20 Μαΐ 2013

Πώς θα έπρεπε να είχε διαχειριστεί το ζήτημα η ΟΛΜΕ και τι πρέπει να γίνει τώρα...

Επιστολή από έναν Φυσικό... εν βρασμώ ψυχής!!!

   Με γνωστή τη χρόνια και σε βάθος προπαγάνδα ενάντια στους καθηγητές απ' όλο το μιντιακό σύστημα, εδώ και τριάντα χρόνια, δεν βάζεις, κατ' αρχήν στα αιτήματα ούτε καθ' υποψία ζήτημα ωραρίου γιατί στην έχουν στημένη τα παπαγαλάκια. Απλώς κάνεις σκόπιμα τον χαζό επειδή δεν σε παίρνει και επικεντρώνεις την προσοχή και την όλη προπαγάνδα σου σε τρία ζητήματα και με αυτά καλείς τον κλάδο σε κινητοποίηση, απευθυνόμενος στους γονείς και στη κοινή γνώμη:
   1. Καμία απόλυση εκπαιδευτικού από συγχώνευση σχολείων και κανένα τμήμα πάνω από 25 μαθητές, όταν τα φροντιστήρια έχουν το πολύ 8 ανά τμήμα.
   2. Καμία αναγκαστική μετάθεση εκτός νομού (πρώην) και επίδομα ενοικίου για τους πρωτοδιόριστους εκτός τόπου διαμονής.
   3. Η μόνη αξιολόγηση να γίνεται από τον σχολικό σύμβουλο σε αναλογία 1/30 (1 σύμβουλος ανά 30 καθηγητές ειδικότητας) και που στόχο θα έχει όχι να απολύει με δυσμενείς εκθέσεις ή να αφήνει μισθολογικά και βαθμολογικά στάσιμο τον εκπαιδευτικό, σύμφωνα με τις ανάγκες του υπουργού Οικονομικών (αυτό το εξωφρενικό βάζει το νομοσχέδιο με την ποσόστωση), αλλά να παραπέμπει σε υποχρεωτική επιμόρφωση τον εκπαιδευτικό όταν κρίνεται επί τρία χρόνια μη επαρκής. Στον βαθμό που πάλι κρίνεται ανεπαρκής για τρία συνεχή έτη από τον σχολικό σύμβουλο, να γίνεται μετάταξη σε διοικητικές υπηρεσίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα (και των δήμων).
   Ωράριο και αξιολόγηση είναι οι αγαπημένες καραμέλες των ρουφιάνων της συστημικής δημοσιογραφίας των μίντια (γνωστών και ως παπαγαλάκια). Όταν τους δίνεις τροφή, δεν είσαι κακός συνδικαλιστής, είσαι ή παντελώς ηλίθιος ή προβοκάτορας.
   Με αυτά και μόνο τα τρία αιτήματα θα έπρεπε να είχε ξεσηκώσει η ΟΛΜΕ τον κόσμο και να απευθυνθεί στη κοινή γνώμη κηρύσσοντας 24ωρη απεργία στο τελευταίο μάθημα των Πανελλαδικών εξετάσεων (από τα έξι υποχρεωτικά) και αποχή από τη βαθμολόγηση των γραπτών μέχρι ν' αρχίσει διάλογος με το υπουργείο με βάση την παραπάνω ατζέντα των τριών σημείων. Με την πρόταση αυτή αποφόρτιζες την αγωνία μαθητών και γονέων για τις εξετάσεις (αφού το πολύ - πολύ να έπαιρνε μετάθεση το τελευταίο μάθημα) και το μπαλάκι για την ομαλή ολοκλήρωση των εξετάσεων (και όχι πραγματοποίηση) το πέταγες στο υπουργείο.
   Δεύτερον, κέρδιζες χρόνο είκοσι ημερών προπαγάνδας και κινητοποίησης για να κερδίσεις τη μάχη της κοινής γνώμης και να προετοιμάσεις τους καθηγητές για ρήξη ενάντια στην επιστράτευση, που κατά τη γνώμη μου ήταν και το κύριο. Αλλά για να τα σκεφτείς αυτά, πρέπει να είσαι «ρεφορμιστής». Επειδή όμως έχουμε ηγέτες αγέρωχους «επαναστάτες», με μπράτσα σίδερο και ρετιρέ ακατοίκητο, οδηγείται ο κλάδος και ολόκληρο το κίνημα σε στρατηγική ήττα.
   Ερώτημα: Και τώρα τι γίνεται; Μπορούμε να γυρίσουμε το ματς σαν τον Ολυμπιακό στον τελευταίο τελικό;
   Κατά τη γνώμη μου, μπορεί να γίνει με δύο κινήσεις ματ:
α) Υιοθετείς και μεταθέτεις την ατζέντα των τριών παραπάνω σημείων (που πρέπει να γίνουν γνωστά σε όλους τους καθηγητές και γονείς) για τον Σεπτέμβριο.
β) Έρχεται η ΟΛΜΕ σε άμεση επαφή με τα σωματεία του μετρό, των υπαλλήλων Πολιτικής Αεροπορίας και των ναυτεργατών και κηρύσσουν από κοινού 24ωρη απεργία στο τελευταίο μάθημα των εξετάσεων με ένα και μοναδικό αίτημα: Την άρση της επιστράτευσης σε όλους τους κλάδους.
   Αδιαφορούμε πλήρως για τις σφραγίδες ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ. Το ζήτημα να τεθεί με τη μορφή δημοψηφίσματος σε όλους τους εργαζόμενους στους παραπάνω εργασιακούς χώρους και να γίνει σαφές ότι τίθεται άμεσα ζήτημα δημοκρατίας.
   Με την πρόταση αυτή πετάμε το δίλημμα στην κυβέρνηση, και κυρίως στον Βενιζέλο και τον Κουβέλη, που λένε ότι διαφωνούν με την επιστράτευση. Θα στριμωχτούν και είτε θα στηρίξουν το αίτημα είτε θα γίνουν τελείως ρόμπα.
   Ταυτόχρονα καλούμε ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ (και όλα τα κόμματα) να κάνουν μαζί με τους εργαζόμενους των παραπάνω χώρων από κοινού συγκέντρωση στο Σύνταγμα, την ίδια ημέρα το απόγευμα, με αίτημα την κατάργηση της χουντικής επιστράτευσης.
   Πριν συμβούν όλα αυτά, εάν συμβούν, θα πρέπει να ζητήσει η ΟΛΜΕ από τον κλάδο μια τεράστια και ειλικρινή συγνώμη. Εάν δεν το κάνει, τότε να μην απορεί όταν τα ληγμένα γιαούρτια της ΦΑΓΕ μετακομίσουν από τις αποθήκες στον τελευταίο όροφο της Κορνάρου 2, στο Σύνταγμα.

Σπύρος Σαμιακός, εν βρασμώ ψυχής
Φυσικός (μη διανοούμενος)
πηγή

3 σχόλια:

  1. Όλο το κείμενο είναι μία ακόμη ανοησία. ίσως είχε κάποια αξία πρίν τις γνωστές μεθοδεύσεις των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ.

    Αφού πούλησαν έναν ολόκληρο αγώνα, καταστέλοντας μία απεργία με πραξικοπιματικό τρόπο και μεθοδεύσεις, σήμερα παραχωρούν μαθήματα μεθοδικότητας και οργάνωσης του αγώνα. Σημειώνοντας μάλιστα πως δεν είναι και διανοούμενοι, αυτό τους μάρανε...

    Το μόνο πράγμα που όφειλαν να κάνουν ή να απαιτηθεί απο τους κομματικούς τους χώρους να κάνουν, σε μία ελάχιστη επίδειξη σωφροσύνης θα ήταν να παραιτηθούν όλα τα ΄μέλη της ΟΛΜΕ και κυρίως οι υπερευαίσθητοι αριστεροί..

    Τα υπόλοιπα είναι κορδέλες στα κομματικά ξεφτιλίκια ..


    "17/11/1973"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επιστρατευμένος, αλλά όχι δεμένος20 Μαΐου 2013 στις 10:03 π.μ.

      Νοσταλγέ του Πολυτεχνείου (οδηγός του άρματος μήπως;)μήπως θα μπορούσες να μου θυμίσεις τη σύνθεση της ενδεκάδας της ΟΛΜΕ, επειδή μου διαφεύγει; Ομοίως, της ΑΔΕΔΥ, της ΓΣΕΕ, που απέδειξαν για άλλη μια φορά ότι για να ανθίσει κάτι καλό, πρέπει πρώτα να προηγηθεί ξεβοτάνισμα;

      Διαγραφή
    2. "Νοσταλγέ του Πολυτεχνείου (οδηγός του άρματος μήπως;)"

      Ακριβώς αυτό το κρητήριο ανάλυσης ταιριάζει σε κώματα εξουσίας που τρυγυρνάν απο το θέμο αναστασιάδη έως να καταστέλουν οι κομματικοί τους αξιοματούχοι(πχ Φατούρου) απεργίες που αποφασίσθηκαν απο το 90% των εργαζομένων σε συνελεύσεις και όχι στους κάδους σκουπιδιών των αστικών κομμάτων..

      ΥΓ: (...) Ο οδηγός του άρματος πολυτεχνείου κάθετε δίπλα σας στα βελούδινα έδρανα της εξουσίας, τοπικής ή κεντρικής.. (...)

      "17/11/1973"

      Διαγραφή

Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.