Συνέντευξη στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ
1. Κυρία Γεροβασίλη, γιατί αυτές οι εκλογές δεν είναι «άχρηστες» και «αχρείαστες»; Τι παραπάνω θα δώσουν σε σχέση με το κλίμα συναίνεσης των τελευταίων εβδομάδων όπου η συντριπτική πλειοψηφία στήριζε τη συμφωνία;
Η κοστολόγηση της Δημοκρατίας σε ευρώ, είναι ένα λανθασμένο σκεπτικό. Οι εκλογές αυτές είναι και υποχρεωτικές και αναγκαίες. Πρακτικά η κυβέρνηση απώλεσε τη δεδηλωμένη και θα ήταν όμηρος κοινοβουλευτικών μειοψηφιών στο επόμενο διάστημα των επίσης πολύ κρίσιμων διαπραγματεύσεων. Η αριθμητική των ψήφων στην κύρωση της συμφωνίας αποτελεί τη μισή αλήθεια. Οι στρατηγικοί στόχοι της κυβέρνησης είναι διαφορετικοί από εκείνους της αντιπολίτευσης. Ταυτόχρονα, όμως, η συμφωνία του Ιουλίου δημιουργεί νέα δεδομένα. Συνεπώς, όπως είπε ο πρωθυπουργός στο διάγγελμά του, η λαϊκή εντολή του Ιανουαρίου εξάντλησε τα όριά της. Ο μόνος και τελικός κριτής του κυβερνητικού μας έργου είναι ο ελληνικός λαός, ο οποίος θα αποφασίσει για το μέλλον του την 20η Σεπτεμβρίου με ψυχραιμία και ευθυκρισία.
2. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως υποστηρίζετε, διεκδικεί αυτοδυναμία. Αν ο στόχος δεν επιτευχθεί με ποιους θα συνεργαστείτε αφού έχετε αποκλείσει ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ ενώ οι ΑΝΕΛ δεν είναι σίγουρο ότι θα μπουν στη νέα Βουλή; Υπάρχει κίνδυνος νέας προσφυγής στις κάλπες;
Στο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουμε ότι η αυτοδυναμία είναι εφικτός στόχος. Αποτελεί αναγκαιότητα σήμερα για τη χώρα η σταθερότητα τόσο στο οικονομικό και το κοινωνικό περιβάλλον, όσο και το πολιτικό. Ζητάμε συνεπώς από τον ελληνικό λαό την ανανέωση και την ενίσχυση της εντολής του Ιανουαρίου. Ο αποκλεισμός γίνεται στο παλαιό και φθαρμένο πολιτικό σύστημα, με το οποίο δεν υπάρχει περιθώριο σύγκλισης. Σε κάθε περίπτωση, οι συνεργασίες καθορίζονται από τους μετεκλογικούς συσχετισμούς που προκύπτουν από τη λαϊκή εντολή και γίνονται στη βάση κοινής προγραμματικής συμφωνίας.
3. Το σενάριο της πολυκομματικής κυβέρνησης μετά τις εκλογές είναι ένα ενδεχόμενο. Γιατί να μη γινόταν αυτή η προσπάθεια τώρα αντί να οδηγηθεί η χώρα σε κάλπες διχασμού, πόλωσης και φυσικά ζημίας για την οικονομία;
Ο χαρακτηρισμός «διχασμός» για τις κάλπες αποτελεί προσβολή της ίδιας της Δημοκρατίας. Ζημιά για την οικονομία δεν είναι οι εκλογές, αλλά η ενδεχόμενη επιστροφή σε αδιέξοδες πολιτικές του παρελθόντος που δεν δίνουν προοπτική εξόδου από τη λιτότητα. Στις δημοκρατίες οι πολίτες καλούνται να επιλέξουν την κυβέρνηση που θα τους εκπροσωπήσει. Εμείς δεν θα μπαίναμε ποτέ σε διαδικασίες διορισμού κυβέρνησης τύπου Παπαδήμου, αγνοώντας την λαϊκή ετυμηγορία. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα ακόμη κόμμα του παλαιού πολιτικού συστήματος που επικαλείται δήθεν το εθνικό συμφέρον για να βρίσκεται στην κυβέρνηση με μεθοδεύσεις και χωρίς λαϊκή εντολή. Μόνο όσοι θεωρούν την εξουσία αυτοσκοπό και φοβούνται τους πολίτες πράττουν με αυτόν τον τρόπο.
4. Αποκλείετε το ενδεχόμενο του «μεγάλου συνασπισμού» με τη ΝΔ με πρωθυπουργό κοινής αποδοχής, αλλά όχι τον Αλέξη Τσίπρα;
Πέρα από τις χαοτικές ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές μας με τη Νέα Δημοκρατία, θα ήταν αδύνατο να συμβαδίσουμε την επόμενη ημέρα στη συνεχιζόμενη σκληρή διαπραγμάτευση. Έχουμε εντελώς διαφορετική στόχευση και στρατηγική. Η ΝΔ μάς καλούσε διαρκώς να υπογράψουμε «εδώ και τώρα» ό,τι κι αν μας πρότειναν οι δανειστές. Ακόμη χειρότερα όμως υπέσκαπτε την εθνική διαπραγμάτευση μέσω του ΕΛΚ στην ΕΕ. Ουδέποτε προτεραιότητά της ήταν το πραγματικό συμφέρον της χώρας και της κοινωνίας. Η ΝΔ υποστηρίζει την ενσωμάτωση πολιτικών στο μνημόνιο που βρίσκουν κάθετα αντίθετο όχι μόνο το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων. Όπως η απελευθέρωση των απολύσεων, η μείωση των μισθών, οι περικοπές των κοινωνικών δαπανών. Δεν υπάρχει πεδίο συνεργασίας με μία τέτοια πολιτική δύναμη.
5. Ποιο θα είναι το «αφήγημα» του ΣΥΡΙΖΑ τώρα; Πέρυσι ήταν το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης». Σήμερα πώς θα πείσετε τους Έλληνες να σας ξαναψηφίσουν και μάλιστα να σας δώσουν και αυτοδυναμία;
Η συμφωνία με τους δανειστές είναι δεδομένη, αλλά προφανώς δεν αποτελεί το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αντίθεση με τα κόμματα της κεντροδεξιάς που μετέτρεψαν τα μνημόνια σε μοναδικό οδηγό διακυβέρνησης, ο ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνει ένα παράλληλο πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα πέραν της διαπραγμάτευσης, το οποίο πιστεύουμε ότι θα αντιρροπήσει τις δυσμενείς επιπτώσεις της συμφωνίας, κυρίως στους πιο αδύναμους. Είναι βασισμένο σε εφικτούς στόχους, υλοποιήσιμους, ρεαλιστικούς και, χωρίς να έρχονται σε σύγκρουση με τους όρους της συμφωνίας, θα υλοποιούν παράλληλες δράσεις για την ανακούφιση των πληττόμενων τάξεων. Ταυτόχρονα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται για την ολοκλήρωση της συμφωνίας για την αναδιάρθρωση του χρέους. Χάρη στη σκληρή προσπάθειά μας η προοπτική απομείωσης είναι για πρώτη φορά ορατή. Θυμίζουμε επίσης ότι ο πόλεμος με τη διαφθορά μόλις ξεκίνησε και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μόνος εγγυητής ότι θα αποβεί νικηφόρος. Οι Έλληνες όμως καλούνται να συμβάλλουν με την ψήφο τους σε έναν ακόμη ζωτικό στόχο. Την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών που καταστρέφουν τη συνοχή της ΕΕ. Οι επιλογές της συντηρητικής λαϊκής δεξιάς που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια στην Ένωση παραμένουν καταστροφικές όχι μόνο για την οικονομία, αλλά κυρίως για τους λαούς της Ευρώπης. Εξαιτίας των αλόγιστων επιλογών της δυναμιτίζεται το ευρωπαϊκό ιδεώδες και αναβιώνει ο εθνικισμός. Είναι απαραίτητο παρά ποτέ ένα ισχυρό προοδευτικό αριστερό πρόσημο.
6. Γιατί να σας εμπιστευτεί ξανά ο κόσμος όταν εκλεγήκατε τον Ιανουάριο με την υπόσχεση ότι δεν θα ψηφίσετε νέο Μνημόνιο;
Μπροστά στο εκβιαστικό ενδεχόμενο μιας οικονομικής καταστροφής, αναγκαστήκαμε να προβούμε σε τακτική υποχώρηση. Για την αποκατάσταση όλης της αλήθειας όμως, προεκλογικά δεσμευτήκαμε για μία νέα σκληρή διαπραγμάτευση διατηρώντας ταυτόχρονα τη χώρα στο σκληρό πυρήνα της ΕΕ. Το πράξαμε. Επί έξι μήνες διαπραγματευόμασταν κάτω από τις χειρότερες συνθήκες, χωρίς βοήθεια από το εσωτερικό, με κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις που είχαν σαν σκοπό την εξόντωση της πρώτης αριστερής κυβέρνησης στην χώρα. Ακόμη όμως και πριν το δημοψήφισμα, ο πρωθυπουργός είπε στον ελληνικό λαό ότι θα φέρει αμέσως νέα συμφωνία. Ο κόσμος δεν είναι αφελής. Γνώριζε και γνωρίζει τα πραγματικά διακυβεύματα και γι’ αυτό διατηρεί την εμπιστοσύνη του στον Αλέξη Τσίπρα.
7. Πώς αισθάνεστε που οι μέχρι πρότινος σύντροφοί σας στο κόμμα τώρα είναι «εχθροί» που διεκδικούν μάλιστα μέρος των ψηφοφόρων σας; Περιποιεί τιμή για την Αριστερά μια τέτοια σύγκρουση, στα όρια του μίσους, με ανθρώπους που πορευτήκατε επί δεκαετίες;
Κανένα ρήγμα δεν είναι επιθυμητό. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και αναπόφευκτο. Το ζήτημα δεν είναι τα πρόσωπα αλλά οι πολιτικοί στόχοι και οι στρατηγικές. Ωστόσο, και οι συμπεριφορές κρίνονται τελικά από τους ψηφοφόρους στην κάλπη.
8. Ακούμε τελευταία αρκετές φορές συγγνώμη για τις υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν ή για τα πρόσωπα που κρίνονται τώρα λάθος επιλογές. Αρκεί, ωστόσο, μια συγγνώμη ή ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μια πιο σκληρή αυτοκριτική ώστε να μην επαναλάβει τα λάθη αυτά;
Ποτέ στο παρελθόν δεν ακούστηκε κανένα συγγνώμη για καταστροφικές επιλογές των προηγούμενων ηγεσιών. Αντίθετα, ο πρωθυπουργός απευθυνόμενος στους Έλληνες πολίτες είπε «αισθάνομαι τη υποχρέωση να θέσω στη δική σας κρίση όλα όσα έπραξα, και τα σωστά και τα λάθη». Τόσο ο Γιώργος Παπανδρέου όσο και ο Αντώνης Σαμαράς παραβίασαν το προεκλογικό τους πρόγραμμα, σχεδόν την επομένη των εκλογών. Κανένας δεν απολογήθηκε για τις επιλογές του, ενώ ο κ. Σαμαράς έφτασε να διαφημίζει το «success story» του πάνω στα ερείπια της ελληνικής οικονομίας. Η παραδοχή των ανθρώπινων λαθών από τον Αλέξη Τσίπρα είναι πρωτόγνωρη για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα, όπου περίσσευε το θράσος και η υποκρισία. Υποδεικνύει πολιτικό θάρρος και δημοκρατική ευαισθησία.
9. Η κ. Κωνσταντοπούλου και ο κ. Βαρουφάκης αποτελούν κατ’ ουσίαν παρελθόν όμως εξαπολύουν καθημερινά πρωτοφανείς επιθέσεις κατά του πρωθυπουργού και του Προέδρου της Δημοκρατίας; Πώς αισθάνεστε στον ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτήν την πολιτειακή «ανωμαλία» που προσβάλλει το δημοκρατικό πολίτευμα;
Ο σχολιασμός έχει εξαντληθεί τόσο για την κ. Κωνσταντοπούλου όσο και για τον κ. Βαρουφάκη. Οι τόνοι πρέπει να χαμηλώσουν, καθώς μπαίνουμε σε μία νέα πολιτική περίοδο και πρέπει να μιλήσουμε για την επόμενη ημέρα.
Η κοστολόγηση της Δημοκρατίας σε ευρώ, είναι ένα λανθασμένο σκεπτικό. Οι εκλογές αυτές είναι και υποχρεωτικές και αναγκαίες. Πρακτικά η κυβέρνηση απώλεσε τη δεδηλωμένη και θα ήταν όμηρος κοινοβουλευτικών μειοψηφιών στο επόμενο διάστημα των επίσης πολύ κρίσιμων διαπραγματεύσεων. Η αριθμητική των ψήφων στην κύρωση της συμφωνίας αποτελεί τη μισή αλήθεια. Οι στρατηγικοί στόχοι της κυβέρνησης είναι διαφορετικοί από εκείνους της αντιπολίτευσης. Ταυτόχρονα, όμως, η συμφωνία του Ιουλίου δημιουργεί νέα δεδομένα. Συνεπώς, όπως είπε ο πρωθυπουργός στο διάγγελμά του, η λαϊκή εντολή του Ιανουαρίου εξάντλησε τα όριά της. Ο μόνος και τελικός κριτής του κυβερνητικού μας έργου είναι ο ελληνικός λαός, ο οποίος θα αποφασίσει για το μέλλον του την 20η Σεπτεμβρίου με ψυχραιμία και ευθυκρισία.
2. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως υποστηρίζετε, διεκδικεί αυτοδυναμία. Αν ο στόχος δεν επιτευχθεί με ποιους θα συνεργαστείτε αφού έχετε αποκλείσει ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ ενώ οι ΑΝΕΛ δεν είναι σίγουρο ότι θα μπουν στη νέα Βουλή; Υπάρχει κίνδυνος νέας προσφυγής στις κάλπες;
Στο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουμε ότι η αυτοδυναμία είναι εφικτός στόχος. Αποτελεί αναγκαιότητα σήμερα για τη χώρα η σταθερότητα τόσο στο οικονομικό και το κοινωνικό περιβάλλον, όσο και το πολιτικό. Ζητάμε συνεπώς από τον ελληνικό λαό την ανανέωση και την ενίσχυση της εντολής του Ιανουαρίου. Ο αποκλεισμός γίνεται στο παλαιό και φθαρμένο πολιτικό σύστημα, με το οποίο δεν υπάρχει περιθώριο σύγκλισης. Σε κάθε περίπτωση, οι συνεργασίες καθορίζονται από τους μετεκλογικούς συσχετισμούς που προκύπτουν από τη λαϊκή εντολή και γίνονται στη βάση κοινής προγραμματικής συμφωνίας.
3. Το σενάριο της πολυκομματικής κυβέρνησης μετά τις εκλογές είναι ένα ενδεχόμενο. Γιατί να μη γινόταν αυτή η προσπάθεια τώρα αντί να οδηγηθεί η χώρα σε κάλπες διχασμού, πόλωσης και φυσικά ζημίας για την οικονομία;
Ο χαρακτηρισμός «διχασμός» για τις κάλπες αποτελεί προσβολή της ίδιας της Δημοκρατίας. Ζημιά για την οικονομία δεν είναι οι εκλογές, αλλά η ενδεχόμενη επιστροφή σε αδιέξοδες πολιτικές του παρελθόντος που δεν δίνουν προοπτική εξόδου από τη λιτότητα. Στις δημοκρατίες οι πολίτες καλούνται να επιλέξουν την κυβέρνηση που θα τους εκπροσωπήσει. Εμείς δεν θα μπαίναμε ποτέ σε διαδικασίες διορισμού κυβέρνησης τύπου Παπαδήμου, αγνοώντας την λαϊκή ετυμηγορία. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα ακόμη κόμμα του παλαιού πολιτικού συστήματος που επικαλείται δήθεν το εθνικό συμφέρον για να βρίσκεται στην κυβέρνηση με μεθοδεύσεις και χωρίς λαϊκή εντολή. Μόνο όσοι θεωρούν την εξουσία αυτοσκοπό και φοβούνται τους πολίτες πράττουν με αυτόν τον τρόπο.
4. Αποκλείετε το ενδεχόμενο του «μεγάλου συνασπισμού» με τη ΝΔ με πρωθυπουργό κοινής αποδοχής, αλλά όχι τον Αλέξη Τσίπρα;
Πέρα από τις χαοτικές ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές μας με τη Νέα Δημοκρατία, θα ήταν αδύνατο να συμβαδίσουμε την επόμενη ημέρα στη συνεχιζόμενη σκληρή διαπραγμάτευση. Έχουμε εντελώς διαφορετική στόχευση και στρατηγική. Η ΝΔ μάς καλούσε διαρκώς να υπογράψουμε «εδώ και τώρα» ό,τι κι αν μας πρότειναν οι δανειστές. Ακόμη χειρότερα όμως υπέσκαπτε την εθνική διαπραγμάτευση μέσω του ΕΛΚ στην ΕΕ. Ουδέποτε προτεραιότητά της ήταν το πραγματικό συμφέρον της χώρας και της κοινωνίας. Η ΝΔ υποστηρίζει την ενσωμάτωση πολιτικών στο μνημόνιο που βρίσκουν κάθετα αντίθετο όχι μόνο το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων. Όπως η απελευθέρωση των απολύσεων, η μείωση των μισθών, οι περικοπές των κοινωνικών δαπανών. Δεν υπάρχει πεδίο συνεργασίας με μία τέτοια πολιτική δύναμη.
5. Ποιο θα είναι το «αφήγημα» του ΣΥΡΙΖΑ τώρα; Πέρυσι ήταν το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης». Σήμερα πώς θα πείσετε τους Έλληνες να σας ξαναψηφίσουν και μάλιστα να σας δώσουν και αυτοδυναμία;
Η συμφωνία με τους δανειστές είναι δεδομένη, αλλά προφανώς δεν αποτελεί το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αντίθεση με τα κόμματα της κεντροδεξιάς που μετέτρεψαν τα μνημόνια σε μοναδικό οδηγό διακυβέρνησης, ο ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνει ένα παράλληλο πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα πέραν της διαπραγμάτευσης, το οποίο πιστεύουμε ότι θα αντιρροπήσει τις δυσμενείς επιπτώσεις της συμφωνίας, κυρίως στους πιο αδύναμους. Είναι βασισμένο σε εφικτούς στόχους, υλοποιήσιμους, ρεαλιστικούς και, χωρίς να έρχονται σε σύγκρουση με τους όρους της συμφωνίας, θα υλοποιούν παράλληλες δράσεις για την ανακούφιση των πληττόμενων τάξεων. Ταυτόχρονα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται για την ολοκλήρωση της συμφωνίας για την αναδιάρθρωση του χρέους. Χάρη στη σκληρή προσπάθειά μας η προοπτική απομείωσης είναι για πρώτη φορά ορατή. Θυμίζουμε επίσης ότι ο πόλεμος με τη διαφθορά μόλις ξεκίνησε και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μόνος εγγυητής ότι θα αποβεί νικηφόρος. Οι Έλληνες όμως καλούνται να συμβάλλουν με την ψήφο τους σε έναν ακόμη ζωτικό στόχο. Την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών που καταστρέφουν τη συνοχή της ΕΕ. Οι επιλογές της συντηρητικής λαϊκής δεξιάς που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια στην Ένωση παραμένουν καταστροφικές όχι μόνο για την οικονομία, αλλά κυρίως για τους λαούς της Ευρώπης. Εξαιτίας των αλόγιστων επιλογών της δυναμιτίζεται το ευρωπαϊκό ιδεώδες και αναβιώνει ο εθνικισμός. Είναι απαραίτητο παρά ποτέ ένα ισχυρό προοδευτικό αριστερό πρόσημο.
6. Γιατί να σας εμπιστευτεί ξανά ο κόσμος όταν εκλεγήκατε τον Ιανουάριο με την υπόσχεση ότι δεν θα ψηφίσετε νέο Μνημόνιο;
Μπροστά στο εκβιαστικό ενδεχόμενο μιας οικονομικής καταστροφής, αναγκαστήκαμε να προβούμε σε τακτική υποχώρηση. Για την αποκατάσταση όλης της αλήθειας όμως, προεκλογικά δεσμευτήκαμε για μία νέα σκληρή διαπραγμάτευση διατηρώντας ταυτόχρονα τη χώρα στο σκληρό πυρήνα της ΕΕ. Το πράξαμε. Επί έξι μήνες διαπραγματευόμασταν κάτω από τις χειρότερες συνθήκες, χωρίς βοήθεια από το εσωτερικό, με κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις που είχαν σαν σκοπό την εξόντωση της πρώτης αριστερής κυβέρνησης στην χώρα. Ακόμη όμως και πριν το δημοψήφισμα, ο πρωθυπουργός είπε στον ελληνικό λαό ότι θα φέρει αμέσως νέα συμφωνία. Ο κόσμος δεν είναι αφελής. Γνώριζε και γνωρίζει τα πραγματικά διακυβεύματα και γι’ αυτό διατηρεί την εμπιστοσύνη του στον Αλέξη Τσίπρα.
7. Πώς αισθάνεστε που οι μέχρι πρότινος σύντροφοί σας στο κόμμα τώρα είναι «εχθροί» που διεκδικούν μάλιστα μέρος των ψηφοφόρων σας; Περιποιεί τιμή για την Αριστερά μια τέτοια σύγκρουση, στα όρια του μίσους, με ανθρώπους που πορευτήκατε επί δεκαετίες;
Κανένα ρήγμα δεν είναι επιθυμητό. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και αναπόφευκτο. Το ζήτημα δεν είναι τα πρόσωπα αλλά οι πολιτικοί στόχοι και οι στρατηγικές. Ωστόσο, και οι συμπεριφορές κρίνονται τελικά από τους ψηφοφόρους στην κάλπη.
8. Ακούμε τελευταία αρκετές φορές συγγνώμη για τις υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν ή για τα πρόσωπα που κρίνονται τώρα λάθος επιλογές. Αρκεί, ωστόσο, μια συγγνώμη ή ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μια πιο σκληρή αυτοκριτική ώστε να μην επαναλάβει τα λάθη αυτά;
Ποτέ στο παρελθόν δεν ακούστηκε κανένα συγγνώμη για καταστροφικές επιλογές των προηγούμενων ηγεσιών. Αντίθετα, ο πρωθυπουργός απευθυνόμενος στους Έλληνες πολίτες είπε «αισθάνομαι τη υποχρέωση να θέσω στη δική σας κρίση όλα όσα έπραξα, και τα σωστά και τα λάθη». Τόσο ο Γιώργος Παπανδρέου όσο και ο Αντώνης Σαμαράς παραβίασαν το προεκλογικό τους πρόγραμμα, σχεδόν την επομένη των εκλογών. Κανένας δεν απολογήθηκε για τις επιλογές του, ενώ ο κ. Σαμαράς έφτασε να διαφημίζει το «success story» του πάνω στα ερείπια της ελληνικής οικονομίας. Η παραδοχή των ανθρώπινων λαθών από τον Αλέξη Τσίπρα είναι πρωτόγνωρη για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα, όπου περίσσευε το θράσος και η υποκρισία. Υποδεικνύει πολιτικό θάρρος και δημοκρατική ευαισθησία.
9. Η κ. Κωνσταντοπούλου και ο κ. Βαρουφάκης αποτελούν κατ’ ουσίαν παρελθόν όμως εξαπολύουν καθημερινά πρωτοφανείς επιθέσεις κατά του πρωθυπουργού και του Προέδρου της Δημοκρατίας; Πώς αισθάνεστε στον ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτήν την πολιτειακή «ανωμαλία» που προσβάλλει το δημοκρατικό πολίτευμα;
Ο σχολιασμός έχει εξαντληθεί τόσο για την κ. Κωνσταντοπούλου όσο και για τον κ. Βαρουφάκη. Οι τόνοι πρέπει να χαμηλώσουν, καθώς μπαίνουμε σε μία νέα πολιτική περίοδο και πρέπει να μιλήσουμε για την επόμενη ημέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.