Δεκέμβρης 2008 / Τα παιδιά του Δεκέμβρη δεν έγιναν ακόμα 30 χρόνων

Ο Δεκέμβρης ξέσπασε μέσα σε ένα σύννεφο βίας από το οποίο δεν αποκόπηκε ουσιαστικά ποτέ

   Στα τέλη του 20ού και τις αρχές του 21ου αιώνα τα κοινωνικά κινήματα σε όλον τον κόσμο έμοιαζαν να έχουν βρει έναν συγκεκριμένο βηματισμό. Όσον αφορά τη μορφή, ο ρυθμός αυτού του βηματισμού δεν ήταν ενιαίος. Υπήρχαν στο εσωτερικό τους τάσεις εξαιρετικά βίαιες, υπήρχαν τάσεις παθητικής αντίστασης που αρνούνταν τη βία και ανάμεσά τους μια μεγάλη ποικιλία ρευμάτων. Αν, όμως, όλα αυτά τα ρεύματα κατάφερναν να συνυπάρξουν στο πλαίσιο των νέων κινημάτων, κάτι όχι πάντα αυτονόητο τις προηγούμενες δεκαετίες, ήταν γιατί στο επίπεδο του περιεχομένου υπήρχε μια ξεκάθαρη ηγεμονία.

   Απαλλαγμένα από το ερώτημα αν πρέπει να υπερασπιστούν κάποια

Γιατί νίκησε και θα νικήσει ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ

- Κινήματα – Ευρώπη - Συμμαχίες
- Το στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλώς να κερδίσει τις εκλογές, αλλά κάτι πολύ μεγαλύτερο

- Πώς αναζωογονείς τη θεωρία από την εμπειρία;
- Γιατί αγκάλιασε ο λαός τον ΣΥΡΙΖΑ;
- Γιατί ένα Κόμμα από το 4% απογειώθηκε στο 36% και άντεξε ως κυβέρνηση τέσσερα χρόνια σε μνημονιακές συνθήκες;
   Είναι ερωτήματα τα οποία χρήζουν απάντησης τώρα που η χώρα βγαίνει από την κρίση, και η συγκεκριμένη αριστερά είναι πολύ κοντά στο να πιστωθεί αυτή την ιστορική επιτυχία.
   Πολλοί, όχι τόσο φανατικοί φίλοι της αριστεράς, επισημαίνουν ότι αυτό συνέβη λόγω του ότι το ΠΑΣΟΚ διέρρηξε τους δεσμούς που είχε οικοδομήσει από τη δεκαετία του ’80 με τα λαϊκά στρώματα. Επειδή δηλαδή ταυτίστηκε με τη δεξιά, αγκάλιασε το νεοφιλελευθερισμό, απεμπόλησε το κοινωνικό κράτος και συνηγόρησε στην αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων.
   Αυτή η απάντηση αφορά άλλη ερώτηση.
   Την ερώτηση: «γιατί έπεσε το ΠΑΣΟΚ», αλλά δεν απαντάει στο ερώτημα γιατί νίκησε ο ΣΥΡΙΖΑ.
   Καθώς το ΠΑΣΟΚ έπαιρνε την κατιούσα, πολλά πολιτικά σχήματα επιχείρησαν να απευθυνθούν στο εκλογικό σώμα, ενώ κάποια από αυτά απευθύνθηκαν και στους προοδευτικούς και αριστερούς πολίτες. Κανένα από αυτά, όμως, δεν κατάφερε να

Τα τεντωμένα δάχτυλα της αθλιότητας

Με άλλα λόγια, το μαγαζάκι να 'ναι καλά...

   Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ένα αόρατο νήμα διέγραψε πορεία από το Athens Pride μέχρι το Δίστομο...
   Τεντωμένα δάχτυλα αυτόκλητων «αστυνομικών» και ιδιοκτητών της απόλυτης αλήθειας όρισαν σε ποιους επιτρέπεται και σε ποιους απαγορεύεται να μετέχουν στην αναγνώριση ή τη διεκδίκηση του δίκιου.
   Τεντωμένα δάχτυλα όχι απέναντι στον αντίπαλο: στον φασίστα ή τον νοσταλγό των

Τα κινήματα, εκτός από συνθήματα, θέλουν και δουλειά

Για όλα μπορούμε να διαφωνήσουμε ξανά και ξανά και πάλι από την αρχή. Όταν θα μείνουμε και πάλι μόνοι μας, θα έχουμε όλο τον χρόνο δικό μας. Τώρα, όμως, δεν είμαστε μόνοι στο σπίτι. Έχουμε κόσμο. Και μάλιστα κόσμο σε ανάγκη

   Άντε και ωριμάζουν αύριο το πρωί αυτές οι ανώριμες οι συνθήκες. Άντε και την στέλνουμε στον αγύριστο και τη λυκοσυμμαχία και τους στρατοκράτες ιμπεριαλιστές. Άντε και τους τα στέλνουμε πίσω ως απαράδεκτα τα Μνημόνια και τα χαράτσια τους. Άντε και βγαίνουμε αγκαλιασμένοι και μονιασμένοι στους δρόμους και με μια φωνή απαιτούμε να σταματήσουν οι πόλεμοι και να πέσουν τα σύνορα και οι φράχτες. Άντε και γίνονταν όλα αυτά και μάλιστα αύριο το πρωί. Και μεθαύριο; Τι θα γινόταν μεθαύριο, αδερφέ μου;
   Ξέρεις πολύ καλύτερα από εμένα τι θα γινόταν, οπότε ας μην φάμε καλύτερα τη μέρα μας σε ατέρμονες συζητήσεις και ας

Τα κινήματα ανοίγουν δρόμους

Μόνο μαζί θα βρούμε διέξοδο...

   Ένα κίνηµα κατά των πλειστηριασμών ετοιμάζεται να σαρώ­σει ολόκληρη την επικράτεια. Αυτό, πιθανότατα, θα συμ­βεί ανεξάρτητα από το είδος της ρύθμισης που θα ετοι­μάσει η κυβέρνηση και το περιτύλιγμα με το οποίο θα τη συνοδεύει.
   Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο πολύς κόσμος ετοιμάζεται να χάσει το σπίτι του, το οποίο απέκτησε υπό τους ήχους των πολιτικών και τραπεζικών Σειρήνων, που από το 2000 τρα­γουδούσαν μελωδικά: «Ο δανεισμός είναι ανάπτυξη. Δεί­τε πώς αναπτύσσονται οι μεγάλες χώρες, με μεγάλο ιδιω­τικό δανεισμό». Τώρα τα σπίτια, που αποκτήθηκαν με υπέ­ρογκο, αλλά αφειδώς παρασχεθέντα δανεισμό, χάνονται.
   Ένα άλλο, αθόρυβο κίνηµα, αυτό της

Τα κινήματα για το νερό μαζί στα Γιάννενα!

Μέτωπο νερού για τον Άραχθο, Αώο, Καλαμά, Λούρο...

ΔΕΛΤΙO ΤΥΠΟΥ

   Ο αγώνας ενάντια στην φραγματοποίηση των ποταμών είναι αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, αγώνας για την προστασία των δημόσιων συλλογικών αγαθών. Για τον λόγο αυτόν απαιτείται κοινός βηματισμός των κινημάτων πολιτών όλης της Ελλάδας τονίστηκε κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης «Πόλεμοι του νερού στη γειτονιά μας: Κινήματα και προοπτικές» που διοργανώθηκε από τη

Βουνό ή θάλασσα;

Τα αιώνια διλήμματα
της Μαρίας Μπαλάφα

   Παρακολουθώντας τον τρόπο, που παρουσιάζονται οι δημοσκοπήσεις μετά τις κυπριακές εξελίξεις δεν θέλει και πολύ να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα, ότι δημοσιογράφοι – αναλυτές – μνημονιακοί εκπρόσωποι θα έστελναν τον Ιονέσκο με τα έργα του παραμάσχαλα να αυτοπυρποληθεί στο Σύνταγμα.
   Κι όλη αυτή η πρεμούρα να μας πουν, ότι πλέον γίναμε «ευρωσκεπτικιστές», γιατί καταρρέει δημοσκοπικά η πίστη στο ευρώ, δεν χρειάζεται να βλέπεις Μπόργκεν για να καταλάβεις τι θέλουν. Πάντα αρκεί το κρυόκωλο γέλιο του Πρετεντέρη.
   Μα σαφώς πέρα από το δικαιολογημένο