«Intouchables», βασισμένη σε αληθινή ιστορία, απόψε στις 9 στη Διώνη
Πραγματικά, δεν θα μπορούσε να επιλέξει καλύτερη ταινία η Κινηματογραφική Λέσχη Άρτας, για να συμμετάσχει στις δράσεις για την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, σήμερα, Πέμπτη, 3 Δεκεμβρίου.
Η ΚΛΑΡΤ ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Έρευνας και Παρέμβασης (Ε.Ψ.Ε.Π), του Οικοτροφείου «Αίολος» και του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών με Αναπηρίες του Δήμου Αρταίων (Κ.Δ.Α.Π-μεΑ) και αποφάσισε να συνδέσει την σημερινή ημέρα με τον κινηματογράφο, προβάλλοντας μία ταινία που -αν και πρόσφατη– έχει προλάβει να θεωρηθεί σημείο αναφοράς για το συγκεκριμένο κοινωνικό ζήτημα: τους «Άθικτους» (Intouchables, 2011) των Olivier Nakache και Eric Toledano. Πρόκειται για μια γαλλική ταινία βασισμένη σε αληθινή ιστορία:
Ένας πάμπλουτος αριστοκράτης που ζει στο Παρίσι, ο Φιλίπ (François Cluzet), που ύστερα από ένα ατύχημα έχει μείνει τετραπληγικός, έχει βάλει αγγελία και αναζητεί βοηθό/νοσοκόμο. Ανάμεσα στους πολλούς υποψήφιους για τη θέση, που όλοι τους διαθέτουν ειδικές σπουδές και πείρα, παρουσιάζεται και ο Ντρις (Omar Sy), ένας Σενεγαλέζος από τα προάστια. Ο Ντρις δεν έχει καμία βλέψη για τη θέση, απλώς θέλει να του υπογράψουν ένα χαρτί ώστε να συνεχίσει να παίρνει το επίδομα ανεργίας. Όταν, όμως, η γραμματέας του αριστοκράτη καλεί μέσα τους υπόλοιπους υποψηφίους για τη θέση, σνομπάροντας την κοινωνική του θέση, ο εγωισμός του πυροδοτεί την ταινία και παρουσιάζεται αποφασισμένος να πάρει τη δουλειά. Ύστερα από μία επεισοδιακή συζήτηση – συνέντευξη, ο Φιλίπ ιντριγκάρεται από τη διαφορετικότητα του Ντρις και του δίνει τη δουλειά, δοκιμαστικά, για ένα μήνα.
Εκεί, ακριβώς, εντοπίζεται και το ατού της ταινίας. Δύο διαφορετικοί κόσμοι ενώνονται, δημιουργώντας μία σχέση φαινομενικά καταστροφική, η οποία στην πορεία εξελίσσεται σε κάτι ανεκτίμητο. Ισχυρό της σημείο η αίσθηση του χιούμορ, που όχι μόνο προσφέρει σκηνές που την απογειώνουν, αλλά απενοχοποιεί όλα τα ταμπού που συνοδεύουν τέτοιες καταστάσεις, δίνοντάς μας το παράδειγμα που μπορούμε να έχουμε κατά νου, στην ίδια μας την καθημερινότητα.
Η «ζεστασιά» που αποπνέει η ταινία, παρά την δραματική φύση της, είναι αυτή που τη βοήθησε να «σπάσει» τα ταμεία παγκοσμίως.
Άξιο αναφοράς το καθηλωτικό soundtrack που επιμελήθηκε ο Ιταλός πιανίστας και συνθέτης, Ludovico Einaudi, ρίχνοντας ένα μελαγχολικά αισιόδοξο πέπλο στα καρέ που το απαιτούν.
Όπως λέει ο Βασίλης Γκορόγιας, μέλος της ΚΛΑΡΤ "Χαιρόμαστε που θα γίνουμε μέρος μίας τέτοιας εκδήλωσης, ευχαριστούμε όλους τους αρμόδιους συμμετέχοντες για την πρόσκληση και σας περιμένουμε όλους αυτή την Πέμπτη στις 21:00 στην αίθουσα «Διώνη» (Εκθεσιακό Κέντρο) να παρακολουθήσουμε μια ταινία που μπορεί να μη σου αλλάζει τη ζωή, αλλά σίγουρα σε βοηθάει να την κάνεις καλύτερη!"
Η ΚΛΑΡΤ ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Έρευνας και Παρέμβασης (Ε.Ψ.Ε.Π), του Οικοτροφείου «Αίολος» και του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών με Αναπηρίες του Δήμου Αρταίων (Κ.Δ.Α.Π-μεΑ) και αποφάσισε να συνδέσει την σημερινή ημέρα με τον κινηματογράφο, προβάλλοντας μία ταινία που -αν και πρόσφατη– έχει προλάβει να θεωρηθεί σημείο αναφοράς για το συγκεκριμένο κοινωνικό ζήτημα: τους «Άθικτους» (Intouchables, 2011) των Olivier Nakache και Eric Toledano. Πρόκειται για μια γαλλική ταινία βασισμένη σε αληθινή ιστορία:
Ένας πάμπλουτος αριστοκράτης που ζει στο Παρίσι, ο Φιλίπ (François Cluzet), που ύστερα από ένα ατύχημα έχει μείνει τετραπληγικός, έχει βάλει αγγελία και αναζητεί βοηθό/νοσοκόμο. Ανάμεσα στους πολλούς υποψήφιους για τη θέση, που όλοι τους διαθέτουν ειδικές σπουδές και πείρα, παρουσιάζεται και ο Ντρις (Omar Sy), ένας Σενεγαλέζος από τα προάστια. Ο Ντρις δεν έχει καμία βλέψη για τη θέση, απλώς θέλει να του υπογράψουν ένα χαρτί ώστε να συνεχίσει να παίρνει το επίδομα ανεργίας. Όταν, όμως, η γραμματέας του αριστοκράτη καλεί μέσα τους υπόλοιπους υποψηφίους για τη θέση, σνομπάροντας την κοινωνική του θέση, ο εγωισμός του πυροδοτεί την ταινία και παρουσιάζεται αποφασισμένος να πάρει τη δουλειά. Ύστερα από μία επεισοδιακή συζήτηση – συνέντευξη, ο Φιλίπ ιντριγκάρεται από τη διαφορετικότητα του Ντρις και του δίνει τη δουλειά, δοκιμαστικά, για ένα μήνα.
Εκεί, ακριβώς, εντοπίζεται και το ατού της ταινίας. Δύο διαφορετικοί κόσμοι ενώνονται, δημιουργώντας μία σχέση φαινομενικά καταστροφική, η οποία στην πορεία εξελίσσεται σε κάτι ανεκτίμητο. Ισχυρό της σημείο η αίσθηση του χιούμορ, που όχι μόνο προσφέρει σκηνές που την απογειώνουν, αλλά απενοχοποιεί όλα τα ταμπού που συνοδεύουν τέτοιες καταστάσεις, δίνοντάς μας το παράδειγμα που μπορούμε να έχουμε κατά νου, στην ίδια μας την καθημερινότητα.
Η «ζεστασιά» που αποπνέει η ταινία, παρά την δραματική φύση της, είναι αυτή που τη βοήθησε να «σπάσει» τα ταμεία παγκοσμίως.
Άξιο αναφοράς το καθηλωτικό soundtrack που επιμελήθηκε ο Ιταλός πιανίστας και συνθέτης, Ludovico Einaudi, ρίχνοντας ένα μελαγχολικά αισιόδοξο πέπλο στα καρέ που το απαιτούν.
Όπως λέει ο Βασίλης Γκορόγιας, μέλος της ΚΛΑΡΤ "Χαιρόμαστε που θα γίνουμε μέρος μίας τέτοιας εκδήλωσης, ευχαριστούμε όλους τους αρμόδιους συμμετέχοντες για την πρόσκληση και σας περιμένουμε όλους αυτή την Πέμπτη στις 21:00 στην αίθουσα «Διώνη» (Εκθεσιακό Κέντρο) να παρακολουθήσουμε μια ταινία που μπορεί να μη σου αλλάζει τη ζωή, αλλά σίγουρα σε βοηθάει να την κάνεις καλύτερη!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.