22 Απρ 2013

Απαγορεύεται το... συνομπρελίζεσθαι, το οφρυοβλεφαρογράφειν, ο Αισχύλος και οι λάθος κυνηγετικές παρέες!!!

Η εκπαίδευση στον κωμικοτραγικό "γύψο"
 
   «Απαγορεύεται το θαμίζειν εις κέντρα κακόφημα, το συσφαιρίζειν, και βωμολοχεύεσθαι μετά πολιτών…». Απαγορεύεται ακόμη και το «συνομπρελίζεσθαι», στα προαύλια, ανεξαρτήτως καιρού, όπως ανέφερε εσωτερικός κανονισμός των παιδαγωγικών ακαδημιών…
   «…Των εριτίμων κυριών και δεσποινίδων, η ατιμέλεια προκαλεί αποστροφήν. Ούτω, έτι πλέον το καπνίζειν υπό των γυναικών, το μινιφουστοφορείν, το οφρυοβλεφαρογράφειν σκορπίζουν αηδίαν, διότι το Εκπαιδευτήριον δεν είναι αίθουσα ντιορικών επιδείξεων αλλά ιερά Κιβωτός θείων λειτουργημάτων», όπως παρατηρούσε επιθεωρητής εκπαίδευσης της, πιστός στα νάματα της "εθνοσωτηρίου" περιόδου...
   Εκτός από τις γελοίες εντολές και προτροπές, η χούντα προσπάθησε να επιβάλει «σιδερένιο» έλεγχο μέσω δοτών, φιλικών, ή εγκάθετων διοικήσεων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ξεκινώντας από τις διώξεις «μιασμάτων» (φιλελευθέρων και αριστερών) από την εκπαίδευση και από άλλους θεσμούς, «μη νομιμοφρόνων» και υπόπτων για «αντεθνική» δράση λειτουργών.
  
   Στις 5 Μαΐου 1967 διακόπτεται η διδασκαλία του μαθήματος «Στοιχεία Δημοκρατικού Πολιτεύματος» και το υπουργείο διατάσσει «να αναπτύσσηται εις τους μαθητάς το νόημα και οι σκοποί της Επαναστάσεως και ότι αύτη είναι γνησίως Ελληνική».
   Απαγορεύονται ακόμη, οι θεατρικές παραστάσεις αρχαίων κειμένων, κριτικών προς τυραννικά καθεστώτα, «Προμηθεύς Δεσμώτης» του Αισχύλου, οι «Ικέτιδες» του Ευρυπίδη, ο «Αίας» του Σοφοκλή, οι κωμωδίες του Αριστοφάνη, κ.α.
   «Επίτροποι» και δοτοί πρυτάνεις στα πανεπιστήμια και ένα σύστημα ιεραρχικής «αξιολόγησης» πέντε βαθμίδων στη μέση εκπαίδευση και τεσσάρων βαθμίδων στην πρωτοβάθμια (επιθεωρητές, ελεγκτές, κ.τ.λ.) "εγγυόνταν" ότι δε θα υπήρχαν «παρεκκλίνουσες» συμπεριφορές των εκπαιδευτικών.
   Τα βασικά κριτήρια αξιολόγησης, όπως προκύπτει από επίσημες αναφορές και κρατικά έγγραφα, ήταν "η ικανότητα προσαρμογής προς τας υποδείξεις", το κοινωνικό φρόνημα, ο βαθμός προσήλωσης στα "ελληνοχριστιανικά ιδεώδη", το "εάν εμφορούνται από αριστερές πεποιθήσεις". Οι παρεμβάσεις στην εκπαίδευση, οι διώξεις αντιφρονούντων εκπαιδευτικών, οι παρακολουθήσεις της εκπαιδευτικής αλλά και της εξωσχολικής ζωής καθηγητών και φοιτητών από «συναδέλφους» τους, όπως και των μαθητών τους, αναδεικνύονται μέσα από έγγραφα των υπηρεσιών του χουντικού υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, διατάγματα, συντακτικές πράξεις και γενικώς τα «έργα και τις ημέρες» του καθεστώτος.
   Μεταξύ άλλων, υπάρχουν αναφορές, όπου εκφράζονται επιφυλάξεις για τη «νομιμοφροσύνη», ή τα «εθνικά αισθήματα» εκπαιδευτικών, από επιθεωρητές, ή προϊσταμένους τους και εκφέρονται κρίσεις για πρόσωπα, όπως : «..καίτοι υπέγραψε (ενν. δήλωση καταδίκης του επάρατου κομμουνισμού και των παραφυάδων του) …η υπηρεσία δε θεωρεί τη μεταστροφή ειλικρινή…», «εμφορείται, εμμόνως, υπό κομμουνιστικάς ιδέας…», «…αναμίχθηκε το 1951 υπέρ της ΕΔΑ», κ.α.
   Λεπτομέρειες μπορούσαν να κρίνουν την σταδιοδρομία στην εκπαίδευση: «…ο αδελφός του πατέρα του φωτογραφήθηκε έξω από το ΑΧΕΠΑ (το 1963), όπου νοσηλευόταν (ενν. μετά τη δολοφονική επίθεση) ο Γρηγόρης Λαμπράκης…», «…μίλησε υπέρ της καταργήσεως του προσκοπισμού…», «…έβγαινε για κυνήγι, μετά επικινδύνου κομμουνιστού…», κ.α.
   Μια σειρά από εγκύκλιους, εξειδίκευε τις απαιτήσεις της δικτατορίας από την εκπαίδευση. Στο «χειρουργικό τραπέζι», προκειμένου να «εξυγιανθεί» θα "προσδεθεί" εκτός της χώρας και η εκπαίδευσή της, καθώς πολλές ήταν οι παραινέσεις των επιθεωρητών για κάθε είδους «απόκλιση» από την «Εθνική και Ηθική Διαπαιδαγώγηση (ΕΗΔ)» και περιελάμβαναν, μεταξύ άλλων, υποδείξεις για το υποχρεωτικό κούρεμα των μαλλιών, το μήκος της μαθητικής ποδιάς και την κορδέλα με τα εθνικά χρώματα στα μαλλιά, τον εκκλησιασμό, τη λογοκρισία και την απαγόρευση χιλιάδων βιβλίων και κυρίως προτροπές για τη μαθητική και φοιτητική συμπεριφορά.

   Όλες αυτές οι κωμικοτραγικές μνήμες 21ης Απριλίου 1967 και όλα όσα έβαλαν το σχολείο στο «γύψο» αναδείχθηκαν κατά τη διάρκεια της χθεσινοβραδινής ημερίδας, στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης, που διοργάνωσαν ο δήμος Θεσσαλονίκης, το ΑΠΘ και η Εταιρία Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων (ΕΔΙΑ) Κ-Δ. Μακεδονίας (1940-74).
πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.