Παράλληλο πρόγραμμα και μεταρρυθμίσεις
Το νομοσχέδιο για την ιατροφαρμακευτική κάλυψη 2,5 εκατ. ανασφάλιστων έγινε νόμος του κράτους. Το νομοσχέδιο εντάσσεται στο λεγόμενο παράλληλο πρόγραμμα και αποτέλεσε και εξακολουθεί να αποτελεί κάρφο στους οφθαλμούς του αστικού μπλοκ, που άλλωστε προσπάθησε και επέτυχε πριν από τα Χριστούγεννα τη μερική αναβολή του.
Οι λόγοι προφανείς: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπρεπε να αφεθεί να κάνει τίποτα αριστερό ή φιλολαϊκό, ώστε να φθαρεί και να πρυτανεύσει το ΤΙΝΑ (σημ. Τηλεβόα: το Θατσερικό There Is No Alternative = Δεν υπάρχει εναλλακτική) σε κάθε έκφανση της πραγματικότητας. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως είχε το ακριβώς αντίθετο σχέδιο, και αυτό βλέπουμε, μετά βασάνων και κόπων, να υλοποιείται. (σημ. Τηλεβόα: Το είπε και ο Ανδρέας Ξανθός στην Ολομέλεια: «Είμαστε περήφανοι που φέραμε αυτό το νομοσχέδιο, το οποίο διέπεται από τις αρχές της καθολικότητας, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της προτεραιότητας των κοινωνικών αγαθών και της κοινωνικής αναδιανομής. Αυτές είναι οι αξίες της Αριστεράς»)
Στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, ο λαός δεν ενέκρινε το Μνημόνιο που είχε εξαναγκαστεί να συνομολογήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ένα μήνα νωρίτερα. Ούτε φυσικά ο λαός δεν ήξερε τι ψηφίζει. Είχαν άλλωστε φροντίσει τα κανάλια όχι μόνο να πληροφορήσουν, αλλά και να παραπληροφορήσουν επ' αυτού. Η εντολή που έδωσε το εκλογικό σώμα στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν να αντιμετωπίσει το Μνημόνιο και τις συνέπειές του.
Και η ιδιαίτερη εντολή που δόθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ από τις λαϊκές τάξεις, τις οποίες εκπροσωπεί πολιτικά, ήταν αυτό να γίνει όχι εις βάρος τους, όχι εις βάρος των "συνήθων υποζυγίων" για να θυμηθούμε και το σχετικό κλισέ (που περιέργως έχει ξεχαστεί τώρα που αυτή η κυβέρνηση μεροληπτεί υπέρ τους), αλλά εις βάρος της άρχουσας τάξης και των υψηλών εισοδηματικών στρωμάτων, που και κερδισμένες βγήκαν την περίοδο των παχιών αγελάδων, αλλά και δήλωναν, είτε ως Μένουμε Ευρώπη είτε διά των πολιτικών τους εκπροσωπήσεων, πρόθυμοι για θυσίες.
Το παράλληλο πρόγραμμα θα προχωρήσει και θα χρηματοδοτηθεί άμεσα ή έμμεσα από τις ανώτερες εισοδηματικές τάξεις. Αλλά και όσοι δεν αναγνωρίζουν μεν τον εαυτό τους στις λαϊκές τάξεις, αλλά ταυτόχρονα αισθάνονται ότι εγγράφονται στο "ευρωπαϊκό κεκτημένο" και όχι στο πατροπαράδοτο πελατειακό κράτος, λογικά θα πρέπει να εκτιμούν ότι χρειάστηκε να έρθει μια κυβέρνηση της Αριστεράς για να βάλει τάξη και να κάνει δυο - τρεις πραγματικές μεταρρυθμίσεις, όπως η τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο ή το ρηξικέλευθο νομοσχέδιο για τη Δημόσια Διοίκηση.
του Γιώργου Κυρίτση
Οι λόγοι προφανείς: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπρεπε να αφεθεί να κάνει τίποτα αριστερό ή φιλολαϊκό, ώστε να φθαρεί και να πρυτανεύσει το ΤΙΝΑ (σημ. Τηλεβόα: το Θατσερικό There Is No Alternative = Δεν υπάρχει εναλλακτική) σε κάθε έκφανση της πραγματικότητας. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως είχε το ακριβώς αντίθετο σχέδιο, και αυτό βλέπουμε, μετά βασάνων και κόπων, να υλοποιείται. (σημ. Τηλεβόα: Το είπε και ο Ανδρέας Ξανθός στην Ολομέλεια: «Είμαστε περήφανοι που φέραμε αυτό το νομοσχέδιο, το οποίο διέπεται από τις αρχές της καθολικότητας, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της προτεραιότητας των κοινωνικών αγαθών και της κοινωνικής αναδιανομής. Αυτές είναι οι αξίες της Αριστεράς»)
Στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, ο λαός δεν ενέκρινε το Μνημόνιο που είχε εξαναγκαστεί να συνομολογήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ένα μήνα νωρίτερα. Ούτε φυσικά ο λαός δεν ήξερε τι ψηφίζει. Είχαν άλλωστε φροντίσει τα κανάλια όχι μόνο να πληροφορήσουν, αλλά και να παραπληροφορήσουν επ' αυτού. Η εντολή που έδωσε το εκλογικό σώμα στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν να αντιμετωπίσει το Μνημόνιο και τις συνέπειές του.
Και η ιδιαίτερη εντολή που δόθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ από τις λαϊκές τάξεις, τις οποίες εκπροσωπεί πολιτικά, ήταν αυτό να γίνει όχι εις βάρος τους, όχι εις βάρος των "συνήθων υποζυγίων" για να θυμηθούμε και το σχετικό κλισέ (που περιέργως έχει ξεχαστεί τώρα που αυτή η κυβέρνηση μεροληπτεί υπέρ τους), αλλά εις βάρος της άρχουσας τάξης και των υψηλών εισοδηματικών στρωμάτων, που και κερδισμένες βγήκαν την περίοδο των παχιών αγελάδων, αλλά και δήλωναν, είτε ως Μένουμε Ευρώπη είτε διά των πολιτικών τους εκπροσωπήσεων, πρόθυμοι για θυσίες.
Το παράλληλο πρόγραμμα θα προχωρήσει και θα χρηματοδοτηθεί άμεσα ή έμμεσα από τις ανώτερες εισοδηματικές τάξεις. Αλλά και όσοι δεν αναγνωρίζουν μεν τον εαυτό τους στις λαϊκές τάξεις, αλλά ταυτόχρονα αισθάνονται ότι εγγράφονται στο "ευρωπαϊκό κεκτημένο" και όχι στο πατροπαράδοτο πελατειακό κράτος, λογικά θα πρέπει να εκτιμούν ότι χρειάστηκε να έρθει μια κυβέρνηση της Αριστεράς για να βάλει τάξη και να κάνει δυο - τρεις πραγματικές μεταρρυθμίσεις, όπως η τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο ή το ρηξικέλευθο νομοσχέδιο για τη Δημόσια Διοίκηση.
του Γιώργου Κυρίτση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.