της χώρας μας σε μνημονιακό καθεστώς απ´ τα συστημικά νεοφιλελεύθερα κόμματα του δικομματισμού της μεταπολίτευσης. Δείχνει να αντλεί τη δύναμή της και την αισιοδοξία της απ' το δικό της ιδεολογικό πρόσημο, τη δημοκρατική συνείδηση των ανθρώπων της, τα φιλολαϊκά τους χαρακτηριστικά και αντανακλαστικά, την ουσιαστικά αριστερή τους θωράκιση, την κοινωνική τους διείσδυση, γείωση και αντανάκλαση και τη σταθερή προσήλωσή τους στις ανάγκες και την προοπτική του ελληνικού λαού.
Αντιδημοκρατικό ολίσθημα χρεώνει, επίσης, στην Κυβέρνηση ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας, την ίδια στιγμή που ο ίδιος και οι «τασικοί» του σύντροφοι δε σεβάστηκαν τη βούληση της μεγάλης κοινοβουλευτικής και κυβερνητικής πλειοψηφίας, επιλέγοντας -μεταξύ άλλων εσωκομματικών καταστατικών επιλογών- τη διάσπασή της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, με ταυτόχρονη δημιουργία αντιευρωενωσιακού πολιτικού σχηματισμού.
Χρεώνει "αντιδημοκρατική εκτροπή" στην κυβέρνηση, που επιδιώκει με την προκήρυξη των εκλογών να μεταφέρει στην καθαρή κρίση του λαού την εξάμηνη εμπειρία της, που ήταν σε αρκετά σημεία έντονα διαφοροποιημένη απ´ τις προεκλογικές και προγραμματικές δηλώσεις της, να "αποκαλυφθεί" και να κριθεί απ´ τους πολίτες μέσα από ένα επικαιροποιημένο πρόγραμμα, μια γειωμένη προεκλογική πολιτική ρητορική και μια ηθική επανέδρασή της, ώστε να γνωρίζει, αν ο λαός και οι βουλευτές της τής παρέχουν το σταθερό πολιτικό, κοινωνικό και κοινοβουλευτικό έδαφος για να συνεχίσει.
Αυτά θεωρεί αντιδημοκρατικά ο κ. Λαφαζάνης, τη στιγμή που καθυστερεί την προσφυγή στις κάλπες, την κορυφαία δημοκρατική διαδικασία στα πλαίσια του αστικού κοινοβουλευτισμού;
Χρησιμοποιώντας μάλιστα στην αντιεκλογική του προσπάθεια κι ένα δυσερμήνευτο -σε μένα - επιχείρημα περί Αυγούστου. "Ακόμη και Αυγουστιάτικα αν μπορούσε θα έκανε εκλογές η κυβέρνηση".
Τι έχει δηλαδή ο Αύγουστος, πέρα από παχιές μύγες; Απαγορεύεται η πολιτική δραστηριοποίηση κατά τον μήνα Αύγουστο;
Μπάνια λαού εν έτει 2015 και πολιτική υποστήριξή τους, θερινή ραστώνη κ.λ.π. παραπέμπουν σε εποχές που ο λαός είχε την οικονομική και ψυχολογική πολυτέλεια να κάνει διακοπές και αντιστοίχως σε εποχές που η τεχνολογία δεν είχε υποβοηθήσει τις θερμοκρασιακές εναλλαγές των εποχών. Φαντάζουν λαϊκιστικές αντιλήψεις συστημικής αγκύλωσης. Κι ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας δεν έχει δώσει δικαίωμα να χαρακτηρίζεται ως τέτοιος.
Εξάλλου, η Λαϊκή Ενότητα Αύγουστο θα γιορτάζει γενέθλια από δω και πέρα. Λίγες μέρες μετά τα γενέθλια του iskra.
γράφει ο Γιώργος Παππάς στο aRTInews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.