- Απίστευτες οδηγίες, όπως «Να είμαστε "μοντέρνοι-ες". Να τους βάζουμε να ακούνε έντεχνα θρησκευτικά τραγούδια, όπως το "και τι ζητάω, μια ευκαιρία στον παράδεισο να πάω"»!
- Γιατί όχι και το «Στου παράδεισου την πόρτα, κάποιος φύτεψε δύο χόρτα» ή το «Μου 'χεις κάνει τη ζωή μου κόλαση»;
Με μεγάλο σκεπτικισμό αλλά και χιούμορ, ενίοτε, αντιμετωπίζουν οι θεολόγοι και η εκπαιδευτική κοινότητα, γενικότερα, τις αλλαγές που επιχειρούνται σε επίπεδο επιμόρφωσης και οδηγιών του Υπουργείου Παιδείας για τη «νέα διδασκαλία» του μαθήματος των θρησκευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπως την αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως.
Όπως αναφέρουν θεολόγοι στο Tvxs.gr, όσα παρατηρούν συνιστούν επιστροφή της εκπαίδευσης, τουλάχιστον στη δεκαετία του '70 και το τρίπτυχο «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια» καθώς ο νέος φάκελος μαθητή και το περιεχόμενο του μαθήματος, μετά τις αλλαγές της νέας κυβέρνησης, δείχνουν τη σταθερή επιδίωξη είναι το μάθημα να επιβάλει την ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης.
Μεταξύ άλλων, επισημαίνεται σχετικά με τον χειρισμό όσων επιθυμούν απαλλαγή από μάθημα πως η οδηγία προς τους καθηγητές είναι να δρουν αποτρεπτικά για μαθητές και γονείς! Μια υπόθεση αρκετά σκοτεινή και επικίνδυνη, ειδικά μετά την καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για το εν λόγω ζήτημα, που δεν μοιάζει να πτοεί την κυβέρνηση.
Οι εκφράσεις που καταγράφηκαν σε επιμόρφωση εκπαιδευτικών τις προηγούμενες μέρες είναι χαρακτηριστικές:
- «Οφείλουμε να αναπτύσσουμε και να ενισχύουμε τη χριστιανική θρησκευτική πίστη των μαθητών/τριών»
- «Σε περιπτώσεις αιτήματος απαλλαγής, αποτρέπουμε παιδιά και γονείς»
- «Ακόμα και μια άπιστη αριστερή καθηγήτρια πανεπιστημίου εξομολογήθηκε ότι έχει εμπειρία θαυμάτων του Χριστού»
- «Να είμαστε "μοντέρνοι-ες". Να τους βάζουμε να ακούνε έντεχνα θρησκευτικά τραγούδια όπως "και τι ζητάω, μια ευκαιρία στον παράδεισο να πάω"»
Κάποιες αναφορές, όπως είναι λογικό, έχουν ήδη δώσει λαβή για χιουμοριστικά σχόλια. Όμως είναι πραγματικές εκφράσεις από την επιμόρφωση του Ινστιτούτου Εκπαδευτικής Πολιτικής που απηχούν τις απόψεις της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας. Η Νίκη Κεραμέως είχε αναφερθεί από τις πρώτες μέρες της ανάληψης των καθηκόντων της για «ιεροδιδασκάλους» και είχε προκαλέσει την αντίδραση ακόμη και Μητροπολιτών που ζήτησαν «δασκάλους και όχι κατηχητές στα σχολεία».
Άνθρωποι της εκπαίδευσης, ανεξαρτήτως πολιτικών τοποθετήσεων, σημειώνουν ότι το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί άμεσα τη βίαιη επιστροφή του μαθήματος των θρησκευτικών σε ένα παρωχημένο και αρκετά μακρινό παρελθόν, ενώ από το περιεχόμενο των οδηγιών, εγείρονται και σοβαρά πολιτικά ζητήματα.
Στου υπουργείου την πόρτα… «κάποιος φύτεψε δυο χόρτα»
Η αποκάλυψη για τη διαδικασία επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών προκειμένου να προσαρμοστούν στο νέο τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών σόκαρε αρκετούς και προκάλεσε θυμηδία σε ακόμη περισσότερους.- Γιατί όχι και το «Στου παράδεισου την πόρτα, κάποιος φύτεψε δύο χόρτα» ή το «Μου 'χεις κάνει τη ζωή μου κόλαση»;
Με μεγάλο σκεπτικισμό αλλά και χιούμορ, ενίοτε, αντιμετωπίζουν οι θεολόγοι και η εκπαιδευτική κοινότητα, γενικότερα, τις αλλαγές που επιχειρούνται σε επίπεδο επιμόρφωσης και οδηγιών του Υπουργείου Παιδείας για τη «νέα διδασκαλία» του μαθήματος των θρησκευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπως την αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως.
Όπως αναφέρουν θεολόγοι στο Tvxs.gr, όσα παρατηρούν συνιστούν επιστροφή της εκπαίδευσης, τουλάχιστον στη δεκαετία του '70 και το τρίπτυχο «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια» καθώς ο νέος φάκελος μαθητή και το περιεχόμενο του μαθήματος, μετά τις αλλαγές της νέας κυβέρνησης, δείχνουν τη σταθερή επιδίωξη είναι το μάθημα να επιβάλει την ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης.
Μεταξύ άλλων, επισημαίνεται σχετικά με τον χειρισμό όσων επιθυμούν απαλλαγή από μάθημα πως η οδηγία προς τους καθηγητές είναι να δρουν αποτρεπτικά για μαθητές και γονείς! Μια υπόθεση αρκετά σκοτεινή και επικίνδυνη, ειδικά μετά την καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για το εν λόγω ζήτημα, που δεν μοιάζει να πτοεί την κυβέρνηση.
Οι εκφράσεις που καταγράφηκαν σε επιμόρφωση εκπαιδευτικών τις προηγούμενες μέρες είναι χαρακτηριστικές:
- «Οφείλουμε να αναπτύσσουμε και να ενισχύουμε τη χριστιανική θρησκευτική πίστη των μαθητών/τριών»
- «Σε περιπτώσεις αιτήματος απαλλαγής, αποτρέπουμε παιδιά και γονείς»
- «Ακόμα και μια άπιστη αριστερή καθηγήτρια πανεπιστημίου εξομολογήθηκε ότι έχει εμπειρία θαυμάτων του Χριστού»
- «Να είμαστε "μοντέρνοι-ες". Να τους βάζουμε να ακούνε έντεχνα θρησκευτικά τραγούδια όπως "και τι ζητάω, μια ευκαιρία στον παράδεισο να πάω"»
Κάποιες αναφορές, όπως είναι λογικό, έχουν ήδη δώσει λαβή για χιουμοριστικά σχόλια. Όμως είναι πραγματικές εκφράσεις από την επιμόρφωση του Ινστιτούτου Εκπαδευτικής Πολιτικής που απηχούν τις απόψεις της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας. Η Νίκη Κεραμέως είχε αναφερθεί από τις πρώτες μέρες της ανάληψης των καθηκόντων της για «ιεροδιδασκάλους» και είχε προκαλέσει την αντίδραση ακόμη και Μητροπολιτών που ζήτησαν «δασκάλους και όχι κατηχητές στα σχολεία».
Άνθρωποι της εκπαίδευσης, ανεξαρτήτως πολιτικών τοποθετήσεων, σημειώνουν ότι το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί άμεσα τη βίαιη επιστροφή του μαθήματος των θρησκευτικών σε ένα παρωχημένο και αρκετά μακρινό παρελθόν, ενώ από το περιεχόμενο των οδηγιών, εγείρονται και σοβαρά πολιτικά ζητήματα.
Στου υπουργείου την πόρτα… «κάποιος φύτεψε δυο χόρτα»
Οι προθέσεις του Υπουργείου Παιδείας για το νέο ρόλο που επιφυλάσσει για τα θρησκευτικά στον 21ο αιώνα, ανάγονται σε σχολεία του προηγούμενου αιώνα με στόχο την επιβολή θρησκευτικής συνείδησης με αντιεπιστημονική μεθοδολογία αλλά και συμβουλές για την αποτροπή όσων επιλέγουν την απαλλαγή από τη διδασκαλία και ενώ ήδη η χώρα έχει καταδικαστεί από το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για ένα παρωχημένο ρόλο κατήχησης πάνω στην επικρατούσα θρησκεία.
Αλλά παράλληλα, η προσπάθεια και οι εκφράσεις που χρησιμοποιούν οι επιμορφωτές του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, μακριά από κάθε ορθολογική προσέγγιση του μαθήματος των θρησκευτικών δεν μπορεί παρά να πυροδοτήσει ένα «γλέντι» στα κοινωνικά δίκτυα τόσο με την προτροπή να αναφέρονται οι θεολόγοι σε κάποια «άπιστη αριστερή που εξομολογήθηκε θαύμα του Χριστού» όσο κυρίως με την πρόταση προς τους θεολόγους να είναι «μοντέρνοι» και να προτείνουν έντεχνα θρησκευτικά τραγούδια όπως «Μια ευκαιρία στον παράδεισο να πάω»!
Υπάρχει όμως μεγάλο ρεπερτόριο για αυτή την κατηγορία, όπως «Αν υπάρχει παράδεισος», «Στο Θεό με πάει», «Θεός αν είναι», «Μια νύχτα στον παράδεισο», «Στην αυλή του Παραδείσου», ακόμη και βιβλικά όπως η «Κιβωτός» ή «Οι δέκα εντολές», ενώ για να καλυφθούν όλα τα πιθανά ενδεχόμενα δεν θα έπρεπε να λείπει το «Μου 'χεις κάνει τη ζωή μου κόλαση» αλλά και το «Εδώ είναι ο παράδεισος και η κόλαση εδώ».
Υπάρχουν και άλλες ενδιαφέρουσες στιχουργικές προτάσεις για το ερώτημα της μετά θάνατο ζωής και της «ουράνιας βασιλείας» αλλά μιας και το Υπουργείο έχει προδιαγραφές έντεχνου και μοντέρνου, κάποια τραγούδια «κόβονται», καθώς είναι ρεμπέτικα. Αλλιώς θα μπορούσε να προταθεί το ευφάνταστο «Στου παράδεισου την πόρτα, κάποιος φύτεψε δύο χόρτα», το «Θεέ μου μεγαλοδύναμε».
Γιατί είναι προτιμότερο να «τρολάρεις» και να διακωμωδήσεις αυτή την διολίσθηση του Υπουργείου Παιδείας παρά να την πάρεις στα σοβαρά, το έτος 2019 μ.χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.