Χειμωνιάτικα ναζιστικά ανέκδοτα του 1933, υπό τα χάχανα μιας παρέας νεοελλήνων “αρίστων”

- Για τη στείρωση των “συριζαίων” ώστε να εκλείψει το είδος τους
- Χιούμορ σίγουρα δεν το λες. Όπως και να το πεις, όλοι οι μισάνθρωποι την ίδια μπόχα με αυτή των νεοναζί της Χρυσής Αυγής αποπνέουν...

   Ήταν χειμώνας του 1933, όταν μια παρέα νεαρών Γερμανών καλαμπούριζε λέγοντας ανέκδοτα για Εβραίους, τσιγγάνους, κομμουνιστές, ομοφυλόφιλους και ανάπηρους σε μια μπιραρία του Μονάχου. Τα αστεία και τα καλαμπούρια έδιναν κι έπαιρναν όταν ο πιο καλαμπουρτζής της παρέας έκοψε το γέλιο του στη μέση και με το πιο σοβαρό ύφος έριξε την ιδέα της στείρωσης στα κατώτερα όντα που έπιαναν τσάμπα τόπο στη χώρα του. Το αστείο έγινε ιδέα, η ιδέα έγινε άποψη και η άποψη έγινε νόμος του κράτους.
   Το 1934, το πρώτο έτος της εφαρμογής του νόμου για την