Υπήκοοι στο Βασίλειο της Ασθένειας. Προσώρας...

Τα έξι στάδια, μέσα από τα οποία η πανδημία επιβάλλεται άμεσα, ανεμπόδιστα και αβίαστα στον τρόπο ζωής μας, στα συναισθήματά μας, στην ψυχολογία μας

   Από την αρχή ένιωθες την απειλή κι ένα «σφίξιμο». Λίγες εβδομάδες μετά αισθάνεσαι ότι η ζωή μοιάζει με δίνη, μια σπείρα σφιγκτήρας. Η πανδημία επιβάλλεται άμεσα, ανεμπόδιστα και αβίαστα στη βιοτή. Η απρόσκοπτη εξάπλωση ορίζει πλέον τον χρόνο. Τον κατατέμνει. Τον χωρίζει σε φάσεις και στάδια.
   Πρώτο στάδιο: ακούς για πρώτη φορά την είδηση. Έρχεται από μια μακρινή χώρα και η απόσταση μοιάζει τεράστια. Γίνεται αντιληπτή ως ένα νέο που δεν σε αφορά.
   Δεύτερο στάδιο, το νέο αποκτά ένταση, μειώνεται η απόσταση και αυξάνεται αντιστρόφως ανάλογα η ανησυχία: «κι αν έρθει κι εδώ». Οι κυβερνήσεις αρχίζουν τις υποθέσεις. Βομβαρδίζεσαι από στατιστικές. Η όποια ψευτο-αμφιβολία για τους τεχνοκράτες και τους θεσμούς αίρεται.
   Τρίτο, εμφανίζονται τα πρώτα κρούσματα εντός της κοινότητας, ασθενής μηδέν και εκκίνηση του παιχνιδιού της υποψίας.
   Τέταρτο, κάποιος γνωστός γνωστού ή απλά γνωστός και διάσημος δηλώνει φορέας, βαθαίνει η επίγνωση, αρχίζει να

Τα παιδιά που "παρκάρουμε" μπροστά στις οθόνες και ο κανόνας «3-6-9-12»

Μια σχέση που γεμίζει ερωτήματα τους γονείς: η σχέση παιδιού-οθόνης

   Όλοι οι νέοι γονείς, έχουμε, εκτός από τα βλαστάρια μας, πλείστα όσα άγχη, ζόρια, ανασφάλειες, ματαιώσεις και απογοητεύσεις, με αποτέλεσμα, πολλοί από εμάς, τολμάω να πω οι περισσότεροι, να βρίσκουμε την εύκολη λύση, αντί να ασχοληθούμε μαζί τους, όταν γυρίζουμε σπίτι, να προτιμάμε την "ησυχία" μας. Δεν έχουμε το χρόνο, τη διάθεση, ίσως και το κουράγιο, να είμαστε πραγματικά δίπλα τους κι όχι απλά μέσα στο σπίτι. Ένας βιαστικός έλεγχος στα μαθήματα της ημέρας, κάποιες τυπικές

Όταν η ανάγκη μασκαρεύεται σε... αγάπη και δημιουργούνται "δεμένες", δυστυχισμένες οικογένειες...

Υπάρχει μια αλυσίδα "συναισθηματικής εκπαίδευσης", που μεταφέρεται ασυνείδητα από γενιά σε γενιά. Αν δεν αποφασίσει κάποιος να κόψει έναν κρίκο από αυτή την αλυσίδα, δυστυχισμένοι και ανώριμοι γονείς θα συνεχίσουν να κατασκευάζουν δυστυχισμένα και ανώριμα παιδιά...
 
   Ο Τρύφωνας Ζαχαριάδης, ψυχαναλυτικός θεραπευτής, απαντά στην ψυχολόγο-ψυχοθεραπεύτρια Κατερίνα Μαγγανά σε συνέντευξη του περιοδικού Αρμονία (11/2010)

   Μια πολύ ενδιαφέρουσα "κουβέντα", που θα προκαλέσει ωστόσο κάποιες αντιδράσεις...

  Ο θεσμός της οικογένειας, κρατά τα σκήπτρα. Είναι ο σημαντικότερος θεσμός του ανθρώπου και γιατί;
  Τρύφων Ζαχαριάδης: Ο βιολογικός ορισμός της οικογένειας δεν ανταποκρίνεται στην ευρύτερη διάστασή του, ούτε κοινωνιολογικά ούτε απόλυτα ψυχολογικά. Συχνά, άτομα χωρίς σχέσεις αίματος μπορούν να αποτελέσουν μία οικογένεια. Η λειτουργία της οικογένειας υπάρχει από τη στιγμή που δημιουργούνται δεσμοί στις σχέσεις των μελών της. Πράγματι, ο θεσμός διατήρησε τα πρωτεία του ισχυρά. Διατηρήθηκε, γιατί είναι ανθρώπινη ανάγκη να ανήκουμε κάπου και να προσδοκούμε αυτό το «κάπου» να μας προσδώσει ασφάλεια, στήριξη, κατανόηση και αποδοχή.

  Τι νόημα αποδίδετε στην έννοια της «δεμένης» ελληνικής οικογένειας; Μπορεί να «δέσει» το μέλλον των παιδιών της;
   Τρύφων Ζαχαριάδης: Είναι αλήθεια πως στον τόπο μας η δομή της «καλής» οικογένειας κρατά ιδιαιτερότητες, που έχουν σχεδόν πάντα σχέση με τις ανάγκες των γονιών. Διατηρούν τρόπους εκπαίδευσης και συμπεριφοράς που ευνουχίζουν την συναισθηματική ωριμότητα των παιδιών. Μέσα στο πλαίσιο της υπερβολικής προστασίας και προσφοράς, αρνούνται να τα αφήσουν να εξελιχθούν και να αναλάβουν τον εαυτό τους , δεν τους επιτρέπουν να αυτονομηθούν.
   Η υπενθύμιση: «Είμαστε πολύ δεμένη οικογένεια» κρύβει την διευκρίνιση-απειλή: «Κανένας από αυτή την οικογένεια δεν είναι έτοιμος (ώριμος) να αποχωριστεί κανέναν». Όσο πιο αδύναμα καθιστούν τα «μικρά» μέλη της οικογένειας, τόσο πιο «δεμένη» και «καλή», την αντιλαμβάνονται. 
   Στατιστικά, οι «δεμένες» οικογένειες «δένονται» κυρίως από τις ανάγκες της μητέρας, που φυσικά δεν καλύπτονται από την συναισθηματική οντότητα του πατέρα-συζύγου. Η χειραφέτηση του παιδιού θυσιάζεται στο

Ακούω όπως αγαπάω - Ψυχαναλυτικές ιστορίες καθημερινότητας

Γυμνός στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή

   Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κοντύλι το δεύτερο βιβλίο του Θεσσαλονικού κλινικού ψυχολόγου – ψυχαναλυτή Γιάννη Βαϊτσαρά, με τίτλο "Ακούω όπως αγαπάω", το οποίο έχει ήδη εκδοθεί και κυκλοφορεί ήδη στα γαλλικά, σε μετάφραση Philippe Le Moller, από τις εκδόσεις L' Harmattan, με τίτλο Ecouter comme aimer, Παρίσι 2012. Η πρώτη επιτυχημένη του εμφάνιση στους λογοτεχνικούς χώρους έγινε το 2011 με το βιβλίο "Διηγήματα Ψ" (εκδ.Κοντύλι).

Λίγα λόγια για το βιβλίο:
   …Συνειδητοποιώ λοιπόν ότι είμαι ξαπλωμένος μπροστά στην καρέκλα του πατέρα μου όπως όταν είμαι στο ντιβάνι σας, μπροστά στην πολυθρόνα του ψυχαναλυτή μου. Με τη διαφορά ότι εδώ είμαστε και οι δυο ολόγυμνοι. Ψυχαναλυτής και

TEST Αποκριών! Εσύ ποια στολή θα διαλέξεις;

Πες μου τι θα ντυθείς, να σου πω... ποιος είσαι!!!

   Σε γενικές γραμμές θεωρούμε τις μάσκες και τα αποκριάτικα κουστούμια ως αντικείμενα πίσω από τα οποία μπορούμε να κρύψουμε ή να μεταμφιέσουμε τον εαυτό μας. Ωστόσο, όταν διαλέγουμε τι θα ντυθούμε στις απόκριες, συνήθως αποκαλύπτουμε περισσότερα απ' όσα κρύβουμε.
   Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν οι ειδικοί στην ψυχολογία, οι οποίο εκτιμούν πως όταν διαλέγουμε το κουστούμι μας, διαλέγουμε μια φαντασίωση, η οποία μπορεί να φανερώσει πολλά για εμάς.
   Τι αποκαλύπτετε λοιπόν όταν εμφανίζεστε στο πάρτι με αυτή τη μάσκα του Δράκουλα; Να τι μπορεί να σημαίνει το κάθε κουστούμι ή η μάσκα της επιλογής σας:
   * Σέξι (λ.χ. «καυτή» επαγγελματίας, σύμβολο του σεξ). Τα σέξι κουστούμια μπορεί να υποδηλώνουν ότι είστε

Σήμερα η εκδήλωση της Ηπ.Ε.Πο.Τ.Ε. με την Μαίρη Γκούβα

Ψυχολογία ασθενών, συγγενών, αλλά και ιατρών και νοσηλευτών

   Η Ψυχολόγος Μαίρη Γκούβα με αφορμή το βιβλίο της «Ψυχολογικά Ζητήματα σε Ιστορίες Φροντίδας» θα καταθέσει μια "εκ των υστέρων" σκέψη στο θέμα: «Το σύμπτωμα, ο μοναδικός μάρτυρας της σύγκρουσης».
   Η παρουσίαση θα γίνει σήμερα, Παρασκευή 18 Μαΐου 2012 και ώρα 8 το βράδυ στην αίθουσα «Μακρυγιάννης» στην Άρτα. Την εκδήλωση διοργανώνει το Ηπ.Ε.Πο.Τ.Ε. (Ηπειρωτική Εταιρεία Πολιτισμού, Τεχνών και Επιστημών).
   Η Μαίρη Γκούβα είναι ψυχολόγος και ειδικεύτηκε στην Κοινωνική Ψυχιατρική και στην ψυχολογία των ασθενών και των οικογενειών τους.
   Είναι Επίκουρος καθηγήτρια στο Τ.Ε.Ι. Ηπείρου και ακόμη διδάσκει για την ψυχολογία των ασθενών και των οικογενειών τους στα...