Ο κυνικός ελιτισμός, όσων τα βρήκαν όλα εύκολα στην εύκολη ζωή τους, να θεωρούν «απόβρασμα» όποιον δεν έχει χρήματα να αγοράσει ένα εισιτήριο και «άριστο» όποιον χρωστά 400 εκατομμύρια
Ήταν βράδυ της 13ης Αυγούστου του 2013 όταν ο 19χρονος Θανάσης Καναούτης έχασε με τραγικό τρόπο τη ζωή του πέφτοντας από εν κινήσει τρόλεϊ στην οδό Παναγή Τσαλδάρη στο Περιστέρι. Είχε προηγηθεί έντονος διαπληκτισμός του νεαρού με ελεγκτή, γιατί ο Θανάσης δεν είχε πληρώσει το εισιτήριο των 1,20 ευρώ. Σύμφωνα με τους επιβάτες, όταν ο ελεγκτής άρχισε επιτακτικά να ζητάει το εισιτήριο απειλώντας τον νεαρό «ή μου δίνεις την ταυτότητά σου ή σε πάω στο τμήμα τώρα», ο 19χρονος είχε απαντήσει «είμαι άνεργος, αλήθεια σού λέω. Και οι γονείς μου δεν έχουν δουλειά, είμαστε σε τραγική κατάσταση», με την τραγική κατάληξη που όλοι θυμόμαστε.
Ο Θανάσης ήταν το πρώτο πρόσωπο που μου ήρθε κατά νου ακούγοντας τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών να μας λέει ότι «πρέπει να νιώθει ως απόβρασμα της κοινωνίας όποιος πολίτης μπαίνει στο μετρό χωρίς εισιτήριο». Αυτό το 19χρονο «απόβρασμα» θυμήθηκα ακούγοντας τη θεωρία του εξαδέλφου του Μιχάλη Λιάπη, που δεν χρησιμοποιούσε τα ΜΜΜ καθώς κυκλοφορούσε κάτι χρόνια με πλαστές πινακίδες στο πολυτελές αυτοκίνητό του χωρίς να πληρώνει τέλη κυκλοφορίας. Αυτό το 19χρονο «απόβρασμα» μου ήρθε στο μυαλό, ακούγοντας τη συνέντευξη του υπουργού Μεταφορών, που, όταν δεν τον βλέπουν, αντί να φοράει ζώνη ασφαλείας στο αυτοκίνητό του, κουμπώνει τη νεοελληνική εφεύρεση του ειδικού κλιπ στην υποδοχή.
Έτσι είναι συνήθως με όσους τα βρήκαν όλα εύκολα στην εύκολη ζωή τους. Έτσι είναι όλοι αυτοί που δεν χρειάστηκε ποτέ να μπουν τσάμπα στο μετρό ή στο λεωφορείο επειδή τους έλειπε ακόμη και αυτό το 1,20. Τους έχουν εύκολους τους αφορισμούς και τα αναθέματα για τους φτωχούς και για τους άνεργους. Τους είναι εύκολο να πουν «απόβρασμα» τον Θανάση και τον κάθε Θανάση που θα παρανομήσει για ένα εισιτήριο και θα τον ρίξουν στον κουβά τού τζαμπατζή χωρίς καν να σκεφτούν πως ανάμεσα στους τζαμπατζήδες είναι και αυτοί που δεν έχουν ούτε αυτά που κάποιοι τα θεωρούν δεδομένα.
Δεν ήταν μια απλή εκφορά κοινωνικού αυτοματισμού αυτό που ο νεαρός Καραμανλής ξεστόμισε. Ήταν ο κυνικός ελιτισμός που χαρακτηρίζει το είδος των ανθρώπων που θεωρούν «απόβρασμα» όποιον δεν έχει χρήματα να αγοράσει ένα εισιτήριο λεωφορείου και «άριστο» όποιον χρωστά 400 εκατομμύρια στις τράπεζες.
γράφει ο Πέτρος Κατσάκος
Ήταν βράδυ της 13ης Αυγούστου του 2013 όταν ο 19χρονος Θανάσης Καναούτης έχασε με τραγικό τρόπο τη ζωή του πέφτοντας από εν κινήσει τρόλεϊ στην οδό Παναγή Τσαλδάρη στο Περιστέρι. Είχε προηγηθεί έντονος διαπληκτισμός του νεαρού με ελεγκτή, γιατί ο Θανάσης δεν είχε πληρώσει το εισιτήριο των 1,20 ευρώ. Σύμφωνα με τους επιβάτες, όταν ο ελεγκτής άρχισε επιτακτικά να ζητάει το εισιτήριο απειλώντας τον νεαρό «ή μου δίνεις την ταυτότητά σου ή σε πάω στο τμήμα τώρα», ο 19χρονος είχε απαντήσει «είμαι άνεργος, αλήθεια σού λέω. Και οι γονείς μου δεν έχουν δουλειά, είμαστε σε τραγική κατάσταση», με την τραγική κατάληξη που όλοι θυμόμαστε.
Ο Θανάσης ήταν το πρώτο πρόσωπο που μου ήρθε κατά νου ακούγοντας τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών να μας λέει ότι «πρέπει να νιώθει ως απόβρασμα της κοινωνίας όποιος πολίτης μπαίνει στο μετρό χωρίς εισιτήριο». Αυτό το 19χρονο «απόβρασμα» θυμήθηκα ακούγοντας τη θεωρία του εξαδέλφου του Μιχάλη Λιάπη, που δεν χρησιμοποιούσε τα ΜΜΜ καθώς κυκλοφορούσε κάτι χρόνια με πλαστές πινακίδες στο πολυτελές αυτοκίνητό του χωρίς να πληρώνει τέλη κυκλοφορίας. Αυτό το 19χρονο «απόβρασμα» μου ήρθε στο μυαλό, ακούγοντας τη συνέντευξη του υπουργού Μεταφορών, που, όταν δεν τον βλέπουν, αντί να φοράει ζώνη ασφαλείας στο αυτοκίνητό του, κουμπώνει τη νεοελληνική εφεύρεση του ειδικού κλιπ στην υποδοχή.
Έτσι είναι συνήθως με όσους τα βρήκαν όλα εύκολα στην εύκολη ζωή τους. Έτσι είναι όλοι αυτοί που δεν χρειάστηκε ποτέ να μπουν τσάμπα στο μετρό ή στο λεωφορείο επειδή τους έλειπε ακόμη και αυτό το 1,20. Τους έχουν εύκολους τους αφορισμούς και τα αναθέματα για τους φτωχούς και για τους άνεργους. Τους είναι εύκολο να πουν «απόβρασμα» τον Θανάση και τον κάθε Θανάση που θα παρανομήσει για ένα εισιτήριο και θα τον ρίξουν στον κουβά τού τζαμπατζή χωρίς καν να σκεφτούν πως ανάμεσα στους τζαμπατζήδες είναι και αυτοί που δεν έχουν ούτε αυτά που κάποιοι τα θεωρούν δεδομένα.
Δεν ήταν μια απλή εκφορά κοινωνικού αυτοματισμού αυτό που ο νεαρός Καραμανλής ξεστόμισε. Ήταν ο κυνικός ελιτισμός που χαρακτηρίζει το είδος των ανθρώπων που θεωρούν «απόβρασμα» όποιον δεν έχει χρήματα να αγοράσει ένα εισιτήριο λεωφορείου και «άριστο» όποιον χρωστά 400 εκατομμύρια στις τράπεζες.
γράφει ο Πέτρος Κατσάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.