H Νέα Δημοκρατία αντιλαμβάνεται τους ανθρώπους, που έρχονται ως ικέτες στην Ελλάδα, ως απειλή, πρόβλημα, ο επικίνδυνος Άλλος που πρέπει να αντιμετωπιστεί
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. φρόντισε να μάθουμε τους τελευταίους μήνες πως, πέρα από τα σοβαρά ανοιχτά ζητήματα, τα προβλήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα μας, έχει και άλλο ένα πρόβλημα: το προσφυγικό.
Λίγες μέρες πριν, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος δήλωσε πως το προσφυγικό εκτός από «μεγάλο, σύνθετο πρόβλημα» αποκτά και διαστάσεις «εθνικής κρίσης». Ο υπουργός δεν πρωτοτύπησε. Τη γραμμή του κόμματός του ακολούθησε πιστά, όπως άλλωστε την ακούσαμε να διατυπώνεται και κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή, όταν ο πρωθυπουργός και ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός ρητώς χαρακτήρισαν την προσφυγιά και τη μετανάστευση «μία από τις μεγαλύτερες απειλές» και «εθνικό πρόβλημα» αντίστοιχα.
Η κατασκευή αυτή δεν είναι απλώς ένα ρητορικό σχήμα λόγου, αλλά απηχεί ευθέως τον τρόπο που η Νέα Δημοκρατία αντιλαμβάνεται τους ανθρώπους που έρχονται ως ικέτες στην Ελλάδα: οι πρόσφυγες θεωρούνται απειλή, πρόβλημα, ο επικίνδυνος Αλλος που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Αυτή η εικόνα του «εχθρού», του «εισβολέα», είναι πολλαπλώς χρήσιμη για την κυβέρνηση: αν απειλούμαστε από γυναίκες και παιδιά, ποιος θα νοιαστεί αλήθεια για το αν αυτοί καίγονται ζωντανοί στους καταυλισμούς;
Και ποιος θα αναζητήσει ευθύνες για την παταγώδη αποτυχία διαχείρισης των αυξημένων ροών των προσφύγων, τους χιλιάδες που στοιβάζονται στα στρατόπεδα και τους καταυλισμούς, τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν εκεί;
Αν η γυναίκα που κάηκε ζωντανή στα 49 χρόνια της παραμείνει ένα πρόσωπο δίχως όνομα, μπορούμε να πεισθούμε όλοι ότι συνιστά απειλή. Την έλεγαν Φαριντέ Τατζίκ και αυτή είναι το πρόβλημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ως έθνος, κατά την κυβέρνηση.
Απέναντι σε αυτή την «απειλή» η κυβέρνηση φέρνει μέτρα στη λογική Ορμπαν και Σαλβίνι, παραβιάζοντας ανερυθρίαστα το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Ταυτόχρονα, όμως, αποσείει τις ευθύνες της, αποκρύπτει την ογκώδη άγνοιά της και χαϊδεύει το ακροδεξιό ακροατήριό της.
Από κοντά, μια σειρά από ΜΜΕ, που λειτουργώντας σαν χορωδία, αναπαράγουν την κυβερνητική γραμμή. Για την ώρα, οι «εχθροί» του Κυρ. Μητσοτάκη φαίνεται να συγκεντρώνονται στις βάρκες των απελπισμένων και στα Εξάρχεια. Το πώς διαχέονται, όμως, αυτή η αντίληψη και η θανατηφόρα πολιτική θα αποκαλυφθεί πολύ σύντομα στην ολότητά του.
πηγή
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. φρόντισε να μάθουμε τους τελευταίους μήνες πως, πέρα από τα σοβαρά ανοιχτά ζητήματα, τα προβλήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα μας, έχει και άλλο ένα πρόβλημα: το προσφυγικό.
Λίγες μέρες πριν, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος δήλωσε πως το προσφυγικό εκτός από «μεγάλο, σύνθετο πρόβλημα» αποκτά και διαστάσεις «εθνικής κρίσης». Ο υπουργός δεν πρωτοτύπησε. Τη γραμμή του κόμματός του ακολούθησε πιστά, όπως άλλωστε την ακούσαμε να διατυπώνεται και κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή, όταν ο πρωθυπουργός και ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός ρητώς χαρακτήρισαν την προσφυγιά και τη μετανάστευση «μία από τις μεγαλύτερες απειλές» και «εθνικό πρόβλημα» αντίστοιχα.
Η κατασκευή αυτή δεν είναι απλώς ένα ρητορικό σχήμα λόγου, αλλά απηχεί ευθέως τον τρόπο που η Νέα Δημοκρατία αντιλαμβάνεται τους ανθρώπους που έρχονται ως ικέτες στην Ελλάδα: οι πρόσφυγες θεωρούνται απειλή, πρόβλημα, ο επικίνδυνος Αλλος που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Αυτή η εικόνα του «εχθρού», του «εισβολέα», είναι πολλαπλώς χρήσιμη για την κυβέρνηση: αν απειλούμαστε από γυναίκες και παιδιά, ποιος θα νοιαστεί αλήθεια για το αν αυτοί καίγονται ζωντανοί στους καταυλισμούς;
Και ποιος θα αναζητήσει ευθύνες για την παταγώδη αποτυχία διαχείρισης των αυξημένων ροών των προσφύγων, τους χιλιάδες που στοιβάζονται στα στρατόπεδα και τους καταυλισμούς, τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν εκεί;
Αν η γυναίκα που κάηκε ζωντανή στα 49 χρόνια της παραμείνει ένα πρόσωπο δίχως όνομα, μπορούμε να πεισθούμε όλοι ότι συνιστά απειλή. Την έλεγαν Φαριντέ Τατζίκ και αυτή είναι το πρόβλημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ως έθνος, κατά την κυβέρνηση.
Απέναντι σε αυτή την «απειλή» η κυβέρνηση φέρνει μέτρα στη λογική Ορμπαν και Σαλβίνι, παραβιάζοντας ανερυθρίαστα το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Ταυτόχρονα, όμως, αποσείει τις ευθύνες της, αποκρύπτει την ογκώδη άγνοιά της και χαϊδεύει το ακροδεξιό ακροατήριό της.
Από κοντά, μια σειρά από ΜΜΕ, που λειτουργώντας σαν χορωδία, αναπαράγουν την κυβερνητική γραμμή. Για την ώρα, οι «εχθροί» του Κυρ. Μητσοτάκη φαίνεται να συγκεντρώνονται στις βάρκες των απελπισμένων και στα Εξάρχεια. Το πώς διαχέονται, όμως, αυτή η αντίληψη και η θανατηφόρα πολιτική θα αποκαλυφθεί πολύ σύντομα στην ολότητά του.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.