- Τέτοια ανοργανωσιά, τέτοια ανικανότητα, τέτοια πολιτικά καρτούν, τέτοιο συνολικό ξεγύμνωμα μέσα σε επτάμισι μήνες δεν μπορούσα να το φανταστώ!
- Ζούμε τις μέρες της πιο ανίκανης κυβέρνησης, μέχρι την τελική πτώση αυτού του μιντιακά εγκατεστημένου θιάσου – γιατί θα έρθουν πολύ χειρότερα. Φαίνεται, το έχει η μοίρα του Τσίπρα να παραλαμβάνει τη χώρα στην άκρη του γκρεμού...
Θέλετε να βάλω το χέρι στο ευαγγέλιο; Να το βάλω. Τέτοια ανοργανωσιά, τέτοια ανικανότητα, τέτοια πολιτικά καρτούν δεν τα περίμενα. Τέτοιο συνολικό ξεγύμνωμα μέσα σε επτάμισι μήνες δεν μπορούσα να το φανταστώ.
Και ο λόγος είναι απλός: Ύστερα από τεσσεράμισι χρόνια στέρησης, πίστευα ότι θα κατάφερναν στοιχειωδώς να κυβερνήσουν, ενωμένοι γύρω από το κοινό (τους) καλό της μάσας, της μίζας, της ρεμούλας. «Πρέπει να φάμε, για να φάμε πρέπει να καταφέρουμε να μείνουμε τέσσερα χρόνια στην εξουσία» νόμιζα ότι είναι ο χρυσός τους κανόνας.
Έλα όμως που αυτοί δεν μπορούν να διαχειριστούν ούτε ένα μίνιμουμ των προβλημάτων. Ένα μίνιμουμ! Το άλλο θα το αναλάμβανε η μιντιακή Χούντα, που αποκρύπτει την αλήθεια και παρουσιάζει μία εικονική πραγματικότητα. Τι να κάνουν, όμως, και τα ΜΜΕ όταν ο βασιλιάς δεν φοράει ούτε καν το σλιπάκι του;
Η διαχείριση του προσφυγικού είναι αποκαλυπτική. Γιατί εκεί που χρειάζεται ο πρωθυπουργός να παίξει σκάκι, αποδεικνύεται ανίκανος να παίξει ακόμα και με τα τουβλάκια του. Καταργεί το υπουργείο, επανασυστήνει το υπουργείο. Λέει μεταγκατάσταση, ακυρώνει μεταγκατάσταση. Λέει επιτάξεις, παίρνει πίσω επιτάξεις. Στέλνει τα ΜΑΤ, παίρνει πίσω τα ΜΑΤ.
Ποιος σύμβουλος, ποιος ακροδεξιός – ακρο-αδέξιος ιθύνων νους είχε τη φαεινή ιδέα να πει στη μαριονέτα της Διαπλοκής που μας κυβερνά να στείλει τα ΜΑΤ να «τιθασεύσουν» τους ταλαιπωρημένους πληθυσμούς της Λέσβου και της Χίου και να τους λένε «κάντε στην μπάντα Τουρκόσποροι»;
Ο Τσίπρας κατάφερε (με παραλείψεις, με προβλήματα, με στοιχειώδεις δομές) να διαχειριστεί την εισροή εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων στην Ελλάδα το 2016. Και αυτοί εδώ, με 80 και 100 άτομα την ημέρα, κατάφεραν μέσα σε λίγους μήνες τους 5.000 της Μόριας να τους κάνουν 25.000.
Θέλει, πραγματικά, πολύ μεγάλη προσπάθεια για να το πετύχεις αυτό. Όπως θέλει προσπάθεια να καταφέρεις να παραχωρήσεις στην Τουρκία τμήμα των χωρικών υδάτων της χώρας σου εν έτει 2020. Όπως θέλει προσπάθεια να έχεις ως πρώτο στόχο τις επενδύσεις και να μην καταφέρεις να φέρεις ούτε μία -μία για δείγμα!- επένδυση.
Ζούμε τις μέρες της πιο ανίκανης κυβέρνησης που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα. Και θα τις παρακολουθούμε με πολύ ενδιαφέρον, μέχρι την τελική πτώση αυτού του μιντιακά εγκατεστημένου θιάσου – γιατί θα έρθουν πολύ χειρότερα. Φαίνεται, το έχει η μοίρα του Τσίπρα να παραλαμβάνει τη χώρα στην άκρη του γκρεμού.
γράφει ο Νίκος Μωραΐτης
- Ζούμε τις μέρες της πιο ανίκανης κυβέρνησης, μέχρι την τελική πτώση αυτού του μιντιακά εγκατεστημένου θιάσου – γιατί θα έρθουν πολύ χειρότερα. Φαίνεται, το έχει η μοίρα του Τσίπρα να παραλαμβάνει τη χώρα στην άκρη του γκρεμού...
Θέλετε να βάλω το χέρι στο ευαγγέλιο; Να το βάλω. Τέτοια ανοργανωσιά, τέτοια ανικανότητα, τέτοια πολιτικά καρτούν δεν τα περίμενα. Τέτοιο συνολικό ξεγύμνωμα μέσα σε επτάμισι μήνες δεν μπορούσα να το φανταστώ.
Και ο λόγος είναι απλός: Ύστερα από τεσσεράμισι χρόνια στέρησης, πίστευα ότι θα κατάφερναν στοιχειωδώς να κυβερνήσουν, ενωμένοι γύρω από το κοινό (τους) καλό της μάσας, της μίζας, της ρεμούλας. «Πρέπει να φάμε, για να φάμε πρέπει να καταφέρουμε να μείνουμε τέσσερα χρόνια στην εξουσία» νόμιζα ότι είναι ο χρυσός τους κανόνας.
Έλα όμως που αυτοί δεν μπορούν να διαχειριστούν ούτε ένα μίνιμουμ των προβλημάτων. Ένα μίνιμουμ! Το άλλο θα το αναλάμβανε η μιντιακή Χούντα, που αποκρύπτει την αλήθεια και παρουσιάζει μία εικονική πραγματικότητα. Τι να κάνουν, όμως, και τα ΜΜΕ όταν ο βασιλιάς δεν φοράει ούτε καν το σλιπάκι του;
Η διαχείριση του προσφυγικού είναι αποκαλυπτική. Γιατί εκεί που χρειάζεται ο πρωθυπουργός να παίξει σκάκι, αποδεικνύεται ανίκανος να παίξει ακόμα και με τα τουβλάκια του. Καταργεί το υπουργείο, επανασυστήνει το υπουργείο. Λέει μεταγκατάσταση, ακυρώνει μεταγκατάσταση. Λέει επιτάξεις, παίρνει πίσω επιτάξεις. Στέλνει τα ΜΑΤ, παίρνει πίσω τα ΜΑΤ.
Ποιος σύμβουλος, ποιος ακροδεξιός – ακρο-αδέξιος ιθύνων νους είχε τη φαεινή ιδέα να πει στη μαριονέτα της Διαπλοκής που μας κυβερνά να στείλει τα ΜΑΤ να «τιθασεύσουν» τους ταλαιπωρημένους πληθυσμούς της Λέσβου και της Χίου και να τους λένε «κάντε στην μπάντα Τουρκόσποροι»;
Ο Τσίπρας κατάφερε (με παραλείψεις, με προβλήματα, με στοιχειώδεις δομές) να διαχειριστεί την εισροή εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων στην Ελλάδα το 2016. Και αυτοί εδώ, με 80 και 100 άτομα την ημέρα, κατάφεραν μέσα σε λίγους μήνες τους 5.000 της Μόριας να τους κάνουν 25.000.
Θέλει, πραγματικά, πολύ μεγάλη προσπάθεια για να το πετύχεις αυτό. Όπως θέλει προσπάθεια να καταφέρεις να παραχωρήσεις στην Τουρκία τμήμα των χωρικών υδάτων της χώρας σου εν έτει 2020. Όπως θέλει προσπάθεια να έχεις ως πρώτο στόχο τις επενδύσεις και να μην καταφέρεις να φέρεις ούτε μία -μία για δείγμα!- επένδυση.
Ζούμε τις μέρες της πιο ανίκανης κυβέρνησης που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα. Και θα τις παρακολουθούμε με πολύ ενδιαφέρον, μέχρι την τελική πτώση αυτού του μιντιακά εγκατεστημένου θιάσου – γιατί θα έρθουν πολύ χειρότερα. Φαίνεται, το έχει η μοίρα του Τσίπρα να παραλαμβάνει τη χώρα στην άκρη του γκρεμού.
γράφει ο Νίκος Μωραΐτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.