18 Φεβ 2019

Κομμένο - Λίντιτσε: Δύο χωριά, δύο τραγωδίες, ένας σκοπός

- Συναντώνται στο Ευρωκοινοβούλιο για να αναδείξουν την κοινή ιστορία τους και να προχωρήσουν σε αδελφοποίηση
- Μια πρωτοβουλία του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιου Κούλογλου


   Δύο χωριά με παράλληλες ιστορίες: Ένα στην Ελλάδα κι ένα στην Τσεχία. Το Κομμένο και το Λίντιτσε συναντώνται στις Βρυξέλλες, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις 20 Φεβρουαρίου, με σκοπό να αναδείξουν την κοινή ιστορία τους και να προχωρήσουν σε αδελφοποίηση. Η συνάντηση αυτή γίνεται με πρωτοβουλία του Έλληνα ευρωβουλευτή Στέλιου Κούλογλου και της Τσέχας ευρωβουλευτή Κατερίνας Κονεκνά.
   Εκπρόσωποι του Κομμένου και του Δήμου Νικολάου Σκουφά, με επικεφαλής την αντιδήμαρχο Αφροδίτη Βλαχοπάνου, θα κάνουν γνωστή την τραγική ιστορία του Κομμένου. Ήταν τα χαράματα της 16ης Αυγούστου 1943, όταν τα ναζιστικά στρατεύματα προχώρησαν σε μια άνευ προηγουμένου σφαγή ως αντίποινα για την παρουσία ανταρτών στην περιοχή. Συνολικά οι νεκροί της σφαγής ήταν 317 άτομα, από τα οποία τα 97 ήταν παιδιά, από τεσσάρων μηνών έως 15 χρονών.
   Το χωριό Λίντιτσε, κοντά στην Πράγα, κατηγορήθηκε ψευδώς από τις γερμανικές αρχές ότι έλαβε μέρος στην εκτέλεση ενός ανώτατου αξιωματούχου. Με εντολή του ίδιου του Χίτλερ, στρατιώτες εκτέλεσαν 198 άντρες άνω των 16 ετών. Μαζί με αυτούς και 71 γυναίκες. Ταυτόχρονα οι Γερμανοί συνέλαβαν 105 παιδιά -82 από αυτά παραδόθηκαν στην Γκεστάπο, η οποία τα μετέφερε στο στρατόπεδο εξόντωσης Chelmno, όπου τα δηλητηρίασε με αέρια. Ήταν 2 Ιουλίου 1942.
   Το χωριό πυρπολήθηκε και ισοπεδώθηκε. Μετά το τέλος του πολέμου το Λίντιτσε ξαναχτίστηκε λίγα μέτρα πιο μακριά από το παλιό. Η τραγωδία του Λίντιτσε αποτυπώνεται πάνω στα γλυπτά ομοιώματα των 82 παιδιών, τα οποία στέκουν στο φυσικό τους μέγεθος εκεί που κάποτε υπήρχε το χωριό.
πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.