- Αντιδραστικό πάντρεμα
- Κάθε πολιτική δύναμη και κοινωνική ομάδα αναγκαστικά θα τοποθετηθεί πάνω στην σύγκρουση
Η επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ σηματοδοτεί την ενίσχυση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής ατζέντας στο χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η παραδοσιακή κεντροδεξιά γραμμή που κατάγεται από τον ιδρυτή της ΝΔ σημείωσε την πιο καθαρή ήττα της στην ιστορία της παράταξης. Η νεοφιλελεύθερη γραμμή με τις συγκεκριμένες εκφράσεις της (απολύσεις, συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων και του κοινωνικού κράτους, πλήρης ελευθερία κινήσεων έως ασυδοσία του κεφαλαίου) είναι η αιχμή του δόρατος των πιο συντηρητικών δυνάμεων στην Ευρώπη. Είναι η σύγχρονη μορφή της καθαρής, σκληρής δεξιάς.
Αντικειμενικά η προσχώρηση της ΝΔ σε αυτές τις αντιλήψεις θα δρομολογήσει την ανάδειξη στην ελληνική πολιτική σκηνή ενός δίπολου Αριστερά – Δεξιά δηλαδή με προγραμματικούς όρους, κοινωνικό κράτος ή νεοφιλελευθερισμός.
Η πόλωση αυτή είναι πολύ πραγματική και θα αντανακλάται από δω και πέρα στο σύνολο των προτάσεων πολιτικής. Κάθε πολιτική δύναμη αλλά και κάθε κοινωνική ομάδα αναγκαστικά θα τοποθετηθεί πάνω σε αυτή την σύγκρουση.
Μέχρι σήμερα ο νεοφιλελευθερισμός δεν είχε μόνο έναν αυθεντικό εκφραστή στην κεντρική πολιτική σκηνή. Οι οπαδοί του είναι διάσπαρτοι, πέραν της ΝΔ. Νεοφιλελεύθερες απόψεις ακούγονταν και στο Ποτάμι αλλά και από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα μετά την υλοποίηση καθαρά νεοφιλελεύθερων πολιτικών από την συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.
Η εκλογή Μητσοτάκη θα αποτελέσει το πόλο των συντηρητικών επιλογών που θα ασκεί μια πίεση για τη συνάθροιση αυτών των απόψεων εντός της ΝΔ, με δεδομένο τη μικρή πλέον εκλογική απήχηση ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού. Αυτή η προσχώρηση νεοφιλελεύθερων στελεχών στη ΝΔ θα συρρικνώσει ακόμη περισσότερο τον κεντρώο χώρο, δημιουργώντας ζήτημα ακόμη και πολιτικής εξαφάνισης του.
Σ' αυτό βέβαια συνεργεί και η πολιτική ουράς προς τη ΝΔ που εξακολουθούν να ασκούν ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι. Εφόσον δηλαδή ταυτίζονται με όλες τις επιλογές της ΝΔ εδώ και χρόνια, λογικά εκφράζονται ήδη φωνές στο εσωτερικό τους υπέρ της συμπόρευσης με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κάτι που κατανοείται πλήρως από την κ. Γεννηματά η οποία προσπαθεί με την σειρά της να περιχαρακώσει την περιοχή του κέντρου μιλώντας για αναδιάταξη των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας.
Η επικράτηση Μητσοτάκη επιτεύχθηκε χάρη στην ανοιχτή συμμαχία με την ακροδεξιά και Σαμαρική πτέρυγα της ΝΔ. Οι ακροδεξιές απόψεις στη ΝΔ έχουν το δικό τους πολιτικό πρόγραμμα το οποίο θα επιδιώξουν να προωθήσουν, χωρίς καμιά κεντρώα ευαισθησία. Αυτή η συνύπαρξη του νεοφιλελευθερισμού με την ακροδεξιά στο τιμόνι της ΝΔ προκαλεί δυο προβλήματα στον χώρο της.
Καταρχήν είναι απωθητική στους ψηφοφόρους του μεσαίου χώρου. Αυτό δεν έχει να κάνει με κάποια στελέχη Ποταμιού και ΠΑΣΟΚ που έχουν πια προσχωρήσει στον νεοφιλελευθερισμό και δεν έχουν πρόβλημα να ενταχθούν και στη ΝΔ για λόγους προσωπικής πολιτικής επιβίωσης τους αλλά με τους πολίτες που αισθάνονται κεντρώοι – κεντροαριστεροί και καμιά σχέση δεν έχουν με απόψεις τύπου Μπαλτάκου.
Στο εσωτερικό της ΝΔ η κεντροδεξιά πτέρυγα των ιδρυτικών αρχών της ΝΔ θα αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα συνύπαρξης με το κράμα νεοφιλελευθερισμού και ακροδεξιών θυλάκων που απέκτησε τον έλεγχο της ΝΔ. Οι εσωκομματικές ισορροπίες θα παραμείνουν εύθραυστες και σε όλα τα κρίσιμα θέματα θα ανακύπτουν αντιπαραθέσεις.
Γιατί η ΝΔ αποτελεί την αξιωματική αντιπολίτευση και ο ρόλος αυτός συνεπάγεται θεσμικές ευθύνες. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές δεν είναι μόνον αντιλαϊκές, είναι σε σύγκρουση με τις ανάγκες και τα συμφέροντα της χώρας αυτή την περίοδο. Η μάχη που δίνει η Ελλάδα για να ανακτήσει την οικονομική ανεξαρτησία της είναι μάχη ενάντια στους βασικούς εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη. Η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη πολιτικά και ιδεολογικά θα κινείται πολύ πιο κοντά στον κ. Σόιμπλε παρά στην ελληνική κυβέρνηση. Πόσο ανεκτό θα γίνει αυτό από τα κεντροδεξιά στελέχη της και βέβαια από τους παραδοσιακούς κεντροδεξιούς ψηφοφόρους της παράταξης είναι κάτι που θα το δούμε ίσως και σύντομα.
Η πόλωση Αριστεράς – Δεξιάς που έρχεται έχει σαν τελικό διακύβευμά της την ανόρθωση της χώρας ή την μόνιμη υποταγή της Ελλάδας στην νεοφιλελεύθερη ελίτ της βόρειας Ευρώπης. Λόγω της μεγάλης κρισιμότητας της σύγκρουσης αυτής, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποχρέωση να υπερισχύσει. Να αναδειχθεί στον μεγάλο πόλο της δημοκρατικής αριστεράς που εκφράζει πολιτικά την πρόοδο και τη δημοκρατία,κοινωνικά την δικαιοσύνη και τα συμφέροντα της μεγάλης πλειονότητας των πολιτών, εθνικά την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια της χώρας και στο εξωτερικό μια πιο δημοκρατική και κοινωνική Ευρώπη.
Με μια ανοιχτή σε κάθε δημοκρατικό, προοδευτικό και αριστερό πολίτη φυσιογνωμία ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντιπαραθέσει στο αντιδραστικό πάντρεμα φιλελευθερισμού και ακροδεξιάς τη μεγάλη δημοκρατική και αριστερή παράταξη της ελπίδας και της προοπτικής.
γράφει ο Παναγιώτης Σκούτας
- Κάθε πολιτική δύναμη και κοινωνική ομάδα αναγκαστικά θα τοποθετηθεί πάνω στην σύγκρουση
Αντικειμενικά η προσχώρηση της ΝΔ σε αυτές τις αντιλήψεις θα δρομολογήσει την ανάδειξη στην ελληνική πολιτική σκηνή ενός δίπολου Αριστερά – Δεξιά δηλαδή με προγραμματικούς όρους, κοινωνικό κράτος ή νεοφιλελευθερισμός.
Η πόλωση αυτή είναι πολύ πραγματική και θα αντανακλάται από δω και πέρα στο σύνολο των προτάσεων πολιτικής. Κάθε πολιτική δύναμη αλλά και κάθε κοινωνική ομάδα αναγκαστικά θα τοποθετηθεί πάνω σε αυτή την σύγκρουση.
Μέχρι σήμερα ο νεοφιλελευθερισμός δεν είχε μόνο έναν αυθεντικό εκφραστή στην κεντρική πολιτική σκηνή. Οι οπαδοί του είναι διάσπαρτοι, πέραν της ΝΔ. Νεοφιλελεύθερες απόψεις ακούγονταν και στο Ποτάμι αλλά και από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα μετά την υλοποίηση καθαρά νεοφιλελεύθερων πολιτικών από την συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.
Η εκλογή Μητσοτάκη θα αποτελέσει το πόλο των συντηρητικών επιλογών που θα ασκεί μια πίεση για τη συνάθροιση αυτών των απόψεων εντός της ΝΔ, με δεδομένο τη μικρή πλέον εκλογική απήχηση ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού. Αυτή η προσχώρηση νεοφιλελεύθερων στελεχών στη ΝΔ θα συρρικνώσει ακόμη περισσότερο τον κεντρώο χώρο, δημιουργώντας ζήτημα ακόμη και πολιτικής εξαφάνισης του.
Σ' αυτό βέβαια συνεργεί και η πολιτική ουράς προς τη ΝΔ που εξακολουθούν να ασκούν ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι. Εφόσον δηλαδή ταυτίζονται με όλες τις επιλογές της ΝΔ εδώ και χρόνια, λογικά εκφράζονται ήδη φωνές στο εσωτερικό τους υπέρ της συμπόρευσης με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κάτι που κατανοείται πλήρως από την κ. Γεννηματά η οποία προσπαθεί με την σειρά της να περιχαρακώσει την περιοχή του κέντρου μιλώντας για αναδιάταξη των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας.
Η επικράτηση Μητσοτάκη επιτεύχθηκε χάρη στην ανοιχτή συμμαχία με την ακροδεξιά και Σαμαρική πτέρυγα της ΝΔ. Οι ακροδεξιές απόψεις στη ΝΔ έχουν το δικό τους πολιτικό πρόγραμμα το οποίο θα επιδιώξουν να προωθήσουν, χωρίς καμιά κεντρώα ευαισθησία. Αυτή η συνύπαρξη του νεοφιλελευθερισμού με την ακροδεξιά στο τιμόνι της ΝΔ προκαλεί δυο προβλήματα στον χώρο της.
Καταρχήν είναι απωθητική στους ψηφοφόρους του μεσαίου χώρου. Αυτό δεν έχει να κάνει με κάποια στελέχη Ποταμιού και ΠΑΣΟΚ που έχουν πια προσχωρήσει στον νεοφιλελευθερισμό και δεν έχουν πρόβλημα να ενταχθούν και στη ΝΔ για λόγους προσωπικής πολιτικής επιβίωσης τους αλλά με τους πολίτες που αισθάνονται κεντρώοι – κεντροαριστεροί και καμιά σχέση δεν έχουν με απόψεις τύπου Μπαλτάκου.
Στο εσωτερικό της ΝΔ η κεντροδεξιά πτέρυγα των ιδρυτικών αρχών της ΝΔ θα αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα συνύπαρξης με το κράμα νεοφιλελευθερισμού και ακροδεξιών θυλάκων που απέκτησε τον έλεγχο της ΝΔ. Οι εσωκομματικές ισορροπίες θα παραμείνουν εύθραυστες και σε όλα τα κρίσιμα θέματα θα ανακύπτουν αντιπαραθέσεις.
Γιατί η ΝΔ αποτελεί την αξιωματική αντιπολίτευση και ο ρόλος αυτός συνεπάγεται θεσμικές ευθύνες. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές δεν είναι μόνον αντιλαϊκές, είναι σε σύγκρουση με τις ανάγκες και τα συμφέροντα της χώρας αυτή την περίοδο. Η μάχη που δίνει η Ελλάδα για να ανακτήσει την οικονομική ανεξαρτησία της είναι μάχη ενάντια στους βασικούς εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη. Η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη πολιτικά και ιδεολογικά θα κινείται πολύ πιο κοντά στον κ. Σόιμπλε παρά στην ελληνική κυβέρνηση. Πόσο ανεκτό θα γίνει αυτό από τα κεντροδεξιά στελέχη της και βέβαια από τους παραδοσιακούς κεντροδεξιούς ψηφοφόρους της παράταξης είναι κάτι που θα το δούμε ίσως και σύντομα.
Η πόλωση Αριστεράς – Δεξιάς που έρχεται έχει σαν τελικό διακύβευμά της την ανόρθωση της χώρας ή την μόνιμη υποταγή της Ελλάδας στην νεοφιλελεύθερη ελίτ της βόρειας Ευρώπης. Λόγω της μεγάλης κρισιμότητας της σύγκρουσης αυτής, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποχρέωση να υπερισχύσει. Να αναδειχθεί στον μεγάλο πόλο της δημοκρατικής αριστεράς που εκφράζει πολιτικά την πρόοδο και τη δημοκρατία,κοινωνικά την δικαιοσύνη και τα συμφέροντα της μεγάλης πλειονότητας των πολιτών, εθνικά την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια της χώρας και στο εξωτερικό μια πιο δημοκρατική και κοινωνική Ευρώπη.
Με μια ανοιχτή σε κάθε δημοκρατικό, προοδευτικό και αριστερό πολίτη φυσιογνωμία ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντιπαραθέσει στο αντιδραστικό πάντρεμα φιλελευθερισμού και ακροδεξιάς τη μεγάλη δημοκρατική και αριστερή παράταξη της ελπίδας και της προοπτικής.
γράφει ο Παναγιώτης Σκούτας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.