Αλέξης Τσίπρας: Αντί καταδίκης ή συγγνώμης από τον κ. Μητσοτάκη, μόνο απύθμενο θράσος από τον κ. Χρυσοχοΐδη - VIDEO

Το ύφος της εξουσίας προδίδει και το ήθος της διακυβέρνησης. Ντροπή...

   Θα περίμενα μια λέξη καταδίκης από τον κ. Μητσοτάκη μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις, αντί αυτού μόνο απύθμενο θράσος τονίζει στα σόσιαλ μίντια ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας αναφορικά με το συγκλονιστικό ντοκουμέντο της σύλληψης του σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ.
   "Μετά τις χθεσινές αποκαλύψεις, τις φωτογραφίες και το συγκλονιστικό ηχητικό ντοκουμέντο από την απρόκλητη κακοποίηση του σκηνοθέτη μέσα στο ίδιο του το σπίτι, θα περίμενα, έστω και ετεροχρονισμένα, να βρει μια λέξη καταδίκης ο κ.

Όλγα Γεροβασίλη: Ο Υπουργός των Απολύσεων «ενηλικιώθηκε»

Τα ψέματα τελειώνουν και ο κ. Μητσοτάκης δεν αισθάνεται άνετα. Γνωρίζει ότι η υποκρισία δεν αρκεί για να διατηρηθεί στην εξουσία. Δεν αρκεί καν η πρωτοφανής στήριξή του από τη συντριπτική πλειοψηφία των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Για αυτό τον λόγο επιστρέφει σε αυταρχικές, καθεστωτικές μεθόδους διακυβέρνησης. Μετά από την εικόνα του υπουργού των απολύσεων, αρχίζει να φιλοτεχνεί ένα άλλο, ακόμα σκοτεινότερο πορτρέτο

   Η ακροδεξιά στροφή της κυβέρνησης δεν αποτελεί στα αλήθεια στροφή. Είναι συνέχεια της προσπάθειάς της να υλοποιήσει το πραγματικό πρόγραμμά της με κάθε τρόπο. Όταν αυτή η προσπάθεια προσκρούει σε αντιδράσεις, αποκαλύπτει το αληθινό της πρόσωπο. Αυτό που επιμελώς κρύβεται, αλλά εύκολα αποκαλύπτεται κάθε φορά που ο κ. Μητσοτάκης καταδιώκεται από τους εσωκομματικούς του εφιάλτες. Αυτούς φροντίζει να παρακάμπτει προσπερνώντας τους από εκεί που δεν περίμεναν. Από δεξιά. Τότε το προσφυγικό ζήτημα ξαναγίνεται μεταναστευτικό, τότε ξεχνάει την κλιματική αλλαγή, τότε θυμάται τις Πρέσπες.
   Είμαστε τρεις μήνες μετά τις εκλογές. Το προεκλογικό τσουνάμι ανάπτυξης λόγω των επερχόμενων επενδύσεων δεν έχει συντρίψει ακόμα τις Κασσάνδρες που αμφέβαλλαν για τις εξαγγελίες της ΝΔ. Οι μειώσεις των φορολογικών συντελεστών αναιρούνται από την μείωση των εκπτώσεων φόρου. Η μείωση του ΕΝΦΙΑ ακολουθείται από ένα νέο σύστημα αντικειμενικών αξιών του οποίου τα αποτελέσματα αναμένονται. Οι Πρέσπες από προδοσία έγιναν συμφωνία η οποία θα πρέπει να τηρηθεί απαρέγκλιτα. Όλα αυτά επιβεβαιώνουν απλώς την υποκρισία του κ. Μητσοτάκη πάνω στην οποία στηρίχθηκε η κατάληψη της καρέκλας του πρωθυπουργού.
   Και μιας και τα κατάφερε, κάνει ότι μπορεί για να παραμείνει. Πώς; Τα ψέματα πάντως τελειώνουν. Αυτό που δεν τελειώνει ωστόσο είναι η

Κυβέρνηση συνοπτικών διαδικασιών

Η Ν.Δ. ή είναι μεθυσμένη από την επάνοδο στην εξουσία και λαφυραγωγεί ασύστολα ή έχει καβαλήσει το καλάμι και νομίζει ότι το κράτος τής ανήκει, οπότε δεν αισθάνεται την ανάγκη να δικαιολογήσει τις αποφάσεις της ή να τηρήσει κάποια προσχήματα

   Μέσα σε ένα σαρανταοκτάωρο και με συνοπτικές διαδικασίες η κυβέρνηση έφαγε τη διοίκηση του ΔΕΔΔΗΕ, τον οποίο θέλει να ιδιωτικοποιήσει, με πρόσχημα τον Πόρο.
   «Παραίτησε» άνευ προσχήματος και από τηλεφώνου τον πρύτανη και τη διοίκηση του Ανοιχτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ). Ταυτόχρονα, το επιτελικό κράτος εμπλουτίστηκε με τη θέση του ειδικού συμβούλου του πρωθυπουργού επί ζητημάτων Λατινικής Αμερικής, στην οποία τοποθετήθηκε ο απηνής διώκτης του Μαδούρο δημοσιογράφος Ιάσων Πιπίνης, ενώ στο Μαξίμου θα προσφέρει τις υπηρεσίες της και η κ. Μαρία Χούκλη, που προστίθεται σε μια πλειάδα δημοσιογράφων, εγνωσμένης αξίας, που ήδη υπηρετούν παρά τω πρωθυπουργώ.
   Στο μεταξύ, η κυβέρνηση πρόφτασε να κόψει στο μισό τη φορολογία των μεγάλων αθλητικών συμβολαίων, άνω των 100.000 ευρώ, όπως ζητούσαν οι ιδιοκτήτες των ομάδων, ενώ μεθοδεύει και την επιβολή ανώτατου ποσού

Και το όνομά της: πρωθυπουργική μονοκρατορία

Ένα πανίσχυρο, αδιαφανές, ανεξέλεγκτο σύστημα εξουσίας, που έχει ως κύριο γνώρισμα την κάθετη ιεραρχική δόμηση, στην κορυφή του οποίου ίσταται ο πανίσχυρος πρωθυπουργός

   Επιχειρώ να κρίνω και να συγκρίνω την νέα κυβέρνηση υπό το πρίσμα των συνταγματικών για τη συγκρότησή της προβλέψεων με αποκλειστικό γνώμονα τη διαφύλαξη της δημοκρατικής συγκρότησης της Πολιτείας μας και ειδικά του πολιτειακού οργάνου που ονομάζεται «κυβέρνηση». Κίνητρό μου είναι το πολυπληθές του Υπουργικού Συμβουλίου, ο αριθμός των εξωκοινοβουλευτικών υφυπουργών και ο ρόλος του πρωθυπουργού στο κυβερνητικό αυτό σχήμα.
   Πασίγνωστο είναι ότι το σύνταγμα, ως καταστατικός χάρτης της Πολιτείας, ρυθμίζει, οργανώνει και διέπει τον τρόπο συγκρότησης και λειτουργίας των πολιτειακών - κρατικών οργάνων. Στο πλαίσιο αυτό, η συγκρότηση, ο τρόπος δόμησης καθώς και η λειτουργία της κυβέρνησης ως πολιτειακού οργάνου υπόκειται σε συγκεκριμένους συνταγματικούς κανόνες και αρχές, σε εναρμόνιση με το ουσιαστικό περιεχόμενο της δημοκρατικής αρχής και της λαϊκής κυριαρχίας (άρθρο 81 και επ. του συντάγματος). Τούτο είναι παγκοίνως γνωστό.
   Στο ισχύον συνταγματικό πλαίσιο προβλέπονται δύο βασικά συστήματα οργάνωσης και λειτουργίας της κυβέρνησης:

Τόσο ζάπλουτοι και τόσο χρεοκοπημένοι

- Ξέρουν όλοι. Το βλέπεις στο άδειο βλέμμα...
- Μόνο ένας μέσα σε όλη την αίθουσα περιχαρής, με το πηγούνι προτεταμένο, το βλέμμα… εκεί ψηλά στον Υμηττό και το ύφος της Μαντάμ Σουσούς

   Πρόσωπα σκαμμένα από την κατήφεια της έλλειψης εξουσίας. Πρώτη φορά χωρίς κουτάλα. Πρώτη φορά με αρχηγό εξωγήινο, που να μη δίνει την παραμικρή προοπτική επιστροφής στην κουτάλα. Συνέδριο ΝΔ. Πρώτη φορά μαζεμένοι σε μία αίθουσα τόσοι ζάπλουτοι, τόσο χρεοκοπημένοι.
   Τους έβλεπα έτσι παρατεταγμένους. Ο ένας δίπλα στον άλλο, όλοι οι πρώην πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας, όλα τα μεγάλα στελέχη στις πρώτες σειρές του συνεδρίου του κόμματος.
   Τόσο κουρασμένοι. Τόσο ανέλπιδοι. Τόσο άδεια βλέμματα. Θαρρείς και η τελευταία νέα ιδέα που τους είχε περάσει από το μυαλό ήταν αιώνες πριν.
   Κι εκείνη η απελπισία στο βλέμμα όταν σηκώθηκε ο πρόεδρος να μιλήσει… Έλεγαν από μέσα τους «ποιος ξέρει τι κοτσάνα θα πει πάλι». Και είπε, δεν το απέφυγε. Από «τα μέσα μας Εξάρχεια» μέχρι το

Ας το καταλάβουν επιτέλους στη Ν.Δ.

Τον Ιανουάριο αλλά και τον Σεπτέμβριο του 2015 είχαμε εκλογές και αυτή η κυβέρνηση ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας μέσω δημοκρατικών διαδικασιών είτε αυτό αρέσει στη Ν.Δ. είτε όχι

   Διαβάζοντας σε δεύτερη ανάγνωση ένα δελτίο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας που εξεδόθη αναφορικά με το νομικό καθεστώς κάτω από το οποίο έλαβε τη 48ωρη άδεια ο Δ. Κουφοντίνας, η αξιωματική αντιπολίτευση σημείωνε πως “η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ., με το που κατέλαβε την εξουσία, κατήργησε αυτή τη διάταξη... κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ.”. (σημ. Τηλεβόα: κατέλαβε όχι

#Καταλονια: Πώς να τα κάνεις όλα λάθος και να κινδυνεύεις από το πουθενά να χάσεις την εξουσία

Όλα αυτά τα 'χουμε ξαναδεί και θα τα ξαναδούμε στο μέλλον από τους ομοϊδεάτες του

   Αν υπήρχε ένας Μακιαβέλι στην εποχή μας, η στάση του Ραχόι, απέναντι στο ζήτημα του Καταλανικού, δημοψηφίσματος θα ήταν κεφάλαιο στο βιβλίο του, με τίτλο "Πώς να τα κάνεις όλα λάθος και να κινδυνεύεις από το πουθενά να χάσεις την εξουσία".
   Αρχικά λυσσά και πιέζει ώστε να βγει αντισυνταγματικό ένα δημοψήφισμα, το οποίο, κατά πάσα πιθανότητα, σε συνθήκες ομαλότητας, θα έβγαζε αποτέλεσμα κατά της απόσχισης.
   Στην συνέχεια, αρχίζει να κατάσχει υλικό και να μπουζουριάζει όσους επιθυμούσαν την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, δίνοντας πάτημα στους διοργανωτές, ώστε να αναζητήσουν εναλλακτικούς (δηλαδή μη αξιόπιστους) τρόπους διοργάνωσης του.
   Στέλνει χιλιάδες αστυνομικούς στην Καταλονία, στέλνοντας ουσιαστικά το μήνυμα

Τα τεντωμένα δάχτυλα της αθλιότητας

Με άλλα λόγια, το μαγαζάκι να 'ναι καλά...

   Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ένα αόρατο νήμα διέγραψε πορεία από το Athens Pride μέχρι το Δίστομο...
   Τεντωμένα δάχτυλα αυτόκλητων «αστυνομικών» και ιδιοκτητών της απόλυτης αλήθειας όρισαν σε ποιους επιτρέπεται και σε ποιους απαγορεύεται να μετέχουν στην αναγνώριση ή τη διεκδίκηση του δίκιου.
   Τεντωμένα δάχτυλα όχι απέναντι στον αντίπαλο: στον φασίστα ή τον νοσταλγό των

Η… Αλλαγή του Κούλη

Όταν παίρνεις ιστορικά συνθήματα και τα χρησιμοποιείς σε νέες περιστάσεις, πρέπει να συντρέχουν δύο προϋποθέσεις: πρώτον, ένα παλιό καθεστώς που αντιπαλεύεις. Δεύτερον, να είσαι εσύ το νέο. Αλλιώς, η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα

   Η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Πώς αλλιώς να προσεγγίσει κανείς το σύνθημα «αλλαγή» που υιοθέτησαν στη Νέα Δημοκρατία για την επάνοδό τους στην εξουσία;
   Την πρώτη φορά είναι Ιστορία. Τη δεύτερη είναι φάρσα.
   Το ιστορικό σύνθημα του Ανδρέα Παπανδρέου «Αλλαγή» προβάλλουν πλέον οι φωστήρες της ΝΔ ως τον κεντρικό μοχλό της εκστρατείας που θα τους οδηγήσει στην εξουσία.
   Ανιστόρητοι και αστοιχείωτοι.
   Διότι το σύνθημα «αλλαγή», για να λειτουργήσει, πρέπει να έχουν προηγηθεί

Όλγα Γεροβασίλη: Ο βιαστικός και αγχωμένος για εξουσία Κυριάκος Μητσοτάκης...

Άρθρο της υπουργού Διοικητικής Ανασυγκρότησης στην εφημερίδα «Documento»: Η συνάρτηση αλήθειας και πολιτικής ικανότητας

   Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι καμιά πολιτική πρόταση, όση αποτελεσματικότητα και αν διαθέτει, δεν μπορεί να σταθεί χωρίς ηθική τεκμηρίωση. Ως εκ τούτου είναι φυσικό τα πολιτικά κόμματα να αναζητούν έννοιες που να στηρίζουν με όρους ηθικής τον προγραμματικό τους λόγο. Όμως οι λέξεις δεν είναι ανεξάντλητες κι όταν η πολιτική, αντί να κάνει τη δουλειά της, εξαντλείται σε δήθεν πρωτότυπες ανακυκλώσεις, το μόνο που καταφέρνει είναι να επαναφέρει έννοιες αφυδατωμένες. Nomina nuda και όχι nuda veritas, που είναι το ζητούμενο.
   Το ως άνω εγχείρημα γίνεται ακόμη πιο δύσκολο όταν το αποπειρώνται πολιτικά σχήματα που έχουν απαξιωθεί στη συνείδηση των πολιτών, και κάθε νέο σλόγκαν που εφευρίσκουν, προκαλεί καχυποψία και κάποιες φορές θυμηδία. Εσχάτως, παράγοντες της ελάσσονος αντιπολίτευσης στα τιτιβίσματά τους, αλλά, κυρίως, ο

Άλλο η κυβέρνηση, άλλο η εξουσία...

- Τους συναντάς καθημερινά, παντού. Τους καλούς φίλους που γκρινιάζουν. Ότι ο Τσίπρας δεν έκανε εκείνο, ότι ο Τσίπρας δεν κάνει το άλλο, ότι καθυστερεί σε τούτο και σε κείνο
- Τι γίνεται όμως ΣΗΜΕΡΑ;

   Όποιοι θεωρούν πως ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ όφειλαν (και μπορούσαν), μέσα σε δύο χρόνια, να τ’ αλλάξουν όλα, μάλλον είναι αθεράπευτα αιθεροβάμονες. Ότι μπορούσαν, ας πούμε, από τον Ιανουάριο του 2015 ως τα σήμερα, να διορθώσουν τα στραβά και τ’ ανάποδα των σαράντα τόσων μεταπολιτευτικών χρόνων. Και παράλληλα να χτίσουν καινούργιες δομές, κατά τις ιδεολογικές και προγραμματικές τους αρχές. Ή, έστω, ότι μπορούσαν να

«Κερατά Θεέ θα βρέξεις;»

Άρθρο του Χάρη Ναξάκη (*) στην Εφημερίδα των Συντακτών

   Στον περίφημο διάλογο μεταξύ Αθηναίων και Μηλίων (Θουκιδίδου Ιστορία, Ε΄), οι Αθηναίοι μεθυσμένοι από την ισχύ και την εξουσία, πριν ισοπεδώσουν τη Μήλο, εξοντώσουν όλους τους φέροντες όπλα Μήλιους και αιχμαλωτίσουν τα γυναικόπαιδα, επειδή έμειναν ουδέτεροι κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου μεταξύ Σπαρτιατών και Αθηναίων, διαμηνύουν στους Μήλιους: οι θεοί όπως και οι άνθρωποι υπακούουν σε ένα νόμο της φύσης, σύμφωνα με τον οποίο εξουσιάζει ο ισχυρότερος. Στην παρατήρηση των Μηλίων ότι θέλουμε να είμαστε φίλοι σας χωρίς να συμμαχήσουμε ούτε με τους μεν ούτε με τους δε, οι Αθηναίοι απαντούν: η έχθρα σας μας είναι λιγότερο επιζήμια από τη φιλία σας, διότι οι υπήκοοί σας θα έβλεπαν στη φιλία ένα σημάδι αδυναμίας μας, ενώ γνωρίζουν ότι μόνο οι εχθροί μισούνται… εμείς θέλουμε να διατηρήσουμε την ηγεμονία μας, να σας κατακτήσουμε χωρίς μάχη, και ως εκ τούτου να σας

Ήσουνα εραστής της εξουσίας...

Σε αγνοώ. Για μένα δεν υπάρχεις

   Μια λιτή, αλλά άκρως καυστική επιστολή στέλνει στον παλιό του φίλο Χρύσανθο Λαζαρίδη ο διακεκριμένος διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου Ολύμπιος Δαφέρμος.
Διαβάστε την
   "Άλλαξες. Άλλαξες πολύ. Και είχες το δικαίωμα. Γιατί όμως; Για να υπηρετήσεις καλύτερα την κοινωνία; Δεν φάνηκε. Για να υπηρετήσεις τον εαυτό σου άλλαξες. Γιατί ήσουνα εραστής της εξουσίας. Και η αριστερά δεν είχε προοπτική. Και βρέθηκες στην εξουσία. Και ασκείς

Καταγγελία της Αντιφασιστικής Συσπείρωσης Άρτας

"Θέλουν να αναδείξουν ένοχους οποιονδήποτε αντιστέκεται στην εξουσία"

ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΔΕΝΔΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΑΠΕΛΑΣΗ

   Ξημερώματα της 22 Ιανουαρίου στην πόλη της Κοζάνης και ενώ όλα κυλάνε ομαλά σε κεντρικότατο σημείο της πόλης αρκετά άτομα που εκείνη την ώρα βρίσκονταν σε ταχυφαγείο, δέχτηκαν επίθεση από άνδρες της Ασφάλειας Κοζάνης (με σπρωξίματα, υπόδειξη των γκλομπ και με την ‘δημοκρατική’ μέθοδο του πιασίματος και κατεβάσματος του λαιμού).
   Στην συνέχεια 6 από αυτούς θα

Τ.Ο. ΚΚΕ Άρτας: Ποια η διαφορά κυβέρνησης - εξουσίας;

- Τι εννοεί το τοπικό ΚΚΕ; 

- Είναι περιττές ή ανούσιες οι εκλογές;

   Η κυβέρνηση είναι το πολιτικό προσωπικό του κράτους και της εξουσίας. Το πολιτικό προσωπικό του πολιτικού συστήματος. Απέναντι στο λαό δεν είναι μία κυβέρνηση. Αν ήταν μόνο μία κυβέρνηση, θα μπορούσε εύκολα να την ανατρέψει μέσα από εκλογές και να αναδείξει όποια κυβέρνηση θέλει. Απέναντι στο λαό είναι οι ιδιοκτήτες του πλούτου της χώρας, είναι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές. Ποιος τρομοκρατεί, ποιος καταπιέζει τον εργάτη στο εργοστάσιο και τον απειλεί με απόλυση; Ο υπουργός ανάπτυξης; Όχι. Γιατί ο εργάτης φοβάται να απεργήσει; Επειδή φοβάται τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο ή τον Παπανδρέου; Όχι. Φοβάται τον...

κ. Βενιζέλο, η ιστορία δεν γράφεται από... λαπάδες

Αυτός που ψήφισε ΝΑΙ σε όλα, τώρα τα αρνείται όλα

γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης, δικηγόρος

    Αποστασιοποιείται ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από το αμαρτωλό παρελθόν. Ή, τουλάχιστον, έτσι νομίζει καθώς μας ενημερώνει ότι εκείνος ήταν αντίθετος με πολλά πράγματα από εκείνα που έκανε ο Γιωργάκης ο Στοχασισοπότης.
   Θα σταθώ μόνον σε ένα: ήταν αντίθετος, είπε, με την προσφυγή στο ΔΝΤ.
   Για φαντάσου κυρ Βάγγο μου να πήγαινες λέει στη Βουλή την 06.05.2010 και να καταψήφιζες το Μνημόνιο Ι. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα σήμερα στην πατρίδα. Κιότεψες, όμως, αν αληθεύει ότι ήσουν αντίθετος. Και γιατί να σε πιστέψω τώρα κυρ Βάγγο; Έχω παρατηρήσει ότι οι ευτραφείς άνθρωποι είναι κατά κανόνα ευλύγιστοι. Αν είναι και πολιτικοί, η ευλυγισία σπάει όλα τα κοντέρ. Με πολλή άνεση, λοιπόν, και χωρίς αιδώ μας είπες ότι ήσουν...

Αναμενόμενη η κριτική σε όσους κατέχουν θέσεις εξουσίας.

Όσοι δεν την αντέχουν, δεν κάνουν γι' αυτή την δουλειά

Όταν κάποιος αποφασίζει να ασχοληθεί ενεργά με τα κοινά, γνωρίζει ότι θέτει εαυτόν στο μικροσκόπιο, εξ ου και η φράση "εκτίθεται", για κάποιον που θέτει υποψηφιότητα για πολιτικό αξίωμα.
Εάν δε, κατορθώσει να καταλάβει θέση εξουσίας, τότε είναι βέβαιο ότι θα υποστεί αρνητική κριτική, άλλοτε καλόπιστη και άλλες φορές κακόπιστη, αδιάφορο.
'Αλλωστε, για τον καθήμενο σε καρέκλα, πάντα είναι κακόπιστη η κριτική, διότι είναι ελάχιστοι αυτοί που ταυτοχρόνως απολαμβάνουν εξουσία και διαθέτουν το χάρισμα του γνώθι σ' εαυτόν.
Γνωστοί οι κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού και αποδεκτοί από όσους ασχολούνται με το... "άθλημα". Τους αποδέχονται και προχωρούν.

Πέρασε η εποχή που ο Αλή Πασάς κρέμαγε στα κλαριά του όσους αντιδρούσαν

Εάν όμως δεν μπορούν να το πράξουν, εάν είτε ο χαρακτήρας, είτε η πίεση των ευθυνών στέκονται εμπόδιο στην τήρηση αυτών των απλών κανόνων και η αντίδρασή τους ξεφεύγει από τα όρια, τότε ίσως είναι καιρός να αποδεχτούνε ότι δεν κάνουν γι' αυτή την δουλειά. 
Και αν οι ίδιοι αδυνατούν να αντιληφθούν τον αντίκτυπο των ενεργειών και των λεγομένων τους, παρασυρμένοι από την αλαζονεία της εξουσίας, ή στην καλύτερη περίπτωση, από έναν ιδιόρρυθμο αξιακό κώδικα, ίσως είναι καθήκον του επικεφαλής να τους συστήσει τα δέοντα.
Διότι δεν "εκτίθεται" μόνο αυτός που κατέχει την καρέκλα, αλλά και αυτός που τον τοποθέτησε εκεί.