14 Νοε 2018

Νέα Δημοκρατία: Αμηχανία, πανικός και σύγχυση

Και είμαστε μόνο στην αρχή...


   Από τις 21 Αυγούστου και μετά είναι ολοένα και πιο δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς τη Νέα Δημοκρατία.
   Το νομοσχέδιο που προβλέπει μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για ελεύθερους επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενους και αγρότες, -στην ψήφιση του οποίου σύρονται επειδή δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά- το χαρακτήρισαν “δικαίωση για τη Ν.Δ. και κόλαφο για τον ΣΥΡΙΖΑ”. Παράλληλα, εξαπέλυσαν μια υπόγεια καταστροφολογία, ότι δήθεν οι μειώσεις των εισφορών θα οδηγήσουν σε χαμηλότερες συντάξεις.
   Ενώ, όταν το μέτρο είχε ανακοινωθεί στη ΔΕΘ, το είχαν συμπεριλάβει σε όσα αποκάλεσαν “ακατάσχετη παροχολογία που οδηγεί τη χώρα στα βράχια”. Την αύξηση του κατώτατου μισθού την χαιρέτισαν επίσης ως δική τους νίκη, αφού προηγουμένως ο Κ. Μητσοτάκης είχε εκφράσει τη διαφωνία του με το μέτρο.
   Την περίφημη μείωση των συντάξεων (που τελικά δεν έρχεται) την έχουν απαιτήσει ανοιχτά από τους Ευρωπαίους. Παράλληλα όμως έχουν καταθέσει τροπολογία για την ακύρωση των περικοπών. Την οποία ακύρωση όμως έχουν χαρακτηρίσει μονομερή ενέργεια που πρέπει να αποφευχθεί. Ενώ λίγο αργότερα την έχουν καλωσορίσει. Λέγοντας ταυτόχρονα ότι είναι αποτέλεσμα συναλλαγής για το μακεδονικό.
   Φωνάζουν για μικρό, ευέλικτο και παραγωγικό Δημόσιο, με αναλογία μίας πρόσληψης για πέντε αποχωρήσεις. Ενώ παράλληλα δίνουν μάχη για να παραμείνουν 10.000 ιερείς στο ενιαίο μισθολόγιο. Προβλέπουν εκτροχιασμό με τις παροχές, αλλά υποκινούν μαζικές προσφυγές για τα αναδρομικά. Και στη συνέχεια καταγγέλλουν την κυβέρνηση ότι εμπαίζει τους συνταξιούχους και δεν αποδίδει τα αναδρομικά που οι ίδιοι τους έκοψαν.
   Είναι προφανές ότι τα πολιτικά δεδομένα της μεταμνημονιακής εποχής ωθούν τη Ν.Δ. σε αμηχανία, πανικό και σύγχυση. Και είμαστε μόνο στην αρχή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.