1,30 απόδοση σε νίκη Μεϊμαράκη και κοντά στο 3 για νίκη Κυριάκου
Κυρίες, δεσποινίδες, κύριοι και αγαπητά μου παιδιά, το έχω χίλιες φορές και θα το πω χίλιες μία: Άμα μπει στη μέση το χρήμα, ο μπρεντές, τα μπικικίνια, δεν παίζουμε. Δεν εθελοτυφλούμε, δεν χαζολογάμε, δεν αναρωτιόμαστε πώς ακριβώς θα γίνουμε φτωχότεροι. Αντιθέτως, εμπιστευόμαστε την τύχη της πορτοφόλας και του περιεχομένου της στους ειδικούς. Και οι ειδικοί στην Ελλάδα, όταν πρόκειται για κάθε είδους εκλογικές αναμετρήσεις, δεν είναι πλέον οι δημοσκόποι (εδώ γελάμε…), είναι οι στοιχηματζήδες. Οι οποίοι στοιχηματζήδες το έχουν από τώρα λήξει το νεοδημοκρατικό ματσάκι της Κυριακής. Με νικητή σίγουρο τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη!
Έτσι είναι αυτά, να τα λέμε. Να μην τα κρύβουμε, να ξέρει ο κοσμάκης, να ξέρει το φανταράκι, να γνωρίζει η νοικοκυρά τι μέλλει γενέσθαι. Διότι άλλο είναι μια μονομαχία να παίζεται ως την τελευταία στιγμή με κομμένη την ανάσα και σπασμένα τα φρένα και τον ιδρώτα να τρέχει (μπορώ να συνεχίσω αν θέλετε) και άλλο να κοντεύουν να το «φράξουν» οι στοιχηματζήδες. Εκεί είμαστε αυτή την ώρα, εκεί έκατσε η μπίλια. Όταν δίνουν 1,30 απόδοση σε νίκη Μεϊμαράκη και κοντά στο 3 για νίκη Κυριάκου, καταλαβαίνουμε πού πάνε τα «έξυπνα λεφτά» που λένε και οι Αμερικάνοι. Δεν θέλει και πολύ μυαλό για να το μαντέψει κανείς ή καμιά. Βαγγέλα τόνε λένε κι όλα τα παιδάκια κλαίνε.
Προς τα εκεί το βλέπω κι εγώ να κλείνει το αποτέλεσμα της Κυριακής, έστω κι αν δεν διαθέτω τα «εργαλεία» των στοιχηματικών ναών. Είχα κάποιες αμφιβολίες για το αποτέλεσμα μέχρι πριν από λίγες ημέρες, καθώς ανέμενα τι θα βγάλει επιτέλους ο στόμας του Τζίτζι. Κι όταν μας προέκυψε επιτέλους η ανακοίνωση και δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα πελώριο κο-κο-κο (παρά τις «αδιόρατες αποχρώσεις» υπέρ Κυριάκου…), τότε βεβαιώθηκα ότι το ποτάμι (το νορμάλ, όχι το τσίγκινο του Σταύρου…) δεν γυρίζει πίσω. Αν είχε ο Μακεδονάρχης την παραμικρή υποψία ότι μπορούσε να το φέρει τούμπα το στόρι, θα το έκανε δίχως τον παραμικρό δισταγμό. Όταν όμως τον βλέπεις μπροστά στις κάμερες να στριφογυρίζει σαν τις γαλιάντρες μπας και σώσει τα άσωστα, καταλαβαίνεις ότι πάει και τελείωσε. Το σφύριξε ο Χαρλαβάνης, όπως αναφωνούν στις κερκίδες οι αγνοί και αθώοι φίλαθλοι.
Και τώρα που το σφύριξε, τι παίζει; Από πολιτικής απόψεως, παίζει αντιπολίτευση στοχευμένη σε συγκεκριμένα πράγματα. Ο Μεϊμαράκης καταλαβαίνει καλύτερα απ’ όλους το long game (εκεί βασίστηκε άλλωστε όλη του η καριέρα) και δεν πρόκειται να κινηθεί με λογική πυροτεχνημάτων. Θα βγάλει το πριόνι από τη θήκη, θα το γυαλίσει, θα το σενιάρει και θα στρωθεί στη δουλειά. Δεν λέω ότι το αποτέλεσμα θα τον δικαιώσει σώνει και καλά, αλλά κάποια στιγμή ένα αποτέλεσμα θα προκύψει. Και μην ξεχνάμε ότι δεν είναι μόνο η εξουσία που τον απασχολεί. Είναι και τι θα κάνει με το κόμμα του που κόντεψε να χάσει πάσα φυσιογνωμία με την επιδρομή των σαμαρικών και των φιλελέδων. Ο Τσίπρας το κατάφερε χωρίς να κουνήσει το δαχτυλάκι του (δούλεψε η ΛΑΕ για πάρτη του…), ο Βαγγέλης θα χρειαστεί να προσπαθήσει λίγο παραπάνω.
Αλλά και για τον Κυριάκο, καλά θα είναι τα νέα. Από εκεί που ήταν απλώς στην πρώτη εικοσάδα την κομματική, από τη ζώνη του λυκόφωτος, πλασάρεται τώρα πια σε ντε φάκτο θέση νούμερο τρία. Νούμερο ένα ο Καραμανλής, νούμερο δύο ο Μεϊμαράκης, νούμερο τρία ο Μητσοτάκης. Λίγο το έχετε τέτοιο άλμα, σε τόσο μικρό, σε τόσο ελάχιστο χρονικό διάστημα; Προσωπικώς του το πιστώνω και αναμένω με ενδιαφέρον τις μελλοντικές του κινήσεις. Και ιδίως πώς θα ξεφορτωθεί όλα τα τζιμερόπουλα, τα δρασόπουλα, τα μανόπουλα που αποπειράθηκαν να του φορτωθούν στην πλάτη.
Y.Γ.: Εντάξει, υπάρχει και ένα ποσοστό αποτυχία των στοιχηματζήδων. Αλλά είναι κάτω από 2 τοις εκατό. Αν θέλετε να το ποντάρετε, ο δρόμος ανοιχτός…
πηγή
Έτσι είναι αυτά, να τα λέμε. Να μην τα κρύβουμε, να ξέρει ο κοσμάκης, να ξέρει το φανταράκι, να γνωρίζει η νοικοκυρά τι μέλλει γενέσθαι. Διότι άλλο είναι μια μονομαχία να παίζεται ως την τελευταία στιγμή με κομμένη την ανάσα και σπασμένα τα φρένα και τον ιδρώτα να τρέχει (μπορώ να συνεχίσω αν θέλετε) και άλλο να κοντεύουν να το «φράξουν» οι στοιχηματζήδες. Εκεί είμαστε αυτή την ώρα, εκεί έκατσε η μπίλια. Όταν δίνουν 1,30 απόδοση σε νίκη Μεϊμαράκη και κοντά στο 3 για νίκη Κυριάκου, καταλαβαίνουμε πού πάνε τα «έξυπνα λεφτά» που λένε και οι Αμερικάνοι. Δεν θέλει και πολύ μυαλό για να το μαντέψει κανείς ή καμιά. Βαγγέλα τόνε λένε κι όλα τα παιδάκια κλαίνε.
Προς τα εκεί το βλέπω κι εγώ να κλείνει το αποτέλεσμα της Κυριακής, έστω κι αν δεν διαθέτω τα «εργαλεία» των στοιχηματικών ναών. Είχα κάποιες αμφιβολίες για το αποτέλεσμα μέχρι πριν από λίγες ημέρες, καθώς ανέμενα τι θα βγάλει επιτέλους ο στόμας του Τζίτζι. Κι όταν μας προέκυψε επιτέλους η ανακοίνωση και δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα πελώριο κο-κο-κο (παρά τις «αδιόρατες αποχρώσεις» υπέρ Κυριάκου…), τότε βεβαιώθηκα ότι το ποτάμι (το νορμάλ, όχι το τσίγκινο του Σταύρου…) δεν γυρίζει πίσω. Αν είχε ο Μακεδονάρχης την παραμικρή υποψία ότι μπορούσε να το φέρει τούμπα το στόρι, θα το έκανε δίχως τον παραμικρό δισταγμό. Όταν όμως τον βλέπεις μπροστά στις κάμερες να στριφογυρίζει σαν τις γαλιάντρες μπας και σώσει τα άσωστα, καταλαβαίνεις ότι πάει και τελείωσε. Το σφύριξε ο Χαρλαβάνης, όπως αναφωνούν στις κερκίδες οι αγνοί και αθώοι φίλαθλοι.
Και τώρα που το σφύριξε, τι παίζει; Από πολιτικής απόψεως, παίζει αντιπολίτευση στοχευμένη σε συγκεκριμένα πράγματα. Ο Μεϊμαράκης καταλαβαίνει καλύτερα απ’ όλους το long game (εκεί βασίστηκε άλλωστε όλη του η καριέρα) και δεν πρόκειται να κινηθεί με λογική πυροτεχνημάτων. Θα βγάλει το πριόνι από τη θήκη, θα το γυαλίσει, θα το σενιάρει και θα στρωθεί στη δουλειά. Δεν λέω ότι το αποτέλεσμα θα τον δικαιώσει σώνει και καλά, αλλά κάποια στιγμή ένα αποτέλεσμα θα προκύψει. Και μην ξεχνάμε ότι δεν είναι μόνο η εξουσία που τον απασχολεί. Είναι και τι θα κάνει με το κόμμα του που κόντεψε να χάσει πάσα φυσιογνωμία με την επιδρομή των σαμαρικών και των φιλελέδων. Ο Τσίπρας το κατάφερε χωρίς να κουνήσει το δαχτυλάκι του (δούλεψε η ΛΑΕ για πάρτη του…), ο Βαγγέλης θα χρειαστεί να προσπαθήσει λίγο παραπάνω.
Αλλά και για τον Κυριάκο, καλά θα είναι τα νέα. Από εκεί που ήταν απλώς στην πρώτη εικοσάδα την κομματική, από τη ζώνη του λυκόφωτος, πλασάρεται τώρα πια σε ντε φάκτο θέση νούμερο τρία. Νούμερο ένα ο Καραμανλής, νούμερο δύο ο Μεϊμαράκης, νούμερο τρία ο Μητσοτάκης. Λίγο το έχετε τέτοιο άλμα, σε τόσο μικρό, σε τόσο ελάχιστο χρονικό διάστημα; Προσωπικώς του το πιστώνω και αναμένω με ενδιαφέρον τις μελλοντικές του κινήσεις. Και ιδίως πώς θα ξεφορτωθεί όλα τα τζιμερόπουλα, τα δρασόπουλα, τα μανόπουλα που αποπειράθηκαν να του φορτωθούν στην πλάτη.
Y.Γ.: Εντάξει, υπάρχει και ένα ποσοστό αποτυχία των στοιχηματζήδων. Αλλά είναι κάτω από 2 τοις εκατό. Αν θέλετε να το ποντάρετε, ο δρόμος ανοιχτός…
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.