Η βία δεν αναλύεται, βιώνεται...
Η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Άρτας Όλγα Γεροβασίλη ήταν η ομιλήτρια του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη σημερινή ειδική αναφορά που έγινε στην Ολομέλεια, με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών (25η Νοεμβρίου).
Στην ομιλία της ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Η έμφυλη βία έχει πολλές εκφάνσεις.
Εκδηλώνεται ως σωματική και ψυχολογική βία, οικονομική βία, σεξουαλική βία.
Κακοποιημένες από τους συντρόφους ή τους συζύγους τους γυναίκες, γυναίκες που πλήττονται από την ανεργία και τη φτώχεια, γυναίκες θύματα παρενόχλησης στον εργασιακό χώρο, γυναίκες θύματα trafficking στα δίχτυα της πορνείας.
Βία είναι ακόμα να ζητάς δουλειά από έναν εργοδότη και να σε ρωτά αν πρόκειται να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά.
Βία είναι για μια μητέρα η -υποχρεωτική- μετανάστευση των παιδιών της, για βιοποριστικούς λόγους.
Η βία δεν αναλύεται, κυρίες και κύριοι, βιώνεται. Είναι βίωμα και πόνος που δύσκολα περιγράφεται».
Η Όλγα Γεροβασίλη αναφέρθηκε στη σημερινή οικονομική κατάσταση που πλήττει ιδιαίτερα τις γυναίκες, καθιστώντας τες ευάλωτες στην κάθε είδους εκμετάλλευση και καταλήγοντας τόνισε: «Σήμερα, γυναίκες και άντρες, οφείλουν να συσπειρωθούν και να χειραφετηθούν εκ νέου.
Γιατί στην παγκόσμια καπιταλιστική κατανομή εργασίας κάθε ένας από εμάς, άντρας ή γυναίκα, είναι εν δυνάμει θύμα ολοκληρωτικής βίας».
Ολόκληρη η ομιλία της βουλευτίνας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Άρτας, Όλγας Γεροβασίλη:
Η 25η Νοεμβρίου είναι μια ημέρα μνήμης και τιμής στις γυναίκες θύματα κάθε μορφής βίας, σε μίκρο- και μάκρο-κοινωνικό επίπεδο σε όλον τον κόσμο.
Σε όλα τα επίπεδα και σε όλον τον κόσμο η βία κατά των γυναικών καλά κρατεί.
Ήδη από πέρυσι ο Γ. Γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν στο μήνυμά του για την Παγκόσμια Ημέρα αναφέρθηκε σε μια σύγχρονη «πανδημία βίας».
Η έμφυλη βία έχει πολλές εκφάνσεις.
Εκδηλώνεται ως σωματική και ψυχολογική βία, οικονομική βία, σεξουαλική βία.
Κακοποιημένες από τους συντρόφους ή τους συζύγους τους γυναίκες, γυναίκες που πλήττονται από την ανεργία και τη φτώχεια, γυναίκες θύματα παρενόχλησης στον εργασιακό χώρο, γυναίκες θύματα trafficking στα δίχτυα της πορνείας.
Βία είναι ακόμα να ζητάς δουλειά από έναν εργοδότη και να σε ρωτά αν πρόκειται να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά.
Βία είναι για μια μητέρα η -υποχρεωτική- μετανάστευση των παιδιών της, για βιοποριστικούς λόγους.
Η βία δεν αναλύεται, κυρίες και κύριοι, βιώνεται.
Είναι βίωμα και πόνος που δύσκολα περιγράφεται.
Κυρίες και κύριοι,
Εξαιτίας της αυξανόμενης ανασφάλειας λόγω της οικονομική κρίσης από τη μία, και την εντεινόμενη κρίση των έμφυλων ταυτοτήτων από την άλλη, εκτιμάται ότι έχει υπάρξει σημαντική αύξηση των κρουσμάτων βίας κατά των γυναικών.
Τα στοιχεία αποδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος.
Το οποίο δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένη κοινωνική τάξη, κουλτούρα, μορφωτικό ή οικονομικό επίπεδο.
Κυρίες και κύριοι,
Μέχρι σήμερα λίγο-πολύ μπορούσε να διακρίνει κανείς μικρά βήματα προόδου στα θέματα που αφορούν την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών.
Δυστυχώς, η σημερινή οικονομική, κοινωνική και πολιτική συγκυρία μάς πάει άρδην πίσω.
Τα απανωτά μνημόνια έχουν πλήξει ιδιαίτερα τις γυναίκες.
Η ανεργία των γυναικών βρίσκεται στο 29%, ενώ μεταξύ των νέων γυναικών μέχρι 24 ετών φτάνει στο 62%.
Μονογονεϊκές οικογένειες, εργαζόμενες γυναίκες σε ευέλικτες μορφές εργασίας, παίρνουν πενιχρούς μισθούς κα αδυνατούν να συντηρήσουν την οικογένειά τους.
Επιπλέον, οι γυναίκες πλήττονται ιδιαίτερα και από τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών και τη συστηματική διάλυση του κράτους πρόνοιας.
Τέλος, η περικοπή κονδυλίων της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων κατά 500.000 ευρώ στον προϋπολογισμό του 2013, θέτει εν αμφιβόλω τη λειτουργία δομών στήριξης για κακοποιημένες γυναίκες.
Συνοψίζοντας: οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές εντείνουν τη βία που δέχονται οι γυναίκες καθώς βάλλεται δραματικά η οικονομική τους αυτονομία.
Αυτό τις καθιστά αυτομάτως περισσότερο ευάλωτες στη βία.
Την ίδια στιγμή, κυρίες και κύριοι, κοινωνικές και δημοκρατικές κατακτήσεις του 20ου αιώνα βρίσκονται σε κρίση.
Ένα περιστατικό που το δείχνει αυτό, είναι η δημόσια διαπόμπευση οροθετικών γυναικών με ευθύνη μάλιστα των Υπουργών Δημόσιας Τάξης και Υγείας.
Οι γυναίκες αυτές χρησιμοποιήθηκαν ως προεκλογικό θέαμα προκειμένου να διασωθούν πολιτικά αυτοί που το σκηνοθέτησαν.
Τέλος, ιδιαίτερα, θα πρέπει να σταθούμε, κυρίες και κύριοι, στη φασιστική ρητορεία που εκτοξεύεται πλέον από διάφορα επίσημα χείλη του πολιτικού συστήματος.
Επανέρχονται ακραίες πατριαρχικές αντιλήψεις, εκδηλώνονται σεξιστικές συμπεριφορές και αναδεικνύεται συνολικά μια κουλτούρα βίας προς το διαφορετικό.
Η βία αυτή, φυσικά, δεν στρέφεται μόνο ενάντια στις γυναίκες.
Το τελευταίο καιρό καταγράφεται αύξηση των επιθέσεων κατά μεταναστών και μεταναστριών, κατά ομοφυλόφιλων και διεμφυλικών.
Οφείλουμε, κυρίες και κύριοι, να υψώσουμε αναχώματα απέναντι σε αυτούς που επιδιώκουν να μας γυρίσουν πίσω, σε νοοτροπίες που όλοι πιστέψαμε ότι αφήσαμε ανεπιστρεπτί.
Ο φεμινισμός δεν είναι ούτε παρωχημένος, ούτε πεπερασμένος.
Ο αγώνας για την ισότητα των φύλων είναι άρρηκτα δεμένος με τους αγώνες των προοδευτικών κινημάτων.
Σήμερα, γυναίκες και άντρες, οφείλουν να συσπειρωθούν και να χειραφετηθούν εκ νέου.
Γιατί στην παγκόσμια καπιταλιστική κατανομή εργασίας κάθε ένας από εμάς, άντρας ή γυναίκα, είναι εν δυνάμει θύμα ολοκληρωτικής βίας.
Μαζί πρέπει να αντισταθούμε στη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού, του εκφασισμού και του νέο-συντηρητισμού, στην προοπτική μιας νέας -πλατιάς- κοινωνικής συμμαχίας αλληλεγγύης, ισότητας και δικαιοσύνης.
Για την ανατροπή του κοινωνικού ρατσισμού και την εξάλειψη κάθε μορφής βίας κατά των αδυνάτων.
Στην ομιλία της ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Η έμφυλη βία έχει πολλές εκφάνσεις.
Εκδηλώνεται ως σωματική και ψυχολογική βία, οικονομική βία, σεξουαλική βία.
Κακοποιημένες από τους συντρόφους ή τους συζύγους τους γυναίκες, γυναίκες που πλήττονται από την ανεργία και τη φτώχεια, γυναίκες θύματα παρενόχλησης στον εργασιακό χώρο, γυναίκες θύματα trafficking στα δίχτυα της πορνείας.
Βία είναι ακόμα να ζητάς δουλειά από έναν εργοδότη και να σε ρωτά αν πρόκειται να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά.
Βία είναι για μια μητέρα η -υποχρεωτική- μετανάστευση των παιδιών της, για βιοποριστικούς λόγους.
Η βία δεν αναλύεται, κυρίες και κύριοι, βιώνεται. Είναι βίωμα και πόνος που δύσκολα περιγράφεται».
Η Όλγα Γεροβασίλη αναφέρθηκε στη σημερινή οικονομική κατάσταση που πλήττει ιδιαίτερα τις γυναίκες, καθιστώντας τες ευάλωτες στην κάθε είδους εκμετάλλευση και καταλήγοντας τόνισε: «Σήμερα, γυναίκες και άντρες, οφείλουν να συσπειρωθούν και να χειραφετηθούν εκ νέου.
Γιατί στην παγκόσμια καπιταλιστική κατανομή εργασίας κάθε ένας από εμάς, άντρας ή γυναίκα, είναι εν δυνάμει θύμα ολοκληρωτικής βίας».
Ολόκληρη η ομιλία της βουλευτίνας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Άρτας, Όλγας Γεροβασίλη:
Η 25η Νοεμβρίου είναι μια ημέρα μνήμης και τιμής στις γυναίκες θύματα κάθε μορφής βίας, σε μίκρο- και μάκρο-κοινωνικό επίπεδο σε όλον τον κόσμο.
Σε όλα τα επίπεδα και σε όλον τον κόσμο η βία κατά των γυναικών καλά κρατεί.
Ήδη από πέρυσι ο Γ. Γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν στο μήνυμά του για την Παγκόσμια Ημέρα αναφέρθηκε σε μια σύγχρονη «πανδημία βίας».
Η έμφυλη βία έχει πολλές εκφάνσεις.
Εκδηλώνεται ως σωματική και ψυχολογική βία, οικονομική βία, σεξουαλική βία.
Κακοποιημένες από τους συντρόφους ή τους συζύγους τους γυναίκες, γυναίκες που πλήττονται από την ανεργία και τη φτώχεια, γυναίκες θύματα παρενόχλησης στον εργασιακό χώρο, γυναίκες θύματα trafficking στα δίχτυα της πορνείας.
Βία είναι ακόμα να ζητάς δουλειά από έναν εργοδότη και να σε ρωτά αν πρόκειται να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά.
Βία είναι για μια μητέρα η -υποχρεωτική- μετανάστευση των παιδιών της, για βιοποριστικούς λόγους.
Η βία δεν αναλύεται, κυρίες και κύριοι, βιώνεται.
Είναι βίωμα και πόνος που δύσκολα περιγράφεται.
Κυρίες και κύριοι,
Εξαιτίας της αυξανόμενης ανασφάλειας λόγω της οικονομική κρίσης από τη μία, και την εντεινόμενη κρίση των έμφυλων ταυτοτήτων από την άλλη, εκτιμάται ότι έχει υπάρξει σημαντική αύξηση των κρουσμάτων βίας κατά των γυναικών.
Τα στοιχεία αποδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος.
Το οποίο δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένη κοινωνική τάξη, κουλτούρα, μορφωτικό ή οικονομικό επίπεδο.
Κυρίες και κύριοι,
Μέχρι σήμερα λίγο-πολύ μπορούσε να διακρίνει κανείς μικρά βήματα προόδου στα θέματα που αφορούν την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών.
Δυστυχώς, η σημερινή οικονομική, κοινωνική και πολιτική συγκυρία μάς πάει άρδην πίσω.
Τα απανωτά μνημόνια έχουν πλήξει ιδιαίτερα τις γυναίκες.
Η ανεργία των γυναικών βρίσκεται στο 29%, ενώ μεταξύ των νέων γυναικών μέχρι 24 ετών φτάνει στο 62%.
Μονογονεϊκές οικογένειες, εργαζόμενες γυναίκες σε ευέλικτες μορφές εργασίας, παίρνουν πενιχρούς μισθούς κα αδυνατούν να συντηρήσουν την οικογένειά τους.
Επιπλέον, οι γυναίκες πλήττονται ιδιαίτερα και από τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών και τη συστηματική διάλυση του κράτους πρόνοιας.
Τέλος, η περικοπή κονδυλίων της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων κατά 500.000 ευρώ στον προϋπολογισμό του 2013, θέτει εν αμφιβόλω τη λειτουργία δομών στήριξης για κακοποιημένες γυναίκες.
Συνοψίζοντας: οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές εντείνουν τη βία που δέχονται οι γυναίκες καθώς βάλλεται δραματικά η οικονομική τους αυτονομία.
Αυτό τις καθιστά αυτομάτως περισσότερο ευάλωτες στη βία.
Την ίδια στιγμή, κυρίες και κύριοι, κοινωνικές και δημοκρατικές κατακτήσεις του 20ου αιώνα βρίσκονται σε κρίση.
Ένα περιστατικό που το δείχνει αυτό, είναι η δημόσια διαπόμπευση οροθετικών γυναικών με ευθύνη μάλιστα των Υπουργών Δημόσιας Τάξης και Υγείας.
Οι γυναίκες αυτές χρησιμοποιήθηκαν ως προεκλογικό θέαμα προκειμένου να διασωθούν πολιτικά αυτοί που το σκηνοθέτησαν.
Τέλος, ιδιαίτερα, θα πρέπει να σταθούμε, κυρίες και κύριοι, στη φασιστική ρητορεία που εκτοξεύεται πλέον από διάφορα επίσημα χείλη του πολιτικού συστήματος.
Επανέρχονται ακραίες πατριαρχικές αντιλήψεις, εκδηλώνονται σεξιστικές συμπεριφορές και αναδεικνύεται συνολικά μια κουλτούρα βίας προς το διαφορετικό.
Η βία αυτή, φυσικά, δεν στρέφεται μόνο ενάντια στις γυναίκες.
Το τελευταίο καιρό καταγράφεται αύξηση των επιθέσεων κατά μεταναστών και μεταναστριών, κατά ομοφυλόφιλων και διεμφυλικών.
Οφείλουμε, κυρίες και κύριοι, να υψώσουμε αναχώματα απέναντι σε αυτούς που επιδιώκουν να μας γυρίσουν πίσω, σε νοοτροπίες που όλοι πιστέψαμε ότι αφήσαμε ανεπιστρεπτί.
Ο φεμινισμός δεν είναι ούτε παρωχημένος, ούτε πεπερασμένος.
Ο αγώνας για την ισότητα των φύλων είναι άρρηκτα δεμένος με τους αγώνες των προοδευτικών κινημάτων.
Σήμερα, γυναίκες και άντρες, οφείλουν να συσπειρωθούν και να χειραφετηθούν εκ νέου.
Γιατί στην παγκόσμια καπιταλιστική κατανομή εργασίας κάθε ένας από εμάς, άντρας ή γυναίκα, είναι εν δυνάμει θύμα ολοκληρωτικής βίας.
Μαζί πρέπει να αντισταθούμε στη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού, του εκφασισμού και του νέο-συντηρητισμού, στην προοπτική μιας νέας -πλατιάς- κοινωνικής συμμαχίας αλληλεγγύης, ισότητας και δικαιοσύνης.
Για την ανατροπή του κοινωνικού ρατσισμού και την εξάλειψη κάθε μορφής βίας κατά των αδυνάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.