Αυτό το παιχνίδι μας φέρνει αντιμέτωπους με την πραγματικότητα των κοινωνιών μας: μας δείχνει την ανοησία της ζωής μας, την απουσία, την κενότητα, σ’ έναν κόσμο που διακρίνεται σε δημιουργούς ψευδών αναγκών και σε άνοες καταναλωτές
Ζούμε στον πολιτισμό του Pokemon, στον πολιτισμό της εικονικής πραγματικότητας, αυτής που λογίζεται ως πραγματική πραγματικότητα, ζούμε πλέον στον παροξυσμό του φανταστικού. Αλλά καθώς το σκέφτομαι, ζούμε χειρότερα και από το φανταστικό, καθώς βιώνουμε το απόλυτο ψεύδος, που παρουσιαζόμενο ως αληθές, παραπέμπει στην «τύφλωση», στο να βλέπεις τον ήλιο τα μεσάνυκτα, δηλαδή στην «εξ-υπνη» τρέλα. Κι όλα αυτά μέσω του απόλυτου εμπαιγμού που φανερώνει τη δύναμη των νέων μέσων επικοινωνίας κι αυτών που τα κατέχουν και τα διαχειρίζονται.
Γιατί είναι κοινός εμπαιγμός το πρόσχημα ότι κυνηγώντας ένα εικονικό τέρας «γνωρίζεις την πόλη σου». Γιατί όχι μόνο δεν γνωρίζεις την πόλη σου, αλλά και σκοτώνεσαι, καθώς δεν βλέπεις τίποτα μπροστά σου, εκτός από το κινητό. Ήδη πάρα πολλά ατυχήματα έχουν καταγραφεί σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το χειρότερο όλων είναι ότι στην παγίδα πιάνονται οι...
η συνέχεια του άρθρου του Γιώργου Χ. Παπασωτηρίου στο aRTInews
Ζούμε στον πολιτισμό του Pokemon, στον πολιτισμό της εικονικής πραγματικότητας, αυτής που λογίζεται ως πραγματική πραγματικότητα, ζούμε πλέον στον παροξυσμό του φανταστικού. Αλλά καθώς το σκέφτομαι, ζούμε χειρότερα και από το φανταστικό, καθώς βιώνουμε το απόλυτο ψεύδος, που παρουσιαζόμενο ως αληθές, παραπέμπει στην «τύφλωση», στο να βλέπεις τον ήλιο τα μεσάνυκτα, δηλαδή στην «εξ-υπνη» τρέλα. Κι όλα αυτά μέσω του απόλυτου εμπαιγμού που φανερώνει τη δύναμη των νέων μέσων επικοινωνίας κι αυτών που τα κατέχουν και τα διαχειρίζονται.
Γιατί είναι κοινός εμπαιγμός το πρόσχημα ότι κυνηγώντας ένα εικονικό τέρας «γνωρίζεις την πόλη σου». Γιατί όχι μόνο δεν γνωρίζεις την πόλη σου, αλλά και σκοτώνεσαι, καθώς δεν βλέπεις τίποτα μπροστά σου, εκτός από το κινητό. Ήδη πάρα πολλά ατυχήματα έχουν καταγραφεί σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το χειρότερο όλων είναι ότι στην παγίδα πιάνονται οι...
η συνέχεια του άρθρου του Γιώργου Χ. Παπασωτηρίου στο aRTInews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.