Που δίνει μάχη με τον ίδιο της τον εαυτό, με την ιδεολογία της, τις καταβολές της, το όραμά της για τον κόσμο, για να καταφέρει να χτίσει το πρώτο σκαλοπάτι.
Μια κανονική χώρα...
Είναι πολλά τα χρόνια που έχουμε να δούμε μια κανονική κυβέρνηση σε μια μη κανονική χώρα.
Εξηγούμαι.
Είναι η πρώτη φορά που έχουμε μια κυβέρνηση που αναδείχτηκε με σύσσωμο το μιντιακό, επιχειρηματικό και ότι άλλο –κο κατεστημένο φανταστούμε, απέναντι.
Έχουμε έναν πρωθυπουργό που δεν είναι ούτε γόνος πολιτικής οικογένειας, ούτε συστημικός διοριστέος δικομματικής επετηρίδας. Που δεν χρησιμοποίησε τον κοινωνικό, τον εθνικιστικό, το θρησκευτικό συντηρητισμό μας για να εκλεγεί.
Είναι η πρώτη φορά, στα χρόνια των μνημονίων, που μια κυβέρνηση εφαρμόζει τη συμφωνία που έκανε γνωστή στον Ελληνικό λαό πριν εκλεγεί. Από τα «λεφτά υπάρχουν», τους Παπαδήμους και τα Ζάππεια, η σημερινή κυβέρνηση, μετά τις περσινές της περιπέτειες, έφερε μια συμφωνία, την έκανε γνωστή και πήγε σε εκλογές. Είναι επίσης η πρώτη κυβέρνηση εφαρμόζει αυτό που έφερε και κλείνει μια αξιολόγηση μετά από πάρα πολύ καιρό.
Δίνει για πρώτη φορά τη μάχη του χρέους που δημιούργησαν άλλοι χωρίς να το χρησιμοποιεί ως μπαμπούλα για να ισοπεδώσει ότι δικαίωμα μας έχει απομείνει.
Είναι η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση δε χρησιμοποιεί την παλιά δοκιμασμένη συνταγή του «κοινωνικού αυτοματισμού».
Δεν είναι φοβική απέναντι στο λαϊκό παράγοντα, αλλά τον χρειάζεται και τον πιστεύει.
Στρέφει την ενέργειά της στο να αντιστρέψει τους αρνητικούς συσχετισμούς σε βάρος της χώρας, με εντυπωσιακά αποτελέσματα σε λίγους μήνες.
Δεν περιφέρει το μοντέλο του «τεμπέλη Έλληνα» όπου σταθεί και όπου βρεθεί, δεν εξυμνεί τα μνημόνια ως τα πιο σοφά κείμενα, δεν μεταφράζει νομοσχέδια, τα συντάσσει.
Βάζει για πρώτη φορά «χέρι» στο εγχώριο «μεγάλο φαγοπότι», χωρίς να το διαχειρίζεται για να βρει ερείσματα.
Έχουμε μια κυβέρνηση που πήρε στα χέρια της την εκρηκτικότερη συγκυρία του προσφυγικού και την έκανε παγκόσμιο παράδειγμα. Καθοδήγησε έναν ολόκληρο λαό, που περνά τις δυσκολίες που περνά, μακριά από το μαύρο μέτωπο του εγχώριου και Ευρωπαϊκού νεοφασισμού.
Και τέλος.
Έχουμε μια κυβέρνηση που δίνει μάχη με τον ίδιο της τον εαυτό, με την ιδεολογία της, τις καταβολές της, το όραμά της για τον κόσμο, για να καταφέρει να χτίσει το πρώτο σκαλοπάτι.
Μια κανονική χώρα.
πηγή
Είναι πολλά τα χρόνια που έχουμε να δούμε μια κανονική κυβέρνηση σε μια μη κανονική χώρα.
Εξηγούμαι.
Είναι η πρώτη φορά που έχουμε μια κυβέρνηση που αναδείχτηκε με σύσσωμο το μιντιακό, επιχειρηματικό και ότι άλλο –κο κατεστημένο φανταστούμε, απέναντι.
Έχουμε έναν πρωθυπουργό που δεν είναι ούτε γόνος πολιτικής οικογένειας, ούτε συστημικός διοριστέος δικομματικής επετηρίδας. Που δεν χρησιμοποίησε τον κοινωνικό, τον εθνικιστικό, το θρησκευτικό συντηρητισμό μας για να εκλεγεί.
Είναι η πρώτη φορά, στα χρόνια των μνημονίων, που μια κυβέρνηση εφαρμόζει τη συμφωνία που έκανε γνωστή στον Ελληνικό λαό πριν εκλεγεί. Από τα «λεφτά υπάρχουν», τους Παπαδήμους και τα Ζάππεια, η σημερινή κυβέρνηση, μετά τις περσινές της περιπέτειες, έφερε μια συμφωνία, την έκανε γνωστή και πήγε σε εκλογές. Είναι επίσης η πρώτη κυβέρνηση εφαρμόζει αυτό που έφερε και κλείνει μια αξιολόγηση μετά από πάρα πολύ καιρό.
Δίνει για πρώτη φορά τη μάχη του χρέους που δημιούργησαν άλλοι χωρίς να το χρησιμοποιεί ως μπαμπούλα για να ισοπεδώσει ότι δικαίωμα μας έχει απομείνει.
Είναι η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση δε χρησιμοποιεί την παλιά δοκιμασμένη συνταγή του «κοινωνικού αυτοματισμού».
Δεν είναι φοβική απέναντι στο λαϊκό παράγοντα, αλλά τον χρειάζεται και τον πιστεύει.
Στρέφει την ενέργειά της στο να αντιστρέψει τους αρνητικούς συσχετισμούς σε βάρος της χώρας, με εντυπωσιακά αποτελέσματα σε λίγους μήνες.
Δεν περιφέρει το μοντέλο του «τεμπέλη Έλληνα» όπου σταθεί και όπου βρεθεί, δεν εξυμνεί τα μνημόνια ως τα πιο σοφά κείμενα, δεν μεταφράζει νομοσχέδια, τα συντάσσει.
Βάζει για πρώτη φορά «χέρι» στο εγχώριο «μεγάλο φαγοπότι», χωρίς να το διαχειρίζεται για να βρει ερείσματα.
Έχουμε μια κυβέρνηση που πήρε στα χέρια της την εκρηκτικότερη συγκυρία του προσφυγικού και την έκανε παγκόσμιο παράδειγμα. Καθοδήγησε έναν ολόκληρο λαό, που περνά τις δυσκολίες που περνά, μακριά από το μαύρο μέτωπο του εγχώριου και Ευρωπαϊκού νεοφασισμού.
Και τέλος.
Έχουμε μια κυβέρνηση που δίνει μάχη με τον ίδιο της τον εαυτό, με την ιδεολογία της, τις καταβολές της, το όραμά της για τον κόσμο, για να καταφέρει να χτίσει το πρώτο σκαλοπάτι.
Μια κανονική χώρα.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.