Η κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και οι αλλαγές στο καθεστώς της βουλευτικής ασυλίας έρχονται ως ώριμο τέκνο της ιστορικής συγκυρίας αλλά και ως λαϊκή απαίτηση για δικαιοσύνη και κάθαρση. Αν δεν το κάνει η Aριστερά αυτό, δεν θα το κάνει κανείς
«Η διαφθορά είναι κοινωνικό φαινόμενο» δήλωνε τον Μάρτιο του 2017 ο Κώστας Σημίτης σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός που... έβλεπε τις μίζες να περνούν σιωπά εκκωφαντικά μετά την προφυλάκιση του πάλαι ποτέ «τσάρου» και πρωτοπαλίκαρου του εκσυγχρονισμού Γιάννου Παπαντωνίου την περασμένη Τρίτη.
Το "θαύμα" της εκσυγχρονιστικής ανάπτυξης που έφερε τη χρεοκοπία
Ο Γιάννος Παπαντωνίου, που γίνεται ο δεύτερος κορυφαίος υπουργός των κυβερνήσεων Σημίτη που περνά την πόρτα του Κορυδαλλού, έρχεται να προσθέσει άλλη μία ψηφίδα στο παζλ της διαπλοκής και της διαφθοράς που αποτέλεσαν θεμέλιο λίθο για την αναπαραγωγή του παλιού πολιτικού συστήματος. Της περιόδου δηλαδή της ραγδαίας ανάπτυξης, της μεγάλης Ελλάδας, του θαύματος της ελληνικής οικονομίας, που παρ’ όλα αυτά οδήγησαν στην κατακόρυφη αύξηση του χρέους, στρώνοντας το έδαφος για την κρίση και τα Mνημόνια.
Τα «ξεχασμένα» εκατομμύρια στην Ελβετία, οι μαύρες σακούλες στα κομματικά γραφεία, το πάρτι των εξοπλιστικών και όχι μόνο συντήρησαν και έθρεψαν αυτό το σύστημα, φορτώνοντας το χρέος αλλά και στερώντας πολύτιμους πόρους από το ΑΕΠ της χώρας.
«Μαζί τα φάγαμε» έλεγε στις απαρχές των Mνημονίων ο Θ. Πάγκαλος, με μια ατάκα που θα μείνει στην Iστορία του πολιτικού κυνισμού και του θράσους. Αντιπροσώπευε ωστόσο την
«Η διαφθορά είναι κοινωνικό φαινόμενο» δήλωνε τον Μάρτιο του 2017 ο Κώστας Σημίτης σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός που... έβλεπε τις μίζες να περνούν σιωπά εκκωφαντικά μετά την προφυλάκιση του πάλαι ποτέ «τσάρου» και πρωτοπαλίκαρου του εκσυγχρονισμού Γιάννου Παπαντωνίου την περασμένη Τρίτη.
Το "θαύμα" της εκσυγχρονιστικής ανάπτυξης που έφερε τη χρεοκοπία
Ο Γιάννος Παπαντωνίου, που γίνεται ο δεύτερος κορυφαίος υπουργός των κυβερνήσεων Σημίτη που περνά την πόρτα του Κορυδαλλού, έρχεται να προσθέσει άλλη μία ψηφίδα στο παζλ της διαπλοκής και της διαφθοράς που αποτέλεσαν θεμέλιο λίθο για την αναπαραγωγή του παλιού πολιτικού συστήματος. Της περιόδου δηλαδή της ραγδαίας ανάπτυξης, της μεγάλης Ελλάδας, του θαύματος της ελληνικής οικονομίας, που παρ’ όλα αυτά οδήγησαν στην κατακόρυφη αύξηση του χρέους, στρώνοντας το έδαφος για την κρίση και τα Mνημόνια.
Τα «ξεχασμένα» εκατομμύρια στην Ελβετία, οι μαύρες σακούλες στα κομματικά γραφεία, το πάρτι των εξοπλιστικών και όχι μόνο συντήρησαν και έθρεψαν αυτό το σύστημα, φορτώνοντας το χρέος αλλά και στερώντας πολύτιμους πόρους από το ΑΕΠ της χώρας.
«Μαζί τα φάγαμε» έλεγε στις απαρχές των Mνημονίων ο Θ. Πάγκαλος, με μια ατάκα που θα μείνει στην Iστορία του πολιτικού κυνισμού και του θράσους. Αντιπροσώπευε ωστόσο την