Χάος, ανικανότητα και αναλγησία

«Μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα»; Ούτε μοιραίοι ούτε άβουλοι. Εμμονικοί και εγκλωβισμένοι στην επικοινωνιακή γυάλα τους είναι. Με μια λέξη, πολιτικά εγκληματικοί...

   «Μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα» προσμέναν πράγματι «κάποιο θάμα»! Μόνο που δεν βρισκόταν μες στην υπόγεια την ταβέρνα η κυβέρνηση, αλλά εδώ και μήνες απέναντι στους γιατρούς και τους επιστήμονες που ζητούσαν επιτακτικά ενίσχυση του ΕΣΥ με ανθρώπους και μέσα, όπως και επίταξη των ιδιωτικών νοσοκομείων στη μάχη κατά της πανδημίας. Και το θάμα που πρόσμεναν εξελίσσεται σε δράμα.

   Κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού, η κυβέρνηση προχώρησε σε υποχρεωτική ενοικίαση δύο κλινικών στη δοκιμαζόμενη Θεσσαλονίκη. Μέχρι την Τετάρτη... συζητούσε με τους κλινικάρχες, ενώ το αστείο τελεσίγραφο που τους έστειλε την Πέμπτη τής επιστράφηκε με πλήρη άρνηση. Τώρα οι ιδιώτες πάροχοι υπηρεσιών υγείας τής επιτίθενται σφοδρά και καταγγέλλουν ότι «δεν υπήρχε προγραμματισμός και σχεδιασμός, αφού η πολιτική ηγεσία ήταν σίγουρη ότι τέτοια