Συλλαλητήριο μνήμης και αντίστασης την Δευτέρα, 17 Νοέμβρη 2014, στις 6 το απόγευμα στην Πλατεία Κιλκίς
Σαράντα ένα χρόνια μετά το Νοέμβρη του 1973, η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν επιστρέφει πλέον ως απλή μνήμη, αλλά βιώνεται ως πραγματικότητα. Τα αιτήματα του Πολυτεχνείου, αλλά και το πνεύμα της αντίστασης και της συλλογικότητας, που τόσο έντονα εξέπεμψε η εξέγερση, σήμερα είναι τόσο επίκαιρα όσο ποτέ στο παρελθόν.
Χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα του 2014 ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας και βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα του υποσιτισμού, είναι άνεργοι και ανασφάλιστοι, και δεν μπορούν να ικανοποιήσουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες για τροφή, υγεία και στέγη.
Η παιδεία βάλλεται από παντού με τα σχολεία και τα πανεπιστήμια να έχουν γίνει πεδία εκμετάλλευσης ιδιωτικών συμφερόντων. Οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση (δάσκαλοι, καθηγητές, καθηγητές Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, εργαζόμενοι στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση) βρίσκονται είτε σε διαθεσιμότητα, είτε δουλεύουν σε πολύ άσχημες συνθήκες εργασίας, καθημερινά υπό την καθημερινή απειλή ψευδεπίγραφων “αξιολογήσεων”, τις μειώσεις μισθών, τις καταργήσεις συμβάσεων, τις συγχωνεύσεις σχολείων και τμημάτων, τις οριζόντιες περικοπές προϋπολογισμών, την υποχρηματοδότηση της έρευνας. Το πανεπιστημιακό άσυλο έχει διαρραγεί με όλους τους τρόπους και τα πανεπιστήμια από ανεξάρτητα ιδρύματα στα οποία φοιτητές και καθηγητές έχουν λόγο, έχουν καταντήσει όργανα του κράτους.
Η ελευθερία είναι όμηρος πια, όχι των τανκς, αλλά της άγριας και βίαιης καταστολής, της πλύσης εγκεφάλου των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, της εξαθλίωσης και της φτώχειας. ΜΑΤ και δυνάμεις καταστολής παρέα με εισαγγελείς και δικαστικές αποφάσεις, δελτία ειδήσεων και τύπος που περιγράφει μια άλλη χώρα από αυτή που ζούμε καθημερινά, ανεργία, άθλιες συνθήκες εργασίας, απολύσεις, διαθεσιμότητες, μισθοί και συντάξεις πείνας, είναι αυτά που σήμερα λειτουργούν σαν ερπύστριες.
Η κυβέρνηση των μνημονίων, της φτώχειας, της ανεργίας και της καταστολής αποφάσισε να “τιμήσει” την επέτειο του Πολυτεχνείου με κλούβες και διμοιρίες των ΜΑΤ έξω από τη Νομική της Αθήνας, με εισαγγελείς και αστυνομία στα σχολεία, με προσαγωγές σιδηροδέσμιων μαθητών γυμνασίου, ξυλοδαρμούς, απειλές για συλλήψεις, αλλά και το κατέβασμα μαθητικής σελίδας στο facebook που υποκινούσε –υποτίθεται– τις κινητοποιήσεις.
Σαράντα ένα χρόνια μετά, η εξέγερση του Πολυτεχνείου γίνεται πιο επίκαιρη από κάθε άλλη φορά. Μετά την παταγώδη κατάρρευση του “success story”, η κυβέρνηση, έχοντας χάσει κάθε ίχνος λαϊκής νομιμοποίησης, λειτουργεί ολοένα και περισσότερο με μεθόδους που παραπέμπουν στις αλήστου μνήμης εποχές του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Απέναντι σε μια κυβέρνηση που συνειδητά οδηγεί στην εξαθλίωση ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας, απέναντι σε μια κυβέρνηση που οδηγεί τη δημόσια εκπαίδευση στην απαξίωση και στη διάλυση, απέναντι σε μια κυβέρνηση που υιοθετεί την πιο απροκάλυπτη ακροδεξιά ρητορική, χαρακτηρίζοντας “θρασίμια” τη νέα γενιά που παλεύει για το μέλλον της, το σύνθημα «ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» αποκτά και πάλι το πλήρες και κυριολεκτικό νόημά του.
Μπροστά στην ανεργία και στις απολύσεις /διαθεσιμότητες, μπροστά στη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου και σχολείου, μπροστά στην κατάργηση των συνταγματικών μας ελευθεριών, μπροστά στην φασιστική απειλή και την εξαθλίωση μιας ολόκληρης κοινωνίας ο φετινός εορτασμός του Πολυτεχνείου συμπυκνώνει έναν συνολικό αγώνα για την ανατροπή αυτής της αυταρχικής και αντιδημοκρατικής κυβέρνησης, για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών.
Σαράντα ένα χρόνια μετά εμείς διεκδικούμε, απαιτούμε και, με την στήριξη του λαού, θα κάνουμε πράξη:
Η Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Άρτας, καλεί το λαό της πόλης μας στο συλλαλητήριο μνήμης και αντίστασης για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείο.
Δευτέρα, 17 Νοέμβρη 2014, στις 6:00 το απόγευμα στην Πλατεία Κιλκίς.
Χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα του 2014 ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας και βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα του υποσιτισμού, είναι άνεργοι και ανασφάλιστοι, και δεν μπορούν να ικανοποιήσουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες για τροφή, υγεία και στέγη.
Η παιδεία βάλλεται από παντού με τα σχολεία και τα πανεπιστήμια να έχουν γίνει πεδία εκμετάλλευσης ιδιωτικών συμφερόντων. Οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση (δάσκαλοι, καθηγητές, καθηγητές Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, εργαζόμενοι στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση) βρίσκονται είτε σε διαθεσιμότητα, είτε δουλεύουν σε πολύ άσχημες συνθήκες εργασίας, καθημερινά υπό την καθημερινή απειλή ψευδεπίγραφων “αξιολογήσεων”, τις μειώσεις μισθών, τις καταργήσεις συμβάσεων, τις συγχωνεύσεις σχολείων και τμημάτων, τις οριζόντιες περικοπές προϋπολογισμών, την υποχρηματοδότηση της έρευνας. Το πανεπιστημιακό άσυλο έχει διαρραγεί με όλους τους τρόπους και τα πανεπιστήμια από ανεξάρτητα ιδρύματα στα οποία φοιτητές και καθηγητές έχουν λόγο, έχουν καταντήσει όργανα του κράτους.
Η ελευθερία είναι όμηρος πια, όχι των τανκς, αλλά της άγριας και βίαιης καταστολής, της πλύσης εγκεφάλου των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, της εξαθλίωσης και της φτώχειας. ΜΑΤ και δυνάμεις καταστολής παρέα με εισαγγελείς και δικαστικές αποφάσεις, δελτία ειδήσεων και τύπος που περιγράφει μια άλλη χώρα από αυτή που ζούμε καθημερινά, ανεργία, άθλιες συνθήκες εργασίας, απολύσεις, διαθεσιμότητες, μισθοί και συντάξεις πείνας, είναι αυτά που σήμερα λειτουργούν σαν ερπύστριες.
Η κυβέρνηση των μνημονίων, της φτώχειας, της ανεργίας και της καταστολής αποφάσισε να “τιμήσει” την επέτειο του Πολυτεχνείου με κλούβες και διμοιρίες των ΜΑΤ έξω από τη Νομική της Αθήνας, με εισαγγελείς και αστυνομία στα σχολεία, με προσαγωγές σιδηροδέσμιων μαθητών γυμνασίου, ξυλοδαρμούς, απειλές για συλλήψεις, αλλά και το κατέβασμα μαθητικής σελίδας στο facebook που υποκινούσε –υποτίθεται– τις κινητοποιήσεις.
Σαράντα ένα χρόνια μετά, η εξέγερση του Πολυτεχνείου γίνεται πιο επίκαιρη από κάθε άλλη φορά. Μετά την παταγώδη κατάρρευση του “success story”, η κυβέρνηση, έχοντας χάσει κάθε ίχνος λαϊκής νομιμοποίησης, λειτουργεί ολοένα και περισσότερο με μεθόδους που παραπέμπουν στις αλήστου μνήμης εποχές του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Απέναντι σε μια κυβέρνηση που συνειδητά οδηγεί στην εξαθλίωση ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας, απέναντι σε μια κυβέρνηση που οδηγεί τη δημόσια εκπαίδευση στην απαξίωση και στη διάλυση, απέναντι σε μια κυβέρνηση που υιοθετεί την πιο απροκάλυπτη ακροδεξιά ρητορική, χαρακτηρίζοντας “θρασίμια” τη νέα γενιά που παλεύει για το μέλλον της, το σύνθημα «ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» αποκτά και πάλι το πλήρες και κυριολεκτικό νόημά του.
Μπροστά στην ανεργία και στις απολύσεις /διαθεσιμότητες, μπροστά στη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου και σχολείου, μπροστά στην κατάργηση των συνταγματικών μας ελευθεριών, μπροστά στην φασιστική απειλή και την εξαθλίωση μιας ολόκληρης κοινωνίας ο φετινός εορτασμός του Πολυτεχνείου συμπυκνώνει έναν συνολικό αγώνα για την ανατροπή αυτής της αυταρχικής και αντιδημοκρατικής κυβέρνησης, για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών.
Σαράντα ένα χρόνια μετά εμείς διεκδικούμε, απαιτούμε και, με την στήριξη του λαού, θα κάνουμε πράξη:
- Την κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων
- Την αξιοπρεπή διαβίωση και δικαιοσύνη για όλους
- Την ανάκτηση και βελτίωση κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών
Η Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Άρτας, καλεί το λαό της πόλης μας στο συλλαλητήριο μνήμης και αντίστασης για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείο.
Δευτέρα, 17 Νοέμβρη 2014, στις 6:00 το απόγευμα στην Πλατεία Κιλκίς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.