Ο Μάρκος Μπασιούκας για την πολιτική κηδεία του Γιάννη Μπανιά

- Ήταν όλοι εκεί

- Ένα κλωνάρι έλατο από τους Μελισσουργούς να τον δροσίζει

   Ύστατο χαίρε στον φίλο, τον σύντροφο, τον αγωνιστή της Αριστεράς, τον κομμουνιστή Γιάννη Μπανιά.

   Είμαστε όλοι και όλες εδώ Γιάννη, ο αδελφός σου ο Νίκος, η οικογένεια του και όλοι οι συγγενείς σου, οι φίλοι σου και οι σύντροφοί σου, ο Τάκης ο Μπενάς, ο πρόεδρος ο Μιχάλης Παπαμιχαήλ, ο Βασίλης ο Λασκαρίδης να σε αποχαιρετήσουμε και να σου υποσχεθούμε ότι θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και να ζούμε με την έμπνευση και το όραμα που μας άφησες για παρακαταθήκη.

   Είναι εδώ ο τέως πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος, με τον οποίο σε συνέδεε, όπως έλεγες παλιά και ειλικρινής φιλία.

   Ο πρώην πρόεδρος της βουλής  Απόστολος Κακλαμάνης τόνισε για τη βουλευτική θητεία του Γιάννη Μπανιά, ότι αν και σύντομη ήταν ουσιαστική και πλούσια . «Φεύγεις πρόωρα, αν και είχες ακόμα πολλά να προσφέρεις στην Αριστερά και στον τόπο», είπε.

   Ο Γιάννης δεν έπαψε στιγμή να... εξασκεί το επάγγελμά του, από το οποίο και ζούσε, μέχρι τη συνταξιοδότηση του, για 45 ολόκληρα χρόνια. Εκλέγεται το 1974 για 3 χρόνια ο πρώτος πρόεδρος της αντιπροσωπείας του ΤΕΕ. Στην πλούσια επαγγελματική και συνδικαλιστική του δράση αναφέρθηκε ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Σπρίτζης Χρήστος.

   Ο Αλέξης Τσίπρας επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για την εμβληματική φυσιογνωμία του Γιάννη Μπανιά και την καταλυτική συμβολή του στην υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Γιάννης ήταν ο πρωταγωνιστής της ίδρυσης και της επανεκκίνησης του ΣΥΡΙΖΑ. «Για να αποκτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ρίζες στην κοινωνία χρειάζεται κοινωνική γείωση. Η  νίκη δεν έρχεται γιατί δεν υπάρχει ενότητα», έλεγε ο Γιάννης.

   Ο φίλος και σύντροφός του στους αγώνες για το 1-1-4, του 15%, για την παιδεία, Λευτέρης Τσίλογλου που ήταν μαζί στη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη, της οποίας ο Γιάννης υπήρξε γραμματέας της σπουδάζουσας και μέλος του κεντρικού της συμβουλίου, αναφέρθηκε στην αντιδικτατορική πάλη,  στα πέτρινα χρόνια, στις διώξεις, τα στρατοδικεία και την εξορία που ήταν το τίμημα αυτής της δράσης του.

   Ο Γιάννης μίλαγε με νοσταλγία για το Γκρατς της Αυστρίας, όπου σπούδαζε στο Πολυτεχνείο, για  τους συναγωνιστές και φίλους του, για τους φοιτητικούς αγώνες εκείνης της περιόδου, όταν συνελήφθη και απελάθηκε στην Ελλάδα με την κατηγορία ότι ήταν μέλος του παράνομου ΚΚΕ και του ΚΚ  Αυστρίας. Ήταν «εξόριστος» στον τόπο του, έλεγε.

   «Να περπατάς στο δρόμο που μεταμορφώνει σταδιακά την εξέγερση σε πόθο για επανάσταση», έγραφε σε ένα από τα σημειώματα του. Η συντρόφισσα Ελένη Πορτάλιου με μια συγκινησιακή και από καρδίας ομιλία μίλησε για τη συμμετοχή του στα κοινωνικά ριζοσπαστικά κινήματα, στο κοινωνικό φόρουμ, στις ευρωπορείες, στο φεμινιστικό κίνημα, στην Ελλάδα, στην Φλωρεντία, στο Πόρτο Αλέγκρε, στην Νίκαια, στην Πράγα, στη Γένοβα κι αλλού.

   Η αγάπη του για τη νεολαία ήταν διαρκής και δυνατή, στο πλευρό της  πάντα σε όλους τους αγώνες του φοιτητικού και νεολαιίστικου κινήματος. Ο σ. Δημήτρης Κλαυδιανός από τη νεολαία της ΑΚΟΑ, ο Δημητράκης όπως έλεγε ο Γιάννης, βάζοντας έντονο προσωπικό τόνο αναφέρθηκε σ’ αυτή την ιδιαίτερη συντροφική και τρυφερή σχέση που είχε με τους νέους και τις νέες.

   Οι Μελισσουργοί Άρτας, ο τόπος που γεννήθηκε και αγαπούσε ο Γιάννης ήταν συνεχώς στο μυαλό του. Ήταν στο DNA του έλεγε. Ο πρόεδρος του ΔΣ του Δήμου Κεντρικών Τζουμέρκων και σύντροφος  Βασίλης Ρίζος με θερμό και πατριωτικό χαιρετισμό κατέθεσε στη σορό του ένα κλωνάρι έλατο από τα περήφανα Τζουμέρκα να τον δροσίζει στην τελευταία του κατοικία.

   Οι προσπάθειες του Γιάννη Μπανιά για την ενότητα, την ανασύνθεση και επανίδρυση της Αριστεράς ήταν συνεχείς και επίμονες.

   Ο σ. Νίκος Καραβασίλης, με τον οποίο τον συνέδεε και προσωπική σχέση, από τη μεριά της Κομμουνιστικής ανανέωσης με συγκίνηση αναφέρθηκε στον Γιάννη με αγάπη, εκτίμηση και συντροφικότητα.

   Με την προσωπική πολιτική του παρέμβαση και δράση ο Γιάννης έβαλε την σφραγίδα του στο χώρο της Ριζοσπαστικής Οικολογίας και όπως είπε ο Κώστας Διάκος αποχαιρετώντας τον εκ μέρους των Οικολόγων- Πρασίνων χάθηκε ένας άνθρωπος που η συμβολή του στους αγώνες του οικολογικού κινήματος ήταν ανεκτίμητη.

   «Είμαστε ο σκληρός πυρήνας των Αριστερών που εμμένουν σε οράματα, αξίες και αρχές, χωρίς αυτάρκεια και αυταρέσκεια, ότι είμαστε οι μόνοι συνεπείς…», έγραφε ο Γιάννης.

   Από μέρους της Γραμματείας της ΑΚΟΑ ο σύντροφος μας Μπάμπης Γεωργούλας, Γραμματέας της ΕΚΟΝ ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ αποχαιρέτησε τον σύντροφο γραμματέα του ΚΚΕ Εσωτερικού, του ΚΚΕ Εσωτερικού  Ανανεωτική Αριστερά και  της ΑΚΟΑ αναφερόμενος στον καταλυτικό και πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιξε ο Γιάννης στην  περίοδο που σημάδεψε ανεξίτηλα τη νιότη μας και τη ζωή μας. «Είναι εδώ αι γενεαί πάσαι του Ρήγα Φεραίου και του ΚΚΕ Εσωτερικού» είπε. «Ήμουν κομμουνιστής- μια κόκκινη γραμμή προσδιόριζε σύνορα σ’ ολόκληρη τη ζωή μου» ήταν το τελευταίο σημείωμα του Γιάννη .

   Ο σύντροφος Μανώλης Γλέζος, με τον οποίο ήταν μαζί στην εξορία στο Παρθένι της Λέρου και συνδεόταν μαζί του με πολύχρονη, φιλική και συντροφική σχέση, μας συγκλόνισε με την ωδή που έγραψε ειδικά γι’ αυτόν λέγοντας ότι δεν αποχαιρετούμε τον Γιάννη, γιατί θα είναι μαζί μας με τη συμβολή του και την αγωνιστικότητά του στον ΣΥΡΙΖΑ και στους νέους αγώνες που έρχονται.