Ο Λευκάδιος Χερν που έγινε ο... Γιάκομο Κοϊζούμι
Ο Λευκάδιος Χερν, που έμελλε να γίνει ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της Ιαπωνίας, γεννήθηκε στη Λευκάδα, σαν χθες, στις 27 Ιουνίου 1850.
Πατέρας του ήταν ο Ιρλανδός γιατρός Κάρολος Μουσχ Χερν που υπηρετούσε τότε στα αγγλοκρατούμενα Επτάνησα και μητέρα του η Ρόζα Κασιμάτη από τα Κύθηρα. Μια μετάθεση του πατέρα στις Ινδίες, είχε ως συνέπεια τον χωρισμό των γονιών του. Ο μικρός Λευκάδιος βρέθηκε τότε στο Δουβλίνο, όπου αναγκάστηκε να ζήσει με τη δεσποτική γιαγιά του.
Στα 19 του έφυγε στην Αμερική. Η πρώτη πόλη που εγκαταστάθηκε ήταν το Σινσινάτι. Εκεί έπιασε δουλειά ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα The Cincinnati Enquirer, όπου παρέμεινε από το 1872 ως το 1875. Μέσα από τα κείμενά του έγινε γνωστός για τις μακάβριες περιγραφές τοπικών φόνων, καλλιεργώντας τη φήμη του κορυφαίου δημοσιογράφου της εφημερίδας, καθώς και του συγγραφέα των ευαίσθητων περιγραφών μερικών από τα...
η συνέχεια του άρθρου στο aRTInews
Πατέρας του ήταν ο Ιρλανδός γιατρός Κάρολος Μουσχ Χερν που υπηρετούσε τότε στα αγγλοκρατούμενα Επτάνησα και μητέρα του η Ρόζα Κασιμάτη από τα Κύθηρα. Μια μετάθεση του πατέρα στις Ινδίες, είχε ως συνέπεια τον χωρισμό των γονιών του. Ο μικρός Λευκάδιος βρέθηκε τότε στο Δουβλίνο, όπου αναγκάστηκε να ζήσει με τη δεσποτική γιαγιά του.
Στα 19 του έφυγε στην Αμερική. Η πρώτη πόλη που εγκαταστάθηκε ήταν το Σινσινάτι. Εκεί έπιασε δουλειά ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα The Cincinnati Enquirer, όπου παρέμεινε από το 1872 ως το 1875. Μέσα από τα κείμενά του έγινε γνωστός για τις μακάβριες περιγραφές τοπικών φόνων, καλλιεργώντας τη φήμη του κορυφαίου δημοσιογράφου της εφημερίδας, καθώς και του συγγραφέα των ευαίσθητων περιγραφών μερικών από τα...
η συνέχεια του άρθρου στο aRTInews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.