Ανθρώπινες αλυσίδες ζωής μέσα στον πόλεμο - VIDEO

Τιμής ένεκεν...

   Με το ξέσπασμα του πολέμου του 1940, γυναίκες από τις πόλεις και τα χωριά άνοιξαν τα μπαούλα τους, ξήλωσαν τα προικιά τους, εκποίησαν τις βέρες τους, και έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους προκειμένου να βοηθήσουν τους στρατιώτες που βρίσκονταν στο μέτωπο. Στην επαρχία, μαζί με τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, αντικαθιστούσαν τους άνδρες στις αγροτικές και κτηνοτροφικές δουλειές και, καθώς και τα υποζύγια υπηρετούσαν την πατρίδα, ζώνονταν το αλέτρι, την αξίνα, το φόρτωμα. Μεταξύ των πηχυαίων τίτλων στις εφημερίδες για τα κατορθώματα του ελληνικού στρατού, υπήρχαν και εκείνοι που εξήραν τη συμβολή των γυναικών της Ηπείρου, με φράσεις όπως «Η δράσις της Ελληνίδος εις την πρώτην γραμμήν», «Η εποποιία των γυναικών της Ηπείρου. Σε απρόσιτα βουνά μετέφερον τα κανόνια», «Γυναίκες της Ηπείρου εργαζόμεναι νυχθημερόν εις την εκκαθάρισιν των οδών από τα χιόνια».
   Οι γυναίκες της Ηπείρου άνοιξαν τα σπίτια τους στους στρατιώτες, προσφέροντας τρόφιμα, κουβέρτες και ρούχα. Αγέλαστες και μαυροφορεμένες οι αγρότισσες των κακοτράχαλων βουνών, από την Κόνιτσα, το Ζαγόρι, το Πωγώνι, τη Φούρκα, τον Πεντάλοφο, τον Επτάλοφο, τη Βούρμπιανη σχημάτιζαν ατέλειωτες φάλαγγες, σκαρφαλώνοντας σε υψόμετρο 2.000 και 2.500 μέτρων, φορτωμένες πολεμοφόδια, όπλα και τρόφιμα στο ανέβασμα, και κουβαλώντας τραυματίες στο κατέβασμα. Όταν οι τραυματίες δεν τα κατάφερναν, εκτελούσαν και χρέη νεκροθάφτη.


   Οι γυναίκες της Πίνδου, στην πρώτη φάση του ελληνοϊταλικού πολέμου, έφταναν εκεί που δεν έφτανε η επιμελητεία του στρατού λόγω του...

η συνέχεια του άρθρου στο aRTInews

Οι New York Times για το Ηπειρώτικο μοιρολόι - VIDEO

Αμερικανή δημοσιογράφος φτάνει στη Βίτσα και ανακαλύπτει τις θεραπευτικές ικανότητες των μοιρολογιών και των πανηγυριώτικων τραγουδιών της Ηπείρου

   «Στις 20 Σεπτέμβρη του 1926, ο ελληνικής καταγωγής βιολιτζής Αλέξης Ζούμπας ηχογραφεί ένα από τα πιο συγκλονιστικά μουσικά κομμάτια που έχω ακούσει ποτέ.», αναφέρει η Amanda Petrusich των New York Times. Πρώτη φορά ήρθε σε επαφή με τη μουσική του μέσω του Cristopher King. Μέσα από μία τεράστια συλλογή βινυλίων, ο μουσικός παράγωγος της πρότεινε να ακούσει τον Ζούμπα. Είχε μάθει τόσο καλά το γούστο της, που ήταν σίγουρος ότι ο Έλληνας βιολιστής θα την μάγευε με το Ηπειρώτικο Μοιρολόι. Και δεν έπεσε έξω.
   Ο Αλέξης Ζούμπας ηχογράφησε το μοιρολόι στις 20 Σεπτεμβρίου του 1926, ένα θρήνο που μέχρι σήμερα ψάλλεται πάνω από τάφους στην Ήπειρο. Είναι λίγο μεγαλύτερο από τέσσερα λεπτά και άρτια εκτελεσμένο. Δεν είναι όμως η τεχνική που μάγεψε τη δημοσιογράφο. "Υπάρχει μια παλλόμενη υστερία στο παίξιμό του, η κάθε νότα τρέμει σα να υπέφερε πρόσφατα από μία συναισθηματική κατάρρευση". Λέγεται ότι εκείνη την περίοδο, ο Ζούμπας είχε βυθιστεί στη...

η συνέχεια του άρθρου στο aRTInews

Άκουσα τον θεό να κλαίει μια νύχτα με πανσέληνο

Μαγευτική πρεμιέρα στην Κασσώπη με ταξίδι σε κόσμους έκστασης...

   Την Τετάρτη 21 Αυγούστου, νύχτα με πανσέληνο, στον αρχαιολογικό χώρο της Κασσώπης, στην Ήπειρο θα γίνει η πρεμιέρα της ταινίας «Άκουσα τον θεό να κλαίει» της Ελπίδας Σκούφαλου.
   Η ταινία μάς ταξιδεύει σε Ελλάδα, Συρία, Αλβανία σ΄ένα κόσμο μειονοτήτων, τόσο κοντά και τόσο μακριά από εμάς. Τελετές που πηγάζουν κατευθείαν από την αρχαιότητα, συνδεδεμένες με τη μουσική και το χορό, τελετές που οδηγούν στην υπέρβαση των ορίων και στην έκσταση.
   Μέσα από το συνταραχτικό μοιρολόγισμα γυναικών στη Λίβινα της Αλβανίας, το αναστενάρικο πανηγύρι, τη γιορτή Ασούρα των Σιιτών Πακιστανών πανάρχαιες τελετές συναντιόνται με το σήμερα και υπερβατικοί εσωτερικοί κόσμοι ξεδιπλώνονται στην καθημερινή μας πραγματικότητα.
   «Θέλησα να φτιάξω μια ταινία που λειτουργεί ως προκλητικό ταξίδι, ως άγριο trip στον ωκεανό των συναισθημάτων και του