Γροθιά για όλους μας, το video της Ελληνοφρένειας...
.jpg)
Λίγη ώρα μετά την άρνηση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά στο αίτημα του Νίκου Ρωμανού να παρακολουθήσει τα μαθήματα στην σχολή του, όπως δικαιούται, ο Ρωμανός, που βρίσκεται στην 24η ημέρα απεργίας πείνας, έστειλε το παρακάτω κείμενο:
"Προσπαθώ να αποτυπώσω σε ένα κομμάτι χαρτί τα τελευταία υπολείμματα συγκροτημένης σκέψης με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις και την εκ νέου απόρριψη του αιτήματος της εκπαιδευτικής άδειας.
Από τις πρώτες μέρες της απεργίας είχα πει στην παρέμβασή μου στη συνέλευση αλληλεγγύης που είχε γίνει στο Πολυτεχνείο ότι η απορριπτική απάντηση του Νικόπουλου ο οποίος τόσο καιρό δήλωνε αναρμόδιος είναι η αρχή μιας κρατικής στρατηγικής με στόχο την εξόντωσή μου. Αυτή η πολιτική εκτίμηση επιβεβαιώθηκε απολύτως.
Αρχικά με την εντολή της εισαγγελέως των φυλακών Κορυδαλλού Ευαγγελίας Μαρσιώνη για αναγκαστική μου σίτιση, πράξη που συνιστά πραγματικό βιασμό και έχει οδηγήσει στο θάνατο μεταξύ άλλων τόσο του Xολγκερ Μαϊνς στην Γερμανία όσο και μελών της GRAPO στην Ισπανία. Προς τιμήν τους οι ιατροί του νοσοκομείου πέταξαν στα σκουπίδια την εισαγγελική εντολή και αρνήθηκαν να διαπράξουν ένα τέτοιο κρατικό έγκλημα.
Εν συνεχεία η προσφυγή μου σε δικαστικό συμβούλιο εκτός φυλακής, (μια νομική κίνηση που επιλέγουν πολλοί κρατούμενοι, όταν το συμβούλιο της φυλακής απορρίπτει τις αιτήσεις τους) απορρίφθηκε με τη δικαιολογία ότι τους δεσμεύει η απόφαση του Νικόπουλου, ίδια ακριβώς απόφαση πάνω στην οποία είχε γίνει προσφυγή.
Για όσους έχουν την στοιχειώδη αντίληψη από πολιτική η παρέμβαση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, μια μέρα πριν συνεδριάσει το συμβούλιο ήταν μια ξεκάθαρη εντολή για την απόρριψη του αιτήματος και θα εξηγήσω αμέσως το γιατί.
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Υπουργείο Δικαιοσύνης αναφέρει τεχνηέντως ότι ο Αθανασίου δεν είναι αρμόδιος για να προσθέσει παρακάτω: «Η εκπαιδευτικές άδειες χορηγούνται αποκλειστικά από το αρμόδιο συμβούλιο (της φυλακής), στο οποίο προΐσταται ο εισαγγελικός λειτουργός, ενώ για τους υπόδικους απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη του δικαστικού οργάνου που διέταξε την προσωρινή κράτηση».
Με λίγα λόγια η εγκυρότητα της προσφυγής ακυρώνεται δια στόματος υπουργού απλά και ξεκάθαρα. Όλο αυτό ντυμένο με την ανυπόστατη πρόταση για μαθήματα μέσω τηλεδιάσκεψης αντί αδειών, η οποία δεν ευσταθεί λόγω των εργαστηρίων που έχουν αναγκαστική παρουσία, ενώ ανοίγει και τον δρόμο στα συμβούλια των φυλακών να τις καταργήσουν εντελώς, αφού είναι γνωστή η ευθυνοφοβία τους και η λύση της τηλεδιάσκεψης θα ισχύσει για όλους τους κρατούμενους.
Με την ίδια ακριβώς λογική σε λίγο καιρό τα επισκεπτήρια με τις οικογένειές μας θα γίνονται μέσα από οθόνες για λόγους ασφαλείας όπως και τα δικαστήριά μας. Η τεχνολογία στην υπηρεσία «του σωφρονισμού» και της δικαιοσύνης. Ανθρώπινη πρόοδος ή εκφασισμός… η ιστορία θα κρίνει.
Σε αυτό το σημείο έχει αξία να αναφέρω και τον ρόλο του ειδικού εφέτη ανακριτή Ευτύχη Νικόπουλου, ο οποίος από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα την απεργία πείνας έχει πάρει σαφείς πολιτικές εντολές από τους πολιτικούς του προϊσταμένους στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, γι’ αυτό άλλωστε και όλοι ρίχνουν την ευθύνη σε αυτόν. Αντάλλαγμα για αυτό του το λειτούργημα θα είναι η προαγωγή του στον Άρειο Πάγο, όπως άλλωστε συνέβη και με τον προκάτοχό του Δημήτρη Μόκα, που είχε πρωτοστατήσει σε δεκάδες αντιαναρχικές, κατασταλτικές εκστρατείες. Τώρα απολαμβάνει τον παχυλό μισθό της δικαστικής ελίτ του Αρείου Πάγου. Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Εγώ από την πλευρά μου συνεχίζω, προσπερνάω την οποιαδήποτε πιθανότητα να κάνω πίσω και απαντάω με ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΗ ΝΙΚΗ Ή ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ.
Σε κάθε περίπτωση αν το κράτος με δολοφονήσει με την στάση του, ο κύριος Αθανασίου και η παρέα του θα μείνουν στην ιστορία ως μια συμμορία δολοφόνων, ηθικοί αυτουργοί σε βασανισμό και δολοφονία πολιτικού κρατουμένου. Ας ελπίσουμε μόνο να βρεθούν εκείνα τα ελεύθερα πνεύματα που θα δικάσουν το δίκαιο της δικαιοσύνης τους με τον τρόπο τους.
Κλείνοντας θέλω να στείλω την συνενοχή μου και την φιλία μου σε όσους στέκονται δίπλα μου με όλα τα μέσα.
Τέλος δύο λόγια για τα αδέρφια μου, τον Γιάννη που βρίσκεται και αυτός στο νοσοκομείο, τον Αντρέα, τον Δημήτρη και αρκετούς ακόμα.
Ο αγώνας κυοφορεί και απώλειες αφού στα μονοπάτια προς μια αξιοπρεπή ζωή πρέπει να πάρουμε από το χέρι τον θάνατο, ρισκάροντας να τα χάσουμε όλα για να κερδίσουμε τα πάντα. Ο αγώνας συνεχίζεται με Γροθιά στο μαχαίρι, ξανά και ξανά.
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ !
ΓΙΑ ΟΣΟ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ !
6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ
Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΘΑ ΤΡΙΓΥΡΝΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΓΙΑΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΕΙ
ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ.
ΥΣ: Προφανώς και δεν μπορώ να ελέγξω τους κοινωνικούς αυτοματισμούς που προκαλούνται. Πάντως όσοι Συριζέοι και λοιποί έμποροι ελπίδων έχουν εμφανισθεί έχουν φάει πόρτα ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΛΟΓΟ, ενώ ξανατονίζω ότι έχω υπογράψει επισήμως την άρνηση μου για οποιαδήποτε χορήγηση ορού.
Νίκος Ρωμανός"
.jpg)
Το παρακάτω κείμενο είναι του Ανδρέα Ζαφείρη, δημοσιεύτηκε στην iskra, το περασμένο Σάββατο και έχει τίτλο: "ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΕΚΡΟ ΤΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ;":
"Είναι το δεύτερο δείγμα, μετά την επίθεση, χωρίς καμία αφορμή, σε συγκεκριμένα μπλοκ στη πορεία του Πολυτεχνείου, που υποδεικνύει την ύπαρξη «σταγονιδίων» και σεναρίων εκτροπής.
Είναι φανερό ότι εντός (ή παραλλήλως ή άνωθεν ή έξωθεν) της κυβέρνησης, κύκλοι κατασκευάζουν εξωφρενικά σενάρια σωτηρίας της, που περιλαμβάνουν πιθανά ακόμη και μια ανθρώπινη ζωή-Ιφιγένεια.
Η ψυχραιμία με την οποία ο αναρχικός χώρος αντιμετώπισε τις προκλήσεις το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου, ματαίωσε, προσωρινά, τα σχέδια αυτά.
Και τώρα ήρθε η στιγμή του Νίκου Ρωμανού.
Ο Νίκος Ρωμανός, αθωώθηκε από την κατηγορία περί τρομοκρατίας και με το αδίκημα της ένοπλης ληστείας δικαιούται άδειες τόσο εκπαιδευτικές όσο και τακτικές. Ακόμη και όσοι πολιτικά δεν ταυτίζονται με τις απόψεις του ή τις πρακτικές που απορρέουν από αυτές , δε μπορούν παρά να σεβαστούν τη καθαρή στάση ενός κρατούμενου (που είδε στα 16 του το φίλο του να ξεψυχάει στην αγκαλιά του) να διεκδικεί το νόμιμα αυτονόητο, με μοναδικό του μέσο την ίδια του τη ζωή.
Ακόμη και εάν δεχτούμε ότι η δολοφονία του Αλέξανδρου ήταν ένα μη προσχεδιασμένο έγκλημα, σήμερα, ακριβώς 6 χρόνια μετά , η ζωή του Νίκου Ρωμανού, δε κινδυνεύει από ένα «εν βρασμώ ψυχής» (;) αστυνομικό υπάλληλο αλλά από ένα ψυχρά προμελετημένο πολιτικό σχέδιο.
Γι αυτό και η υπεράσπιση των νόμιμων δικαιωμάτων του Νίκου Ρωμανού δεν είναι απλά και μόνο η υπεράσπιση των δικαιωμάτων ενός κρατούμενου, στο όνομα της νομιμότητας.
Δεν είναι μόνο ένας αγώνας για όσα δικαιώματα κερδήθηκαν, τις περισσότερες φορές με αμέτρητες θυσίες.
Είναι και ένας αγώνας για να ματαιωθούν σχέδια και σενάρια που παραπέμπουν είτε σε μέρες του ΄65 είτε σε μέρες του ΄63.
Η αριστερά ποτέ δε θεώρησε ως προϋπόθεση αλληλεγγύης την ιδεολογική ή πολιτική συμφωνία. Η αλληλεγγύη της, ακόμη και σε πρόσωπα προερχόμενα από διαφορετικούς χώρους, είχε σαν πολιτικό κριτήριο τη διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και την αποκάλυψη της αστικής βαρβαρότητας.
Είναι χαρακτηριστική η στάση που κράτησε το κομμουνιστικό κίνημα απέναντι στη καταδίκη σε θάνατο των αναρχικών Σάκο και Βανζέτι. Στο 4ο Συνέδριό της, το 1922, η Κ.Διεθνής πήρε την απόφαση «Για βοήθεια στα θύματα της καπιταλιστικής καταπίεσης», που συμπεριελάμβανε και την υπόθεση Σάκο και Βανζέτι.
Τα Κομμουνιστικά Κόμματα πρωτοστατούσαν στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, στις 24 Οκτώβρη 1921 οργανώθηκε μια τεράστια διαδήλωση που ανάγκασε τη κυβέρνηση να περιφρουρήσει την αμερικανική πρεσβεία με 10.000 αστυνομικούς και 18.000 στρατιώτες.
Στις 23 Αυγούστου του 1927, μια μέρα μετά τη εκτέλεση των Σάκο και Βανζέτι, ο Ριζοσπάστης κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο τίτλο: «Το έγκλημα συνετελέσθη. Ο Σάκκο και ο Βανζέττι εδολοφονήθησαν χθές. Αντίκρυσαν με καταπλήσσουσαν ψυχραιμίαν τον θάνατον. Εξέγερσις εις όλον τον κόσμον. Κολοσσιαίαι διαδηλώσεις».
Στη Σοβιετική Ένωση, ήδη από το 1928, το όνομά τους δόθηκε σε δρόμους, περιοχές, εργοστάσια και κολχόζ.
Η υπεράσπιση της ζωής του Νίκου Ρωμανού και των νόμιμων δικαιωμάτων του δεν αποτελεί ανθρωπιστική υποχρέωση. Αποτελεί πολιτικό καθήκον. Και ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί. Άμεσα. Πριν να είναι πολύ αργά."
Στο facebook σηκώθηκε ποστάρισμα από το γνωστό "The Roof-is-on Fire (Antifascist Action - Greece)" που δίνει μια... αδιανόητη (;) απάντηση στο προηγούμενο ερώτημα, δηλαδή στο "ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΕΚΡΟ ΤΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ;"
Διαβάστε:
"Άκου τώρα τι θα μπορούσε να σκεφτεί ένα καχύποπτο και κακοπροαίρετο μυαλό που έχει ικανό τον Κουτσαβάκη SomeAreAss και το φασιστικό του συρφετό για όλα, προκειμένου να κρατηθούν στις καρέκλες τους...
Αφήνουμε το Νίκο Ρωμανό να πεθάνει και να πάει να βρει τον φίλο του τον Αλέξη Γρηγορόπουλο και μάλιστα ανήμερα της επετείου δολοφονίας του.
Τα πράγματα αγριεύουν τόσο, που ο Δεκέμβρης του 2008 είναι παιδική χαρά μπροστά στη νέα εξέγερση. Οι πόλεις όλης της Ελλάδας καίγονται για μέρες.
Οι γνωστοί-άγνωστοι ασφαλίτες βοηθούν όσο μπορούν ώστε να μη καούν μόνο τράπεζες και υπουργεία, αλλά και περίπτερα, αυτοκίνητα, και τίποτα εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις. Τράπεζες ας πούμε.
Ο νοικοκυραίος Κυρ-Παντελής έχει τρομοκρατηθεί. Ζητά απεγνωσμένα τάξη και ασφάλεια. Δεν έχει σημασία που λίγες μέρες πριν έβριζε τον Κουτσαβάκη SomeAreAss για τον ΕΝΦΙΑ που δεν έχει να πληρώσει. Τώρα τον αγαπάει τον Κουτσαβάκη. Του ζητά βοήθεια να σώσει το αυτοκίνητό του και την τζαμαρία του μαγαζιού του. Από την άλλη, ο νοικοκυραίος βλέπει τον Σύριζα να είναι με το μέρος των εξεγερμένων. Μπομπολοκάναλα, Αλαφουζοκάναλα και ΜαικΦασολοκάναλα βοηθούν όσο μπορούν επικοινωνιακά τον Κουτσαβάκη.
Και ξαφνικά, εκεί που η πτώση του ήταν θέμα εβδομάδων με -11% στις δημοσκοπήσεις, όλα αλλάζουν. Άσε που η ΝΔ παίρνει και εκδίκηση από τον Αλέξη Γρηγορόπουλο για τον Δεκέμβρη του 2008 που εξαιτίας του μετά από λίγο έπεσε. Σου λέει αφού πέσαμε από τον θάνατο του Αλέξη το 2008, τώρα το 2014 θα σωθούμε χάρη στο θάνατο του κολλητού του του Νίκου.
Εμείς πάντως δεν είμαστε κακοπροαίρετοι. Δεν τα πιστεύουμε τα παραπάνω. Σιγά μη θυσιάσει ο Κουτσαβάκης Σαμαράς τη ζωή ενός παιδιού για να παραμείνει λίγους μήνες παραπάνω πρωθυπουργός. Για ποιον τον περάσατε;"
Την Δευτέρα 1 Δεκέμβρη 2014, η σατυρική εκπομπή Ελληνοφρένεια έκλεισε το επεισόδιο με το παρακάτω video, που "πάνω" του "τρέχει" ένα κείμενο-γροθιά.
Το κείμενο μπορεί να απευθύνεται στην κυβέρνηση, αλλά, προσωπικά, πιστεύω, πως θα έπρεπε να έχει όλους μας, ως αποδέκτες. Όλοι όσοι πιστεύουμε στην ισονομία, στην υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, στην αλληλεγγύη, στην δικαιοσύνη, οφείλουμε να έχουμε και να εκφράσουμε ξεκάθαρη και αποφασιστική θέση.
Δείτε:
Λίγη ώρα μετά την άρνηση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά στο αίτημα του Νίκου Ρωμανού να παρακολουθήσει τα μαθήματα στην σχολή του, όπως δικαιούται, ο Ρωμανός, που βρίσκεται στην 24η ημέρα απεργίας πείνας, έστειλε το παρακάτω κείμενο:
"Προσπαθώ να αποτυπώσω σε ένα κομμάτι χαρτί τα τελευταία υπολείμματα συγκροτημένης σκέψης με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις και την εκ νέου απόρριψη του αιτήματος της εκπαιδευτικής άδειας.
Από τις πρώτες μέρες της απεργίας είχα πει στην παρέμβασή μου στη συνέλευση αλληλεγγύης που είχε γίνει στο Πολυτεχνείο ότι η απορριπτική απάντηση του Νικόπουλου ο οποίος τόσο καιρό δήλωνε αναρμόδιος είναι η αρχή μιας κρατικής στρατηγικής με στόχο την εξόντωσή μου. Αυτή η πολιτική εκτίμηση επιβεβαιώθηκε απολύτως.
Αρχικά με την εντολή της εισαγγελέως των φυλακών Κορυδαλλού Ευαγγελίας Μαρσιώνη για αναγκαστική μου σίτιση, πράξη που συνιστά πραγματικό βιασμό και έχει οδηγήσει στο θάνατο μεταξύ άλλων τόσο του Xολγκερ Μαϊνς στην Γερμανία όσο και μελών της GRAPO στην Ισπανία. Προς τιμήν τους οι ιατροί του νοσοκομείου πέταξαν στα σκουπίδια την εισαγγελική εντολή και αρνήθηκαν να διαπράξουν ένα τέτοιο κρατικό έγκλημα.
Εν συνεχεία η προσφυγή μου σε δικαστικό συμβούλιο εκτός φυλακής, (μια νομική κίνηση που επιλέγουν πολλοί κρατούμενοι, όταν το συμβούλιο της φυλακής απορρίπτει τις αιτήσεις τους) απορρίφθηκε με τη δικαιολογία ότι τους δεσμεύει η απόφαση του Νικόπουλου, ίδια ακριβώς απόφαση πάνω στην οποία είχε γίνει προσφυγή.
Για όσους έχουν την στοιχειώδη αντίληψη από πολιτική η παρέμβαση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, μια μέρα πριν συνεδριάσει το συμβούλιο ήταν μια ξεκάθαρη εντολή για την απόρριψη του αιτήματος και θα εξηγήσω αμέσως το γιατί.
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Υπουργείο Δικαιοσύνης αναφέρει τεχνηέντως ότι ο Αθανασίου δεν είναι αρμόδιος για να προσθέσει παρακάτω: «Η εκπαιδευτικές άδειες χορηγούνται αποκλειστικά από το αρμόδιο συμβούλιο (της φυλακής), στο οποίο προΐσταται ο εισαγγελικός λειτουργός, ενώ για τους υπόδικους απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη του δικαστικού οργάνου που διέταξε την προσωρινή κράτηση».
Με λίγα λόγια η εγκυρότητα της προσφυγής ακυρώνεται δια στόματος υπουργού απλά και ξεκάθαρα. Όλο αυτό ντυμένο με την ανυπόστατη πρόταση για μαθήματα μέσω τηλεδιάσκεψης αντί αδειών, η οποία δεν ευσταθεί λόγω των εργαστηρίων που έχουν αναγκαστική παρουσία, ενώ ανοίγει και τον δρόμο στα συμβούλια των φυλακών να τις καταργήσουν εντελώς, αφού είναι γνωστή η ευθυνοφοβία τους και η λύση της τηλεδιάσκεψης θα ισχύσει για όλους τους κρατούμενους.
Με την ίδια ακριβώς λογική σε λίγο καιρό τα επισκεπτήρια με τις οικογένειές μας θα γίνονται μέσα από οθόνες για λόγους ασφαλείας όπως και τα δικαστήριά μας. Η τεχνολογία στην υπηρεσία «του σωφρονισμού» και της δικαιοσύνης. Ανθρώπινη πρόοδος ή εκφασισμός… η ιστορία θα κρίνει.
Σε αυτό το σημείο έχει αξία να αναφέρω και τον ρόλο του ειδικού εφέτη ανακριτή Ευτύχη Νικόπουλου, ο οποίος από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα την απεργία πείνας έχει πάρει σαφείς πολιτικές εντολές από τους πολιτικούς του προϊσταμένους στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, γι’ αυτό άλλωστε και όλοι ρίχνουν την ευθύνη σε αυτόν. Αντάλλαγμα για αυτό του το λειτούργημα θα είναι η προαγωγή του στον Άρειο Πάγο, όπως άλλωστε συνέβη και με τον προκάτοχό του Δημήτρη Μόκα, που είχε πρωτοστατήσει σε δεκάδες αντιαναρχικές, κατασταλτικές εκστρατείες. Τώρα απολαμβάνει τον παχυλό μισθό της δικαστικής ελίτ του Αρείου Πάγου. Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Εγώ από την πλευρά μου συνεχίζω, προσπερνάω την οποιαδήποτε πιθανότητα να κάνω πίσω και απαντάω με ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΗ ΝΙΚΗ Ή ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ.
Σε κάθε περίπτωση αν το κράτος με δολοφονήσει με την στάση του, ο κύριος Αθανασίου και η παρέα του θα μείνουν στην ιστορία ως μια συμμορία δολοφόνων, ηθικοί αυτουργοί σε βασανισμό και δολοφονία πολιτικού κρατουμένου. Ας ελπίσουμε μόνο να βρεθούν εκείνα τα ελεύθερα πνεύματα που θα δικάσουν το δίκαιο της δικαιοσύνης τους με τον τρόπο τους.
Κλείνοντας θέλω να στείλω την συνενοχή μου και την φιλία μου σε όσους στέκονται δίπλα μου με όλα τα μέσα.
Τέλος δύο λόγια για τα αδέρφια μου, τον Γιάννη που βρίσκεται και αυτός στο νοσοκομείο, τον Αντρέα, τον Δημήτρη και αρκετούς ακόμα.
Ο αγώνας κυοφορεί και απώλειες αφού στα μονοπάτια προς μια αξιοπρεπή ζωή πρέπει να πάρουμε από το χέρι τον θάνατο, ρισκάροντας να τα χάσουμε όλα για να κερδίσουμε τα πάντα. Ο αγώνας συνεχίζεται με Γροθιά στο μαχαίρι, ξανά και ξανά.
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ !
ΓΙΑ ΟΣΟ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ !
6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ
Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΘΑ ΤΡΙΓΥΡΝΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΓΙΑΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΕΙ
ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ.
ΥΣ: Προφανώς και δεν μπορώ να ελέγξω τους κοινωνικούς αυτοματισμούς που προκαλούνται. Πάντως όσοι Συριζέοι και λοιποί έμποροι ελπίδων έχουν εμφανισθεί έχουν φάει πόρτα ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΛΟΓΟ, ενώ ξανατονίζω ότι έχω υπογράψει επισήμως την άρνηση μου για οποιαδήποτε χορήγηση ορού.
Νίκος Ρωμανός"
"Είναι το δεύτερο δείγμα, μετά την επίθεση, χωρίς καμία αφορμή, σε συγκεκριμένα μπλοκ στη πορεία του Πολυτεχνείου, που υποδεικνύει την ύπαρξη «σταγονιδίων» και σεναρίων εκτροπής.
Είναι φανερό ότι εντός (ή παραλλήλως ή άνωθεν ή έξωθεν) της κυβέρνησης, κύκλοι κατασκευάζουν εξωφρενικά σενάρια σωτηρίας της, που περιλαμβάνουν πιθανά ακόμη και μια ανθρώπινη ζωή-Ιφιγένεια.
Η ψυχραιμία με την οποία ο αναρχικός χώρος αντιμετώπισε τις προκλήσεις το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου, ματαίωσε, προσωρινά, τα σχέδια αυτά.
Και τώρα ήρθε η στιγμή του Νίκου Ρωμανού.
Ο Νίκος Ρωμανός, αθωώθηκε από την κατηγορία περί τρομοκρατίας και με το αδίκημα της ένοπλης ληστείας δικαιούται άδειες τόσο εκπαιδευτικές όσο και τακτικές. Ακόμη και όσοι πολιτικά δεν ταυτίζονται με τις απόψεις του ή τις πρακτικές που απορρέουν από αυτές , δε μπορούν παρά να σεβαστούν τη καθαρή στάση ενός κρατούμενου (που είδε στα 16 του το φίλο του να ξεψυχάει στην αγκαλιά του) να διεκδικεί το νόμιμα αυτονόητο, με μοναδικό του μέσο την ίδια του τη ζωή.
Ακόμη και εάν δεχτούμε ότι η δολοφονία του Αλέξανδρου ήταν ένα μη προσχεδιασμένο έγκλημα, σήμερα, ακριβώς 6 χρόνια μετά , η ζωή του Νίκου Ρωμανού, δε κινδυνεύει από ένα «εν βρασμώ ψυχής» (;) αστυνομικό υπάλληλο αλλά από ένα ψυχρά προμελετημένο πολιτικό σχέδιο.
Γι αυτό και η υπεράσπιση των νόμιμων δικαιωμάτων του Νίκου Ρωμανού δεν είναι απλά και μόνο η υπεράσπιση των δικαιωμάτων ενός κρατούμενου, στο όνομα της νομιμότητας.
Δεν είναι μόνο ένας αγώνας για όσα δικαιώματα κερδήθηκαν, τις περισσότερες φορές με αμέτρητες θυσίες.
Είναι και ένας αγώνας για να ματαιωθούν σχέδια και σενάρια που παραπέμπουν είτε σε μέρες του ΄65 είτε σε μέρες του ΄63.
Η αριστερά ποτέ δε θεώρησε ως προϋπόθεση αλληλεγγύης την ιδεολογική ή πολιτική συμφωνία. Η αλληλεγγύη της, ακόμη και σε πρόσωπα προερχόμενα από διαφορετικούς χώρους, είχε σαν πολιτικό κριτήριο τη διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και την αποκάλυψη της αστικής βαρβαρότητας.
Είναι χαρακτηριστική η στάση που κράτησε το κομμουνιστικό κίνημα απέναντι στη καταδίκη σε θάνατο των αναρχικών Σάκο και Βανζέτι. Στο 4ο Συνέδριό της, το 1922, η Κ.Διεθνής πήρε την απόφαση «Για βοήθεια στα θύματα της καπιταλιστικής καταπίεσης», που συμπεριελάμβανε και την υπόθεση Σάκο και Βανζέτι.
Τα Κομμουνιστικά Κόμματα πρωτοστατούσαν στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, στις 24 Οκτώβρη 1921 οργανώθηκε μια τεράστια διαδήλωση που ανάγκασε τη κυβέρνηση να περιφρουρήσει την αμερικανική πρεσβεία με 10.000 αστυνομικούς και 18.000 στρατιώτες.
Στις 23 Αυγούστου του 1927, μια μέρα μετά τη εκτέλεση των Σάκο και Βανζέτι, ο Ριζοσπάστης κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο τίτλο: «Το έγκλημα συνετελέσθη. Ο Σάκκο και ο Βανζέττι εδολοφονήθησαν χθές. Αντίκρυσαν με καταπλήσσουσαν ψυχραιμίαν τον θάνατον. Εξέγερσις εις όλον τον κόσμον. Κολοσσιαίαι διαδηλώσεις».
Στη Σοβιετική Ένωση, ήδη από το 1928, το όνομά τους δόθηκε σε δρόμους, περιοχές, εργοστάσια και κολχόζ.
Η υπεράσπιση της ζωής του Νίκου Ρωμανού και των νόμιμων δικαιωμάτων του δεν αποτελεί ανθρωπιστική υποχρέωση. Αποτελεί πολιτικό καθήκον. Και ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί. Άμεσα. Πριν να είναι πολύ αργά."
Διαβάστε:
"Άκου τώρα τι θα μπορούσε να σκεφτεί ένα καχύποπτο και κακοπροαίρετο μυαλό που έχει ικανό τον Κουτσαβάκη SomeAreAss και το φασιστικό του συρφετό για όλα, προκειμένου να κρατηθούν στις καρέκλες τους...
Αφήνουμε το Νίκο Ρωμανό να πεθάνει και να πάει να βρει τον φίλο του τον Αλέξη Γρηγορόπουλο και μάλιστα ανήμερα της επετείου δολοφονίας του.
Τα πράγματα αγριεύουν τόσο, που ο Δεκέμβρης του 2008 είναι παιδική χαρά μπροστά στη νέα εξέγερση. Οι πόλεις όλης της Ελλάδας καίγονται για μέρες.
Οι γνωστοί-άγνωστοι ασφαλίτες βοηθούν όσο μπορούν ώστε να μη καούν μόνο τράπεζες και υπουργεία, αλλά και περίπτερα, αυτοκίνητα, και τίποτα εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις. Τράπεζες ας πούμε.
Ο νοικοκυραίος Κυρ-Παντελής έχει τρομοκρατηθεί. Ζητά απεγνωσμένα τάξη και ασφάλεια. Δεν έχει σημασία που λίγες μέρες πριν έβριζε τον Κουτσαβάκη SomeAreAss για τον ΕΝΦΙΑ που δεν έχει να πληρώσει. Τώρα τον αγαπάει τον Κουτσαβάκη. Του ζητά βοήθεια να σώσει το αυτοκίνητό του και την τζαμαρία του μαγαζιού του. Από την άλλη, ο νοικοκυραίος βλέπει τον Σύριζα να είναι με το μέρος των εξεγερμένων. Μπομπολοκάναλα, Αλαφουζοκάναλα και ΜαικΦασολοκάναλα βοηθούν όσο μπορούν επικοινωνιακά τον Κουτσαβάκη.
Και ξαφνικά, εκεί που η πτώση του ήταν θέμα εβδομάδων με -11% στις δημοσκοπήσεις, όλα αλλάζουν. Άσε που η ΝΔ παίρνει και εκδίκηση από τον Αλέξη Γρηγορόπουλο για τον Δεκέμβρη του 2008 που εξαιτίας του μετά από λίγο έπεσε. Σου λέει αφού πέσαμε από τον θάνατο του Αλέξη το 2008, τώρα το 2014 θα σωθούμε χάρη στο θάνατο του κολλητού του του Νίκου.
Εμείς πάντως δεν είμαστε κακοπροαίρετοι. Δεν τα πιστεύουμε τα παραπάνω. Σιγά μη θυσιάσει ο Κουτσαβάκης Σαμαράς τη ζωή ενός παιδιού για να παραμείνει λίγους μήνες παραπάνω πρωθυπουργός. Για ποιον τον περάσατε;"
Την Δευτέρα 1 Δεκέμβρη 2014, η σατυρική εκπομπή Ελληνοφρένεια έκλεισε το επεισόδιο με το παρακάτω video, που "πάνω" του "τρέχει" ένα κείμενο-γροθιά.
Το κείμενο μπορεί να απευθύνεται στην κυβέρνηση, αλλά, προσωπικά, πιστεύω, πως θα έπρεπε να έχει όλους μας, ως αποδέκτες. Όλοι όσοι πιστεύουμε στην ισονομία, στην υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, στην αλληλεγγύη, στην δικαιοσύνη, οφείλουμε να έχουμε και να εκφράσουμε ξεκάθαρη και αποφασιστική θέση.
Δείτε:
Το κείμενο, το οποίο μπορείτε να το δείτε και στο site της Ελληνοφρένειας, αναφέρει:
Κείμενο στήριξης στον Νίκο Ρωμανό
Λοιπόν, σε ένα κράτος όπου η υποταγμένη στα μνημόνια και τις Τρόικες κυβέρνηση καταπατά κάθε νόμο του Συντάγματος, κάθε ανθρώπινη αξία, ψηφίζει νόμους που εξυπηρετούν εγχώρια και ξένα συμφέροντα, αποφυλακίζει εμπόρους ναρκωτικών και παρέχει χλιδή στους φυλακισμένους Χρυσαυγίτες και στους Τσοχατζόπουλους, ένας νέος ζητά το αυτονόητο. Να εφαρμοστεί ο νόμος.
Το κράτος δικαίου που οι κυβερνώντες επαγγέλλονται, σήμερα εκδικείται ένα νέο παιδί που δεν προδίδει τις ιδέες του και δεν δέχεται πεντακοσάρικα και χειραψίες από δοτούς υπουργούς και βαλσαμωμένους Προέδρους της Δημοκρατίας σε στημένες τελετές.
Ο Ρωμανός με ασπίδα τη ζωή του, ζητά να φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο, δε ζητά να αποφυλακιστεί, δε ζητά να πέσει στα μαλακά η ποινή του.
Κόντρα στις προκαταλήψεις, στα ταμπού και στην άποψη που διαμορφώνουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ, οφείλουμε να αντιδράσουμε και να συμπαραταχθούμε στο δίκαιο και αυτονόητο αίτημα ενός νέου ανθρώπου.
Αυτός ο εκβιασμός της κυβέρνησης δεν πρέπει να περάσει. Η κυβέρνηση είναι αυτή που έχει την αποκλειστική ευθύνη για τη ζωή του.
Ζητάμε να γίνει σεβαστή η επιθυμία των απεργών πείνας και να μην προχωρήσει η υποχρεωτική σίτιση τους, πράξη που συνιστά ιατρικό βασανισμό σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες.
Εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράσταση, στήριξη και αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας Νίκο Ρωμανό και Γιάννη Μιχαηλίδη και στις οικογένειες τους.
Στον δίκαιο αγώνα που δίνουν, είμαστε μαζί τους με όλες μας τις δυνάμεις.
Ελληνοφρένεια Θύμιος Καλαμούκης - Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης
Λάκης Λαζόπουλος
Τζίμης Πανούσης
Χριστόφορος Ζαραλίκος
Μπορεί ο Ρωμανός, ως αναρχικός, να μην γουστάρει τους Συριζέους, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως έγραφε το Σάββατο ο Ζαφείρης, ως αριστερό κόμμα, ποτέ δε θεώρησε ως προϋπόθεση αλληλεγγύης την ιδεολογική ή πολιτική συμφωνία.
Γι αυτό, λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση της απόρριψης του αιτήματος, έβγαλε το παρακάτω Δελτίο Τύπου:
Σχόλιο του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ
για την απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά στο αίτημα του Νίκου Ρωμανού
Η άρνηση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά στο αίτημα του Νίκου Ρωμανού να παρακολουθήσει τα μαθήματά στη σχολή του αποτελεί μια απαράδεκτη και αυταρχική απόφαση που προσβάλλει τις δημοκρατικές αρχές.Ο νεαρός φοιτητής που βρίσκεται στην 24η ημέρα απεργίας πείνας, θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή, δεν διεκδικεί τίποτα περισσότερο από το αυτονόητο δικαίωμά στη μόρφωση, μετά την εισαγωγή του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μέσα από τις πανελλήνιες εξετάσεις.
Ο θεσμός των εκπαιδευτικών δεν είναι μόνο προς όφελος των κρατουμένων, αλλά και προς όφελος της κοινωνίας. Ο Ν. Ρωμανός πρέπει να πάρει την εκπαιδευτική άδεια που δικαιούται και να δοθεί ένα τέλος σε αυτό το απαράδεκτο καθεστώς εξαίρεσης και διακρίσεων, και κατ' ουσίαν απαγόρευσης του υπέρτατου αγαθού της μόρφωσης.
Η αριστερά ποτέ δε θεώρησε ως προϋπόθεση αλληλεγγύης την ιδεολογική ή πολιτική συμφωνία. Η αλληλεγγύη της, ακόμη και σε πρόσωπα προερχόμενα από διαφορετικούς χώρους, είχε σαν πολιτικό κριτήριο τη διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και την αποκάλυψη της αστικής βαρβαρότητας?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο το 2002 και μετά η αριστερά άρχισε να "ξεχνάει" ακόμα και τους "δικούς" της, να τους αποκαλεί δολοφόνους, προβοκάτορες, πράκτορες και άλλα πόσα...ακόμα στην φυλακή ειναι οι "σύντροφοι της 1975-2002 αριστεράς" και έχουν κάνει και πόσες φορές απεργία πείνας και έχουν βασανιστεί και βασανίζονται ακόμα στα λευκά κελιά της "δημοκρατίας". Τί έκανε για αυτό η αριστερά? Το Σάββα τον σβήσαμε απο την μνήμη μας? Άν ήταν ο Κουφοντίνας στην θέση του Ρωμανού τι θα έκανε αλήθεια η "αριστερά"?
Για αφήστε ήσυχο τον Σακκο-Βανσέτι και τον Σπαιζ και τους αναρχικούς του Σικάγο και μην πάτε μακριά....Α!! για βγάλτε και το πρωτοσέλιδο του ριζοσπάστη για τον Αρη Βελουχιώτη λίγο πριν αυτοκτονήσει προδωμένος απο τους "συντρόφους" της "αριστεράς". Για τον Πλουμπίδη για γράψτε κάποιος.
Οσο για τα σενάρια επιστιμονικής φαντασίας ....άλλο τίποτα. Το σχεδιασμένο το ερμηνεύουμε τυχαίο... το τυχαίο προβοκάτσια... και ρίξε και λίγο ανακάτεμα.
Για κόψτε το game of thrones μερικοι μερικοί και ξεπεράστε τα σύνδρομα καταδίωξης και τις συνομοσιολογίες. Γιατι αμα παριστάνει και ένα φασισταριό την Πυθία, τα ίδια συμπεράσματα θα βγάλει αλλά σε αρνητικό φίλμ. Φαντασίες και σενάρια έχουν και οι φασίστες για αυτά που συμβαίνουν όπως το ότι ο Γρηγορόπουλος δεν πέθανε αλλά σπουδάζει σε κολέγιο στο εξωτερικό, ο Κορκονέας ήταν βαλτός Πασόκος και άλλες τέτοιες παρλαπίπες.
Όσο για τον απαράδεκτο τίτλο της δημοσίευσης με την συναισθηματική φόρτηση που του προσδίδεται και το μπουρδούκλωμα αναλύσεων απο κάτω, όπως συμφέρει τον καθένα, αποτελεί πρώτης ποιότητας (χτύπα ξύλο) προθανάτιο σκύλευμα. Αλλά μήπως είναι η πρώτη ή μηπως η τελευταία φορά που η "αριστερά" τις εξεγέρσεις τους αγώνες ή ακόμη και τον θάνατο των αγωνιστών θα το μετατρέψει σε ψηφαλάκια στην κούρσα της εξουσίας? Για....... λίγη σοβαρότητα και σεβασμό με κάποια πράγματα, άντε μας ! Ακούς εκει το τελευταίο κείμενο
!? και για όλα φταίει ο SomeAreAss.
Αδιανόητος(;) λαϊκισμός- καπηλεία- μικροκομματισμός ; απαράδεκτος σίγουρα.
Βάλε το κείμενο του Ρωμανού και μετά αναδημοσιευσε και ότι άλλο σου γουστάρει ρε τηλεβόα. Τι χαζοαχταρμάδες είναι αυτοί τωρα στις πλάτες του Ρωμανου ? λίγη προσοχή και λίγη τσίπα παραπάνω δεν βλάπτει!