"Το κλειδί της λύσης το έχουμε εμείς"
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΘΕΜΑ: Ομιλία Χρήστου Γκόκα, στην Ολομέλεια της Βουλής ως ειδικού εισηγητή του ΠΑΣΟΚ για τον Προϋπολογισμό του 2013
Ο Βουλευτής Άρτας Χρήστος Γκόκας στη συζήτηση του Προϋπολογισμού του 2013 στην Ολομέλεια της Βουλής ως ειδικός εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, τοποθετήθηκε για την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Προσαρμογής για την περίοδο 2013-2016, αναφέροντας ότι: «…ψηφίσαμε μέτρα που δυσκολεύουν τη ζωή των δικών μας ανθρώπων, επώδυνα μέτρα για τους συνταξιούχους, ιδιαίτερα τους συνταξιούχους αγρότες, τους εργάτες, τους επαγγελματίες, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μέτρα που θα φέρουν ύφεση.
Κανείς δεν θα ήθελε να χρειαστεί με την ψήφο του να στηρίξει ένα τόσο σκληρό πρόγραμμα. Όλοι θα θέλαμε να μην βρεθεί η χώρα μας στη δίνη της κρίσης, όπως αυτή την παρέλαβε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2009. Όμως ήταν μία απόφαση εθνικής ευθύνης, απόφαση που διατηρεί την ελπίδα και τη δυνατότητα να αναστρέψουμε την πορεία».
Για τον Προϋπολογισμό του 2013, σημείωσε πως είναι ιδιαίτερα κρίσιμος δεδομένης της οικονομικής συγκυρίας και αναγκαίος για την μεταστροφή του οικονομικού κλίματος, γιατί εκτός από τα μέτρα που περιλαμβάνει για την επίτευξη των στόχων δημοσιονομικής εξυγίανσης και προσαρμογής, περιλαμβάνει εξίσου, μια σειρά από πολιτικές και δράσεις που μπορούν να συμβάλλουν αποφασιστικά στην αναθέρμανση και την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας. Δράσεις και πολιτικές που αποσκοπούν στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και τη διάχυση ρευστότητας στην αγορά, στην ενίσχυση της απασχόλησης, την άρση διοικητικών εμποδίων για προσέλκυση επενδύσεων, την επιτάχυνση και απλοποίηση των διαδικασιών του ΕΣΠΑ και της αύξησης της απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων.
Κλείνοντας την ομιλία του ο βουλευτής τόνισε πως «Το κλειδί της λύσης το έχουμε εμείς, αρκεί να συνειδητοποιήσουμε ως έθνος ότι ο δρόμος από εδώ και πέρα δεν μπορεί να είναι άλλος από την αξιοποίηση των δυνατοτήτων και των δυνάμεων της χώρας μας για να δημιουργήσουμε νέο πλούτο. Χωρίς παραγωγή νέου πλούτου πάντα θα είμαστε εξαρτημένοι από δανεικά.
Καθένας μας ξεχωριστά ή συλλογικά, μικροί και μεγάλοι, παραγωγοί, βιοτέχνες και επαγγελματίες, νέοι άνθρωποι με όρεξη και ελπίδα, όλοι οφείλουμε να κινητοποιήσουμε πόρους, γνώση και δεξιότητες προς μια παραγωγική και δημιουργική κατεύθυνση. Αυτή είναι η μόνη πραγματική και βιώσιμη λύση».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησής του στην Ολομέλεια της Βουλής:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Συζητάμε σήμερα το Σχέδιο του προϋπολογισμού για το 2013, που και κρίσιμος είναι αλλά κυρίως μοναδικός ως προς τις ιδιαίτερες συνθήκες της χώρας μας. Η χώρα υφίσταται τις συνέπειες μιας πρωτοφανούς προσπάθειας δημοσιονομικής και διαρθρωτικής προσαρμογής και ο Ελληνικός λαός βιώνει επώδυνα την κρίση αλλά και την αγωνία και την ελπίδα για την υπέρβαση της.
Αυτή την κρίση η χώρα μας κλήθηκε δυστυχώς να τη διαχειριστεί απροετοίμαστη.
Με ένα παρωχημένο αναπτυξιακό και παραγωγικό μοντέλο, με μια αναποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση, με μια κοινωνία εφησυχασμένη μη λαμβάνοντας τα δυσοίωνα μηνύματα από το πολιτικό σύστημα που ήταν υπεύθυνο γι αυτό.
Σ’ αυτήν την σκληρή πραγματικότητα και κρίσιμη καμπή, ψηφίστηκε χθες το νομοσχέδιο για την έγκριση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 και των μέτρων εφαρμογής του Ν.4046/2012.
Με τη χθεσινή μας απόφαση δώσαμε απάντηση στο κρίσιμο, στο δραματικό δίλημμα για την πορεία της χώρας. Η δυσκολία αυτής της απόφασης ξεπερνά κάθε προηγούμενο.
Γιατί ψηφίσαμε μέτρα που δυσκολεύουν τη ζωή, των δικών μας ανθρώπων. Επώδυνα μέτρα για τους συνταξιούχους, ιδιαίτερα τους συνταξιούχους αγρότες, τους εργάτες, τους επαγγελματίες, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μέτρα μάλιστα που καταρχήν θα φέρουν ύφεση.
Κανείς δεν θα ήθελε να χρειαστεί με την ψήφο του να στηρίξει ένα τόσο σκληρό πρόγραμμα. Όλοι θα θέλαμε να μη βρεθεί η χώρα μας στη δίνη της κρίσης, όπως αυτή την παρέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2009. Μια κρίση που έφερε την ανάγκη για μέτρα και συμφωνίες με τους δανειστές και τους εταίρους στην Ε.Ε..
Όλοι θα θέλαμε να υπήρχαν καλύτερα αποτελέσματα μέχρι σήμερα.
Και οι νέοι βουλευτές θα ήθελαν να μη βρεθούν απέναντι στο δίλημμα ψήφισης αυτών των μέτρων, όταν δεν συμμετείχαν μέχρι σήμερα στη διαχείριση των πολιτικών μας πραγμάτων.
Όμως, ήταν μια απόφαση εθνικής ευθύνης. Απόφαση που μέσα στη φτώχεια, διατηρεί την ελπίδα και τη δυνατότητα να αναστρέψουμε την πορεία.
Σταθήκαμε, όπως πρέπει πάντα να στεκόμαστε με ειλικρίνεια απέναντι στους Έλληνες πολίτες. Γιατί πρέπει να ανακτήσουμε την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος μέσα από την αλήθεια, μέσα από καθαρές σχέσεις και καθαρές πράξεις. Κι εμείς ως ΠΑΣΟΚ μιλήσαμε τη γλώσσα της αλήθειας και πριν και μετά τις εκλογές και τώρα.
Αγωνιστήκαμε για μέτρα εσωτερικά, δίκαια και ισορροπημένα.
Προσωπικά ως νέος βουλευτής δεν μπήκα στη λογική να ξεχωρίσω τη στάση μου από κανένα συνάδελφο. Αυτήν την εποχή, αυτό μας έλαχε, πρέπει να διαχειριστούμε την κρίση. Και πρέπει να το κάνουμε αποτελεσματικά. Σε άλλες εποχές η ευθύνη ήταν η διαχείριση ενός άλλου οικονομικού επιπέδου, καλύτερου, άσχετα αν δεν πατούσε σε στέρεα παραγωγική βάση, αλλά στα δανεικά, στις επιδοτήσεις ή στη χρηματοπιστωτική φούσκα. Ο καθένα μας είχε πολύ περισσότερους από ένα λόγο να μην ψηφίσει αυτά τα μέτρα. Γιατί κανένας δεν υπολείπεται σε πατριωτική και κοινωνική ευαισθησία. Υπάρχει όμως, το μείζον θέμα της πολιτικής και πατριωτικής ευθύνης. Να υπηρετήσουμε το εθνικό συμφέρον και την προοπτική της κοινωνίας μας.
Να υπηρετήσουμε τη δυνατότητα να βρει δουλειά ο άνεργος που είναι κορυφαίο πρόβλημα. Τη δυνατότητα για τον κόσμο της εργασίας, εργαζόμενους και επιχειρήσεις, να συνεχίσουν να έχουν εισοδήματα και να προκύπτουν έσοδα για το κράτος. Τη δυνατότητα να γίνουν νέες επενδύσεις. Τη δυνατότητα να αποκαταστήσουμε αδικίες που σίγουρα δημιουργούν τα μέτρα με την εφαρμογή τους. Τη δυνατότητα αυτά τα μέτρα να είναι τα τελευταία.
Για να συμβεί αυτό έχουμε μπροστά μας ένα δύσκολο δρόμο. Με προσπάθεια και πολλή δουλειά.
Αυτό είναι το νόημα της χθεσινής απόφασης. Με ένα μήνυμα αποφασιστικότητας και ελπίδας από τις υπεύθυνες δυνάμεις του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Με μηνύματα προς το εξωτερικό.
Για να πετύχει το πρόγραμμα πρέπει με πολιτική διαπραγμάτευση στο υψηλότερο επίπεδο στο εξωτερικό να διεκδικήσουμε και να πετύχουμε την εκταμίευση της δόσης, βάθος χρόνου, βοήθεια για την ανάπτυξη, αλλά πρώτα απ όλα μέτρα βιωσιμότητας του χρέους. Και αυτό πρέπει αυτή τη φορά να το καταλάβουν καλά οι εταίροι μας. Τα όρια, οι αντοχές του ελληνικού λαού εξαντλήθηκαν.
Σ’ αυτήν τη διαπραγμάτευση πρέπει να συμμετέχουν όλοι όσοι πραγματικά πιστεύουν ότι η θέση μας είναι στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Με μηνύματα προς το εσωτερικό.
Για αλλαγές, για σχεδιασμό και υλοποίηση της στήριξης και της ανασυγκρότησης της πραγματικής οικονομίας και της παραγωγής. Με ρευστότητα για επενδύσεις και για επιχειρήσεις, αλλά και για ρυθμίσεις των δανειακών υποχρεώσεων μέσα από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Με καθαρή πια στήριξη, χωρίς υπεκφυγές από όσες πολιτικές δυνάμεις πιστεύουν ότι πρέπει να απομακρύνουμε τους κινδύνους κυβερνητικής αστάθειας. Ότι πρέπει να γίνουν οι διαρθρωτικές αλλαγές που χρειάζονται στο κράτος και στην οικονομία. Στους θεσμούς και το πολιτικό σύστημα.
Τα κόμματα που θα αποφασίσουν να συνεχίσουν να στηρίζουν την κυβέρνηση συνεργασίας αλλά και να δικαιώσουν τις προσδοκίες που αυτή δημιούργησε, θα πρέπει να το κάνουν χωρίς αναστολές. Για να δικαιωθούν και οι τελευταίες κρίσιμες επιλογές για τους Έλληνες. Με συνέπεια και αποφασιστικότητα, με εξάντληση του χρόνου που διαθέτουν, για την αφετηρία υπέρβασης της κρίσης.
Αλλά χωρίς τα φαινόμενα και τις παλινδρομήσεις των τελευταίων ημερών.
Αλλά και η κυβέρνηση οφείλει να συνεργαστεί διαφορετικά, επιδιώκοντας και η ίδια ουσιαστική συμμετοχή στη διαμόρφωση των νομοθετικών πρωτοβουλιών, όλων των κομμάτων που θα τη στηρίζουν. Χωρίς αιφνιδιασμούς, με την απαιτούμενη δεοντολογία και το σεβασμό στην προσπάθεια όλων.
Για να πιάσουν τόπο οι θυσίες του λαού μας.
Αυτά από τη μια πλευρά, των δύσκολων αλλά υπεύθυνων επιλογών. Από την άλλη πλευρά, ποια ήταν η πρόταση, η εναλλακτική λύση;
Γιατί όλοι μας, αλλά πολύ περισσότερο ο ελληνικός λαός που παρακολουθεί αυτές τις μέρες με αγωνία τις εξελίξεις, αναρωτιόμαστε μήπως υπάρχει αυτή η εναλλακτική λύση και δεν τη βλέπουμε ή δεν θέλουμε να τη δούμε;
Και πραγματικά περίμενα να δω μήπως αυτό επιφυλάσσεται σαν έκπληξη για τη συζήτηση στην Ολομέλεια.
Και ποια ήταν η απάντηση; Καμία ή μάλλον μια. Γνωστή και χιλιοειπωμένη. Αυτή τη φορά, κυρίως, από την αξιωματική αντιπολίτευση για ΕΚΛΟΓΕΣ.
Τώρα, σ’ αυτή τη στιγμή, μετά από πρόσφατες διπλές εκλογές που απλά έφεραν ακόμα χειρότερα μέτρα.
Κι’ αυτό μετά τις γνωστές πια αντιφάσεις που οι μισοί ήθελαν εκλογές και οι άλλοι μισοί όχι, οι μισοί θέλουν δραχμή, οι μισοί έστω μιλάνε για ευρώ, οι μισοί πιστεύουν πως μπορούν να κυβερνήσουν , οι άλλοι μισοί πιστεύουν πως δεν μπορούν να κυβερνήσουν.
Που υιοθετούν το σχέδιο νόμου του ΚΚΕ για κατάργηση συμφωνιών και πλήρη έξοδο από το ευρώ και την ευρωπαϊκή ένωση.
Που δεν μιλούν για τις επιπτώσεις μιας πρόσθετης εξωτερικής υποτίμησης στην περίπτωση που τυχόν γίνουν εκλογές και προχωρήσουν σύμφωνα με όσα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η απογοήτευση και η περιθωριοποίηση που δικαιολογημένα υπάρχει, μαζί με τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, δεν πρέπει να αφήσουμε να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης από ακραίες συμπεριφορές και πολιτικές σκοπιμότητες.
Τώρα που δόθηκε η απάντηση ευθύνης και προοπτικής και το σωστό μήνυμα την πιο κρίσιμη στιγμή, πρέπει να οδηγήσουμε σωστά το καράβι.
Προχωράμε, οργανώνοντας το δικό μας σχέδιο ανασυγκρότησης, για να στηρίξουμε την παραγωγή μας, με βασικό μοχλό τον πρωτογενή τομέα, αλλά και τις δευτερογενείς δραστηριότητες ως συνέχειά του. Όπως και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα στον τριτογενή τομέα.
Για να έχουμε αναπτυξιακές δραστηριότητες και επενδύσεις.
Για να αποκαταστήσουμε αδικίες που δημιουργήθηκαν.
Με την υλοποίηση των μεγάλων δυνατοτήτων στον τομέα της ενέργειας (ΑΠΕ και ορυκτός πλούτος).
Μέσα στις συνθήκες που υπάρχουν μπορεί αυτά να αμφισβητούνται, όμως αυτό είναι το στοίχημα και η πρόκληση.
Έχουμε μπροστά μας ένα δύσκολο έργο. Η κυβέρνηση εθνικής ευθύνης καλείται να δράσει και να δώσει λύσεις κάτω από συνθήκες πίεσης και παρατεταμένης οικονομικής ύφεσης που για το 2012 εκτιμάται στο -6,5% και το 2013 στο -4,5%. Με το ποσοστό ανεργίας για το 2012 να ξεπερνά το 25% (25,4% μέχρι και τον Αύγουστο 2012, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ) με αυξητική τάση μέχρι το 2016.
Πρέπει, όμως, να αναγνωρίσουμε πως το παρόν σχέδιο του προϋπολογισμού κινείται στη βάση ενός ρεαλιστικού σχεδίου.
Είναι σημαντικό πως ο Προϋπολογισμός αυτός διαμορφώθηκε στο πλαίσιο ενός κυβερνητικού συνασπισμού, του πρώτου που γνωρίζει μεταπολιτευτικά το πολιτικό σύστημα της χώρας. Η υπερψήφισή του από τη βουλή είναι βέβαιο πως θα στείλει ισχυρό μήνυμα αποφασιστικότητας, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Ο νέος προϋπολογισμός στοχεύει σε δυο άξονες, στην επίτευξη της δημοσιονομικής προσαρμογής με ταυτόχρονη ανάταξη της ελληνικής οικονομίας.
Σύμφωνα με τον πρώτο άξονα, στόχος είναι η συνέχιση της δημοσιονομικής εξυγίανσης μέσα από την υλοποίηση πρόσθετων δράσεων και πολιτικών για την περαιτέρω περιστολή της δημόσιας σπατάλης, τον περιορισμό των διαρθρωτικών ελλειμμάτων, την υλοποίηση των αναγκαίων θεσμικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που θα καταστήσουν πιο λειτουργική και αποδοτική τη Δημόσια Διοίκηση.
Κορυφαία ενέργεια σε αυτές τις προσπάθειες πρέπει να είναι η ριζική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, ώστε να συνεισφέρουν όλοι οι Έλληνες Πολίτες ανάλογα με τα πραγματικά τους εισοδήματα και να αποκατασταθούν αδικίες από το παρελθόν.
Ο δεύτερος άξονας της οικονομικής πολιτικής περιλαμβάνει την υλοποίηση πολιτικών και ενεργειών που θα συμβάλλουν αποφασιστικά στην αναθέρμανση και την επανεκκίνηση της οικονομίας. Τέτοιες είναι:
- δράσεις για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και τη διάχυση ρευστότητας στην αγορά,
- η ενίσχυση της απασχόλησης
- η άρση των διοικητικών εμποδίων για την προσέλκυση επενδύσεων,
- η επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων και της αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας,
- η αύξηση της απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων, η επιτάχυνση και απλοποίηση των διαδικασιών του ΕΣΠΑ,
- η ενεργοποίηση χρηματοδοτικών εργαλείων μέσω του ΕΣΠΑ,
- η αναδιάρθρωση του ΠΔΕ και πολλές άλλες.
Με την εκτέλεση του Προϋπολογισμού προβλέπεται να επιτευχθεί για μια ακόμη συνεχόμενη χρονιά σημαντική δημοσιονομική προσαρμογή της τάξεως του 1,4% του ΑΕΠ ή 3,4 δις ευρώ.
Υπενθυμίζω πως η προσπάθεια ξεκίνησε με ένα πρωτογενές έλλειμμα της τάξεως των 24 δις. ευρώ το 2009 και θα καταλήξει σε πρωτογενές πλεόνασμα κατά 748 εκατ. ευρώ το 2013. Η χώρα μας με στοχευμένη και συνεχή προσπάθεια μπορεί να εισέλθει σε μια νέα δημοσιονομική πραγματικότητα.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Οι δημοσιονομικοί στόχοι του Προϋπολογισμού του 2013 είναι αυτονόητο πως πρέπει να επιτευχθούν. Ταυτόχρονα, όμως, οφείλουμε να εφαρμόσουμε και εκείνες τις πρωτοβουλίες και τις πολιτικές που θα επιτρέψουν στην ελληνική οικονομία να βγει από την παρατεταμένη ύφεση (που έχουμε για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά) και να μπει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Καταλυτικό ρόλο προς σ’ αυτήν την κατεύθυνση έχει το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, το οποίο αποτελεί σημαντικό εργαλείο άσκησης της αναπτυξιακής πολιτικής και βασικό μοχλό οικονομικής ανάπτυξης.
Βασικός σκοπός του είναι ο εμπλουτισμός της οικονομικής πολιτικής με μέτρα και δράσεις που στοχεύουν στην άμεση επανεκκίνηση της οικονομίας, όπως ενδεικτικά είναι:
• η επιτάχυνση της απορρόφησης των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ 2007 - 2013,
• η δημιουργία Ελληνικού Επενδυτικού Ταμείου,
• η αξιοποίηση όλων των χρηματοδοτικών εργαλείων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων,
• δράσεις ενίσχυσης ιδιωτικών επιχειρήσεων και επιχειρηματικότητας,
• επένδυση στη γνώση και την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού,
• η ενεργοποίηση αναθεωρημένων συμβάσεων για την κατασκευή των μεγάλων αυτοχρηματοδοτούμενων έργων, όπως είναι οι οδικοί άξονες του Αιγαίου, η Ολύμπια Οδός, η Ιόνια Οδός, ο Ε65, αλλά και
• η συνέχιση της κατασκευής των μεγάλων περιφερειακών δημοσίων έργων και, ειδικότερα οδικά έργα, αεροδρόμια, λιμάνια, περιβαλλοντικά έργα κλπ , και
• Έργα αξιοποίησης ενεργειακών πόρων.
Με βάση τον προϋπολογισμό που έχει κατατεθεί, το 2013, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων προβλέπεται να χρηματοδοτήσει τις αναπτυξιακές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας με ποσό 6 δισεκατομμύρια 850 εκατ. ευρώ, το οποίο κινείται στα ίδιο επίπεδο με αυτό που εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί για το 2012. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 3,7% του ΑΕΠ και κατανέμεται σε 6 δισεκατομμύρια ευρώ που θα προέλθουν από κοινοτικούς πόρους και σε 850 εκατ. ευρώ που αντιστοιχούν στη δική μας συμμετοχή.
Θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο το ύψος του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων; Σίγουρα θα θέλαμε να είναι μεγαλύτερο. Όμως, στην προσπάθεια καθορισμού του προϋπολογισμού του ΠΔΕ υπάρχουν, δυστυχώς, σημαντικοί περιορισμοί που απορρέουν από την δεινή δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.
Το σημαντικότερο, όμως, θέμα δεν είναι τόσο το ύψος του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, αλλά η αλλαγή του τρόπου που η χώρα παράγει πλούτο ξεφεύγοντας από ένα ξεπερασμένο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο
Χρειάζεται ριζική αλλαγή.
Σε ένα περιβάλλον απαξίωσης της εργασίας και των προϊόντων.
Μια σωστή μια ρεαλιστική ιεράρχηση των αναπτυξιακών μας αναγκών μέσα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και το ΕΣΠΑ είναι αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο αυτή τη στιγμή.
Η συγκράτηση και η διατήρηση στα ίδια επίπεδα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για το 2013 σε σύγκριση με το 2012, μπορεί να εκληφθεί ως ένα θετικό στοιχείο, υπό την έννοια, πως θα μπορούσε να είναι αρκετά μικρότερο δεδομένης της άσχημης οικονομικής και δημοσιονομικής θέσης της χώρας.
Όπως και ότι το συγχρηματοδοτούμενο σκέλος είναι αυξημένο κατά 300 εκατ. ΕΥΡΩ.
Η συγκράτηση αυτή αναδεικνύει την αναγκαιότητα για την υλοποίηση των μεγάλων υποδομών που έχει ανάγκη η χώρα, για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, τη στήριξη της επενδυτικής πρωτοβουλίας και την τόνωση της τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης. Θέλω να πιστεύω πως η ανάπτυξη που προσβλέπουμε μέσα από την υλοποίηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων θα αποτελέσει κινητήρια δύναμη, η οποία θα συμπαρασύρει και τον ιδιωτικό τομέα, που πλήττεται από την έλλειψη ρευστότητας και τις δανειακές υποχρεώσεις που δεν μπορεί να καλύψει.
Το συνολικό ύψος των πιστώσεων για τα έργα περιφερειακών προγραμμάτων, προβλέπεται να ανέλθει στο 1,16 δισεκ. ευρώ για το 2012, ελαφρά αυξημένο σε σχέση με το 2012 που ήταν 1,15 δισεκ. ευρώ και το 2011 που ήταν 795 εκατ. ευρώ. Οι αποκεντρωμένες αυτοδιοικήσεις με τις αρμοδιότητες που έχουν οφείλουν να αναλάβουν δράση. Να αξιοποιήσουν δημιουργικά τους πόρους αυτούς, που δίνονται σε μια δύσκολη συγκυρία.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Ένα εξίσου σημαντικό εργαλείο που έχουμε στη διάθεσή μας, το οποίο λειτουργεί συνεπικουρικά και το οποίο μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στη βελτίωση του οικονομικού περιβάλλοντος είναι το ΕΣΠΑ.
Είναι γεγονός πως τα επιχειρησιακά προγράμματα του ΕΣΠΑ τα πρώτα τρία χρόνια από την έναρξή τους, παρουσίασαν σημαντικές καθυστερήσεις. Αποτέλεσμα, η ιδιαίτερα χαμηλή απορροφητικότητα, η οποία τον Οκτώβριο του 2009 δεν ξεπερνούσε το 3%. Όμως, τα δύο τελευταία χρόνια, με αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου και συντονισμένες πρωτοβουλίες, έχουν επιταχυνθεί οι ρυθμοί υλοποίησης του προγράμματος με αποτέλεσμα να διαφαίνονται σημαντικά σημάδια μεταστροφής της αρνητικής πορείας του, με απορρόφηση 45% έναντι 41% (κοινοτικός μέσος όρος).
Για την ενίσχυση της απόδοσης του ΕΣΠΑ βασικές προτεραιότητες είναι:
1ον η επιτάχυνση των ρυθμών απορρόφησης, μέσα από την επίλυση διαφόρων διοικητικών προβλημάτων,
2ον η απλοποίηση των διαδικασιών αξιοποίησης των δράσεων,
3ον η αναθεώρηση του προγράμματος για την τρέχουσα περίοδο. Το σημερινό ΕΣΠΑ σχεδιάστηκε το 2005 με 2006, σε ένα πολύ διαφορετικό περιβάλλον και κάτω από άλλες συνθήκες. Είναι προφανής η ανάγκη αναθεώρησής του.
4ον η υποστήριξη της υλοποίησης των 181 έργων προτεραιότητας του ΕΣΠΑ προϋπολογισμού 11,5 δις. Έργα προβληματικά και αναγκαία, όπως το Κτηματολόγιο, έργα διαχείρισης αποβλήτων κλπ.
5ον η ολοκλήρωση των ημιτελών έργων της περιόδου 2000-2006 και της εξασφάλισης των σχετικών κοινοτικών κονδυλίων. 450 από αυτά έπρεπε να τελειώσουν το Σεπτέμβριο του 2013 (30/9/2012) με κίνδυνο να χαθούν 800 εκατ. ευρώ και άλλα 440 που πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι το Μάρτιο του 2013 (30/3/2013). και
6ον η διαπραγμάτευση για την προγραμματική περίοδο 2014 - 2020, Προς αυτήν την κατεύθυνση κινείται και ο νέος επενδυτικός νόμος που ψηφίστηκε στις αρχές του 2011 θέτοντας ως βασικό πυλώνα δράσης την ενίσχυση της υγιούς επιχειρηματικότητας, της καινοτομίας και της απασχόλησης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Όπως τόνισα και στην αρχή, η κρίση που βιώνουμε είναι πρωτόγνωρη. Ο δρόμος προς την έξοδο μόνο εύκολος και βατός δεν είναι.
Εμείς, όμως δεν πρόκειται να ακολουθήσουμε κανέναν σε αδιέξοδες λογικές, ιδανικές για επίδειξη λαϊκισμού. Γιατί η ευθύνη απέναντι σε μια χώρα και ένα λαό επιτάσσει να προτάξουμε το συλλογικό και όχι το ατομικό συμφέρον.
Περιθώρια δεν υπάρχουν. Το έλλειμμα πρέπει να μειωθεί και το δημόσιο χρέος να γίνει βιώσιμο. Να πάμε σε πρωτογενή πλεονάσματα, να θέσουμε τέλος στον φαύλο κύκλο που έχει περιέλθει η ελληνική οικονομία και να αναχαιτίσουμε την ύφεση.
Το κλειδί της λύσης το έχουμε εμείς. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε ως έθνος ότι ο δρόμος από εδώ και πέρα δεν μπορεί να είναι άλλος από την αξιοποίηση των δυνατοτήτων και των δυνάμεων της χώρας μας για να δημιουργήσουμε νέο πλούτο. Χωρίς παραγωγή νέου πλούτου πάντα θα είμαστε εξαρτημένοι από δανεικά.
Καθένας μας ξεχωριστά ή συλλογικά, μικροί και μεγάλοι παραγωγοί, βιοτέχνες επαγγελματίες, νέοι άνθρωποι με όρεξη και ελπίδα, όλοι οφείλουμε να κινητοποιήσουμε πόρους, γνώση, δεξιότητες προς μια παραγωγική και δημιουργική κατεύθυνση. Αυτή είναι η μόνη πραγματική και βιώσιμη λύση.
Σας ευχαριστώ.
Ο Βουλευτής Άρτας Χρήστος Γκόκας στη συζήτηση του Προϋπολογισμού του 2013 στην Ολομέλεια της Βουλής ως ειδικός εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, τοποθετήθηκε για την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Προσαρμογής για την περίοδο 2013-2016, αναφέροντας ότι: «…ψηφίσαμε μέτρα που δυσκολεύουν τη ζωή των δικών μας ανθρώπων, επώδυνα μέτρα για τους συνταξιούχους, ιδιαίτερα τους συνταξιούχους αγρότες, τους εργάτες, τους επαγγελματίες, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μέτρα που θα φέρουν ύφεση.
Κανείς δεν θα ήθελε να χρειαστεί με την ψήφο του να στηρίξει ένα τόσο σκληρό πρόγραμμα. Όλοι θα θέλαμε να μην βρεθεί η χώρα μας στη δίνη της κρίσης, όπως αυτή την παρέλαβε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2009. Όμως ήταν μία απόφαση εθνικής ευθύνης, απόφαση που διατηρεί την ελπίδα και τη δυνατότητα να αναστρέψουμε την πορεία».
Για τον Προϋπολογισμό του 2013, σημείωσε πως είναι ιδιαίτερα κρίσιμος δεδομένης της οικονομικής συγκυρίας και αναγκαίος για την μεταστροφή του οικονομικού κλίματος, γιατί εκτός από τα μέτρα που περιλαμβάνει για την επίτευξη των στόχων δημοσιονομικής εξυγίανσης και προσαρμογής, περιλαμβάνει εξίσου, μια σειρά από πολιτικές και δράσεις που μπορούν να συμβάλλουν αποφασιστικά στην αναθέρμανση και την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας. Δράσεις και πολιτικές που αποσκοπούν στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και τη διάχυση ρευστότητας στην αγορά, στην ενίσχυση της απασχόλησης, την άρση διοικητικών εμποδίων για προσέλκυση επενδύσεων, την επιτάχυνση και απλοποίηση των διαδικασιών του ΕΣΠΑ και της αύξησης της απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων.
Κλείνοντας την ομιλία του ο βουλευτής τόνισε πως «Το κλειδί της λύσης το έχουμε εμείς, αρκεί να συνειδητοποιήσουμε ως έθνος ότι ο δρόμος από εδώ και πέρα δεν μπορεί να είναι άλλος από την αξιοποίηση των δυνατοτήτων και των δυνάμεων της χώρας μας για να δημιουργήσουμε νέο πλούτο. Χωρίς παραγωγή νέου πλούτου πάντα θα είμαστε εξαρτημένοι από δανεικά.
Καθένας μας ξεχωριστά ή συλλογικά, μικροί και μεγάλοι, παραγωγοί, βιοτέχνες και επαγγελματίες, νέοι άνθρωποι με όρεξη και ελπίδα, όλοι οφείλουμε να κινητοποιήσουμε πόρους, γνώση και δεξιότητες προς μια παραγωγική και δημιουργική κατεύθυνση. Αυτή είναι η μόνη πραγματική και βιώσιμη λύση».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησής του στην Ολομέλεια της Βουλής:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Συζητάμε σήμερα το Σχέδιο του προϋπολογισμού για το 2013, που και κρίσιμος είναι αλλά κυρίως μοναδικός ως προς τις ιδιαίτερες συνθήκες της χώρας μας. Η χώρα υφίσταται τις συνέπειες μιας πρωτοφανούς προσπάθειας δημοσιονομικής και διαρθρωτικής προσαρμογής και ο Ελληνικός λαός βιώνει επώδυνα την κρίση αλλά και την αγωνία και την ελπίδα για την υπέρβαση της.
Αυτή την κρίση η χώρα μας κλήθηκε δυστυχώς να τη διαχειριστεί απροετοίμαστη.
Με ένα παρωχημένο αναπτυξιακό και παραγωγικό μοντέλο, με μια αναποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση, με μια κοινωνία εφησυχασμένη μη λαμβάνοντας τα δυσοίωνα μηνύματα από το πολιτικό σύστημα που ήταν υπεύθυνο γι αυτό.
Σ’ αυτήν την σκληρή πραγματικότητα και κρίσιμη καμπή, ψηφίστηκε χθες το νομοσχέδιο για την έγκριση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 και των μέτρων εφαρμογής του Ν.4046/2012.
Με τη χθεσινή μας απόφαση δώσαμε απάντηση στο κρίσιμο, στο δραματικό δίλημμα για την πορεία της χώρας. Η δυσκολία αυτής της απόφασης ξεπερνά κάθε προηγούμενο.
Γιατί ψηφίσαμε μέτρα που δυσκολεύουν τη ζωή, των δικών μας ανθρώπων. Επώδυνα μέτρα για τους συνταξιούχους, ιδιαίτερα τους συνταξιούχους αγρότες, τους εργάτες, τους επαγγελματίες, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μέτρα μάλιστα που καταρχήν θα φέρουν ύφεση.
Κανείς δεν θα ήθελε να χρειαστεί με την ψήφο του να στηρίξει ένα τόσο σκληρό πρόγραμμα. Όλοι θα θέλαμε να μη βρεθεί η χώρα μας στη δίνη της κρίσης, όπως αυτή την παρέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2009. Μια κρίση που έφερε την ανάγκη για μέτρα και συμφωνίες με τους δανειστές και τους εταίρους στην Ε.Ε..
Όλοι θα θέλαμε να υπήρχαν καλύτερα αποτελέσματα μέχρι σήμερα.
Και οι νέοι βουλευτές θα ήθελαν να μη βρεθούν απέναντι στο δίλημμα ψήφισης αυτών των μέτρων, όταν δεν συμμετείχαν μέχρι σήμερα στη διαχείριση των πολιτικών μας πραγμάτων.
Όμως, ήταν μια απόφαση εθνικής ευθύνης. Απόφαση που μέσα στη φτώχεια, διατηρεί την ελπίδα και τη δυνατότητα να αναστρέψουμε την πορεία.
Σταθήκαμε, όπως πρέπει πάντα να στεκόμαστε με ειλικρίνεια απέναντι στους Έλληνες πολίτες. Γιατί πρέπει να ανακτήσουμε την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος μέσα από την αλήθεια, μέσα από καθαρές σχέσεις και καθαρές πράξεις. Κι εμείς ως ΠΑΣΟΚ μιλήσαμε τη γλώσσα της αλήθειας και πριν και μετά τις εκλογές και τώρα.
Αγωνιστήκαμε για μέτρα εσωτερικά, δίκαια και ισορροπημένα.
Προσωπικά ως νέος βουλευτής δεν μπήκα στη λογική να ξεχωρίσω τη στάση μου από κανένα συνάδελφο. Αυτήν την εποχή, αυτό μας έλαχε, πρέπει να διαχειριστούμε την κρίση. Και πρέπει να το κάνουμε αποτελεσματικά. Σε άλλες εποχές η ευθύνη ήταν η διαχείριση ενός άλλου οικονομικού επιπέδου, καλύτερου, άσχετα αν δεν πατούσε σε στέρεα παραγωγική βάση, αλλά στα δανεικά, στις επιδοτήσεις ή στη χρηματοπιστωτική φούσκα. Ο καθένα μας είχε πολύ περισσότερους από ένα λόγο να μην ψηφίσει αυτά τα μέτρα. Γιατί κανένας δεν υπολείπεται σε πατριωτική και κοινωνική ευαισθησία. Υπάρχει όμως, το μείζον θέμα της πολιτικής και πατριωτικής ευθύνης. Να υπηρετήσουμε το εθνικό συμφέρον και την προοπτική της κοινωνίας μας.
Να υπηρετήσουμε τη δυνατότητα να βρει δουλειά ο άνεργος που είναι κορυφαίο πρόβλημα. Τη δυνατότητα για τον κόσμο της εργασίας, εργαζόμενους και επιχειρήσεις, να συνεχίσουν να έχουν εισοδήματα και να προκύπτουν έσοδα για το κράτος. Τη δυνατότητα να γίνουν νέες επενδύσεις. Τη δυνατότητα να αποκαταστήσουμε αδικίες που σίγουρα δημιουργούν τα μέτρα με την εφαρμογή τους. Τη δυνατότητα αυτά τα μέτρα να είναι τα τελευταία.
Για να συμβεί αυτό έχουμε μπροστά μας ένα δύσκολο δρόμο. Με προσπάθεια και πολλή δουλειά.
Αυτό είναι το νόημα της χθεσινής απόφασης. Με ένα μήνυμα αποφασιστικότητας και ελπίδας από τις υπεύθυνες δυνάμεις του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Με μηνύματα προς το εξωτερικό.
Για να πετύχει το πρόγραμμα πρέπει με πολιτική διαπραγμάτευση στο υψηλότερο επίπεδο στο εξωτερικό να διεκδικήσουμε και να πετύχουμε την εκταμίευση της δόσης, βάθος χρόνου, βοήθεια για την ανάπτυξη, αλλά πρώτα απ όλα μέτρα βιωσιμότητας του χρέους. Και αυτό πρέπει αυτή τη φορά να το καταλάβουν καλά οι εταίροι μας. Τα όρια, οι αντοχές του ελληνικού λαού εξαντλήθηκαν.
Σ’ αυτήν τη διαπραγμάτευση πρέπει να συμμετέχουν όλοι όσοι πραγματικά πιστεύουν ότι η θέση μας είναι στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Με μηνύματα προς το εσωτερικό.
Για αλλαγές, για σχεδιασμό και υλοποίηση της στήριξης και της ανασυγκρότησης της πραγματικής οικονομίας και της παραγωγής. Με ρευστότητα για επενδύσεις και για επιχειρήσεις, αλλά και για ρυθμίσεις των δανειακών υποχρεώσεων μέσα από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Με καθαρή πια στήριξη, χωρίς υπεκφυγές από όσες πολιτικές δυνάμεις πιστεύουν ότι πρέπει να απομακρύνουμε τους κινδύνους κυβερνητικής αστάθειας. Ότι πρέπει να γίνουν οι διαρθρωτικές αλλαγές που χρειάζονται στο κράτος και στην οικονομία. Στους θεσμούς και το πολιτικό σύστημα.
Τα κόμματα που θα αποφασίσουν να συνεχίσουν να στηρίζουν την κυβέρνηση συνεργασίας αλλά και να δικαιώσουν τις προσδοκίες που αυτή δημιούργησε, θα πρέπει να το κάνουν χωρίς αναστολές. Για να δικαιωθούν και οι τελευταίες κρίσιμες επιλογές για τους Έλληνες. Με συνέπεια και αποφασιστικότητα, με εξάντληση του χρόνου που διαθέτουν, για την αφετηρία υπέρβασης της κρίσης.
Αλλά χωρίς τα φαινόμενα και τις παλινδρομήσεις των τελευταίων ημερών.
Αλλά και η κυβέρνηση οφείλει να συνεργαστεί διαφορετικά, επιδιώκοντας και η ίδια ουσιαστική συμμετοχή στη διαμόρφωση των νομοθετικών πρωτοβουλιών, όλων των κομμάτων που θα τη στηρίζουν. Χωρίς αιφνιδιασμούς, με την απαιτούμενη δεοντολογία και το σεβασμό στην προσπάθεια όλων.
Για να πιάσουν τόπο οι θυσίες του λαού μας.
Αυτά από τη μια πλευρά, των δύσκολων αλλά υπεύθυνων επιλογών. Από την άλλη πλευρά, ποια ήταν η πρόταση, η εναλλακτική λύση;
Γιατί όλοι μας, αλλά πολύ περισσότερο ο ελληνικός λαός που παρακολουθεί αυτές τις μέρες με αγωνία τις εξελίξεις, αναρωτιόμαστε μήπως υπάρχει αυτή η εναλλακτική λύση και δεν τη βλέπουμε ή δεν θέλουμε να τη δούμε;
Και πραγματικά περίμενα να δω μήπως αυτό επιφυλάσσεται σαν έκπληξη για τη συζήτηση στην Ολομέλεια.
Και ποια ήταν η απάντηση; Καμία ή μάλλον μια. Γνωστή και χιλιοειπωμένη. Αυτή τη φορά, κυρίως, από την αξιωματική αντιπολίτευση για ΕΚΛΟΓΕΣ.
Τώρα, σ’ αυτή τη στιγμή, μετά από πρόσφατες διπλές εκλογές που απλά έφεραν ακόμα χειρότερα μέτρα.
Κι’ αυτό μετά τις γνωστές πια αντιφάσεις που οι μισοί ήθελαν εκλογές και οι άλλοι μισοί όχι, οι μισοί θέλουν δραχμή, οι μισοί έστω μιλάνε για ευρώ, οι μισοί πιστεύουν πως μπορούν να κυβερνήσουν , οι άλλοι μισοί πιστεύουν πως δεν μπορούν να κυβερνήσουν.
Που υιοθετούν το σχέδιο νόμου του ΚΚΕ για κατάργηση συμφωνιών και πλήρη έξοδο από το ευρώ και την ευρωπαϊκή ένωση.
Που δεν μιλούν για τις επιπτώσεις μιας πρόσθετης εξωτερικής υποτίμησης στην περίπτωση που τυχόν γίνουν εκλογές και προχωρήσουν σύμφωνα με όσα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η απογοήτευση και η περιθωριοποίηση που δικαιολογημένα υπάρχει, μαζί με τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, δεν πρέπει να αφήσουμε να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης από ακραίες συμπεριφορές και πολιτικές σκοπιμότητες.
Τώρα που δόθηκε η απάντηση ευθύνης και προοπτικής και το σωστό μήνυμα την πιο κρίσιμη στιγμή, πρέπει να οδηγήσουμε σωστά το καράβι.
Προχωράμε, οργανώνοντας το δικό μας σχέδιο ανασυγκρότησης, για να στηρίξουμε την παραγωγή μας, με βασικό μοχλό τον πρωτογενή τομέα, αλλά και τις δευτερογενείς δραστηριότητες ως συνέχειά του. Όπως και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα στον τριτογενή τομέα.
Για να έχουμε αναπτυξιακές δραστηριότητες και επενδύσεις.
Για να αποκαταστήσουμε αδικίες που δημιουργήθηκαν.
Με την υλοποίηση των μεγάλων δυνατοτήτων στον τομέα της ενέργειας (ΑΠΕ και ορυκτός πλούτος).
Μέσα στις συνθήκες που υπάρχουν μπορεί αυτά να αμφισβητούνται, όμως αυτό είναι το στοίχημα και η πρόκληση.
Έχουμε μπροστά μας ένα δύσκολο έργο. Η κυβέρνηση εθνικής ευθύνης καλείται να δράσει και να δώσει λύσεις κάτω από συνθήκες πίεσης και παρατεταμένης οικονομικής ύφεσης που για το 2012 εκτιμάται στο -6,5% και το 2013 στο -4,5%. Με το ποσοστό ανεργίας για το 2012 να ξεπερνά το 25% (25,4% μέχρι και τον Αύγουστο 2012, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ) με αυξητική τάση μέχρι το 2016.
Πρέπει, όμως, να αναγνωρίσουμε πως το παρόν σχέδιο του προϋπολογισμού κινείται στη βάση ενός ρεαλιστικού σχεδίου.
Είναι σημαντικό πως ο Προϋπολογισμός αυτός διαμορφώθηκε στο πλαίσιο ενός κυβερνητικού συνασπισμού, του πρώτου που γνωρίζει μεταπολιτευτικά το πολιτικό σύστημα της χώρας. Η υπερψήφισή του από τη βουλή είναι βέβαιο πως θα στείλει ισχυρό μήνυμα αποφασιστικότητας, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Ο νέος προϋπολογισμός στοχεύει σε δυο άξονες, στην επίτευξη της δημοσιονομικής προσαρμογής με ταυτόχρονη ανάταξη της ελληνικής οικονομίας.
Σύμφωνα με τον πρώτο άξονα, στόχος είναι η συνέχιση της δημοσιονομικής εξυγίανσης μέσα από την υλοποίηση πρόσθετων δράσεων και πολιτικών για την περαιτέρω περιστολή της δημόσιας σπατάλης, τον περιορισμό των διαρθρωτικών ελλειμμάτων, την υλοποίηση των αναγκαίων θεσμικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που θα καταστήσουν πιο λειτουργική και αποδοτική τη Δημόσια Διοίκηση.
Κορυφαία ενέργεια σε αυτές τις προσπάθειες πρέπει να είναι η ριζική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, ώστε να συνεισφέρουν όλοι οι Έλληνες Πολίτες ανάλογα με τα πραγματικά τους εισοδήματα και να αποκατασταθούν αδικίες από το παρελθόν.
Ο δεύτερος άξονας της οικονομικής πολιτικής περιλαμβάνει την υλοποίηση πολιτικών και ενεργειών που θα συμβάλλουν αποφασιστικά στην αναθέρμανση και την επανεκκίνηση της οικονομίας. Τέτοιες είναι:
- δράσεις για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και τη διάχυση ρευστότητας στην αγορά,
- η ενίσχυση της απασχόλησης
- η άρση των διοικητικών εμποδίων για την προσέλκυση επενδύσεων,
- η επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων και της αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας,
- η αύξηση της απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων, η επιτάχυνση και απλοποίηση των διαδικασιών του ΕΣΠΑ,
- η ενεργοποίηση χρηματοδοτικών εργαλείων μέσω του ΕΣΠΑ,
- η αναδιάρθρωση του ΠΔΕ και πολλές άλλες.
Με την εκτέλεση του Προϋπολογισμού προβλέπεται να επιτευχθεί για μια ακόμη συνεχόμενη χρονιά σημαντική δημοσιονομική προσαρμογή της τάξεως του 1,4% του ΑΕΠ ή 3,4 δις ευρώ.
Υπενθυμίζω πως η προσπάθεια ξεκίνησε με ένα πρωτογενές έλλειμμα της τάξεως των 24 δις. ευρώ το 2009 και θα καταλήξει σε πρωτογενές πλεόνασμα κατά 748 εκατ. ευρώ το 2013. Η χώρα μας με στοχευμένη και συνεχή προσπάθεια μπορεί να εισέλθει σε μια νέα δημοσιονομική πραγματικότητα.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Οι δημοσιονομικοί στόχοι του Προϋπολογισμού του 2013 είναι αυτονόητο πως πρέπει να επιτευχθούν. Ταυτόχρονα, όμως, οφείλουμε να εφαρμόσουμε και εκείνες τις πρωτοβουλίες και τις πολιτικές που θα επιτρέψουν στην ελληνική οικονομία να βγει από την παρατεταμένη ύφεση (που έχουμε για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά) και να μπει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Καταλυτικό ρόλο προς σ’ αυτήν την κατεύθυνση έχει το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, το οποίο αποτελεί σημαντικό εργαλείο άσκησης της αναπτυξιακής πολιτικής και βασικό μοχλό οικονομικής ανάπτυξης.
Βασικός σκοπός του είναι ο εμπλουτισμός της οικονομικής πολιτικής με μέτρα και δράσεις που στοχεύουν στην άμεση επανεκκίνηση της οικονομίας, όπως ενδεικτικά είναι:
• η επιτάχυνση της απορρόφησης των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ 2007 - 2013,
• η δημιουργία Ελληνικού Επενδυτικού Ταμείου,
• η αξιοποίηση όλων των χρηματοδοτικών εργαλείων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων,
• δράσεις ενίσχυσης ιδιωτικών επιχειρήσεων και επιχειρηματικότητας,
• επένδυση στη γνώση και την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού,
• η ενεργοποίηση αναθεωρημένων συμβάσεων για την κατασκευή των μεγάλων αυτοχρηματοδοτούμενων έργων, όπως είναι οι οδικοί άξονες του Αιγαίου, η Ολύμπια Οδός, η Ιόνια Οδός, ο Ε65, αλλά και
• η συνέχιση της κατασκευής των μεγάλων περιφερειακών δημοσίων έργων και, ειδικότερα οδικά έργα, αεροδρόμια, λιμάνια, περιβαλλοντικά έργα κλπ , και
• Έργα αξιοποίησης ενεργειακών πόρων.
Με βάση τον προϋπολογισμό που έχει κατατεθεί, το 2013, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων προβλέπεται να χρηματοδοτήσει τις αναπτυξιακές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας με ποσό 6 δισεκατομμύρια 850 εκατ. ευρώ, το οποίο κινείται στα ίδιο επίπεδο με αυτό που εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί για το 2012. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 3,7% του ΑΕΠ και κατανέμεται σε 6 δισεκατομμύρια ευρώ που θα προέλθουν από κοινοτικούς πόρους και σε 850 εκατ. ευρώ που αντιστοιχούν στη δική μας συμμετοχή.
Θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο το ύψος του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων; Σίγουρα θα θέλαμε να είναι μεγαλύτερο. Όμως, στην προσπάθεια καθορισμού του προϋπολογισμού του ΠΔΕ υπάρχουν, δυστυχώς, σημαντικοί περιορισμοί που απορρέουν από την δεινή δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.
Το σημαντικότερο, όμως, θέμα δεν είναι τόσο το ύψος του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, αλλά η αλλαγή του τρόπου που η χώρα παράγει πλούτο ξεφεύγοντας από ένα ξεπερασμένο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο
Χρειάζεται ριζική αλλαγή.
Σε ένα περιβάλλον απαξίωσης της εργασίας και των προϊόντων.
Μια σωστή μια ρεαλιστική ιεράρχηση των αναπτυξιακών μας αναγκών μέσα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και το ΕΣΠΑ είναι αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο αυτή τη στιγμή.
Η συγκράτηση και η διατήρηση στα ίδια επίπεδα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για το 2013 σε σύγκριση με το 2012, μπορεί να εκληφθεί ως ένα θετικό στοιχείο, υπό την έννοια, πως θα μπορούσε να είναι αρκετά μικρότερο δεδομένης της άσχημης οικονομικής και δημοσιονομικής θέσης της χώρας.
Όπως και ότι το συγχρηματοδοτούμενο σκέλος είναι αυξημένο κατά 300 εκατ. ΕΥΡΩ.
Η συγκράτηση αυτή αναδεικνύει την αναγκαιότητα για την υλοποίηση των μεγάλων υποδομών που έχει ανάγκη η χώρα, για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, τη στήριξη της επενδυτικής πρωτοβουλίας και την τόνωση της τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης. Θέλω να πιστεύω πως η ανάπτυξη που προσβλέπουμε μέσα από την υλοποίηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων θα αποτελέσει κινητήρια δύναμη, η οποία θα συμπαρασύρει και τον ιδιωτικό τομέα, που πλήττεται από την έλλειψη ρευστότητας και τις δανειακές υποχρεώσεις που δεν μπορεί να καλύψει.
Το συνολικό ύψος των πιστώσεων για τα έργα περιφερειακών προγραμμάτων, προβλέπεται να ανέλθει στο 1,16 δισεκ. ευρώ για το 2012, ελαφρά αυξημένο σε σχέση με το 2012 που ήταν 1,15 δισεκ. ευρώ και το 2011 που ήταν 795 εκατ. ευρώ. Οι αποκεντρωμένες αυτοδιοικήσεις με τις αρμοδιότητες που έχουν οφείλουν να αναλάβουν δράση. Να αξιοποιήσουν δημιουργικά τους πόρους αυτούς, που δίνονται σε μια δύσκολη συγκυρία.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Ένα εξίσου σημαντικό εργαλείο που έχουμε στη διάθεσή μας, το οποίο λειτουργεί συνεπικουρικά και το οποίο μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στη βελτίωση του οικονομικού περιβάλλοντος είναι το ΕΣΠΑ.
Είναι γεγονός πως τα επιχειρησιακά προγράμματα του ΕΣΠΑ τα πρώτα τρία χρόνια από την έναρξή τους, παρουσίασαν σημαντικές καθυστερήσεις. Αποτέλεσμα, η ιδιαίτερα χαμηλή απορροφητικότητα, η οποία τον Οκτώβριο του 2009 δεν ξεπερνούσε το 3%. Όμως, τα δύο τελευταία χρόνια, με αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου και συντονισμένες πρωτοβουλίες, έχουν επιταχυνθεί οι ρυθμοί υλοποίησης του προγράμματος με αποτέλεσμα να διαφαίνονται σημαντικά σημάδια μεταστροφής της αρνητικής πορείας του, με απορρόφηση 45% έναντι 41% (κοινοτικός μέσος όρος).
Για την ενίσχυση της απόδοσης του ΕΣΠΑ βασικές προτεραιότητες είναι:
1ον η επιτάχυνση των ρυθμών απορρόφησης, μέσα από την επίλυση διαφόρων διοικητικών προβλημάτων,
2ον η απλοποίηση των διαδικασιών αξιοποίησης των δράσεων,
3ον η αναθεώρηση του προγράμματος για την τρέχουσα περίοδο. Το σημερινό ΕΣΠΑ σχεδιάστηκε το 2005 με 2006, σε ένα πολύ διαφορετικό περιβάλλον και κάτω από άλλες συνθήκες. Είναι προφανής η ανάγκη αναθεώρησής του.
4ον η υποστήριξη της υλοποίησης των 181 έργων προτεραιότητας του ΕΣΠΑ προϋπολογισμού 11,5 δις. Έργα προβληματικά και αναγκαία, όπως το Κτηματολόγιο, έργα διαχείρισης αποβλήτων κλπ.
5ον η ολοκλήρωση των ημιτελών έργων της περιόδου 2000-2006 και της εξασφάλισης των σχετικών κοινοτικών κονδυλίων. 450 από αυτά έπρεπε να τελειώσουν το Σεπτέμβριο του 2013 (30/9/2012) με κίνδυνο να χαθούν 800 εκατ. ευρώ και άλλα 440 που πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι το Μάρτιο του 2013 (30/3/2013). και
6ον η διαπραγμάτευση για την προγραμματική περίοδο 2014 - 2020, Προς αυτήν την κατεύθυνση κινείται και ο νέος επενδυτικός νόμος που ψηφίστηκε στις αρχές του 2011 θέτοντας ως βασικό πυλώνα δράσης την ενίσχυση της υγιούς επιχειρηματικότητας, της καινοτομίας και της απασχόλησης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Όπως τόνισα και στην αρχή, η κρίση που βιώνουμε είναι πρωτόγνωρη. Ο δρόμος προς την έξοδο μόνο εύκολος και βατός δεν είναι.
Εμείς, όμως δεν πρόκειται να ακολουθήσουμε κανέναν σε αδιέξοδες λογικές, ιδανικές για επίδειξη λαϊκισμού. Γιατί η ευθύνη απέναντι σε μια χώρα και ένα λαό επιτάσσει να προτάξουμε το συλλογικό και όχι το ατομικό συμφέρον.
Περιθώρια δεν υπάρχουν. Το έλλειμμα πρέπει να μειωθεί και το δημόσιο χρέος να γίνει βιώσιμο. Να πάμε σε πρωτογενή πλεονάσματα, να θέσουμε τέλος στον φαύλο κύκλο που έχει περιέλθει η ελληνική οικονομία και να αναχαιτίσουμε την ύφεση.
Το κλειδί της λύσης το έχουμε εμείς. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε ως έθνος ότι ο δρόμος από εδώ και πέρα δεν μπορεί να είναι άλλος από την αξιοποίηση των δυνατοτήτων και των δυνάμεων της χώρας μας για να δημιουργήσουμε νέο πλούτο. Χωρίς παραγωγή νέου πλούτου πάντα θα είμαστε εξαρτημένοι από δανεικά.
Καθένας μας ξεχωριστά ή συλλογικά, μικροί και μεγάλοι παραγωγοί, βιοτέχνες επαγγελματίες, νέοι άνθρωποι με όρεξη και ελπίδα, όλοι οφείλουμε να κινητοποιήσουμε πόρους, γνώση, δεξιότητες προς μια παραγωγική και δημιουργική κατεύθυνση. Αυτή είναι η μόνη πραγματική και βιώσιμη λύση.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.