Η αντιπαράθεση για το Ξενία του Κάστρου της Άρτας

Αυτός ο ιδιότυπος "εμφύλιος" θα μας βυθίσει στο τέλμα ακόμα πιο πολύ...

   Η Άρτα μαραίνεται, αυτό είναι κοινή διαπίστωση. Καλά, ξέρω τι θα πείτε, το έχω ξανακούσει εξάλλου: κάποιος, ή κάποιοι από μακριά, τουρίστες στον τόπο τους θέλουν να κανοναρχίσουν ή έστω να κάνουν τους έξυπνους. Σε καμία περίπτωση δεν ισχύει αυτό. Οι ξενιτεμένοι αρτινοί (οι αποκαλούμενοι και ετεροδημότες-προσωπικά ψηφίζω στους Κωστακιούς) ίσως «πονάμε» πιο πολύ, γιατί είμαστε μακριά από τις ρίζες μας... Πρόθεσή μου, λοιπόν, είναι η υπέρβαση των στείρων και σε κάθε περίπτωση αντιπαραγωγικών αντιπαραθέσεων, τόσο μεταξύ "ντόπιων" και "ξενιτεμένων" όσο και μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σχετικά με το ζήτημα του Ξενία, που απλώς σημαίνουν ξόδεμα πολύτιμων δυνάμεων.
   Η Άρτα παρακμάζει χειρότερα κι από το 1881, τότε που η απελευθέρωσή της σήμανε και τον ακρωτηριασμό της από τον χρυσοφόρο «μπαξέ» της. Αλλά τότε ήταν η αποκοπή από τον κάμπο, σήμερα από τι, άραγε, είναι; Ας μου επιτραπεί να πω, πως είναι η αποκοπή από τη λογική! Ως εάν το κεντρικό πρόβλημα της πόλης και του νομού να είναι το Ξενία. Κι αυτό όταν τα πορτοκάλια σαπίζουν πάνω στα δέντρα, όταν ο Πτηνοτροφικός Συνεταιρισμός «καρκινοβατεί», όταν άλλες μορφές οικονομίας, όπως ο τουρισμός, δεν αντιμετωπίζονται με σοβαρότητα, όταν τα ΤΕΙ περιβάλλονται από γαϊδουράγκαθα και «μάνες» γεμάτες ψοφίμια, όταν η Σχολή Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής μένει εκτός του πολιτιστικού γίγνεσθαι της πόλης, το οποίο δεν έχει καμία στρατηγική, ειμή μόνο επικοινωνιακούς πομφόλυγες για τον εκάστοτε δήμαρχο και τους πέριξ αυτού παράγοντες και παραγοντίσκους.
   Ναι, είναι και το Ξενία του Κάστρου ένα σοβαρό θέμα, αλλά φοβάμαι ότι η αντιπαράθεση περί αυτού κινείται κυρίως στο...

η συνέχεια του άρθρου του Γιώργου Χ. Παπασωτηρίου στο aRTInews