Η χώρα, οι άνθρωποι, μπορούν να προσβλέπουν όχι μόνο στην έξοδο της οικονομίας στις αγορές, αλλά και στη δυνατότητα οι ίδιοι να ξαναβρούν τη θέση τους στον κόσμο
Είθισται τέτοιες ημέρες οι άνθρωποι να ανταλλάσσουν ευχές για «καλή χρονιά», «υγεία και ευτυχία», «ειρήνη σε όλον τον κόσμο» και τα Μέσα ενημέρωσης να τονώνουν τις ελπίδες και τις προσδοκίες για το νέο έτος, παρ' ότι όλοι γνωρίζουν πως όλα αυτά δεν μπορεί να συμβούν και ο παράδεισος δεν βρίσκεται κρυμμένος σ' αυτόν τον πλανήτη.
Για να συμβαίνει αυτό επ' άπειρον, από την εποχή που ανακαλύφθηκε το ημερολόγιο και απέκτησε νόημα η «αλλαγή του χρόνου», θα υπάρχουν σοβαροί λόγοι που άπτονται της ανθρώπινης φύσης και πιθανότατα της κοινωνικής ψυχολογίας. Καλό είναι να το διατηρήσουμε. Στην πραγματικότητα, άλλωστε, οι ευχές δεν είναι και κάτι τόσο αφηρημένο.
Όταν λέμε καλή χρονιά σε όλον τον κόσμο, μάλλον εννοούμε «καλύτερη χρονιά» από τον χρόνο που φεύγει, νόημα που αποτυπώνεται και στη φράση «το 20... να πάει να μην γυρίσει». Και αυτό, τη βασιμότητα ή μη της νέας φράσης - ευχής μπορούμε κατά κάποιον τρόπο να την ελέγξουμε, αναλύοντας τα δεδομένα.
Όσα δεδομένα κι αν αναλύσουμε για το 2018, με όποιο τρόπο, μάλλον είναι δύσκολο να πούμε με βεβαιότητα αν θα είναι καλύτερο ή χειρότερο από το 2017 για όλον τον κόσμο, καθώς οι μεταβλητές και οι αστάθμητοι παράγοντες είναι πολύ περισσότερα και τέτοια που κάνουν τους πιο έγκυρους αναλυτές να μιλούν για έναν αβέβαιο κόσμο.
Ενδεχομένως το 2018 να είναι το έτος που θα φανεί καθαρότερα προς τα πού πάνε τα πράγματα, που άρχισαν να μεταβάλλονται κατ' άλλους από την αρχή της τελευταίας σοβαρής οικονομικής κρίσης και κατ' άλλους από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου με το δήθεν «τέλος της Ιστορίας».
Για την Ελλάδα, όμως, το μεγαλύτερο θύμα της τελευταίας κρίσης στο ευρωπαϊκό έδαφος, υπάρχουν κάποια πιο απτά δεδομένα. Μπορούμε να πούμε ότι το 2018 δεν θα είναι το τελευταίο έτος των Μνημονίων, αλλά το πρώτο μιας νέας εποχής, κατ' αρχήν ανασυγκρότησης επί των μνημονιακών ερειπίων και ακολούθως, ανάπτυξης σε γερά θεμέλια. Πολλοί, οι περισσότεροι, είναι αδύνατον να βρεθούν στην οικονομική και κοινωνική θέση που βρίσκονταν πριν από την κρίση. Μπορούν όμως βασίμως να ελπίζουν ότι θα βελτιώσουν τη θέση στην οποία τους έριξαν επτά χρόνια καταστροφής. Γενικότερα, η χώρα, οι άνθρωποι, μπορούν να προσβλέπουν όχι μόνο στην έξοδο της οικονομίας στις αγορές, αλλά και στη δυνατότητα οι ίδιοι να ξαναβρούν τη θέση τους στον κόσμο.
Καλή χρονιά, καλό αγώνα.
το κύριο άρθρο στην Αυγή
Είθισται τέτοιες ημέρες οι άνθρωποι να ανταλλάσσουν ευχές για «καλή χρονιά», «υγεία και ευτυχία», «ειρήνη σε όλον τον κόσμο» και τα Μέσα ενημέρωσης να τονώνουν τις ελπίδες και τις προσδοκίες για το νέο έτος, παρ' ότι όλοι γνωρίζουν πως όλα αυτά δεν μπορεί να συμβούν και ο παράδεισος δεν βρίσκεται κρυμμένος σ' αυτόν τον πλανήτη.
Για να συμβαίνει αυτό επ' άπειρον, από την εποχή που ανακαλύφθηκε το ημερολόγιο και απέκτησε νόημα η «αλλαγή του χρόνου», θα υπάρχουν σοβαροί λόγοι που άπτονται της ανθρώπινης φύσης και πιθανότατα της κοινωνικής ψυχολογίας. Καλό είναι να το διατηρήσουμε. Στην πραγματικότητα, άλλωστε, οι ευχές δεν είναι και κάτι τόσο αφηρημένο.
Όταν λέμε καλή χρονιά σε όλον τον κόσμο, μάλλον εννοούμε «καλύτερη χρονιά» από τον χρόνο που φεύγει, νόημα που αποτυπώνεται και στη φράση «το 20... να πάει να μην γυρίσει». Και αυτό, τη βασιμότητα ή μη της νέας φράσης - ευχής μπορούμε κατά κάποιον τρόπο να την ελέγξουμε, αναλύοντας τα δεδομένα.
Όσα δεδομένα κι αν αναλύσουμε για το 2018, με όποιο τρόπο, μάλλον είναι δύσκολο να πούμε με βεβαιότητα αν θα είναι καλύτερο ή χειρότερο από το 2017 για όλον τον κόσμο, καθώς οι μεταβλητές και οι αστάθμητοι παράγοντες είναι πολύ περισσότερα και τέτοια που κάνουν τους πιο έγκυρους αναλυτές να μιλούν για έναν αβέβαιο κόσμο.
Ενδεχομένως το 2018 να είναι το έτος που θα φανεί καθαρότερα προς τα πού πάνε τα πράγματα, που άρχισαν να μεταβάλλονται κατ' άλλους από την αρχή της τελευταίας σοβαρής οικονομικής κρίσης και κατ' άλλους από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου με το δήθεν «τέλος της Ιστορίας».
Για την Ελλάδα, όμως, το μεγαλύτερο θύμα της τελευταίας κρίσης στο ευρωπαϊκό έδαφος, υπάρχουν κάποια πιο απτά δεδομένα. Μπορούμε να πούμε ότι το 2018 δεν θα είναι το τελευταίο έτος των Μνημονίων, αλλά το πρώτο μιας νέας εποχής, κατ' αρχήν ανασυγκρότησης επί των μνημονιακών ερειπίων και ακολούθως, ανάπτυξης σε γερά θεμέλια. Πολλοί, οι περισσότεροι, είναι αδύνατον να βρεθούν στην οικονομική και κοινωνική θέση που βρίσκονταν πριν από την κρίση. Μπορούν όμως βασίμως να ελπίζουν ότι θα βελτιώσουν τη θέση στην οποία τους έριξαν επτά χρόνια καταστροφής. Γενικότερα, η χώρα, οι άνθρωποι, μπορούν να προσβλέπουν όχι μόνο στην έξοδο της οικονομίας στις αγορές, αλλά και στη δυνατότητα οι ίδιοι να ξαναβρούν τη θέση τους στον κόσμο.
Καλή χρονιά, καλό αγώνα.
το κύριο άρθρο στην Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.