- Μήνυμα της κυβέρνησης προς το εσωτερικό αντεργατικό λόμπι που γιγαντώθηκε τα χρόνια των Μνημονίων και ροκάνισε εκβιαστικά εισοδήματα και αξιοπρέπειες
- Το 2018 είναι η χρονιά των πράξεων αλλά και των απαντήσεων. Για φίλους και αντιπάλους...
Εξαιρετικά συμπιεσμένο χαρακτήρισε, πριν από δύο ημέρες, τον κατώτατο μισθό στην Ελλάδα η υπουργός Εργασίας, σε πάνελ του “Economist”, στο οποίο παρευρισκόταν ο επίτροπος της Ε.Ε. για Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις. Η Έφη Αχτσιόγλου άνοιξε ενώπιον του Πιέρ Μοσκοβισί ένα θέμα, που βρίσκεται στις προτεραιότητες της κυβέρνησης, αμέσως μετά την έξοδο της χώρας από το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και τον απεγκλωβισμό της οικονομικής πολιτικής από την ασφυκτική επιτροπεία των Μνημονίων.
Πρόσφατα, η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων (ETUC) υπογράμμισε την ανάγκη να αυξηθούν οι κατώτατοι μισθοί σε τουλάχιστον 10 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, υπογραμμίζοντας ότι είναι πολύ χαμηλότεροι από το αποδεκτό όριο, με αποτέλεσμα πολλοί Ευρωπαίοι εργαζόμενοι να μην μπορούν να επιβιώσουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ελλάδα ο κατώτατος μισθός βρίσκεται στο 48% του εθνικού ενδιάμεσου (median) μισθού και, επομένως, σύμφωνα με τη συνομοσπονδία των συνδικάτων, θα πρέπει να αυξηθεί κατά 25% προκειμένου να φτάσει στο 60%.
Πέρα από τις τεχνικές και οικονομικές μελέτες συνδικάτων, τεχνοκρατών και πολιτικών, βρίσκεται ο κόσμος της εργασίας, που τα τελευταία χρόνια έχει πληρώσει το βαρύτερο και συνολικά δυσανάλογο μερίδιο στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και της απομείωσης των ελλειμμάτων. Ειδικότερα οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας υποχρεώθηκαν, υπό την απειλή της ανεργίας, να αποδεχθούν την ακόμη πιο σκληρή ανισότητα των 487 ευρώ για νέους έως 25 ετών. Η αύξηση του κατώτατου μισθού αλλά και η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων μετά την έξοδο της χώρας από τα Μνημόνια, πέρα από τον τερματισμό της συστηματικής διολίσθησης της αγοραστικής δύναμης και του επιπέδου διαβίωσης των εργαζόμενων, αποτελούν παρεμβάσεις με ιδιαίτερη συμβολική χροιά για την κυβέρνηση της Αριστεράς και των υποχρεώσεων που αυτή έχει αναλάβει απέναντι στον κόσμο της εργασίας, που απαιτεί την επιστροφή του σε επίπεδα αξιοπρέπειας και δικαιοσύνης.
Τα προσεκτικά και σε συνεννόηση με τους Ευρωπαίους εταίρους βήματα, που η υπουργός Εργασίας προανήγγειλε, για την εντός του 2018 σταδιακή αύξηση του κατώτατου μισθού στη χώρα μας, αποτελούν μήνυμα της κυβέρνησης προς το εσωτερικό αντεργατικό λόμπι που γιγαντώθηκε τα χρόνια των Μνημονίων και ροκάνισε εκβιαστικά εισοδήματα και αξιοπρέπειες. Ένα λόμπι που, σε κάθε ευκαιρία, δείχνει τα δόντια του, αντιστρατεύεται και υπονομεύει, με κάθε ορατό και αόρατο μέσο, την επιστροφή της χώρας στην εργασιακή κανονικότητα. Το 2018 είναι η χρονιά των πράξεων αλλά και των απαντήσεων. Για φίλους και αντιπάλους.
το Κύριο Άρθρο στην Αυγή
- Το 2018 είναι η χρονιά των πράξεων αλλά και των απαντήσεων. Για φίλους και αντιπάλους...
Πρόσφατα, η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων (ETUC) υπογράμμισε την ανάγκη να αυξηθούν οι κατώτατοι μισθοί σε τουλάχιστον 10 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, υπογραμμίζοντας ότι είναι πολύ χαμηλότεροι από το αποδεκτό όριο, με αποτέλεσμα πολλοί Ευρωπαίοι εργαζόμενοι να μην μπορούν να επιβιώσουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ελλάδα ο κατώτατος μισθός βρίσκεται στο 48% του εθνικού ενδιάμεσου (median) μισθού και, επομένως, σύμφωνα με τη συνομοσπονδία των συνδικάτων, θα πρέπει να αυξηθεί κατά 25% προκειμένου να φτάσει στο 60%.
Πέρα από τις τεχνικές και οικονομικές μελέτες συνδικάτων, τεχνοκρατών και πολιτικών, βρίσκεται ο κόσμος της εργασίας, που τα τελευταία χρόνια έχει πληρώσει το βαρύτερο και συνολικά δυσανάλογο μερίδιο στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και της απομείωσης των ελλειμμάτων. Ειδικότερα οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας υποχρεώθηκαν, υπό την απειλή της ανεργίας, να αποδεχθούν την ακόμη πιο σκληρή ανισότητα των 487 ευρώ για νέους έως 25 ετών. Η αύξηση του κατώτατου μισθού αλλά και η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων μετά την έξοδο της χώρας από τα Μνημόνια, πέρα από τον τερματισμό της συστηματικής διολίσθησης της αγοραστικής δύναμης και του επιπέδου διαβίωσης των εργαζόμενων, αποτελούν παρεμβάσεις με ιδιαίτερη συμβολική χροιά για την κυβέρνηση της Αριστεράς και των υποχρεώσεων που αυτή έχει αναλάβει απέναντι στον κόσμο της εργασίας, που απαιτεί την επιστροφή του σε επίπεδα αξιοπρέπειας και δικαιοσύνης.
Τα προσεκτικά και σε συνεννόηση με τους Ευρωπαίους εταίρους βήματα, που η υπουργός Εργασίας προανήγγειλε, για την εντός του 2018 σταδιακή αύξηση του κατώτατου μισθού στη χώρα μας, αποτελούν μήνυμα της κυβέρνησης προς το εσωτερικό αντεργατικό λόμπι που γιγαντώθηκε τα χρόνια των Μνημονίων και ροκάνισε εκβιαστικά εισοδήματα και αξιοπρέπειες. Ένα λόμπι που, σε κάθε ευκαιρία, δείχνει τα δόντια του, αντιστρατεύεται και υπονομεύει, με κάθε ορατό και αόρατο μέσο, την επιστροφή της χώρας στην εργασιακή κανονικότητα. Το 2018 είναι η χρονιά των πράξεων αλλά και των απαντήσεων. Για φίλους και αντιπάλους.
το Κύριο Άρθρο στην Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.