Δραματική ιστορία οικογένειας
Η οικογένεια είχε μετακομίσει πριν χρόνια από άλλη περιοχή της Ηπείρου στην Πρέβεζα, αφού ο πατέρας ήταν δημόσιος υπάλληλος. Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι ήταν τα παιδιά της οικογένειας, με το κορίτσι να έχει εκ γενετής πρόβλημα αναπηρίας.
Τα δύο παιδιά τέλειωσαν το σχολείο στην Πρέβεζα και ο γιος επιχείρησε να σπουδάσει γιατρός στο εξωτερικό, χωρίς να τα καταφέρει και επέστρεψε στην Πρέβεζα. Χωρίς δουλειά για μεγάλο διάστημα και με επιδόματα ανεργίας ή προγράμματα απασχόλησης μερικών μηνών, προσπαθούσε να επιβιώσει. Η όλη κατάσταση είχε σοβαρότατες επιπτώσεις στην ψυχολογική του διάθεση, καταρρακώνοντας τον και οδηγώντας τον στην κατάθλιψη.
Η οικογένεια έζησε όλο αυτό το δράμα, το οποίο την επηρέασε και στη δική της ψυχολογική κατάσταση, τα πράγματα χειρότερεψαν όταν ο γιος άρχισε να καταναλώνει μεγάλες ποσότητες αλκοόλ σε καθημερινή βάση. Μη έχοντας καθαρό νου, επιτέθηκε να χτυπήσει τον πατέρα του, σε κάποιες περιπτώσεις το πέτυχε, ο πατέρας του φανερά επηρεασμένος από όλον αυτόν τον Γολγοθά, δεν είχε αντοχές στα νεύρα του, ενώ και η μητέρα του έχει πέσει σε βαθιά κατάθλιψη και κλαίει συνεχώς!
Δεν δίστασα βλέποντας τον πατέρα να γυρνά σαν την άδικη κατάρα -επιτρέψτε μου τη φράση- και τον πλησίασα να του μιλήσω. Μου μίλησε για το δράμα της οικογένειάς του, ενώ δε δίστασε να μου πει με όση ψυχική δύναμη του έχει απομένει: "Ο...(ο γιος του) δυστυχώς παραπαίει και φοβόμαστε για τα χειρότερα".
Αυτό το τελευταίο με ό,τι κι αν συνεπάγεται (φοβόμαστε για τα χειρότερα) δε σας κρύβω ότι με συντάραξε. Σκέφτηκα τρόπους να μπορέσω να βοηθήσω, ζητώντας βοήθεια και από αλλού, αλλά ξέχασα προς στιγμήν ότι ζούμε στο... Πακιστάν της Ευρώπης!
Και ρωτώ: "υπάρχει κράτος πρόνοιας; Υπάρχει πρόνοια στην Πρέβεζα να απευθυνθώ; Μπορεί να βοηθήσει;" Το ερώτημα το απευθύνω δημόσια και επώνυμα!
Σπύρος Πλέουρας
πηγή
Τα δύο παιδιά τέλειωσαν το σχολείο στην Πρέβεζα και ο γιος επιχείρησε να σπουδάσει γιατρός στο εξωτερικό, χωρίς να τα καταφέρει και επέστρεψε στην Πρέβεζα. Χωρίς δουλειά για μεγάλο διάστημα και με επιδόματα ανεργίας ή προγράμματα απασχόλησης μερικών μηνών, προσπαθούσε να επιβιώσει. Η όλη κατάσταση είχε σοβαρότατες επιπτώσεις στην ψυχολογική του διάθεση, καταρρακώνοντας τον και οδηγώντας τον στην κατάθλιψη.
Η οικογένεια έζησε όλο αυτό το δράμα, το οποίο την επηρέασε και στη δική της ψυχολογική κατάσταση, τα πράγματα χειρότερεψαν όταν ο γιος άρχισε να καταναλώνει μεγάλες ποσότητες αλκοόλ σε καθημερινή βάση. Μη έχοντας καθαρό νου, επιτέθηκε να χτυπήσει τον πατέρα του, σε κάποιες περιπτώσεις το πέτυχε, ο πατέρας του φανερά επηρεασμένος από όλον αυτόν τον Γολγοθά, δεν είχε αντοχές στα νεύρα του, ενώ και η μητέρα του έχει πέσει σε βαθιά κατάθλιψη και κλαίει συνεχώς!
Δεν δίστασα βλέποντας τον πατέρα να γυρνά σαν την άδικη κατάρα -επιτρέψτε μου τη φράση- και τον πλησίασα να του μιλήσω. Μου μίλησε για το δράμα της οικογένειάς του, ενώ δε δίστασε να μου πει με όση ψυχική δύναμη του έχει απομένει: "Ο...(ο γιος του) δυστυχώς παραπαίει και φοβόμαστε για τα χειρότερα".
Αυτό το τελευταίο με ό,τι κι αν συνεπάγεται (φοβόμαστε για τα χειρότερα) δε σας κρύβω ότι με συντάραξε. Σκέφτηκα τρόπους να μπορέσω να βοηθήσω, ζητώντας βοήθεια και από αλλού, αλλά ξέχασα προς στιγμήν ότι ζούμε στο... Πακιστάν της Ευρώπης!
Και ρωτώ: "υπάρχει κράτος πρόνοιας; Υπάρχει πρόνοια στην Πρέβεζα να απευθυνθώ; Μπορεί να βοηθήσει;" Το ερώτημα το απευθύνω δημόσια και επώνυμα!
Σπύρος Πλέουρας
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.