Μήπως, τελικά, διακατέχονται από το σύνδρομο της Στοκχόλμης και προτιμούν το Νόμο Μητσοτάκη;
Με αφορμή την αποχή απ' την θεσμοθετημένη αξιολόγηση των Δημοσίων Υπαλλήλων,
αυτή που πρωτοθεσμοθετήθηκε το 1833, κακοποιήθηκε απ' την Υπουργία Μητσοτάκη κι αποκαταστάθηκε απ' την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -με το Ν. 4364/15 - που κατάργησε την οριζόντια υποχρεωτική ποσόστωση χαμηλής βαθμολόγησης, τον ιμάντα απολύσεων του Μητσοτάκη, προκύπτουν στον κοινό νου κάμποσα ερωτήματα.
Προεξάρχοντος του αυτονόητα αναδυόμενου αυθόρμητου: "γιατί απέχουν;".
Μετά την πρόσφατη ρητή τοποθέτηση του κ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ για ιδιωτικοποίηση ελεγκτικών μηχανισμών, για μείωση κρατικών δαπανών, για ευέλικτα προγράμματα σπουδών κι επομένως αντιστοίχων θέσεων εργασίας στα σχολεία και πλείστα όσα, που, αν κάποιος δεν είναι φανατικός οπαδός του κι επιθυμεί να τα αχνομεταφράσει, φωνάζουν: "είμαι νεοφιλελεύθερος, αγαπώ τις απολύσεις" και μετά την χθεσινή ανακοίνωση-απεύθυνση της ΑΔΕΔΥ προς τους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου, δεν υπάρχει πειστική απάντηση σ' αυτό το "γιατί".
Υπάρχει μόνο μετά από πολλά...
η συνέχεια του άρθρου του Γιώργου Παππά στο aRTInews
Προεξάρχοντος του αυτονόητα αναδυόμενου αυθόρμητου: "γιατί απέχουν;".
Μετά την πρόσφατη ρητή τοποθέτηση του κ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ για ιδιωτικοποίηση ελεγκτικών μηχανισμών, για μείωση κρατικών δαπανών, για ευέλικτα προγράμματα σπουδών κι επομένως αντιστοίχων θέσεων εργασίας στα σχολεία και πλείστα όσα, που, αν κάποιος δεν είναι φανατικός οπαδός του κι επιθυμεί να τα αχνομεταφράσει, φωνάζουν: "είμαι νεοφιλελεύθερος, αγαπώ τις απολύσεις" και μετά την χθεσινή ανακοίνωση-απεύθυνση της ΑΔΕΔΥ προς τους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου, δεν υπάρχει πειστική απάντηση σ' αυτό το "γιατί".
Υπάρχει μόνο μετά από πολλά...
η συνέχεια του άρθρου του Γιώργου Παππά στο aRTInews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.