Έκαναν λάθος όσοι έσπευσαν να πουλήσουν εκδούλευση στους καναλάρχες, λέγοντας ότι θα μας σταματήσουν - VIDEO

Α. Τσίπρας: Τέλος στη διαπλοκή και τη διαφθορά

   "Είναι λαϊκή επιταγή να βάλουμε τέλος στη διαπλοκή και τη διαφθορά", τόνισε ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής κατά τη συζήτηση για την αδειοδότηση των καναλιών. Πρόσθεσε μάλιστα ότι "έκαναν λάθος όσοι έσπευσαν να πουλήσουν εκδούλευση στους καναλάρχες λέγοντας ότι θα μας σταματήσουν".
   Ο Α. Τσίπρας είπε ότι στήθηκε ένα σύστημα διαπλοκής, στο οποίο μέσα ενημέρωσης που έχουν μόνο ζημιές, δανειοδοτούνται από τράπεζες με στόχο να στηρίζουν πολιτικά χρεοκοπημένες κυβερνήσεις και κόμματα, με αντάλλαγμα κυβερνητικές διευκολύνσεις σε παράλληλες επιχειρηματικές δράσεις των ιδιοκτητών ΜΜΕ.
   "Έρχεστε όλοι εσείς που συγκροτήσατε το πλέγμα της διαπλοκής, που κάνατε πλάτες στους φοροφυγάδες και καλύπτατε για 27 χρόνια τη μη αδειοδοσία των Μέσων Ενημέρωσης, έρχεστε και ζητάτε να γίνει το ίδιο ξεχνώντας ότι έχει ψηφίσει 3 φορές ο ελληνικός λαός για να αλλάξει αυτό" επισήμανε.
   "Συγκρουστείτε με το κατεστημένο, καθαρίστε τη χώρα από τις πραγματικές αιτίες της ανομίας", "Η εντολή για σύγκρουση με τα συμφέροντα επαναλήφθηκε όχι μία αλλά τρεις φορές", τόνισε χαρακτηριστικά.
   Συνέχισε αναφερόμενος στη φοροδιαφυγή λέγοντας: "Να πληρώσουν όσοι έχουν βγάλει τα χρήματα τους στο εξωτερικό αφορολόγητα. Μακάρι να είχαμε 10 Παπασταύρου έλεγε ο κ. Σαμαράς. Όχι 10 αλλά 110 Παπασταύρου θα έχουμε και θα πληρώσουν".
   Αναφερόμενος στο παρελθόν, είπε ότι "ακόμα και αν κάποιες κυβερνήσεις θέλησαν να συγκρουστούν δεν τα κατάφεραν. Εξ αιτίας της κρίσης συνέβη κάτι που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί. Τα δύο κόμματα που εναλλάσσονταν στην εξουσία συγκυβέρνησαν προσπαθώντας να διασωθούν και να διασώσουν το σύστημα, αλλά έχασαν την εξουσία".
   Τόνισε για άλλη μια φορά ότι "Μέσα Ενημέρωσης που έχουν μόνο ζημιές συντηρούνται από τράπεζες με στόχο να στηρίζουν πολιτικά και χρεοκοπημένα κόμματα με αντάλλαγμα παράλληλες επιχειρηματικές δράσεις των ιδιοκτητών".
   "Σε τρεις συνεδριάσεις, η Νέα Δημοκρατία είπε ότι δεν θέλει να γίνει διαγωνισμός, πρόκειται για ένα είδος θεσμικής εκτροπής γιατί η μη συναίνεση οδηγεί σε βραχυκύκλωμα τους θεσμούς", πρόσθεσε.
   "Ξεκινάμε τον διαγωνισμό για τέσσερις τηλεοπτικές άδειες πανελλαδικής εμβέλειας", επανέλαβε ο κ. Τσίπρας, σημειώνοντας ότι αν πηγαίναμε σε διαγωνισμό με απεριόριστο αριθμό αδειών, όλες οι προσπάθειες θα έβγαιναν άγονες. Πρόσθεσε ότι με βάση τα Ευρωπαϊκα δεδομένα οι τέσσερις άδειες που προτείνουμε είναι πολλές.
   "Η Ελλάδα ευρωπαϊκή χώρα θα παραμένει, ευρωπαϊκή μπανανία δεν θα επιτρέψουμε να γίνει", τόνισε, απευθυνόμενος στη Νέα Δημοκρατία.

Ολόκληρη η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

πριν μπω στην ουσία του θέματος, επιτρέψτε μου να αποτίσω φόρο τιμής στους αδικοχαμένους πιλότους του ελικοπτέρου του Πολεμικού μας Ναυτικού, που χάθηκαν χθες τα ξημερώματα κάνοντας το καθήκον τους και υπηρετώντας με αυταπάρνηση την πατρίδα.

Θέλω να εκφράσω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στις οικογένειες των θανόντων, στους οικείους τους και να διαβεβαιώσω ότι η Πολιτεία θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να τους συνδράμει σε αυτές τις δύσκολες στιγμές.

Γνωρίζω, βέβαια, ότι μπροστά στην ανθρώπινη απώλεια λίγη παρηγοριά προσφέρουν τα λόγια και οι πράξεις. Όμως, είναι χρέος μας ηθικό να στεκόμαστε δίπλα στις οικογένειές τους και να θυμόμαστε πάντα όσους δίνουν ακόμη και την ίδια τους τη ζωή για το καθήκον.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

η σημερινή συνεδρίαση μέχρι στιγμής αποδεικνύει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ποιοι είναι αυτοί που επιδιώκουν να μπει επιτέλους μια τάξη στην κοινώς διαπιστωμένη ασυδοσία και ανομία στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο της χώρας και ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι επιχειρούν να εμποδίσουν την Κυβέρνηση να τηρήσει τις δεσμεύσεις της και να προχωρήσει στον διαγωνισμό για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών Μέσων Ενημέρωσης.

Βεβαίως, νομίζω ότι και η έκβαση αυτής της διαδικασίας θα δώσει την εξαιρετικά σημαντική δυνατότητα στον ελληνικό λαό να βγάλει συμπεράσματα.

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια στην πολιτική ζωή του τόπου ακούγεται από πολλές πλευρές μια έννοια, ένας όρος: «Διαπλοκή». Διαπλοκή οικονομικών συμφερόντων και πολιτικού συστήματος.

Πολλές φορές κάποιοι χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο όταν θέλουν να αποφύγουν να συγκρουστούν με τις πραγματικές αιτίες και τα πραγματικά συμφέροντα.

Έρχεται όμως κάποια στιγμή η ώρα να βάλει κανείς το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων και να εξηγήσει τι σημαίνει «διαπλοκή», ποιες είναι οι αιτίες που την παράγουν και πώς μπορεί να την αντιμετωπίσει, αν θέλει, φυσικά να την αντιμετωπίσει. Εκτός κι αν θέλει να την καλύψει.

Οι υπόγειες διαδρομές νομίζω αυτού του λαβύρινθου της διαπλοκής των οικονομικών συμφερόντων στη χώρα μας, ιδιαίτερα μετά τη δυνατότητα που έδωσε η τεχνολογία για να υπάρχει ιδιωτική τηλεόραση, είναι λίγο-πολύ γνωστές σε όλους μας. Η πολιτική εξουσία τρέφει την οικονομική και μιντιακή εξουσία και αυτή με τη σειρά της προσφέρει απλόχερη υποστήριξη στην πολιτική εξουσία, για να αναπαράγεται το ίδιο χρεοκοπημένο και σαθρό πολιτικό σύστημα, ένα πολιτικό σύστημα που αποτελεί μία από τις βασικές αιτίες που η χώρα έφτασε εδώ που έφτασε.

Πρόκειται για μέσα ενημέρωσης που κατά κοινή ομολογία έχουν μόνο ζημιές και όχι κέρδη, που συντηρούνται και δανειοδοτούνται από τράπεζες με μοναδικό στόχο να στηρίζουν πολιτικά χρεοκοπημένες κυβερνήσεις, πολιτικά χρεοκοπημένα κόμματα –όχι μόνο πολιτικά χρεοκοπημένα κόμματα, αλλά και χρεοκοπημένα κόμματα –μεαντάλλαγμα φυσικά κυβερνητικές διευκολύνσεις σε παράλληλες επιχειρηματικές δράσεις των ιδιοκτητών των Μέσων Ενημέρωσης, σε κρατικές εργολαβίες και προμήθειες, στη δυνατότητα ευνοϊκής δανειοδότησης και για τα ίδια τα Μέσα, αλλά και για άλλες επιχειρήσεις, τη στιγμή μάλιστα που τα τελευταία πέντε χρόνια στον τόπο οι τράπεζες δεν δανειοδοτούν υγιείς επιχειρήσεις και βεβαίως μέσα από την ευνοϊκή συμπεριφορά των ελεγκτικών μηχανισμών και πολλές φορές την ανυπαρξία φορολογικών ελέγχων.

Αν θέλουμε, λοιπόν, να πούμε αλήθειες, αυτή είναι η δομή της διαπλοκής στη χώρα χρόνια τώρα, με αίσθηση μάλιστα, για αυτούς που έστησαν χρόνια τώρα αυτό το σύστημα της διαπλοκής, ότι αυτή η πραγματικότητα στον τόπο εφόσον διαρκεί δεκαετίες, θα διαρκεί για πάντα. Ακόμα κι αν κάποιες κυβερνήσεις θέλησαν να συγκρουστούν– ανθέλετε και επιφανειακά – δεντα κατάφεραν.

Συνέβη όμως εξαιτίας της κρίσης –δεν υπάρχει αμφιβολία – κάτιπου κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα συμβεί: Τα δύο κόμματα εξουσίας που για καιρό εναλλάσσονταν το ένα με το άλλο στην εξουσία, εναλλάσσοντας και τα συστήματα υποστήριξης, ξαφνικά βρέθηκαν να συγκυβερνούν προσπαθώντας με νύχια και με δόντια να διασώσουν αυτό το σύστημα και το σύστημα να τους διασώσει και κάποια στιγμή έχασαν την εξουσία.

Έναν χρόνο πριν, ο λαός μάς έδωσε σαφή εντολή και στήριξη σε μία νέα Κυβέρνηση, προκειμένου να συγκρουστεί με τα συμφέροντα και με αυτό το κατεστημένο, μία στήριξη που επιβεβαιώθηκε όχι μόνο μία, αλλά τρεις φορές σε λιγότερο από έναν χρόνο και με εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Ο λαός μάς έδωσε μία στήριξη όμως που είχε και μία σαφή εντολή, την οποία εμείς δεν την ξεχνάμε: «Συγκρουστείτε με το κατεστημένο, αλλάξτε τις παθογένειες, πολεμήστε τα συστήματα διαπλοκής και διαφθοράς, καθαρίστε τη χώρα από τις εστίες παραβατικότητας, από τις πραγματικές εστίες της ανομίας, τις εστίες ανομίας των κρατικοδίαιτων και διαπλεκόμενων ολιγαρχών και των συνεταίρων τους που πλούτισαν στην πλάτη του ελληνικού λαού, στην πλάτη των εργαζόμενων, των συνταξιούχων, των ζωντανών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας, που τα τελευταία χρόνια είναι αυτοί οι οποίοι δίνουν το αίμα τους για να βγούμε από την κρίση».

Μιλάω για όλους αυτούς που ιδιαίτερα τα χρόνια της ανάπτυξης, αλλά δυστυχώς και στα χρόνια της κρίσης, νέμονταν κρατικό χρήμα είτε από προμήθειες μεγάλων κρατικών εργολαβιών με συγκεκριμένες εταιρείες, όπως για παράδειγμα η SIEMENS –για να μην ξεχνιόμαστε σε αυτόν τον τόπο – που έδινε σημαντικό ποσοστό από τα κέρδη της κατευθείαν στα κόμματα και στα στελέχη των κομμάτων που κυβερνούσαν, είτε με «θαλασσοδάνεια» από κρατικές ή ιδιωτικές τράπεζες που φυσικά την ανακεφαλαιοποίησή τους έχει πληρώσει μέχρι στιγμής με αίμα ο ελληνικός λαός.

Και τα υπερκέρδη τους όλοι αυτοί προφανώς και τα τοποθέτησαν, χωρίς να φορολογηθούν, σε κάποιες τράπεζες του εξωτερικού. Γι' αυτό και όταν κάποιες φορές έρχονταν ή ήρθαν λίστες και στοιχεία καταθετών σε τράπεζες του εξωτερικού, οι προηγούμενες κυβερνήσεις, οι δικές σας κυβερνήσεις, φρόντιζαν αυτές τις λίστες και αυτά τα στοιχεία να τα κρύβουν, να τα χώνουν σε κάποια συρτάρια και να μην γίνονται έλεγχοι.

Τώρα, λοιπόν, έρχεται η ώρα όλοι αυτοί που για χρόνια τώρα –όχι μόνο στην κρίση – παρασιτούσαν και απομύζησαν όλη τη ζωτική δύναμη της ελληνικής κοινωνίας να κληθούν να δώσουν εξηγήσεις, να περάσουν από το ταμείο, να πληρώσουν τους φόρους τους και αυτοί, όπως όλοι οι άλλοι Έλληνες, να πληρώσουν όσοι έχουν βγάλει τα χρήματά τους στο εξωτερικό αφορολόγητα και είναι στις διάφορες λίστες της φοροδιαφυγής.

Και θυμάμαι τον πρώην Πρωθυπουργό, τον κ. Σαμαρά, σε αυτήν εδώ την Αίθουσα, όταν συζητάγαμε για τη Λίστα Λαγκάρντ να λέει για τον στενό του συνεργάτη, τον κ. Παπασταύρου, που ευρέθη με μεγάλα ποσά αφορολόγητα και πλήρωσε 3.500.000 ευρώ, «μακάρι να είχαμε δέκα Παπασταύρους!». Ε, λοιπόν, όχι δέκα, εκατόν δέκα θα έχουμε και θα πληρώσουν!

Τι ζητάμε, λοιπόν; Να πληρώσουν τους φόρους τους, όπως όλοι οι άλλοι Έλληνες, να πληρώσουν όσοι έχουν δάνεια που δεν εξυπηρετούν, όπως συνέβη με όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, υγιείς επιχειρηματίες που μέσα από την κρίση είχαν δάνεια που δεν μπορούσαν να τα εξυπηρετήσουν και αναγκάστηκαν να πληρώσουν ή να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους. Χιλιάδες λουκέτα σε επιχειρήσεις στα πέντε χρόνια, αλλά δεν είδα κανέναν πόνο για αυτά τα λουκέτα!

Να μας πουν γιατί ξέχναγαν να κάνουν κάποιοι δηλώσεις «πόθεν έσχες» για χρόνια και ιδίως στα χρόνια όπου εμφανίζονταν να φέρνουν στην Ελλάδα και να διαχειρίζονται δεκάδες εκατομμύρια ευρώ και να τα τοποθετούν σε επιχειρήσεις μέσων ενημέρωσης. Να πληρώσουν και αυτοί τους φόρους τους!

Και βεβαίως να πληρώσουν φόρους και τέλη συχνοτήτων και διαφήμισης και οι ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης, όπως όλοι οι άλλοι Έλληνες επιχειρηματίες πράττουν, παρά τις δυσκολίες, και να μπει και μία τάξη. Είμαστε η μόνη χώρα της Ευρώπης που δεν έχουμε νόμιμη λειτουργία στα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης. Πρέπει να μπει μία τάξη, να αδειοδοτηθούν τα μέσα ενημέρωσης, όπως συμβαίνει σε κάθε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Και σήμερα βρισκόμαστε στο εξής παράδοξο: Έρχεστε όλοι εσείς, που κυβερνήσατε τόσα χρόνια και που συγκροτήσατε αυτό το πλέγμα της διαπλοκής, έρχεστε όλοι εσείς που είχατε τη βασική ευθύνη και κάνατε πλάτες σε όλους αυτούς τόσα χρόνια και προσπαθείτε και τώρα που είσαστε στην Αντιπολίτευση να τους καλύψετε. Προσπαθείτε και τώρα να τους κάνετε πλάτες.

Δεν φτάνει που κάνατε πλάτες στους φοροφυγάδες και κρύβατε τη λίστα Λαγκάρντ όταν ήσασταν κυβέρνηση, δεν φτάνει που δεν ελέγχατε τα δάνεια συγκεκριμένων επιχειρήσεων, με αντάλλαγμα τη στήριξή τους από τα μέσα ενημέρωσης όσο ήσασταν κυβέρνηση, δεν φτάνει που καλύπτατε την ασυδοσία των μη αδειοδοτούμενων μέσων ενημέρωσης για είκοσι επτά χρόνια όσο ήσασταν κυβερνήσεις, έρχεστε τώρα και ζητάτε και κάνετε το ίδιο και προσπαθείτε, χωρίς να καταλαβαίνετε ή κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνετε ότι ο ελληνικός λαός έχει ψηφίσει τρεις φορές να αλλάξουν τα πράγματα στον τόπο.

Ξέρω ότι δεν σας αρέσουν αυτά που λέω, αλλά θα τα ακούσετε. Και σαν να μην φτάνει αυτό, πουλάτε και εκδούλευση σε κάποιους κυρίους. Τους υπόσχεστε ότι θα καταφέρετε να μας εμποδίσετε, ότι δήθεν με την προσπάθειά σας να μην οριστεί το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης θα μας εμποδίζατε.

Ε, λοιπόν, είστε βαθιά γελασμένοι. Δεν θα μας εμποδίσετε, διότι είναι λαϊκή επιταγή να βάλουμε τέλος στη διαπλοκή και στη διαφθορά και είμαστε αποφασισμένοι να βάλουμε και θα βάλουμε τέλος στη διαπλοκή και στη διαφθορά, είτε το θέλετε είτε δεν το θέλετε.

Μας λένε, όμως, κάποιοι, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ότι φέρνουμε δήθεν εσπευσμένα αυτήν τη ρύθμιση. Κάνουν μάλλον πως δεν θυμούνται ότι αποτελεί μία εκ των βασικών μας προγραμματικών δηλώσεων και στην πρώτη φάση της διακυβέρνησης και στην επανεκλογή μας. Δηλώσαμε σε κάθε δυνατή ευκαιρία και με κάθε τρόπο τη δέσμευσή μας να ρυθμιστεί το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, τη δέσμευσή μας ότι μετά από είκοσι επτά ολόκληρα χρόνια εκκρεμότητας θα δοθούν επιτέλους άδειες, υπό αυστηρές συνθήκες διαφάνειας και με απαρέγκλιτη τήρηση των αρχών της ισότητας και του κράτους δικαίου, όπως συμβαίνει σε κάθε πολιτισμένη ευρωπαϊκή χώρα.

Αν για κάτι θα μπορούσε να μας κατηγορήσει ίσως κανείς, είναι όχι ότι το φέρνουμε εσπευσμένα, αλλά ίσως ότι αργήσαμε. Δεν αργήσαμε, όμως, επειδή ταλαντευτήκαμε κάποια στιγμή ούτε επειδή επιχειρήσαμε να συμβιβαστούμε. Αργήσαμε επειδή τρέφαμε την ελπίδα και ταυτόχρονα την αυταπάτη ότι σε αυτόν τον τόπο θα μπορούσαμε να γυρίσουμε σελίδα όλοι μαζί και ότι θα ερχόταν και η συντηρητική παράταξη με συναίνεση να βάλουμε τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.

Στην πρώτη περίοδο της διακυβέρνησης, προφανώς οι συνθήκες διαπραγμάτευσης, της οικονομικής ασφυξίας δεν μας επέτρεψαν να προχωρήσουμε. Αμέσως μετά τις εκλογές, ήταν ο πρώτος νόμος που ψηφίσαμε. Και αμέσως μετά και κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νόμου στη Βουλή, επιδιώξαμε την ευρύτερη δυνατή συναίνεση με δυνάμεις της Αντιπολίτευσης, ώστε να προχωρήσουμε όλοι μαζί, όπως οφείλουμε, σε αυτήν τη μεγάλη δημοκρατική τομή για το πολιτικό και οικονομικό σύστημα της χώρας, που ταλαιπωρείται τα τελευταία χρόνια.

Στόχος μας αμέσως μετά την ψήφιση του νόμου ήταν να ορίσουμε συναινετικά, όπως ορίζει και επιτάσσει το Σύνταγμα, τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, στο οποίο είχαμε εμείς με τον ίδιο νόμο αποδώσει την αρμοδιότητα για τη διεξαγωγή του σχετικού διαγωνισμού.

Στην αρχή σεβαστήκαμε το επιχείρημα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι πρέπει πρώτα να ολοκληρώσει τις εσωκομματικές της διαδικασίες και στη συνέχεια από κοινού να προχωρήσουμε. Και φρονώ ότι από ορισμένους εκ των εκπροσώπων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αυτό το επιχείρημα δεν ήταν παρελκυστικό αλλά ειλικρινές.

Μόλις, όμως, εξελέγη ο κ. Μητσοτάκης στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, έσπευσε αμέσως με λογής τερτίπια και προσχήματα να παρακωλύσει, να εμποδίσει την εκλογή της Ανεξάρτητης Αρχής, του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης.

Αρχικά, ειπώθηκε ότι θέλει περισσότερα μέλη στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Δείξαμε καλή θέληση, ήρθαμε εδώ στη Βουλή, αυξήσαμε των αριθμό των μελών του Συμβουλίου. Αργότερα μας είπε «όχι, ούτε τώρα μπορώ να συναινέσω, διότι έχει υπερεξουσίες ο Υπουργός».

Και αυτή την πρόφαση την αντιμετωπίσαμε με καλή θέληση και ήρθαμε εδώ στη Βουλή και όσες εξουσίες είχε ο Υπουργός τις φέραμε στην Εθνική Αντιπροσωπεία, ώστε η Εθνική Αντιπροσωπεία, το πιο αντιπροσωπευτικό και δημοκρατικό από το Σύνταγμα Σώμα, να είναι αυτή που θα αποφασίσει για το ποιος πρέπει και πώς πρέπει να γίνει η διαδικασία.

Βεβαίως, πολύ γρήγορα συνειδητοποιήσαμε ότι και αυτή ήταν μία πρόφαση. Έγιναν τρεις απανωτές συνεδριάσεις. Και στις τρεις συνεδριάσεις στην πραγματικότητα η Νέα Δημοκρατία μάς είπε ένα πράγμα: «Δεν θέλουμε να γίνει διαγωνισμός και δεν πρόκειται να συναινέσουμε».

Νομίζω ότι αυτό έχει αποδειχθεί πια περίτρανα. Δεν υπάρχει πλέον κανένα επιχείρημα για να μπορέσει να αντικρούσει την πραγματικότητα ότι αρνείστε να προσφέρετε συναίνεση για την εκλογή της ανεξάρτητης αρχής, για την απρόσκοπτη ολοκλήρωση της διαδικασίας, ακριβώς γιατί δεν επιθυμείτε να διεξαχθεί διαγωνισμός.

Είπα χθες στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου – και το επαναλαμβάνω κι εδώ – ότι πρόκειται για ένα είδος θεσμικής εκτροπής. Και εξηγούμαι. Η συναίνεση για τον ορισμό των μελών του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης δεν είναι απλώς μία πολιτική ευχή ή μία απλή προτροπή του Συντάγματος. Είναι συνταγματική επιταγή με την στενή έννοια του όρου, καθώς η μη συναίνεση οδηγεί σε βραχυκύκλωμα τους κρατικούς και διοικητικούς θεσμούς.

Η Νέα Δημοκρατία, λοιπόν, δυστυχώς παραβιάζει μία σαφή συνταγματική της υποχρέωση και αυτό δεν μπορούμε, δεν δικαιούμαστε πολιτικά, αλλά και νομικά, να το επιτρέψουμε.

Βεβαίως, ας μη γελιόμαστε. Όλοι γνωρίζουμε ότι εδώ και αρκετό καιρό κάποιοι παίζουν τα ρέστα τους, επιδιώκοντας, ευελπιστώντας ότι δεν θα υπάρξει διαδικασία αδειοδότησης, επιδιώκοντας ότι θα διακόψουν αυτή τη μεγάλη προσπάθεια εξυγίανσης, που πράγματι κάτω από δύσκολες συνθήκες επιχειρούμε. Και βέβαια, ορισμένες φορές αυτοί που προσπαθούν, δίνοντας τα ρέστα τους, να δημιουργήσουν συνθήκες κοινωνικής και πολιτικής κρίσης, αντί να επιφέρουν αυτό το αποτέλεσμα, μάλλον σκορπούν το γέλιο, γιατί ο ελληνικός λαός τούς γνωρίζει.

Αυτοί που τις τελευταίες μέρες αγωνιούν για τον αγροτικό κόσμο, αναδεικνύουν τις λαϊκές κινητοποιήσεις, το πόσο βάρβαρη και αντιλαϊκή είναι η πολιτική των μνημονίων, ήταν οι ίδιοι που υποστήριζαν, προπαγάνδιζαν με νύχια και με δόντια πολύ χειρότερες πολιτικές.

Οι ίδιοι άνθρωποι, τα ίδια Μέσα για παράδειγμα, πριν από λίγα μόλις χρόνια, λοιδορούσαν τις αγροτικές κινητοποιήσεις και εξαπέλυαν μύδρους κατά των αγροτών και σήμερα εμφανίζονται ως τιμητές και συνοδοιπόροι. Το θέμα, όμως, είναι ότι δεν τους πιστεύει κανείς.

Έχουν, όμως, συνηθίσει, διότι –και αυτή είναι μια αλήθεια – πολλοί από αυτούς, όχι όλοι, βέβαια – γιατί επαναλαμβάνω ότι ήταν ένα σύστημα εναλλαγής στη διακυβέρνηση, που έφτιαχνε και το δικό του σύστημα παραεξουσίας και στήριξης – αλλά κάποιοι απ' αυτούς και εσάς σας εκβίαζαν, όταν ήσασταν στην Κυβέρνηση.

Και βεβαίως, με τον εκβιασμό ότι θα δημιουργήσουν κύμα αντίδρασης στην πολιτική σας, εσείς κάνατε πίσω και έχουν συνηθίσει. Και νομίζουν ότι κι εμείς θα κάνουμε πίσω και δεν θα προχωρήσουμε να υλοποιήσουμε τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει απέναντι στον ελληνικό λαό. Κάνουν τεράστιο λάθος!

Διότι εμείς δεν έχουμε έρθει στην εξουσία, για να διαχειριστούμε τις δικές σας δομές, αλλά για να τις αλλάξουμε, ούτε για να παρακολουθήσουμε ή ακόμη χειρότερα να συμμετέχουμε κι εμείς σε αυτό το πάρτι της διαπλοκής.

Έχουμε δεσμευτεί στον ελληνικό λαό να το τελειώσουμε και θα το τελειώσουμε. Έχουμε δεσμευτεί να καταπολεμήσουμε τα αίτια και όχι απλώς τα συμπτώματα της κρίσης. Και όλοι γνωρίζουν ότι μεταξύ των αιτίων, με σημαντική συνεισφορά σε όλα τα κακά που συνέβησαν στον τόπο, ήταν και αυτό το πλέγμα της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, της διαπλοκής, όλες δηλαδή οι πρακτικές της ολιγαρχίας για εύκολο και γρήγορο χρήμα.

Και ξέρετε, έχουμε ξεκινήσει αυτόν τον αγώνα που ήδη παράγει αποτελέσματα. Ελέγχουμε εξαντλητικά τις λίστες των φοροφυγάδων. Δίνουμε μάχη εναντίον του λαθρεμπορίου. Αυξάνουμε τα δημόσια έσοδα, παρά τις συνθήκες κρίσης. Ανασυγκροτούμε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Και σήμερα κάνουμε ένα ακόμη αποφασιστικό βήμα: Βάζουμε τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.

Σύμφωνα με τη διάταξη που καλούμε σήμερα την εθνική αντιπροσωπεία να υπερψηφίσει, ξεκινάμε τον διαγωνισμό για τέσσερις τηλεοπτικές άδειες πανελλαδικής εμβέλειας. Ξέρετε, όσοι ήθελαν να μη γίνει διαγωνισμός μάς έλεγαν μεταξύ άλλων ένα πράγμα: «Μην βάζετε κανένα όριο στον αριθμό των αδειών». Ο λόγος είναι προφανής.

Αν πηγαίναμε να κάνουμε διαγωνισμό με απεριόριστο αριθμό αδειών, όλες οι προσπάθειες θα έβγαιναν άγονες. Είναι σαν να αποφασίσεις να κάνεις διαγωνισμό για να πουλήσεις πάγο στον Βόρειο Πόλο ή άμμο στην έρημο. Δεν υπήρχε κανένας λόγο.

Κυρίες και κύριοι της Αντιπολίτευσης,

εσείς ειδικά που μας λέγατε το καλοκαίρι ότι θέλετε να μένουμε Ευρώπη και είστε φιλοευρωπαίοι, μιας και μας εγκαλείτε για τον κλειστό αριθμό αδειών, ότι είναι δήθεν μικρός και ότι δήθεν περιορίζει τον ανταγωνισμό, θέλω να σας απευθύνω μια ευθεία ερώτηση: Στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι ηλίθιοι που έχουν κάνει διαγωνισμούς και έχουν περιορισμένο αριθμό αδειών κι εμείς είμαστε εδώ αυτοί που θα ανακαλύψουμε τον τροχό;

Αν εξαιρέσει κανείς την Ιταλία με τα γνωστά φαινόμενα μπερλουσκονισμού– και γι' αυτό αποτελεί μια εξαίρεση –τι συμβαίνει σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου έχουν γίνει διαγωνισμοί; Να σας πω εγώ τι συμβαίνει.

Ξέρετε πόσες είναι οι άδειες σε όλες τις χώρες που έχουν –ας ξεκινήσουμε απ' αυτές – παρόμοιο πληθυσμό με αυτόν της Ελλάδας; Στην Πορτογαλία, την Αυστρία και την Τσεχία, που είναι ανάλογες πληθυσμιακά με την Ελλάδα, δεν έχουμε τέσσερις άδειες αλλά δύο. Στις ευρωπαϊκές χώρες με αντίστοιχο πληθυσμό είναι μόνο δύο οι άδειες.

Ξέρετε πόσες είναι οι άδειες στην Ισπανία, που έχει πέντε φορές μεγαλύτερο πληθυσμό από την Ελλάδα; Πέντε. Στην Ελλάδα είναι σήμερα οκτώ, φυσικά σε συνθήκες παρανομίας.

Ξέρετε, πόσες είναι στη Γαλλία, που έχει έξι φορές μεγαλύτερο πληθυσμό από την Ελλάδα; Είναι μόλις πέντε. Στη Γερμανία, που είναι οκτώ φορές μεγαλύτερη, είναι μόλις έξι.

Συνεπώς, με βάση τα ευρωπαϊκά δεδομένα, οι τέσσερις άδειες που προτείνουμε είναι πολλές, δεν είναι λίγες.

Αν θέλετε, λοιπόν, και μας λέτε ότι θέλετε να μένετε στην Ευρώπη, όπως μας λέγατε το καλοκαίρι, ακολουθήστε και το παράδειγμα της Ευρώπης. Όμως, εσείς θέλετε Ευρώπη σε ό,τι αφορά στη λιτότητα για τους πολλούς και θέλετε Μπανανία σε ό,τι αφορά στα προνόμια των λίγων. Με αυτή την Ευρώπη είστε!

Γι' αυτό, άλλωστε, εδώ και πέντε χρόνια που η χώρα βρίσκεται υπό επιτήρηση, σε όλες τις συμφωνίες που έχουμε υπογράψει ως χώρα ένα πράγμα δεν έχετε τηρήσει – όλα τα άλλα τα έχετε κάνει πέντε χρόνια που ήσασταν κυβέρνηση – να προχωρήσετε στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες.

Εμείς, λοιπόν, σας απαντάμε: Ναι, η Ελλάδα θα παραμείνει ευρωπαϊκή χώρα, αλλά ευρωπαϊκή Μπανανία, όπως εσείς τη θέλετε, όχι, δεν θα επιτρέψουμε να γίνει.

Όσο για εκείνους τους φανατικούς νεοφιλελεύθερους, που ισχυρίζονται ότι όλα αυτά πρέπει να τα λύνει η ίδια η αγορά, ένα σχόλιο μόνο θέλω να κάνω: Αλήθεια, γιατί αυτή η αγορά, που όλα τα λύνει από μόνη της, είκοσι επτά χρόνια δεν κατάφερε να λύσει το πρόβλημα και έχουμε καταλήξει σε υπερχρεωμένα και μη βιώσιμα σχήματα, που διατηρούνται στη ζωή από τις ενέσεις ρευστότητας των τραπεζών, ενώ όλη η υπόλοιπη οικονομία έχει στεγνώσει;

Η αγορά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι – και ιδίως εσείς που την υπερασπίζεστε – γνωρίζετε ότι έχει κανόνες, τους οποίους οφείλει να θέτει και να εγγυάται το κράτος, η δημοκρατική πολιτεία. Αυτό, λοιπόν, σκοπεύουμε να κάνουμε, να θέσουμε επιτέλους κανόνες και να εγγυηθούμε την τήρησή τους. Άλλωστε, αυτό μας συμβουλεύει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Φαντάζομαι ότι θα είδατε σήμερα τη σχετική απάντηση του εκπροσώπου της σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου. Αν θέλετε, μπορείτε να τη ρωτήστε και εσείς ξανά.

Μας λέτε, όμως – και επικαλείστε διαρκώς το ίδιο το Σύνταγμα της χώρας εσείς που πολλές φορές το έχετε παρακάμψει – ότι με βάση το Σύνταγμα, το κράτος δεν δικαιούται να διεξάγει τον διαγωνισμό.

Θα σας απαντήσω, λοιπόν, και σε αυτό. Σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας, το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο είναι υπό τον άμεσο έλεγχο του κράτους και όχι υπό τον άμεσο έλεγχο του Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Αν ο συνταγματικός νομοθέτης ήθελε τον διαγωνισμό για τις άδειες να τον διεξάγει ντε και καλά το ΕΣΡ, θα το όριζε ρητά και δεν το έπραξε, δίνοντας την ευχέρεια στη Βουλή να αποφασίσει.

Η Βουλή, λοιπόν, σήμερα, μετά τις εξαντλητικές προσπάθειες της Κυβέρνησης για εξασφάλιση συναίνεσης για τον ορισμό του ΕΣΡ, δεν έχει παρά να αποφασίσει ότι τα ψέματα στο θέμα αυτό τελείωσαν και ο καθένας καλείται να αναλάβει τις ευθύνες του.

Αποφασίσατε να παραβιάσετε το Σύνταγμα, κωλυσιεργώντας, εμποδίζοντας την εκλογή του Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Εμείς δεν έχουμε μπροστά μας παρά μόνο μία επιλογή, να τηρήσουμε το Σύνταγμα και να υλοποιήσουμε τη λαϊκή επιταγή, βάσει της οποίας έχουμε εκλεγεί: Να βάλουμε τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.

Η Κυβέρνηση, λοιπόν, σήμερα θα αναλάβει, μετά την εντολή της Βουλής, της εθνικής αντιπροσωπείας, να προχωρήσει τον διαγωνισμό σε συνθήκες διαφάνειας και αυστηρής τήρησης της νομιμότητας, όπως έχει εντολή και καθήκον απέναντι στον ελληνικό λαό.

Επειδή βλέπω ότι πολύ μεγάλη φασαρία έχετε κάνει, αλλά εξ όσων γνωρίζω μέχρι τώρα δεν έχετε ζητήσει ονομαστική ψηφοφορία για το θέμα αυτό, σας λέγω ότι, αν δεν ζητήσετε εσείς, θα ζητήσουμε εμείς.

Διότι η εθνική αντιπροσωπεία πρέπει να καταγράψει τις ψήφους υπέρ αυτής της δημοκρατικής τομής και ποιοι είναι αντίθετοι.