2 Μαΐ 2016

Ξέρω κάτι που δεν ξέρεις...

Αφιερωμένο στην Αγάπη για μια ζωή και σήμερα...

Ξέρω κάτι που δεν ξέρεις. Τα πλοία δεν γυρίζουν πάντα στα λιμάνια, δεν γίνονται όλα για ένα σκοπό, κι ό,τι είναι να γίνει δεν θα γίνει από μόνο του.
Είναι και πλοία που αράζουν στα ανοιχτά κι άλλα που καραβοτσακίζονται μέχρι να σαπίσει το σκαρί τους και να σκορπίσει είτε στον αφρό είτε στον πάτο.
Το σκοπό δεν θα τον βρεις πίσω από κάθε αποτυχία που προσπαθείς ενοχικά να εξωραΐσεις. Όλα γίνονται επειδή οι πράξεις και όχι οι συγκυρίες - μη γελιέσαι, τα οδήγησαν εκεί.
Ομοίως, ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει επειδή το θέλησες τόσο, ώστε να το διεκδικήσεις -όχι επειδή το άφησες στην τύχη του.

Ξέρω κι άλλα που δεν ξέρεις.
Ό,τι αφήνεις, σε αφήνει. Και ό,τι δεν ειπώθηκε, δεν έχει σημασία αν υπάρχει ή αν ένιωσαν να στο πουν, αφού η σιωπή όσο κι αν κάνει κρότο, δεν ακούγεται.
Το γοργό δεν έχει χάρη και το καλό πράγμα δεν αργεί να γίνει.
Δεν έχουν λεπτοδείκτες οι στιγμές, δεν γεμίζει με την ώρα η ζωή, μα με τις ανάσες. Άλλοι εισπνέουν κάρβουνο και άλλοι οξυγόνο, άλλοι γερνούν γέρικα κι άλλοι με σοφία.

Είναι κι αυτοί που δεν γερνούν παρά τα χρόνια τους. Όχι, δεν ανακάλυψαν το ελιξίριο της νιότης, ούτε γεννήθηκαν με άστρα και μπιχλιμπίδια. Δεν είναι οι τυχεροί, οι αλαφροΐσκιωτοι και οι πτωχοί τω πνεύματι, ούτε οι αναίσθητοι.
Οι επαναστάτες είναι. Εκείνοι που παλεύουν με τα στερεότυπα, τις προκαταλήψεις, τα εμπόδια, τον κακό και αδύναμο εαυτό τους.
Κι έτσι κερδίζουν τα όνειρά τους, που κρατούν την ψυχή τους νέα και τη ζωή τους ζωντανή. Ολόφρεσκη, γεμάτη γεύση, ευωδιαστή, αναλλοίωτη.

Τώρα θα μου πεις, κι εσύ κάνεις όνειρα κι όμως δεν τα έχεις καταφέρει.
Βλέπεις, τα όνειρα που χτίζονται νύχτα, την ημέρα γκρεμίζονται.

Αν θέλεις να κατακτήσεις το όνειρο, πρέπει να το δουλέψεις μεθοδικά, με καθαρό μυαλό και πλήρη επίγνωση των διαστάσεών του.
Να το πάρεις από τη σκέψη σου και να το τοποθετήσεις εμπρός σου, πίνοντας καφέ και όχι οινόπνευμα.
Να το κρατήσεις στα χέρια σου, να το αισθανθείς, να ?ναι ανάλαφρο σαν σύννεφο και βαρύ σαν ατσάλι, κοφτερό σαν λεπίδα και βάλσαμο στην πληγή.
Να σου τρυπάει το μυαλό, να μουδιάζει το κορμί σου και στην ψυχή σου να βάζει φτερά να πετά, να μη σέρνεται.

Ξέρω κάτι που κι εσύ γνωρίζεις. Φοβάσαι.
Και κατά τους σοφούς, όποιος φοβάται πέφτει και κοιμάται.
Ωστόσο οι αγέραστοι, αυτοί οι αξιοζήλευτοι που αγωνίζονται ενάντια στον φόβο, γνωρίζουν πως τα όνειρα στον ύπνο διαρκούν λίγες ώρες μόνο… Στον ξύπνιο όμως, για μια ζωή.
Για μια ζωή και σήμερα.

έγραψε η Σοφία Ισμήνη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.