- Όλοι στις εκδηλώσεις και την πορεία στις 6 το απόγευμα στην Πλατεία Κιλκίς
- Συλλαλητήριο μνήμης και αντίστασης
Μαζικές αναμένονται οι αποψινές εκδηλώσεις στην Άρτα για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Για πρώτη φορά, ύστερα από πολύ καιρό, η πρόσκληση από κόμματα, συνδικαλιστικές οργανώσεις, φοιτητές, μαθητές, είναι για την ίδια ώρα και στον ίδιο τόπο.
Έτσι, απόψε, στις 6 το απόγευμα, στην πλατεία Κιλκίς ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η Ριζοσπαστική Δημοτική Αλλαγή, το Εργατικό Κέντρο Άρτας, το Νομαρχιακό Τμήμα Άρτας της ΑΔΕΔΥ, το ΠΑΜΕ, το ΜΕΤΑ, οι φοιτητές του ΤΕΙ Ηπείρου, οι μαθητές Λυκείων και Γυμνασίων που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, καλούν σε συλλαλητήριο μνήμης και αντίστασης.
Τα παρακάτω μηνύματα είναι αυτά που έχουν φτάσει στο mail μου:
ΣΥΡΙΖΑ: «ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» Τα συνθήματα του Πολυτεχνείου πιο επίκαιρα από ποτέ
Σαράντα ένα χρόνια μετά το Νοέμβρη του 1973, η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν επιστρέφει πλέον ως απλή μνήμη, αλλά βιώνεται ως πραγματικότητα. Τα αιτήματα του Πολυτεχνείου, αλλά και το πνεύμα της αντίστασης και της συλλογικότητας, που τόσο έντονα εξέπεμψε η εξέγερση, σήμερα είναι τόσο επίκαιρα όσο ποτέ στο παρελθόν.
Χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα του 2014 ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας και βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα του υποσιτισμού, είναι άνεργοι και ανασφάλιστοι, και δεν μπορούν να ικανοποιήσουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες για τροφή, υγεία και στέγη.
Η παιδεία βάλλεται από παντού με τα σχολεία και τα πανεπιστήμια να έχουν γίνει πεδία εκμετάλλευσης ιδιωτικών συμφερόντων. Οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση (δάσκαλοι, καθηγητές, καθηγητές Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, εργαζόμενοι στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση) βρίσκονται είτε σε διαθεσιμότητα, είτε δουλεύουν σε πολύ άσχημες συνθήκες εργασίας, καθημερινά υπό την καθημερινή απειλή ψευδεπίγραφων “αξιολογήσεων”, τις μειώσεις μισθών, τις καταργήσεις συμβάσεων, τις συγχωνεύσεις σχολείων και τμημάτων, τις οριζόντιες περικοπές προϋπολογισμών, την υποχρηματοδότηση της έρευνας. Το πανεπιστημιακό άσυλο έχει διαρραγεί με όλους τους τρόπους και τα πανεπιστήμια από ανεξάρτητα ιδρύματα στα οποία φοιτητές και καθηγητές έχουν λόγο, έχουν καταντήσει όργανα του κράτους.
Η ελευθερία είναι όμηρος πια, όχι των τανκς, αλλά της άγριας και βίαιης καταστολής, της πλύσης εγκεφάλου των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, της εξαθλίωσης και της φτώχειας. ΜΑΤ και δυνάμεις καταστολής παρέα με εισαγγελείς και δικαστικές αποφάσεις, δελτία ειδήσεων και τύπος που περιγράφει μια άλλη χώρα από αυτή που ζούμε καθημερινά, ανεργία, άθλιες συνθήκες εργασίας, απολύσεις, διαθεσιμότητες, μισθοί και συντάξεις πείνας, είναι αυτά που σήμερα λειτουργούν σαν ερπύστριες.
Η κυβέρνηση των μνημονίων, της φτώχειας, της ανεργίας και της καταστολής αποφάσισε να “τιμήσει” την επέτειο του Πολυτεχνείου με κλούβες και διμοιρίες των ΜΑΤ έξω από τη Νομική της Αθήνας, με εισαγγελείς και αστυνομία στα σχολεία, με προσαγωγές σιδηροδέσμιων μαθητών γυμνασίου, ξυλοδαρμούς, απειλές για συλλήψεις, αλλά και το κατέβασμα μαθητικής σελίδας στο facebook που υποκινούσε –υποτίθεται– τις κινητοποιήσεις.
Σαράντα ένα χρόνια μετά, η εξέγερση του Πολυτεχνείου γίνεται πιο επίκαιρη από κάθε άλλη φορά. Μετά την παταγώδη κατάρρευση του “success story”, η κυβέρνηση, έχοντας χάσει κάθε ίχνος λαϊκής νομιμοποίησης, λειτουργεί ολοένα και περισσότερο με μεθόδους που παραπέμπουν στις αλήστου μνήμης εποχές του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Απέναντι σε μια κυβέρνηση που συνειδητά οδηγεί στην εξαθλίωση ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας, απέναντι σε μια κυβέρνηση που οδηγεί τη δημόσια εκπαίδευση στην απαξίωση και στη διάλυση, απέναντι σε μια κυβέρνηση που υιοθετεί την πιο απροκάλυπτη ακροδεξιά ρητορική, χαρακτηρίζοντας “θρασίμια” τη νέα γενιά που παλεύει για το μέλλον της, το σύνθημα «ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» αποκτά και πάλι το πλήρες και κυριολεκτικό νόημά του.
Μπροστά στην ανεργία και στις απολύσεις /διαθεσιμότητες, μπροστά στη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου και σχολείου, μπροστά στην κατάργηση των συνταγματικών μας ελευθεριών, μπροστά στην φασιστική απειλή και την εξαθλίωση μιας ολόκληρης κοινωνίας ο φετινός εορτασμός του Πολυτεχνείου συμπυκνώνει έναν συνολικό αγώνα για την ανατροπή αυτής της αυταρχικής και αντιδημοκρατικής κυβέρνησης, για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών.
Σαράντα ένα χρόνια μετά εμείς διεκδικούμε, απαιτούμε και, με την στήριξη του λαού, θα κάνουμε πράξη:
Η Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Άρτας, καλεί το λαό της πόλης μας στο συλλαλητήριο μνήμης και αντίστασης για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείο.
Δευτέρα, 17 Νοέμβρη 2014, στις 6:00 το απόγευμα στην Πλατεία Κιλκίς.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ: ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΣΤΙΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ
Η 17η Νοέμβρη, επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου δεν είναι γιορτή αλλά μια ξεχωριστή μέρα μνήμης και αγώνα. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973 άνοιξε το δρόμο για μαζικούς κοινωνικούς αγώνες και οδήγησε στην πτώση της χούντας των Συνταγματαρχών. Υπήρξε η κορύφωση μιας σειράς πράξεων ανυπακοής και ζωντανέματος των μαζικών διαδικασιών, παρά το ότι η χούντα για έξι χρόνια με την καταστολή, τις εξορίες και τα βασανιστήρια αριστερών αγωνιστών είχε προσπαθήσει να βάλει όλη την κοινωνία «στο γύψο» (επειδή σύμφωνα με τον δικτάτορα Παπαδόπουλο «νοσούσε»).
Το Πολυτεχνείο δεν αφορούσε μόνο τους φοιτητές. Έδωσε το έναυσμα στην εργατική τάξη που ανταποκρίθηκε άμεσα και στήριξε την κατάληψη με τα πιο μαχητικά κομμάτια που οργάνωσαν τις δικές τους συνελεύσεις μέσα στο χώρο του Πολυτεχνείου.
Μέσα στις μαζικές διαδικασίες δόθηκαν πολιτικές μάχες, τόσο για το πλαίσιο, όσο και για τις μορφές και την προοπτική του αγώνα. Η επαναστατική αριστερά, παρ’ότι νεαρή σε ηλικία και ανέτοιμη, χωρίς κεντρική συγκρότηση, αλλά με την έμπνευση των ιδεών του Μάη του ‘68 πρωτοστάτησε ώστε η εξέγερση του Πολυτεχνείου να μην μείνει αποκλειστικά στα φοιτητικά ζητήματα, να συγκρουστεί συνολικά με τη χούντα, εν τέλει να μην ζητήσει απλά εκδημοκρατισμό και ομαλοποίηση, αλλά να κλιμακώσει ενάντια στο καθεστώς, την αστική τάξη, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Μπορεί τα τανκς να κατέστειλαν βάρβαρα την εξέγερση ισοπεδώνοντας την πύλη, σκοτώνοντας δεκάδες διαδηλωτές και βασανίζοντας αγωνιστές στα μπουντρούμια της ΕΣΑ, όμως άλλαξε την πορεία των πολιτικών εξελίξεων. Οκτώ μήνες μετά ήρθε η πτώση της χούντας και η μεταπολίτευση, όμως τα πιο ριζοσπαστικά αιτήματα για ανατροπή και λαϊκή εξουσία έμειναν ανεκπλήρωτα.
Σήμερα το Πολυτεχνείο είναι επίκαιρο όσο σχεδόν ποτέ άλλοτε. Η χώρα μας βρίσκεται στη μέγγενη των μνημονίων, της λιτότητας, της φασιστικής απειλής και των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Με μια αστική τάξη πληγωμένη αλλά αδίστακτη και μια κυβέρνηση που ενορχηστρώνει τις επιθέσεις σε αγαστή σύμπνοια με την τρόικα, την Ε.Ε. και το ΔΝΤ. Το μαύρο μέτωπο απολύει εργαζόμενους, ξεπουλάει τον δημόσιο πλούτο, διαλύει παιδεία και υγεία και εξαπολύει την καταστολή απέναντι στην αντίσταση της εργατικής τάξης και της νεολαίας τσαλαπατώντας τις ελευθερίες και τα δικαιώματα. Από αυτή τη σκοπιά, οι εξεγερμένοι μαθητές που ξεσπαθώνουν «Έτσι ακριβώς είναι και σήμερα», αποστομώνοντας τα αστικά παπαγαλάκια έχουν απόλυτο δίκιο. Όλοι μαζί, έχουμε τη δύναμη να τους σταματήσουμε!
Σήμερα είναι η στιγμή να ξαναπιάσουμε το πνεύμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, το «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» και να το συνδέσουμε με τους μικρούς και μεγάλους αγώνες, από τις απεργίες, τις μάχες ενάντια στις απολύσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις, τις μαθητικές και φοιτητικές καταλήψεις, την πάλη ενάντια στο ρατσισμό και τους φασίστες και κάθε κοινωνική αντίσταση, δίνοντας έμπνευση και προοπτική για το μέλλον. Να θυμήσουμε ότι η δύναμη βρίσκεται στους αγώνες και την αυτενέργεια του κόσμου, αλλιώς οι υποσχέσεις για δημοκρατική διαχείριση καταντάνε κούφιες υποσχέσεις.
Η λύση θα έρθει από ένα δυνατό μαζικό κίνημα, που θα συγκρουστεί με την κυβέρνηση και την τρόικα, την ΕΕ, τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τους φασίστες συμμάχους τους. Από έναν οργανωμένο λαό που θα διεκδικήσει να πάρει την εξουσία. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε μια Αριστερά μαχητική, ενωτική, αντικαπιταλιστική!
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!
-ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ
-ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ
-ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, ΕΤΣΙ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΣΤΟ ΕΥΡΩ – ΣΦΑΓΕΙΟ!
-ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΣΤΙΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ
Ριζοσπαστική Δημοτική Αλλαγή: Τιμούμε τη μνήμη του Πολυτεχνείου.
Σήμερα 41 χρόνια μετά, το μήνυμα της εξέγερσης είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Τα λοκ άουτ, η παρουσία των ΜΑΤ και η αστυνομική καταστολή στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, η ποινικοποίηση των μαθητικών καταλήψεων και η συντονισμένη επίθεση που γίνεται από την κυβέρνηση και όλο το σύστημα που την συντηρεί, σε βάρος των αγώνων της νέας γενιάς, αλλά και η προσδοκία που γεννιέται στον λαό μας ότι έρχονται μέρες ανατροπής και ελπίδας, κάνουν την φετινή επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου να έχει ιδαίτερο χαρακτήρα και συμβολισμό.
Καλούμε όλους τους συνδημότες μας – νέους και μεγαλύτερους- στις εκδηλώσεις μνήμης, καθώς και στην πορεία που οργανώνεται στις 6:00 μμ στην πλατεία Κιλκίς για την επέτειο του Πολυτεχνείου.
Δεν ξεχνάμε - Το Πολυτεχνείο Ζει - Ζει στις καρδιές μας και στους αγώνες μας για μια καλύτερη ζωή!
ΤΟΤΕ η Χούντα των Συνταγματαρχών, έξι χρόνια μετά την πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας με τη βοήθεια των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών, κάτω από την πίεση του φοιτητικού και νεολαιίστικου κινήματος, καθώς και του αγώνα αντιφασιστών μέσα κι έξω από τη χώρα μας, προσπαθούσε με ελιγμούς να δώσει μια επίφαση εκδημοκρατισμού. Προσπάθησε να δώσει μια εικόνα συνδιαλλαγής με εκπροσώπους του πολιτικού κόσμου για σταδιακή, υποτίθεται, μετεξέλιξή της. Η ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου ανέτρεψε τα σχέδια της Χούντας, που δείχνοντας το πραγματικό της πρόσωπο, δολοφόνησε φοιτητές και εργαζόμενους, έβγαλε ξανά τα τανκς στους δρόμους και αφού ολοκλήρωσε τα συμβόλαια που είχε συνάψει με τους εσωτερικούς και ξένους πάτρωνές της κατέρρευσε κάτω από το βάρος των εγκληματικών ενεργειών της σε βάρος του λαού μας και του λαού της Κύπρου.
Ο αγώνας των φοιτητών που είχε ξεκινήσει τότε με στόχο την κατάκτηση δημοκρατικών ελευθεριών μέσα στα Πανεπιστήμια, εξελίχθηκε σε συνολικό αντιδικτατορικό αγώνα, που έπαιρνε όλο και πιο βαθιά κοινωνικά χαρακτηριστικά για το δικαίωμα στη δουλειά, ενάντια στην πείνα και στη φτώχεια, για Παιδεία και Ελευθερία. Ήταν ένας αγώνας κατά των μηχανισμών εξάρτησης από τους Αμερικάνους και το ΝΑΤΟ. Ήταν ένας αγώνας για τα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα του λαού μας.
ΤΩΡΑ, μετά από 41 χρόνια που βρισκόμαστε; Με τις πολιτικές των Κυβερνήσεων και τις εντολές του μεγάλου Κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου, η φτώχεια έχει αγκαλιάσει τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας. Η ανεργία οδηγήθηκε στο 30 % του ενεργού πληθυσμού. Τα εργασιακά δικαιώματα μας καταργούνται. Οι μισθοί για όσους εργάζονται κι εφόσον πληρώνονται, καρατομήθηκαν περίπου στο 40 %. Τα δημοκρατικά μας δικαιώματα αναστέλλονται, η Κυβέρνηση κυβερνάει με πράξεις Νομοθετικού περιεχομένου και ο φασισμός σηκώνει το αποτροπιαστικό του «ανάστημα» επαναφέροντας απειλές ολοκληρωτισμού.
Μετά από πέντε χρόνια εφαρμογής βαθιά αντεργατικών και αντιλαϊκών πολιτικών, με το πρόσχημα της καπιταλιστικής κρίσης και τη βοήθεια των μνημονίων και των διεθνών της δεσμεύσεων, η Κυβέρνηση υπόσχεται έξοδο από τα μνημόνια. Αφού έχει δημιουργήσει «καμένη Γη» και έχει φέρει την κοινωνική κατάσταση στη χώρα μας 60 χρόνια πίσω, αφού έχει φροντίσει να «δέσει» με συμφωνίες και ρυθμίσεις το λαό μας για τα επόμενα 30 χρόνια, η Κυβέρνηση υπόσχεται σταδιακό εκδημοκρατισμό. Αφού διέλυσαν την παραγωγική βάση της χώρας μας, κατέστρεψαν την αγροτική οικονομία, διαλύουν και ιδιωτικοποιούν όλες τις κοινωνικές δομές του κράτους στέλνοντας στην ανεργία κι άλλες χιλιάδες εργαζομένων, μας υπόσχονται χωρίς ντροπή ανάπτυξη! Φυσικά ανάπτυξη για το μεγάλο Κεφάλαιο, για αμύθητα υπερκέρδη σε όλο και πιο λίγους και εργαζόμενους με μισθούς πείνας, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση, με συντάξεις πείνας
«Οι καιροί ου μενετοί». Τότε οι φοιτητές δεν περίμεναν. Μετέτρεψαν τη διαμαρτυρία σε σύγκρουση και έγραψαν Ιστορία. Σήμερα οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να περιμένουν. Η οργή να γίνει οργανωμένη πάλη και να παρασύρει Κυβερνήσεις, Τρόικα, ΔΝΤ και ΟΟΣΑ, μνημόνια και αντιδραστικές πολιτικές και να φέρει στο προσκήνιο τον κυρίαρχο λαό, τις λαϊκές ανάγκες, την αξιοπρέπεια μας. Τότε είχαμε σωματική βία, βασανιστήρια και φίμωση. Τώρα δεν έχουμε δουλειά, δεν μπορούμε να πάρουμε γάλα στα παιδιά, μας στερούν την αξιοπρέπεια στη δουλειά, βλέπουμε να αυτοκτονεί ο διπλανός μας και δεν μπορούμε να τον βοηθήσουμε. Η φτώχεια δεν είναι ντροπή. Το να μη την πολεμάς όμως είναι ντροπή. Το Πολυτεχνείο έγινε σύμβολο γιατί μας δίδαξε ότι ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος του αγώνα. Για όλες τις εποχές, για όλες τις καταστάσεις.
ΜΕΤΑ: Ο Νοέμβρης του 73 εμπνέει τους σημερινούς αγώνες όλων των εργαζομένων
Σαράντα ένα χρόνια μετά, η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, επιμένει να μας θυμίζει τα στοιχεία εκείνα που μεταβάλλουν το λαϊκό παράγοντα σε κινητήριο μοχλό της ιστορίας. Ο Νοέμβρης του 73 έδειξε ότι η υπεράσπιση των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων μέσα από διαδικασίες συλλογικής δράσης, αλληλεγγύης και πνεύμα αυτοθυσίας, υπερνικούν το φόβο, συγκρούονται με τον αυταρχισμό και τη βία και διαμορφώνουν τους όρους για ριζικές αλλαγές στην πολιτική ζωή και την κοινωνία.
Με αυτή τη ιστορική μνήμη θέλει να ξεμπερδεύει η κυβέρνηση, μιας και η πολιτική της καθημερινά διολισθαίνει στον αυταρχισμό και τη βία. Θέλει η ελληνική κοινωνία να ξεχάσει τις εικόνες των χιλιάδων διαδηλωτών στους δρόμους που αντιμετωπίστηκαν με τα τανκς αλλά αποτέλεσαν ένα σημαντικό σταθμό στον αγώνα για την πτώση της χούντας και την αποκατάσταση των δημοκρατικών ελευθεριών.
Σήμερα που η μνημονιακή κυβερνητική πολιτική και η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα προσπαθούν να σαρώσουν τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα αλλά και όλες τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης, οι ιδέες του Νοέμβρη πρέπει να αποτελέσουν τον οδηγό για τη δράση των συνδικάτων και να εμπνεύσουν τους αγώνες όλων των εργαζομένων.
Αυτή την περίοδο ενώ από την μια επιδιώκουν να μεταβάλλουν και να απονευρώσουν την ουσία της επετείου ταυτόχρονα εντείνουν τον αυταρχισμό απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων των μαθητών και των φοιτητών. Επιχειρήσουν να πάρουν την «ρεβάνς» απέναντι σε όσους αγωνίζονται και εξεγείρονται σήμερα ενάντια στη μνημονιακή λαίλαπα, σε όσους συνεχίζουν τον αγώνα για «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία και Εθνική Ανεξαρτησία».
Μετά από πέντε χρόνια ακραίας λιτότητας με τις εικόνες της κοινωνικής καταστροφής διάχυτες, την ανεργία στο 27% του πληθυσμού, τη διεύρυνση της ελαστικής και μαύρης εργασίας, την κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος, τις απολύσεις εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ήρθε πλέον η ώρα που ο λαϊκός παράγοντας θα κινηθεί αποφασιστικά για να δοθεί τέλος στις πολιτικές της υποτέλειας και της οικονομικής και κοινωνικής βαρβαρότητας.
Ταυτόχρονα γίνεται σήμερα ακόμα πιο επίκαιρη η πάλη για μια ανεξάρτητη και φιλειρηνική εξωτερική πολιτική, που δεν θα εντάσσεται στους επιθετικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή, την ώρα μάλιστα που αναζωπυρώνονται εστίες πολέμου στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία. Ταυτόχρονα ο Νοέμβρης του 73 επιτάσσει να ενταθεί η πάλη για το τσάκισμα του φασισμού, που προσπαθεί να αναγεννηθεί αξιοποιώντας την κρίση, σε πολλές χώρες της Ευρώπης και στη χώρα μας.
Το ΜΕΤΑ καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους άνεργους και τους νέους να συμμετέχουν μαζικά στις εκδηλώσεις και στις συγκεντρώσεις και πορείες στις 17 Νοέμβρη, για την 41η επέτειο του Πολυτεχνείου και στην μεγάλη πανεργατική απεργία στις 27 Νοέμβρη και τα απεργιακά συλλαλητήρια.
- Συλλαλητήριο μνήμης και αντίστασης
Έτσι, απόψε, στις 6 το απόγευμα, στην πλατεία Κιλκίς ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η Ριζοσπαστική Δημοτική Αλλαγή, το Εργατικό Κέντρο Άρτας, το Νομαρχιακό Τμήμα Άρτας της ΑΔΕΔΥ, το ΠΑΜΕ, το ΜΕΤΑ, οι φοιτητές του ΤΕΙ Ηπείρου, οι μαθητές Λυκείων και Γυμνασίων που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, καλούν σε συλλαλητήριο μνήμης και αντίστασης.
Τα παρακάτω μηνύματα είναι αυτά που έχουν φτάσει στο mail μου:
ΣΥΡΙΖΑ: «ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» Τα συνθήματα του Πολυτεχνείου πιο επίκαιρα από ποτέ
Σαράντα ένα χρόνια μετά το Νοέμβρη του 1973, η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν επιστρέφει πλέον ως απλή μνήμη, αλλά βιώνεται ως πραγματικότητα. Τα αιτήματα του Πολυτεχνείου, αλλά και το πνεύμα της αντίστασης και της συλλογικότητας, που τόσο έντονα εξέπεμψε η εξέγερση, σήμερα είναι τόσο επίκαιρα όσο ποτέ στο παρελθόν.
Χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα του 2014 ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας και βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα του υποσιτισμού, είναι άνεργοι και ανασφάλιστοι, και δεν μπορούν να ικανοποιήσουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες για τροφή, υγεία και στέγη.
Η παιδεία βάλλεται από παντού με τα σχολεία και τα πανεπιστήμια να έχουν γίνει πεδία εκμετάλλευσης ιδιωτικών συμφερόντων. Οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση (δάσκαλοι, καθηγητές, καθηγητές Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, εργαζόμενοι στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση) βρίσκονται είτε σε διαθεσιμότητα, είτε δουλεύουν σε πολύ άσχημες συνθήκες εργασίας, καθημερινά υπό την καθημερινή απειλή ψευδεπίγραφων “αξιολογήσεων”, τις μειώσεις μισθών, τις καταργήσεις συμβάσεων, τις συγχωνεύσεις σχολείων και τμημάτων, τις οριζόντιες περικοπές προϋπολογισμών, την υποχρηματοδότηση της έρευνας. Το πανεπιστημιακό άσυλο έχει διαρραγεί με όλους τους τρόπους και τα πανεπιστήμια από ανεξάρτητα ιδρύματα στα οποία φοιτητές και καθηγητές έχουν λόγο, έχουν καταντήσει όργανα του κράτους.
Η ελευθερία είναι όμηρος πια, όχι των τανκς, αλλά της άγριας και βίαιης καταστολής, της πλύσης εγκεφάλου των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, της εξαθλίωσης και της φτώχειας. ΜΑΤ και δυνάμεις καταστολής παρέα με εισαγγελείς και δικαστικές αποφάσεις, δελτία ειδήσεων και τύπος που περιγράφει μια άλλη χώρα από αυτή που ζούμε καθημερινά, ανεργία, άθλιες συνθήκες εργασίας, απολύσεις, διαθεσιμότητες, μισθοί και συντάξεις πείνας, είναι αυτά που σήμερα λειτουργούν σαν ερπύστριες.
Η κυβέρνηση των μνημονίων, της φτώχειας, της ανεργίας και της καταστολής αποφάσισε να “τιμήσει” την επέτειο του Πολυτεχνείου με κλούβες και διμοιρίες των ΜΑΤ έξω από τη Νομική της Αθήνας, με εισαγγελείς και αστυνομία στα σχολεία, με προσαγωγές σιδηροδέσμιων μαθητών γυμνασίου, ξυλοδαρμούς, απειλές για συλλήψεις, αλλά και το κατέβασμα μαθητικής σελίδας στο facebook που υποκινούσε –υποτίθεται– τις κινητοποιήσεις.
Σαράντα ένα χρόνια μετά, η εξέγερση του Πολυτεχνείου γίνεται πιο επίκαιρη από κάθε άλλη φορά. Μετά την παταγώδη κατάρρευση του “success story”, η κυβέρνηση, έχοντας χάσει κάθε ίχνος λαϊκής νομιμοποίησης, λειτουργεί ολοένα και περισσότερο με μεθόδους που παραπέμπουν στις αλήστου μνήμης εποχές του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Απέναντι σε μια κυβέρνηση που συνειδητά οδηγεί στην εξαθλίωση ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας, απέναντι σε μια κυβέρνηση που οδηγεί τη δημόσια εκπαίδευση στην απαξίωση και στη διάλυση, απέναντι σε μια κυβέρνηση που υιοθετεί την πιο απροκάλυπτη ακροδεξιά ρητορική, χαρακτηρίζοντας “θρασίμια” τη νέα γενιά που παλεύει για το μέλλον της, το σύνθημα «ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» αποκτά και πάλι το πλήρες και κυριολεκτικό νόημά του.
Μπροστά στην ανεργία και στις απολύσεις /διαθεσιμότητες, μπροστά στη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου και σχολείου, μπροστά στην κατάργηση των συνταγματικών μας ελευθεριών, μπροστά στην φασιστική απειλή και την εξαθλίωση μιας ολόκληρης κοινωνίας ο φετινός εορτασμός του Πολυτεχνείου συμπυκνώνει έναν συνολικό αγώνα για την ανατροπή αυτής της αυταρχικής και αντιδημοκρατικής κυβέρνησης, για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών.
Σαράντα ένα χρόνια μετά εμείς διεκδικούμε, απαιτούμε και, με την στήριξη του λαού, θα κάνουμε πράξη:
- Την κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων
- Την αξιοπρεπή διαβίωση και δικαιοσύνη για όλους
- Την ανάκτηση και βελτίωση κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών
Η Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Άρτας, καλεί το λαό της πόλης μας στο συλλαλητήριο μνήμης και αντίστασης για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείο.
Δευτέρα, 17 Νοέμβρη 2014, στις 6:00 το απόγευμα στην Πλατεία Κιλκίς.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ: ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΣΤΙΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ
Η 17η Νοέμβρη, επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου δεν είναι γιορτή αλλά μια ξεχωριστή μέρα μνήμης και αγώνα. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973 άνοιξε το δρόμο για μαζικούς κοινωνικούς αγώνες και οδήγησε στην πτώση της χούντας των Συνταγματαρχών. Υπήρξε η κορύφωση μιας σειράς πράξεων ανυπακοής και ζωντανέματος των μαζικών διαδικασιών, παρά το ότι η χούντα για έξι χρόνια με την καταστολή, τις εξορίες και τα βασανιστήρια αριστερών αγωνιστών είχε προσπαθήσει να βάλει όλη την κοινωνία «στο γύψο» (επειδή σύμφωνα με τον δικτάτορα Παπαδόπουλο «νοσούσε»).
Το Πολυτεχνείο δεν αφορούσε μόνο τους φοιτητές. Έδωσε το έναυσμα στην εργατική τάξη που ανταποκρίθηκε άμεσα και στήριξε την κατάληψη με τα πιο μαχητικά κομμάτια που οργάνωσαν τις δικές τους συνελεύσεις μέσα στο χώρο του Πολυτεχνείου.
Μέσα στις μαζικές διαδικασίες δόθηκαν πολιτικές μάχες, τόσο για το πλαίσιο, όσο και για τις μορφές και την προοπτική του αγώνα. Η επαναστατική αριστερά, παρ’ότι νεαρή σε ηλικία και ανέτοιμη, χωρίς κεντρική συγκρότηση, αλλά με την έμπνευση των ιδεών του Μάη του ‘68 πρωτοστάτησε ώστε η εξέγερση του Πολυτεχνείου να μην μείνει αποκλειστικά στα φοιτητικά ζητήματα, να συγκρουστεί συνολικά με τη χούντα, εν τέλει να μην ζητήσει απλά εκδημοκρατισμό και ομαλοποίηση, αλλά να κλιμακώσει ενάντια στο καθεστώς, την αστική τάξη, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Μπορεί τα τανκς να κατέστειλαν βάρβαρα την εξέγερση ισοπεδώνοντας την πύλη, σκοτώνοντας δεκάδες διαδηλωτές και βασανίζοντας αγωνιστές στα μπουντρούμια της ΕΣΑ, όμως άλλαξε την πορεία των πολιτικών εξελίξεων. Οκτώ μήνες μετά ήρθε η πτώση της χούντας και η μεταπολίτευση, όμως τα πιο ριζοσπαστικά αιτήματα για ανατροπή και λαϊκή εξουσία έμειναν ανεκπλήρωτα.
Σήμερα το Πολυτεχνείο είναι επίκαιρο όσο σχεδόν ποτέ άλλοτε. Η χώρα μας βρίσκεται στη μέγγενη των μνημονίων, της λιτότητας, της φασιστικής απειλής και των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Με μια αστική τάξη πληγωμένη αλλά αδίστακτη και μια κυβέρνηση που ενορχηστρώνει τις επιθέσεις σε αγαστή σύμπνοια με την τρόικα, την Ε.Ε. και το ΔΝΤ. Το μαύρο μέτωπο απολύει εργαζόμενους, ξεπουλάει τον δημόσιο πλούτο, διαλύει παιδεία και υγεία και εξαπολύει την καταστολή απέναντι στην αντίσταση της εργατικής τάξης και της νεολαίας τσαλαπατώντας τις ελευθερίες και τα δικαιώματα. Από αυτή τη σκοπιά, οι εξεγερμένοι μαθητές που ξεσπαθώνουν «Έτσι ακριβώς είναι και σήμερα», αποστομώνοντας τα αστικά παπαγαλάκια έχουν απόλυτο δίκιο. Όλοι μαζί, έχουμε τη δύναμη να τους σταματήσουμε!
Σήμερα είναι η στιγμή να ξαναπιάσουμε το πνεύμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, το «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» και να το συνδέσουμε με τους μικρούς και μεγάλους αγώνες, από τις απεργίες, τις μάχες ενάντια στις απολύσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις, τις μαθητικές και φοιτητικές καταλήψεις, την πάλη ενάντια στο ρατσισμό και τους φασίστες και κάθε κοινωνική αντίσταση, δίνοντας έμπνευση και προοπτική για το μέλλον. Να θυμήσουμε ότι η δύναμη βρίσκεται στους αγώνες και την αυτενέργεια του κόσμου, αλλιώς οι υποσχέσεις για δημοκρατική διαχείριση καταντάνε κούφιες υποσχέσεις.
Η λύση θα έρθει από ένα δυνατό μαζικό κίνημα, που θα συγκρουστεί με την κυβέρνηση και την τρόικα, την ΕΕ, τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τους φασίστες συμμάχους τους. Από έναν οργανωμένο λαό που θα διεκδικήσει να πάρει την εξουσία. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε μια Αριστερά μαχητική, ενωτική, αντικαπιταλιστική!
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!
-ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ
-ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ
-ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, ΕΤΣΙ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΣΤΟ ΕΥΡΩ – ΣΦΑΓΕΙΟ!
-ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΣΤΙΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ
Ριζοσπαστική Δημοτική Αλλαγή: Τιμούμε τη μνήμη του Πολυτεχνείου.
Σήμερα 41 χρόνια μετά, το μήνυμα της εξέγερσης είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Τα λοκ άουτ, η παρουσία των ΜΑΤ και η αστυνομική καταστολή στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, η ποινικοποίηση των μαθητικών καταλήψεων και η συντονισμένη επίθεση που γίνεται από την κυβέρνηση και όλο το σύστημα που την συντηρεί, σε βάρος των αγώνων της νέας γενιάς, αλλά και η προσδοκία που γεννιέται στον λαό μας ότι έρχονται μέρες ανατροπής και ελπίδας, κάνουν την φετινή επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου να έχει ιδαίτερο χαρακτήρα και συμβολισμό.
Καλούμε όλους τους συνδημότες μας – νέους και μεγαλύτερους- στις εκδηλώσεις μνήμης, καθώς και στην πορεία που οργανώνεται στις 6:00 μμ στην πλατεία Κιλκίς για την επέτειο του Πολυτεχνείου.
Δεν ξεχνάμε - Το Πολυτεχνείο Ζει - Ζει στις καρδιές μας και στους αγώνες μας για μια καλύτερη ζωή!
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ Α.Δ.Ε.Δ.Υ. ΑΡΤΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ 41η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟ
ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Νοέμβρης 1973 – Νοέμβρης 2014. Σαράντα ένα χρόνια πέρασαν από την ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου όπου άοπλοι φοιτητές όρθωσαν το ανάστημά τους στις σιδερόφρακτες ορδές της Χούντας και επιβάλλεται να γίνει μια αποτίμηση του σήμερα σε σχέση με το τότε. Οι λαοί προχωρούν με παρακαταθήκη την ιστορία τους για να αντιμετωπίζουν τα σύγχρονα προβλήματα τους. Οι εργαζόμενοι πρέπει να σεβόμαστε τους αγώνες των προηγούμενων γενεών και να υπερασπιζόμαστε τις κατακτήσεις τους, γιατί το οφείλουμε στις επόμενες γενιές.ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
ΤΟΤΕ η Χούντα των Συνταγματαρχών, έξι χρόνια μετά την πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας με τη βοήθεια των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών, κάτω από την πίεση του φοιτητικού και νεολαιίστικου κινήματος, καθώς και του αγώνα αντιφασιστών μέσα κι έξω από τη χώρα μας, προσπαθούσε με ελιγμούς να δώσει μια επίφαση εκδημοκρατισμού. Προσπάθησε να δώσει μια εικόνα συνδιαλλαγής με εκπροσώπους του πολιτικού κόσμου για σταδιακή, υποτίθεται, μετεξέλιξή της. Η ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου ανέτρεψε τα σχέδια της Χούντας, που δείχνοντας το πραγματικό της πρόσωπο, δολοφόνησε φοιτητές και εργαζόμενους, έβγαλε ξανά τα τανκς στους δρόμους και αφού ολοκλήρωσε τα συμβόλαια που είχε συνάψει με τους εσωτερικούς και ξένους πάτρωνές της κατέρρευσε κάτω από το βάρος των εγκληματικών ενεργειών της σε βάρος του λαού μας και του λαού της Κύπρου.
Ο αγώνας των φοιτητών που είχε ξεκινήσει τότε με στόχο την κατάκτηση δημοκρατικών ελευθεριών μέσα στα Πανεπιστήμια, εξελίχθηκε σε συνολικό αντιδικτατορικό αγώνα, που έπαιρνε όλο και πιο βαθιά κοινωνικά χαρακτηριστικά για το δικαίωμα στη δουλειά, ενάντια στην πείνα και στη φτώχεια, για Παιδεία και Ελευθερία. Ήταν ένας αγώνας κατά των μηχανισμών εξάρτησης από τους Αμερικάνους και το ΝΑΤΟ. Ήταν ένας αγώνας για τα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα του λαού μας.
ΤΩΡΑ, μετά από 41 χρόνια που βρισκόμαστε; Με τις πολιτικές των Κυβερνήσεων και τις εντολές του μεγάλου Κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου, η φτώχεια έχει αγκαλιάσει τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας. Η ανεργία οδηγήθηκε στο 30 % του ενεργού πληθυσμού. Τα εργασιακά δικαιώματα μας καταργούνται. Οι μισθοί για όσους εργάζονται κι εφόσον πληρώνονται, καρατομήθηκαν περίπου στο 40 %. Τα δημοκρατικά μας δικαιώματα αναστέλλονται, η Κυβέρνηση κυβερνάει με πράξεις Νομοθετικού περιεχομένου και ο φασισμός σηκώνει το αποτροπιαστικό του «ανάστημα» επαναφέροντας απειλές ολοκληρωτισμού.
Μετά από πέντε χρόνια εφαρμογής βαθιά αντεργατικών και αντιλαϊκών πολιτικών, με το πρόσχημα της καπιταλιστικής κρίσης και τη βοήθεια των μνημονίων και των διεθνών της δεσμεύσεων, η Κυβέρνηση υπόσχεται έξοδο από τα μνημόνια. Αφού έχει δημιουργήσει «καμένη Γη» και έχει φέρει την κοινωνική κατάσταση στη χώρα μας 60 χρόνια πίσω, αφού έχει φροντίσει να «δέσει» με συμφωνίες και ρυθμίσεις το λαό μας για τα επόμενα 30 χρόνια, η Κυβέρνηση υπόσχεται σταδιακό εκδημοκρατισμό. Αφού διέλυσαν την παραγωγική βάση της χώρας μας, κατέστρεψαν την αγροτική οικονομία, διαλύουν και ιδιωτικοποιούν όλες τις κοινωνικές δομές του κράτους στέλνοντας στην ανεργία κι άλλες χιλιάδες εργαζομένων, μας υπόσχονται χωρίς ντροπή ανάπτυξη! Φυσικά ανάπτυξη για το μεγάλο Κεφάλαιο, για αμύθητα υπερκέρδη σε όλο και πιο λίγους και εργαζόμενους με μισθούς πείνας, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση, με συντάξεις πείνας
«Οι καιροί ου μενετοί». Τότε οι φοιτητές δεν περίμεναν. Μετέτρεψαν τη διαμαρτυρία σε σύγκρουση και έγραψαν Ιστορία. Σήμερα οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να περιμένουν. Η οργή να γίνει οργανωμένη πάλη και να παρασύρει Κυβερνήσεις, Τρόικα, ΔΝΤ και ΟΟΣΑ, μνημόνια και αντιδραστικές πολιτικές και να φέρει στο προσκήνιο τον κυρίαρχο λαό, τις λαϊκές ανάγκες, την αξιοπρέπεια μας. Τότε είχαμε σωματική βία, βασανιστήρια και φίμωση. Τώρα δεν έχουμε δουλειά, δεν μπορούμε να πάρουμε γάλα στα παιδιά, μας στερούν την αξιοπρέπεια στη δουλειά, βλέπουμε να αυτοκτονεί ο διπλανός μας και δεν μπορούμε να τον βοηθήσουμε. Η φτώχεια δεν είναι ντροπή. Το να μη την πολεμάς όμως είναι ντροπή. Το Πολυτεχνείο έγινε σύμβολο γιατί μας δίδαξε ότι ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος του αγώνα. Για όλες τις εποχές, για όλες τις καταστάσεις.
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014
ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΙΛΚΙΣ ώρα 6:00 το απόγευμα
ΜΕΤΑ: Ο Νοέμβρης του 73 εμπνέει τους σημερινούς αγώνες όλων των εργαζομένων
Σαράντα ένα χρόνια μετά, η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, επιμένει να μας θυμίζει τα στοιχεία εκείνα που μεταβάλλουν το λαϊκό παράγοντα σε κινητήριο μοχλό της ιστορίας. Ο Νοέμβρης του 73 έδειξε ότι η υπεράσπιση των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων μέσα από διαδικασίες συλλογικής δράσης, αλληλεγγύης και πνεύμα αυτοθυσίας, υπερνικούν το φόβο, συγκρούονται με τον αυταρχισμό και τη βία και διαμορφώνουν τους όρους για ριζικές αλλαγές στην πολιτική ζωή και την κοινωνία.
Με αυτή τη ιστορική μνήμη θέλει να ξεμπερδεύει η κυβέρνηση, μιας και η πολιτική της καθημερινά διολισθαίνει στον αυταρχισμό και τη βία. Θέλει η ελληνική κοινωνία να ξεχάσει τις εικόνες των χιλιάδων διαδηλωτών στους δρόμους που αντιμετωπίστηκαν με τα τανκς αλλά αποτέλεσαν ένα σημαντικό σταθμό στον αγώνα για την πτώση της χούντας και την αποκατάσταση των δημοκρατικών ελευθεριών.
Σήμερα που η μνημονιακή κυβερνητική πολιτική και η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα προσπαθούν να σαρώσουν τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα αλλά και όλες τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης, οι ιδέες του Νοέμβρη πρέπει να αποτελέσουν τον οδηγό για τη δράση των συνδικάτων και να εμπνεύσουν τους αγώνες όλων των εργαζομένων.
Αυτή την περίοδο ενώ από την μια επιδιώκουν να μεταβάλλουν και να απονευρώσουν την ουσία της επετείου ταυτόχρονα εντείνουν τον αυταρχισμό απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων των μαθητών και των φοιτητών. Επιχειρήσουν να πάρουν την «ρεβάνς» απέναντι σε όσους αγωνίζονται και εξεγείρονται σήμερα ενάντια στη μνημονιακή λαίλαπα, σε όσους συνεχίζουν τον αγώνα για «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία και Εθνική Ανεξαρτησία».
Μετά από πέντε χρόνια ακραίας λιτότητας με τις εικόνες της κοινωνικής καταστροφής διάχυτες, την ανεργία στο 27% του πληθυσμού, τη διεύρυνση της ελαστικής και μαύρης εργασίας, την κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος, τις απολύσεις εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ήρθε πλέον η ώρα που ο λαϊκός παράγοντας θα κινηθεί αποφασιστικά για να δοθεί τέλος στις πολιτικές της υποτέλειας και της οικονομικής και κοινωνικής βαρβαρότητας.
Ταυτόχρονα γίνεται σήμερα ακόμα πιο επίκαιρη η πάλη για μια ανεξάρτητη και φιλειρηνική εξωτερική πολιτική, που δεν θα εντάσσεται στους επιθετικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή, την ώρα μάλιστα που αναζωπυρώνονται εστίες πολέμου στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία. Ταυτόχρονα ο Νοέμβρης του 73 επιτάσσει να ενταθεί η πάλη για το τσάκισμα του φασισμού, που προσπαθεί να αναγεννηθεί αξιοποιώντας την κρίση, σε πολλές χώρες της Ευρώπης και στη χώρα μας.
Το ΜΕΤΑ καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους άνεργους και τους νέους να συμμετέχουν μαζικά στις εκδηλώσεις και στις συγκεντρώσεις και πορείες στις 17 Νοέμβρη, για την 41η επέτειο του Πολυτεχνείου και στην μεγάλη πανεργατική απεργία στις 27 Νοέμβρη και τα απεργιακά συλλαλητήρια.
ΔΕ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ
Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.