8,5 μήνες πριν τις εκλογές, το μόνο πλέον που καταφέρνει είναι τα 7 χρόνια γρουσουζιάς για τη ΝΔ
Δεν ξέρω αν παρατηρήσατε στη Βουλή, κατά τη συζήτηση για την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, τη σπασμωδική απόπειρα του Κυριάκου Μητσοτάκη να διαφοροποιηθεί από το ακροδεξιό παραλήρημα του Αντώνη Σαμαρά.
Ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ, έχει εδώ και πολύ καιρό αποδείξει ότι αυτός είναι ο πραγματικός πρόεδρος της ΝΔ και, συνεπικουρούμενος από τους Άδωνι Γεωργιάδη και Μάκη Βορίδη, έχει στρίψει ακροδεξιά το τιμόνι του πάλαι ποτέ κεντροδεξιού κόμματος, το οποίο πλέον εκφράζει πιστά την πολιτική του ΛΑΟΣ.
Ο Αντώνης Σαμαράς, λοιπόν, πιστός στην στάση του πάνω σε αυτό το κρίσιμο εθνικό θέμα, που -και με ευθύνη του- κακοφόρμισε επί 25 ολόκληρα χρόνια, δηλητηριάζοντας τις σχέσεις μας στα Βαλκάνια, προς μεγάλη ικανοποίηση των εθνικιστών και στις δύο πλευρές των συνόρων αλλά και του τουρκικού επεκτατισμού, αναφώνησε, στο τέλος της τοποθέτησής του στην Ολομέλεια, το ανιστόρητο και αλυτρωτικό "Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική".
Όταν, όμως, μετά από λίγο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέβηκε στο βήμα της Βουλής, τόνισε στην ομιλία του ότι "Η Ελλάδα ποτέ δεν μονοπώλησε ή διεκδίκησε το σύνολο του γεωγραφικού χώρου της Μακεδονίας", αναφέροντας τη συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, αποδεχόμενος ότι στην Ελλάδα ανήκει κάτι παραπάνω από την μισή έκταση της γεωγραφικής Μακεδονίας. Η υπόλοιπη βρίσκεται εκτός συνόρων, στη Βουλγαρία, στη Βόρεια Μακεδονία, ακόμα και σε ένα μικρό τμήμα της Σερβίας.
Τι συνέβη άραγε και διαχώρισε τη θέση του; Τον έπιασε μήπως ο πόνος για την προστασία της ιστορικής αλήθειας; Μάλλον όχι, άλλωστε η υπόλοιπη ομιλία του έβριθε ανιστόρητων αναφορών και χρωματίστηκε από την απαξίωση της "εθνικής γραμμής" περί σύνθετης ονομασίας, με γεωγραφικό προσδιορισμό, που θα περιέχει τον όρο "Μακεδονία" και θα χρησιμοποιείται έναντι όλων, erga omnes.
Αυτό που στην πραγματικότητα συνέβη είναι ότι ο Κ. Μητσοτάκης συνειδητοποίησε ότι η κυριαρχία της ακροδεξιάς πολιτικής, που εδώ και καιρό εκπέμπεται από τη Ν.Δ., με εθνικιστικές κορώνες και με εργαλειοποίηση της πατριωτικής ευαισθησίας των πολιτών, που τη διαστρεβλώνουν μέσω ξεδιάντροπης πατριδοκαπηλίας, δεν ευνοεί το κόμμα του, το αντίθετο μάλιστα.
Και αυτό το διαπιστώνει πλέον και δημοσκοπικά. Όχι μέσω των γνωστών δημοσκοπήσεων, που χαϊδεύουν τα "θέλω" αυτών που τις παραγγέλνουν, αλλά μέσω των κρυφών, των πραγματικών, που διενεργούνται σε δεκάδες χιλιάδες ερωτώμενους με κάλπη.
Διότι, αν κεντρίζεις τα ακροδεξιά αντανακλαστικά, ο δεχόμενος το δηλητήριο του κεντριού σου θα στραφεί στην ορίτζιναλ ακροδεξιά και όχι στην ιμιτασιόν. Και θα επιτεθεί και εναντίον σου, όπως συνέβη με τη βουλευτή της Ν.Δ. Σοφία Βούλτεψη, που δέχθηκε άγριο προπηλακισμό από τους ακροδεξιούς, κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου, στο οποίο εκδηλώθηκε η απόπειρα κατάληψης της Βουλής και κατάλυσης της δημοκρατίας. Επίθεση στη Βούλτεψη, στον κοινοβουλευτισμό και στη δημοκρατία που, όμως, ποτέ δεν καταδίκασε ο Κ. Μητσοτάκης, καθώς άλλο είναι να διαχωρίζουμε τη θέση μας από την ακροδεξιά για ψηφοθηρικούς λόγους κι άλλο να αυτοακυρωνόμαστε. Ήταν ακριβώς πριν δύο χρόνια όταν, ξεπερνώντας κάθε όριο ξεπλύματος της Ακροδεξιάς και της χρυσαυγίτικης βίας που έχει σημαδέψει τον τόπο τα τελευταία χρόνια, υποστήριζε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Politico ότι "Η βία προέρχεται αποκλειστικά από την Αριστερά".
Υπάρχει, όμως, και άλλος ένας λόγος της μεταστροφής του Κυριάκου Μητσοτάκη. Έχει συνειδητοποιήσει ότι όσο αυτός κέντριζε τα ακροδεξιά αντανακλαστικά, τόσο τρόμαζε την μεγάλη προοδευτική πλειοψηφία των Ελλήνων, που σταδιακά -και αυτό το είδε δημοσκοπικά- άρχισε να στρέφεται υπέρ του μόνου που μπορεί να σταθεί ανάχωμα στον ελληνικό συνοθύλευμα Ορμπανισμού-νεοφιλελευθερισμού. Η Συμφωνία των Πρεσπών ήταν ο καταλύτης σε κάτι που ζυμώνονταν εδώ και καιρό στην ελληνική κοινωνία, σε αυτό που λέμε βάση. Τώρα, αυτό διαχέεται και προς τα πάνω, σε στελέχη της κεντροαριστερής παράταξης, που συνειδητοποιούν ότι το διακύβευμα των εκλογών του ερχόμενου Οκτωβρίου είναι πολύ μεγαλύτερο από το αν ο επόμενος πρωθυπουργός θα είναι ο Τσίπρας ή ο Μητσοτάκης. Οι δύο πόλοι δεν θα είναι ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, αλλά πρόοδος και κοινωνικό κράτος από τη μια και οπισθοδρόμηση σε μαύρες εποχές με ταυτόχρονο ξεθεμελίωμα κοινωνικών κατακτήσεων αλά Αργεντινή από την άλλη.
Τα γνωρίζει πολύ καλά όλα αυτά το επικοινωνιακό επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη, τα βλέπει μήνα με το μήνα στις αναλύσεις των κρυφών δημοσκοπήσεων. Και γι αυτό προσπαθεί να στρίψει το τιμόνι. Αυτό, όμως, είναι πλέον αργά να το πετύχει. 8,5 μήνες πριν τις εκλογές, είναι πάρα πολύ αργά.
Όσο κι αν τα σπάσει με το είδωλό του, ακόμα κι αν κάνει θρύψαλα τον καθρέφτη, το μόνο πλέον που καταφέρνει είναι τα 7 χρόνια γρουσουζιάς για τη ΝΔ. Τα ξαναλέμε, λοιπόν, το 2026, με κάποιον άλλον αρχηγό στη Ν.Δ., εάν υφίσταται ακόμα τότε κόμμα με αυτό το όνομα. Διότι, όταν ο Μητσοτάκης σύρθηκε ακροδεξιά, άφησε κενό στην κεντροδεξιά και το κενό πάντα καλύπτεται, αυτό είναι νόμος της φύσης αλλά και της πολιτικής. Και, όπως οι διεργασίες στον χώρο της κεντροαριστεράς είναι έντονες και καταλήγουν στη δημιουργία προοδευτικού μετώπου με την Αριστερά, αντίστοιχες ζυμώσεις γίνονται και στο χώρο της κεντροδεξιάς.
Δεν ξέρω αν παρατηρήσατε στη Βουλή, κατά τη συζήτηση για την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, τη σπασμωδική απόπειρα του Κυριάκου Μητσοτάκη να διαφοροποιηθεί από το ακροδεξιό παραλήρημα του Αντώνη Σαμαρά.
Ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ, έχει εδώ και πολύ καιρό αποδείξει ότι αυτός είναι ο πραγματικός πρόεδρος της ΝΔ και, συνεπικουρούμενος από τους Άδωνι Γεωργιάδη και Μάκη Βορίδη, έχει στρίψει ακροδεξιά το τιμόνι του πάλαι ποτέ κεντροδεξιού κόμματος, το οποίο πλέον εκφράζει πιστά την πολιτική του ΛΑΟΣ.
Ο Αντώνης Σαμαράς, λοιπόν, πιστός στην στάση του πάνω σε αυτό το κρίσιμο εθνικό θέμα, που -και με ευθύνη του- κακοφόρμισε επί 25 ολόκληρα χρόνια, δηλητηριάζοντας τις σχέσεις μας στα Βαλκάνια, προς μεγάλη ικανοποίηση των εθνικιστών και στις δύο πλευρές των συνόρων αλλά και του τουρκικού επεκτατισμού, αναφώνησε, στο τέλος της τοποθέτησής του στην Ολομέλεια, το ανιστόρητο και αλυτρωτικό "Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική".
Όταν, όμως, μετά από λίγο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέβηκε στο βήμα της Βουλής, τόνισε στην ομιλία του ότι "Η Ελλάδα ποτέ δεν μονοπώλησε ή διεκδίκησε το σύνολο του γεωγραφικού χώρου της Μακεδονίας", αναφέροντας τη συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, αποδεχόμενος ότι στην Ελλάδα ανήκει κάτι παραπάνω από την μισή έκταση της γεωγραφικής Μακεδονίας. Η υπόλοιπη βρίσκεται εκτός συνόρων, στη Βουλγαρία, στη Βόρεια Μακεδονία, ακόμα και σε ένα μικρό τμήμα της Σερβίας.
Τι συνέβη άραγε και διαχώρισε τη θέση του; Τον έπιασε μήπως ο πόνος για την προστασία της ιστορικής αλήθειας; Μάλλον όχι, άλλωστε η υπόλοιπη ομιλία του έβριθε ανιστόρητων αναφορών και χρωματίστηκε από την απαξίωση της "εθνικής γραμμής" περί σύνθετης ονομασίας, με γεωγραφικό προσδιορισμό, που θα περιέχει τον όρο "Μακεδονία" και θα χρησιμοποιείται έναντι όλων, erga omnes.
Αυτό που στην πραγματικότητα συνέβη είναι ότι ο Κ. Μητσοτάκης συνειδητοποίησε ότι η κυριαρχία της ακροδεξιάς πολιτικής, που εδώ και καιρό εκπέμπεται από τη Ν.Δ., με εθνικιστικές κορώνες και με εργαλειοποίηση της πατριωτικής ευαισθησίας των πολιτών, που τη διαστρεβλώνουν μέσω ξεδιάντροπης πατριδοκαπηλίας, δεν ευνοεί το κόμμα του, το αντίθετο μάλιστα.
Και αυτό το διαπιστώνει πλέον και δημοσκοπικά. Όχι μέσω των γνωστών δημοσκοπήσεων, που χαϊδεύουν τα "θέλω" αυτών που τις παραγγέλνουν, αλλά μέσω των κρυφών, των πραγματικών, που διενεργούνται σε δεκάδες χιλιάδες ερωτώμενους με κάλπη.
Διότι, αν κεντρίζεις τα ακροδεξιά αντανακλαστικά, ο δεχόμενος το δηλητήριο του κεντριού σου θα στραφεί στην ορίτζιναλ ακροδεξιά και όχι στην ιμιτασιόν. Και θα επιτεθεί και εναντίον σου, όπως συνέβη με τη βουλευτή της Ν.Δ. Σοφία Βούλτεψη, που δέχθηκε άγριο προπηλακισμό από τους ακροδεξιούς, κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου, στο οποίο εκδηλώθηκε η απόπειρα κατάληψης της Βουλής και κατάλυσης της δημοκρατίας. Επίθεση στη Βούλτεψη, στον κοινοβουλευτισμό και στη δημοκρατία που, όμως, ποτέ δεν καταδίκασε ο Κ. Μητσοτάκης, καθώς άλλο είναι να διαχωρίζουμε τη θέση μας από την ακροδεξιά για ψηφοθηρικούς λόγους κι άλλο να αυτοακυρωνόμαστε. Ήταν ακριβώς πριν δύο χρόνια όταν, ξεπερνώντας κάθε όριο ξεπλύματος της Ακροδεξιάς και της χρυσαυγίτικης βίας που έχει σημαδέψει τον τόπο τα τελευταία χρόνια, υποστήριζε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Politico ότι "Η βία προέρχεται αποκλειστικά από την Αριστερά".
Υπάρχει, όμως, και άλλος ένας λόγος της μεταστροφής του Κυριάκου Μητσοτάκη. Έχει συνειδητοποιήσει ότι όσο αυτός κέντριζε τα ακροδεξιά αντανακλαστικά, τόσο τρόμαζε την μεγάλη προοδευτική πλειοψηφία των Ελλήνων, που σταδιακά -και αυτό το είδε δημοσκοπικά- άρχισε να στρέφεται υπέρ του μόνου που μπορεί να σταθεί ανάχωμα στον ελληνικό συνοθύλευμα Ορμπανισμού-νεοφιλελευθερισμού. Η Συμφωνία των Πρεσπών ήταν ο καταλύτης σε κάτι που ζυμώνονταν εδώ και καιρό στην ελληνική κοινωνία, σε αυτό που λέμε βάση. Τώρα, αυτό διαχέεται και προς τα πάνω, σε στελέχη της κεντροαριστερής παράταξης, που συνειδητοποιούν ότι το διακύβευμα των εκλογών του ερχόμενου Οκτωβρίου είναι πολύ μεγαλύτερο από το αν ο επόμενος πρωθυπουργός θα είναι ο Τσίπρας ή ο Μητσοτάκης. Οι δύο πόλοι δεν θα είναι ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, αλλά πρόοδος και κοινωνικό κράτος από τη μια και οπισθοδρόμηση σε μαύρες εποχές με ταυτόχρονο ξεθεμελίωμα κοινωνικών κατακτήσεων αλά Αργεντινή από την άλλη.
Τα γνωρίζει πολύ καλά όλα αυτά το επικοινωνιακό επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη, τα βλέπει μήνα με το μήνα στις αναλύσεις των κρυφών δημοσκοπήσεων. Και γι αυτό προσπαθεί να στρίψει το τιμόνι. Αυτό, όμως, είναι πλέον αργά να το πετύχει. 8,5 μήνες πριν τις εκλογές, είναι πάρα πολύ αργά.
Όσο κι αν τα σπάσει με το είδωλό του, ακόμα κι αν κάνει θρύψαλα τον καθρέφτη, το μόνο πλέον που καταφέρνει είναι τα 7 χρόνια γρουσουζιάς για τη ΝΔ. Τα ξαναλέμε, λοιπόν, το 2026, με κάποιον άλλον αρχηγό στη Ν.Δ., εάν υφίσταται ακόμα τότε κόμμα με αυτό το όνομα. Διότι, όταν ο Μητσοτάκης σύρθηκε ακροδεξιά, άφησε κενό στην κεντροδεξιά και το κενό πάντα καλύπτεται, αυτό είναι νόμος της φύσης αλλά και της πολιτικής. Και, όπως οι διεργασίες στον χώρο της κεντροαριστεράς είναι έντονες και καταλήγουν στη δημιουργία προοδευτικού μετώπου με την Αριστερά, αντίστοιχες ζυμώσεις γίνονται και στο χώρο της κεντροδεξιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.