"Το μόνο πράγμα που είναι απαραίτητο για να θριαμβεύσει το κακό, είναι οι καλοί άνθρωποι να μην κάνουν τίποτα"...
Την Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013 και ώρα 8.30 μ.μ. στην αίθουσα του Μ/Φ Συλλόγου Άρτας «ΣΚΟΥΦΑΣ», θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου «Χορός στα ποτήρια» της Αρτινιάς (σημ. Τηλεβόα: από το Κλειστό) συγγραφέως Γεωργίας Τάτση. Θα μιλήσουν οι Αρτινοί φιλόλογοι και συγγραφείς: Παναγιώτα Π. Λάμπρη και Ευθύμης Σακκάς.
Το βιβλίο της Γεωργίας Τάτση είναι ένα βιβλίο περιπλάνησης και διαλόγου: με το χρόνο, την μνήμη, τους δικούς της νεκρούς του εμφυλίου, τους δικούς μας νεκρούς, τους νεκρούς και τους βασανισμένους από τη χούντα. Είναι ένα βιβλίο διαλόγου και με τον ίδιο της τον εαυτό. Είναι επίσης ένα βιβλίο για την παλιά Άρτα, της δεκαετίας του΄50.
Το βιβλίο «Χορός στα ποτήρια» καταγράφει πόσο λεπτή είναι η γραμμή ανάμεσα στο καλό και το κακό κάτω από ορισμένες συνθήκες. Χαρτογραφεί την αχανή και ομιχλώδη γκρίζα ζώνη ανάμεσα στην «κοινοτοπία του Κακού» και την «Κοινοτοπία του Καλού»: την αδιαφορία. Μέσα στην οποία ίσως βρεθήκαμε, βρισκόμαστε ή θα βρεθούμε οι περισσότεροι από εμάς απέναντι στην αδικία, τη βία, τον αποκλεισμό, τον στιγματισμό. Το μόνο πράγμα που είναι απαραίτητο για να θριαμβεύσει το κακό, είναι οι καλοί άνθρωποι να μην κάνουν τίποτα.
Ο δρόμος που οδηγούσε στο Άουσβιτς, στα μπουντρούμια της Μπουμπουλίνας και του ΕΑΤ-ΕΣΑ , στα ξερονήσια της Μακρονήσου και της Γυάρου, στα χέρια του Μάλλιου, του Αρτινού βασανιστή της Χούντας, χτίστηκε από μίσος, αλλά ασφαλτώθηκε από την αδιαφορία. Η παθητικότητα της κοινής γνώμης και των διαμορφωτών της, επέτρεψε στους ναζιστές και τους έλληνες βασανιστές της Χούντας, να εφαρμόσουν συστηματικά και ανενόχλητα τις θηριωδίες τους.
Η αντίσταση στο Κακό και στην αδικία και η μάχη για την αδράνεια και την αδιαφορία, δεν απαιτούν πάντα μεγάλο ηρωισμό. Αυτό που απαιτείται είναι η παρούσα συνείδηση και η αποφυγή της απορρόφησης του εαυτού, στις γραφειοκρατικές και μηχανιστικές διαταγές και επιταγές, που οδηγούν στην κατάλυση του ανθρώπινου χαρακτήρα, του «Άλλου», του διαφορετικού.
Η γνώση του παρελθόντος μας, όσο σκοτεινό και αν είναι, μας επιτρέπει ως άτομα και ως κοινωνία, να κρατάμε ολοζώντανη τη συνείδηση μας και να αφουγκραζόμαστε τους εφιαλτικούς κινδύνους της αδικίας, της βίας, της ξενοφοβίας, του δογματισμού, του άκρατου εθνικισμού.
Το αρνητικό της συνειδητής μνήμης, την άρνηση που εκπροσωπεί η λήθη , θέλει να ενεργοποιήσει η Γεωργία Τάτση. Εκεί ανατρέχει για να θεμελιώσει τις αλληγορικές ερμηνείες, των ιστορικών καταστάσεων. Να αναζωπυρώσουμε, λέει η Γεωργία Τάτση, τη σπίθα της ελπίδας στα περασμένα , αφού ακόμα και οι νεκροί δεν θα είναι ασφαλείς από τους νικητές!!
Το βιβλίο «Χορός στα ποτήρια» είναι το φάρμακο για να μας επαναφέρει τη μνήμη και να μας θυμίσει βαθιές αλήθειες και να μας ξαναυπενθυμίσει πολλές ήττες στη ζωή μας, στην ιδεολογίας μας και στη χώρα μας….
Ένα από τα καλύτερα βιβλία των τελευταίων ετών.
Ένα βιβλίο ύμνος στη Γραφή και την Τέχνη.
Ένα εξαιρετικό ποιητικό αριστούργημα .
γράφει ο Κώστας Τραχανάς
Το βιβλίο της Γεωργίας Τάτση είναι ένα βιβλίο περιπλάνησης και διαλόγου: με το χρόνο, την μνήμη, τους δικούς της νεκρούς του εμφυλίου, τους δικούς μας νεκρούς, τους νεκρούς και τους βασανισμένους από τη χούντα. Είναι ένα βιβλίο διαλόγου και με τον ίδιο της τον εαυτό. Είναι επίσης ένα βιβλίο για την παλιά Άρτα, της δεκαετίας του΄50.
Το βιβλίο «Χορός στα ποτήρια» καταγράφει πόσο λεπτή είναι η γραμμή ανάμεσα στο καλό και το κακό κάτω από ορισμένες συνθήκες. Χαρτογραφεί την αχανή και ομιχλώδη γκρίζα ζώνη ανάμεσα στην «κοινοτοπία του Κακού» και την «Κοινοτοπία του Καλού»: την αδιαφορία. Μέσα στην οποία ίσως βρεθήκαμε, βρισκόμαστε ή θα βρεθούμε οι περισσότεροι από εμάς απέναντι στην αδικία, τη βία, τον αποκλεισμό, τον στιγματισμό. Το μόνο πράγμα που είναι απαραίτητο για να θριαμβεύσει το κακό, είναι οι καλοί άνθρωποι να μην κάνουν τίποτα.
Ο δρόμος που οδηγούσε στο Άουσβιτς, στα μπουντρούμια της Μπουμπουλίνας και του ΕΑΤ-ΕΣΑ , στα ξερονήσια της Μακρονήσου και της Γυάρου, στα χέρια του Μάλλιου, του Αρτινού βασανιστή της Χούντας, χτίστηκε από μίσος, αλλά ασφαλτώθηκε από την αδιαφορία. Η παθητικότητα της κοινής γνώμης και των διαμορφωτών της, επέτρεψε στους ναζιστές και τους έλληνες βασανιστές της Χούντας, να εφαρμόσουν συστηματικά και ανενόχλητα τις θηριωδίες τους.
Η αντίσταση στο Κακό και στην αδικία και η μάχη για την αδράνεια και την αδιαφορία, δεν απαιτούν πάντα μεγάλο ηρωισμό. Αυτό που απαιτείται είναι η παρούσα συνείδηση και η αποφυγή της απορρόφησης του εαυτού, στις γραφειοκρατικές και μηχανιστικές διαταγές και επιταγές, που οδηγούν στην κατάλυση του ανθρώπινου χαρακτήρα, του «Άλλου», του διαφορετικού.
Η γνώση του παρελθόντος μας, όσο σκοτεινό και αν είναι, μας επιτρέπει ως άτομα και ως κοινωνία, να κρατάμε ολοζώντανη τη συνείδηση μας και να αφουγκραζόμαστε τους εφιαλτικούς κινδύνους της αδικίας, της βίας, της ξενοφοβίας, του δογματισμού, του άκρατου εθνικισμού.
Το αρνητικό της συνειδητής μνήμης, την άρνηση που εκπροσωπεί η λήθη , θέλει να ενεργοποιήσει η Γεωργία Τάτση. Εκεί ανατρέχει για να θεμελιώσει τις αλληγορικές ερμηνείες, των ιστορικών καταστάσεων. Να αναζωπυρώσουμε, λέει η Γεωργία Τάτση, τη σπίθα της ελπίδας στα περασμένα , αφού ακόμα και οι νεκροί δεν θα είναι ασφαλείς από τους νικητές!!
Το βιβλίο «Χορός στα ποτήρια» είναι το φάρμακο για να μας επαναφέρει τη μνήμη και να μας θυμίσει βαθιές αλήθειες και να μας ξαναυπενθυμίσει πολλές ήττες στη ζωή μας, στην ιδεολογίας μας και στη χώρα μας….
Ένα από τα καλύτερα βιβλία των τελευταίων ετών.
Ένα βιβλίο ύμνος στη Γραφή και την Τέχνη.
Ένα εξαιρετικό ποιητικό αριστούργημα .
γράφει ο Κώστας Τραχανάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.