Κυρία αντιπρόεδρε ο ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ, μετράει μόλις 36 βουλευτές στην Κοινοβουλευτική του ομάδα; Πώς θα κινηθεί από εδώ και στο εξής;
Περνάμε μια δύσκολη και σύνθετη περίοδο, μετά τη διπλή εκλογική μας ήττα, την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα, την παρατεταμένη εσωστρέφεια και την πρόσφατη διάσπαση. Όλη αυτή η κατάσταση μας έχει στοιχίσει και πολιτικά και συναισθηματικά και προφανώς και αριθμητικά στην Βουλή. Είναι μια κρίση που μας έχει επηρεάσει όλες και όλους και διατρέχει το κόμμα μας μέχρι την βάση του. Τις επιλογές του καθενός από εμάς θα τις κρίνει τελικά η ιστορία. Ωστόσο, δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο. Τα μεγάλα ζητήματα είναι εδώ, ο αντίπαλος είναι εδώ, τα μεγάλα διακυβεύματα είναι εδώ. Και για να είμαστε ενεργοί, πρέπει να τα προσπεράσουμε όλα αυτά και να μην εγκλωβιστούμε ούτε σε μια “αριστερή μελαγχολία” και - θα συνιστούσα - ούτε σε έναν “αριστερό ναρκισσισμό”. Και προφανώς δεν θα αναλωθούμε σε έναν “εμφύλιο” στον προοδευτικό χώρο, αλλά στον πραγματικό μας στόχο που δεν είναι άλλος από την υπεράσπιση της κοινωνίας και τη δράση απέναντι στο κυβερνών σύστημα. Βρισκόμαστε σε έναν κρίσιμο κοινοβουλευτικά μήνα. Έχουμε τον προϋπολογισμό, το φορολογικό νομοσχέδιο, το νομοσχέδιο για τα κόκκινα δάνεια και άλλα νομοσχέδια, που η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιχειρεί να επισπεύσει ανενόχλητη βασισμένη στην πολυδιάσπαση της αντιπολίτευσης.
Υπάρχει ένα θέμα που αφορά τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τις υποθέσεις του κόμματος ο κ. Κασσελάκης. Πολλοί του ασκούν κριτική για «άγνοια» σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ, αλλά και την ανθρωπογεωγραφία της Αριστεράς στην Ελλάδα γενικότερα. Εσείς τι πιστεύετε;
Είμαι από αυτούς που στήριξαν την εκλογή Προέδρου από τη βάση, όπως και η πλειοψηφία του Συνεδρίου μας πριν ενάμιση χρόνο και οφείλουμε να σεβόμαστε και τις συλλογικές μας αποφάσεις και την επιλογή της βάσης μας στην πρόσφατη εσωκομματική κάλπη. Επομένως, το ερώτημα που ενδεχομένως πρέπει να απαντήσουμε, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς και αυτοκριτικοί, είναι για ποιον λόγο η βάση έκανε αυτή την επιλογή και τι μήνυμα έστειλε. Προφανώς ο Στέφανος Κασσελάκης χρειάζεται το χρόνο του και οφείλουμε να τον δώσουμε παρόντες. Μπορεί να βγαίνουμε αποδυναμωμένοι από τις τελευταίες εξελίξεις, ωστόσο, στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία υπάρχουν πολλά στελέχη με πολιτική και κυβερνητική εμπειρία, με γνώση και τεχνοκρατική επάρκεια. Συνεπώς, λειτουργώντας ως ομάδα ή ως “ορχήστρα” - όπως συνηθίζει να λέει και ο Πρόεδρος - και βεβαίως με τις αναγκαίες συνθέσεις που απαιτούνται στην πολιτική, θα υπερβούμε τις σημερινές δυσκολίες και θα πετύχουμε τους συλλογικούς μας στόχους.
Τελικά οι αποχωρήσεις έγιναν για να αποδυναμωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ ή ο Αλέξης Τσίπρας; Λίγοι μπορούσαν να φανταστούν πριν από δύο μήνες ότι ο κ. Τζανακόπουλος και η κα Αχτσιόγλου θα ήταν απέναντι στον τέως πρόεδρο του κόμματος επιλέγοντας να αποχωρήσουν.
Για τον Αλέξη Τσίπρα δεν υπάρχει ούτε η ανάγκη της “επιβεβαίωσης” ούτε η αγωνία της “αποδυνάμωσης”. Αυτό το γνωρίζουν όλοι και όποιος δεν το θυμάται του το θυμίζω. Ο ίδιος αποφάσισε να αποχωρήσει από Πρόεδρος του κόμματος αφήνοντας, όπως είπε, το νέο κύμα να περάσει με στόχο μια καινούργια ημέρα στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Η επιλογή όσων αποχώρησαν εκ του αποτελέσματος αποδυναμώνει τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, αποδυναμώνει την αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας και βέβαια συμβάλλει στον κατακερματισμό του αριστερού προοδευτικού χώρου, την ώρα που η Νέα Δημοκρατία είναι κυρίαρχη και ο κ. Μητσοτάκης αισθάνεται ανενόχλητος να κυβερνά με αλαζονεία.
Πιστεύετε ότι ο κ. Τσακαλώτος και η κ. Αχτσιόγλου επέλεξαν να αποχωρήσουν γιατί δεν ήθελαν να αποδεχτούν την ήττα τους ή υπάρχουν άλλοι λόγοι περισσότερο ή λιγότερο πολιτικοί;
Κύριε Διαμαντόπουλε, έχω ζήσει και στο παρελθόν διασπάσεις της Αριστεράς και τότε υπήρχαν ουσιαστικές διαφορές, στρατηγικού χαρακτήρα πολλές φορές. Για παράδειγμα, στη διάσπαση του 2015 υπήρχε η στρατηγικού χαρακτήρα διαφωνία που αφορούσε την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Σήμερα, δυσκολεύομαι να εντοπίσω τέτοιους λόγους που να οδηγήσουν σε μια τέτοια επιλογή. Και δυσκολεύομαι ακόμη περισσότερο, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, παρά την διπλή βαριά εκλογική ήττα του, είναι η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας αποτελώντας παράλληλα ένα σπάνιο και δύσκολο πολιτικό εγχείρημα στην Ευρώπη, ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς να έχει καταφέρει να γίνει κυβέρνηση και να είναι ο ένας από τους δύο πόλους του πολιτικού συστήματος για πάνω από δέκα χρόνια. Είναι τεράστιο αυτό που έχουμε πετύχει όλοι μαζί με Πρόεδρο τον Αλέξη Τσίπρα, για να γίνονται τέτοιες επιλογές αποχώρησης χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν όλα αυτά. Χωρίς να μπαίνει δηλαδή η μεγάλη εικόνα της κοινής μας ιστορίας και των όσων έχουμε πετύχει για την Αριστερά πάνω από την επιλογή του κατακερματισμού. Την ίδια ώρα, όπως σε όλα τα κόμματα, έτσι και στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, πλειοψηφίες και μειοψηφίες, διάλογος στα όργανα, επίτευξη ή όχι συνθέσεων. Δεν είδα να επιδιώχθηκε καν αυτός ο δρόμος. Από όλες τις απόψεις λοιπόν θεωρώ λάθος την επιλογή όσων αποφάσισαν να αποχωρήσουν.
Εσείς θα παραμείνετε στον ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ; Υπάρχει περίπτωση να αποχωρήσετε εάν ο κ. Κασσελάκης συνεχίσει να πέφτει σε αντιφάσεις όπως αυτή για το περίφημο «μαξιλάρι» των 37 δισ. ευρώ;
Όπως σας είπα πριν, παραμένω στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Για την ιστορία μας, για όσα έχουμε πετύχει και για όσα οφείλουμε να αγωνιστούμε για την χώρα και την κοινωνία. Για να υπερασπιστώ τη σπουδαία παρακαταθήκη της κυβέρνησης μας με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα. Την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια, το μαξιλάρι ασφαλείας, τη ρύθμιση του χρέους, την προστασία της κοινωνικής συνοχής, την ιστορική Συμφωνία των Πρεσπών. Παραμένω γιατί θεωρώ ότι αυτός είναι ο χώρος που μπορεί να εκφράσει συμπεριληπτικά και πλειοψηφικά τον προοδευτικό κόσμο, από την ριζοσπαστική και ανανεωτική αριστερά έως το προοδευτικό κέντρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.