Το σύστημα πουλάει για πολλοστή φορά «κάθαρση»
Στη Γερμανία τίποτα δεν εμπόδισε τη «Ζήμενς» να κάνει τις βρωμοδουλειές της, παρότι ο Κολ ομολογούσε ότι το κόμμα του τα 'πιανε από μεγαλόσχημους χρηματοδότες.
Στη Βρετανία, παρότι αποκαλύφθηκε ότι ο Μπλερ, ως ένδειξη αναγνώρισης για κείνους που «τα 'χωναν» στις εκλογές ως ανταπόδοση, μοίραζε στους «χορηγούς» του τίτλους ευγενείας και τους έχριζε «λόρδους» και «βαρόνους», τίποτα δεν εμπόδισε να μπαινοβγαίνουν βουλευτές στις φυλακές για πλαστές δηλώσεις βουλευτικών δαπανών.
Στη Γαλλία ούτε ακόμα και η αυτοκτονία ενός πρώην πρωθυπουργού λόγω σκανδάλων δεν μετρίασε τα φαινόμενα με τα «μαύρα ταμεία» και τα σκάνδαλα τύπου Μπετανκούρ.
Η Ιταλία από το καθεστώς της μίζας, της διαφθοράς και της αρπαχτής του Κράξι και των κατηγοριών για τις διασυνδέσεις Αντρεότι - μαφίας, το σύστημα έφερε την ίδια τη μαφία στο πρωθυπουργικό γραφείο.
Στην ΕΕ που επί Σαντέρ αποπέμφθηκε ολόκληρη (!) η Κομισιόν με την κατηγορία των σκανδάλων, τίποτα δεν σταμάτησε οι επίτροποι να διορίζονται με βάση την προϋπηρεσία που έχουν σε πολυεθνικές ή να προστρέχουν σε αυτές μετά την «ευδόκιμη» θητεία τους στην Κομισιόν.
Τώρα, λοιπόν, που το σύστημα των Κοσκωτάδων, των Τσουκάτων και των Μαντέληδων αξιοποιεί τις υποθέσεις Παπαγεωργόπουλου - Τσοχατζόπουλου για να πουλήσει για πολλοστή φορά «κάθαρση», να θυμάστε: Όση «κάθαρση» έγινε εκεί, άλλη τόση «κάθαρση» θα γίνει και εδώ.
«Προδότης - έλεγε - δεν είναι μόνον αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδας του στους εχθρούς, αλλά είναι κι εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα εν γνώσει του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω στους οποίους άρχει»...
Πρόκειται για το άρθρο 22 του Συντάγματος, του υπέρτερου νόμου του κράτους δηλαδή. Δεδομένου ότι ολημερίς οι κυβερνητικοί «προστάτες του πολίτη» ομιλούν περί της δημοκρατίας και της νομιμότητας, θα παρακαλούσαμε να αντιπαραβάλλεται το εν λόγω άρθρο του Συντάγματος με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τους ανέργους.
Αυτό που θα προκύψει είναι ο πραγματικός «σεβασμός» των κυβερνώντων και προς τη δημοκρατία και προς τη... νομιμότητα.
«Κάτι παραπάνω από δρακόντεια ήταν τα αστυνομικά μέτρα προστασίας του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας (σ.σ.: Μάκης Βορίδης) που βρέθηκε χτες στην πόλη.
Κι άλλες φορές, ειδικά κατά τη διάρκεια της... φορτισμένης γενικά τελευταίας τριετίας, έγινε ορατή στους Λαρισαίους μια αυξημένη αστυνομική παρουσία, αλλά χτες ήταν... το κάτι άλλο!
Ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα γύρω από το ξενοδοχείο "Διόνυσος", όπου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της τοπικής ΝΟΔΕ είχαν κυριολεκτικά μετατραπεί σε απροσπέλαστα φρούρια, καθώς εκτός από τις πολλαπλές διμοιρίες των ΜΑΤ είχαν επιστρατευτεί και κλούβες που τοποθετήθηκαν... οριζοντίως στο δρόμο για να μην περνάει κανείς χωρίς την έγκριση της αστυνομίας!
Χαρακτηριστικές ήταν οι εκφράσεις στα πρόσωπα όσων παρακολουθούσαν τα διαδραματιζόμενα από τα μπαλκόνια των πολυκατοικιών (...)».
Πού να βρει και αυτός ο... έρμος ο Δένδιας τις τόσες δυνάμεις που χρειάζονται για να μετατρέπει «ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα σε απροσπέλαστα φρούρια», τις «πολλαπλές διμοιρίες ΜΑΤ» και τις «κλούβες για να κλείνει οριζοντίως (ενδεχομένως και καθέτως) τους δρόμους...
Πρόκειται για το άρθρο 22 του Συντάγματος, του υπέρτερου νόμου του κράτους δηλαδή. Δεδομένου ότι ολημερίς οι κυβερνητικοί «προστάτες του πολίτη» ομιλούν περί της δημοκρατίας και της νομιμότητας, θα παρακαλούσαμε να αντιπαραβάλλεται το εν λόγω άρθρο του Συντάγματος με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τους ανέργους.
Αυτό που θα προκύψει είναι ο πραγματικός «σεβασμός» των κυβερνώντων και προς τη δημοκρατία και προς τη... νομιμότητα.
*Δημοσιεύθηκε στο «Ριζοσπάστη» την Τρίτη 12 Μαρτίου 2013.
 |
| του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ * |
Στη Βρετανία, παρότι αποκαλύφθηκε ότι ο Μπλερ, ως ένδειξη αναγνώρισης για κείνους που «τα 'χωναν» στις εκλογές ως ανταπόδοση, μοίραζε στους «χορηγούς» του τίτλους ευγενείας και τους έχριζε «λόρδους» και «βαρόνους», τίποτα δεν εμπόδισε να μπαινοβγαίνουν βουλευτές στις φυλακές για πλαστές δηλώσεις βουλευτικών δαπανών.
Στη Γαλλία ούτε ακόμα και η αυτοκτονία ενός πρώην πρωθυπουργού λόγω σκανδάλων δεν μετρίασε τα φαινόμενα με τα «μαύρα ταμεία» και τα σκάνδαλα τύπου Μπετανκούρ.
Η Ιταλία από το καθεστώς της μίζας, της διαφθοράς και της αρπαχτής του Κράξι και των κατηγοριών για τις διασυνδέσεις Αντρεότι - μαφίας, το σύστημα έφερε την ίδια τη μαφία στο πρωθυπουργικό γραφείο.
Στην ΕΕ που επί Σαντέρ αποπέμφθηκε ολόκληρη (!) η Κομισιόν με την κατηγορία των σκανδάλων, τίποτα δεν σταμάτησε οι επίτροποι να διορίζονται με βάση την προϋπηρεσία που έχουν σε πολυεθνικές ή να προστρέχουν σε αυτές μετά την «ευδόκιμη» θητεία τους στην Κομισιόν.
Τώρα, λοιπόν, που το σύστημα των Κοσκωτάδων, των Τσουκάτων και των Μαντέληδων αξιοποιεί τις υποθέσεις Παπαγεωργόπουλου - Τσοχατζόπουλου για να πουλήσει για πολλοστή φορά «κάθαρση», να θυμάστε: Όση «κάθαρση» έγινε εκεί, άλλη τόση «κάθαρση» θα γίνει και εδώ.
ΕΠΙΟΡΚΟΙ
Μιας και πολύς λόγος γίνεται για τους επίορκους του Δημοσίου, πίσω από τους οποίους επιχειρείται να δικαιολογηθεί το κύμα απολύσεων που ετοιμάζεται να εξαπολυθεί, ας δούμε μια άλλη εκδοχή του τι σημαίνει «επίορκος», όπως την περιγράφει ο Θουκυδίδης:
«Προδότης - έλεγε - δεν είναι μόνον αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδας του στους εχθρούς, αλλά είναι κι εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα εν γνώσει του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω στους οποίους άρχει»...
«ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ»...
«H εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Kράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού».
Πρόκειται για το άρθρο 22 του Συντάγματος, του υπέρτερου νόμου του κράτους δηλαδή. Δεδομένου ότι ολημερίς οι κυβερνητικοί «προστάτες του πολίτη» ομιλούν περί της δημοκρατίας και της νομιμότητας, θα παρακαλούσαμε να αντιπαραβάλλεται το εν λόγω άρθρο του Συντάγματος με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τους ανέργους.
Αυτό που θα προκύψει είναι ο πραγματικός «σεβασμός» των κυβερνώντων και προς τη δημοκρατία και προς τη... νομιμότητα.
ΕΝΑΣ - ΕΝΑΣ!
Διαβάζουμε από το «on larissa.gr»:
«Κάτι παραπάνω από δρακόντεια ήταν τα αστυνομικά μέτρα προστασίας του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας (σ.σ.: Μάκης Βορίδης) που βρέθηκε χτες στην πόλη.
Κι άλλες φορές, ειδικά κατά τη διάρκεια της... φορτισμένης γενικά τελευταίας τριετίας, έγινε ορατή στους Λαρισαίους μια αυξημένη αστυνομική παρουσία, αλλά χτες ήταν... το κάτι άλλο!
Ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα γύρω από το ξενοδοχείο "Διόνυσος", όπου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της τοπικής ΝΟΔΕ είχαν κυριολεκτικά μετατραπεί σε απροσπέλαστα φρούρια, καθώς εκτός από τις πολλαπλές διμοιρίες των ΜΑΤ είχαν επιστρατευτεί και κλούβες που τοποθετήθηκαν... οριζοντίως στο δρόμο για να μην περνάει κανείς χωρίς την έγκριση της αστυνομίας!
Χαρακτηριστικές ήταν οι εκφράσεις στα πρόσωπα όσων παρακολουθούσαν τα διαδραματιζόμενα από τα μπαλκόνια των πολυκατοικιών (...)».
*
Αν αυτά συμβαίνουν στις δημόσιες εμφανίσεις των κυβερνητικών παραγόντων, τότε εκείνο που έχουμε να προτείνουμε είναι τέτοιες εμφανίσεις να τις κάνουν ένας - ένας. Φανταστείτε να έχουν, για παράδειγμα, εμφάνιση 4 - 5 κυβερνητικοί αξιωματούχοι την ίδια μέρα.
Πού να βρει και αυτός ο... έρμος ο Δένδιας τις τόσες δυνάμεις που χρειάζονται για να μετατρέπει «ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα σε απροσπέλαστα φρούρια», τις «πολλαπλές διμοιρίες ΜΑΤ» και τις «κλούβες για να κλείνει οριζοντίως (ενδεχομένως και καθέτως) τους δρόμους...
Πρόκειται για το άρθρο 22 του Συντάγματος, του υπέρτερου νόμου του κράτους δηλαδή. Δεδομένου ότι ολημερίς οι κυβερνητικοί «προστάτες του πολίτη» ομιλούν περί της δημοκρατίας και της νομιμότητας, θα παρακαλούσαμε να αντιπαραβάλλεται το εν λόγω άρθρο του Συντάγματος με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τους ανέργους.
Αυτό που θα προκύψει είναι ο πραγματικός «σεβασμός» των κυβερνώντων και προς τη δημοκρατία και προς τη... νομιμότητα.
*Δημοσιεύθηκε στο «Ριζοσπάστη» την Τρίτη 12 Μαρτίου 2013.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.