Αλέξης Τσίπρας στον Alpha: Παρά την καταστροφολογία, εμείς φέραμε αντίμετρα χωρίς μέτρα - VIDEO

Η κάλπη των ευρωεκλογών θα δείξει την πραγματική εικόνα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα και η επόμενη μέρα νομίζω ότι θα είναι λίγο δύσκολη για τον κύριο Μητσοτάκη

   "Αμοιβαία επωφελή" χαρακτήρισε τη συμφωνία Πολιτείας-Εκκλησίας ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, κατά τη συνέντευξη του στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού Alpha, επικεντρώνοντας στα οικονομικά οφέλη και τις δυνατότητες που δημιουργούνται και για το Κράτος από την "επίλυση εκκρεμοτήτων" δεκαετιών, με τη δημιουργία του Ταμείου Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας.

   Ο πρωθυπουργός είπε ότι η Πολιτεία κερδίζει ότι θα αποδεσμευτούν 10.000 θέσεις δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίες θα προκηρυχθούν άμεσα, εντός του 2019, για να αρχίσουν να καλύπτονται από το 2020 και μετά. "Υπάρχουν μεγάλες ανάγκες, εμείς δώσαμε μια μεγάλη μάχη και πήγαμε από τη μνημονιακή ρήτρα της μιας πρόσληψης για κάθε πέντε αποχωρήσεις (1:5), στο 1:1. "Αλλά πέραν του 1:1, θα έχουμε και 10.000 προσλήψεις παραπάνω".

  Η συνέντευξη του πρωθυπουργού στον Αντώνη Σρόιτερ:

ΣΡΟΪΤΕΡ: Έχω την χαρά να υποδεχθώ στο στούντιο του Alpha, τον Πρωθυπουργό, τον κύριο Αλέξη Τσίπρα. Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σας εδώ.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Και εγώ ευχαριστώ κύριε Σρόιτερ.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Σας υπόσχομαι ότι δεν θα τσακωθούμε σαν τον Τραμπ με τον δημοσιογράφο του CNN…

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα εξασφαλίζαμε περισσότερη τηλεθέαση αλλά…

ΣΡΟΪΤΕΡ: Είναι βέβαιο αλλά…

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ας το αποφύγουμε.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Συμφωνώ κι εγώ να το αποφύγουμε από δω και πέρα. Θέλω να ξεκινήσω με το μεγάλο θέμα των ημερών και το μεγάλο θέμα των ημερών βεβαίως, είναι η κατ αρχήν συμφωνία που είχατε με τον Αρχιεπίσκοπο για τα οικονομικά και το διαχωρισμό του Κράτους και της Εκκλησίας. Το ζήτημα είναι ότι οι ιερείς θα πάψουν να είναι δημόσιοι υπάλληλοι κύριε Πρόεδρε, το ερώτημα είναι, τι αλλάζει στην ουσία εάν τα χρήματα, έτσι κι αλλιώς για την πληρωμή τους τα δίνει το κράτος, τι αλλάζει;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κύριε Σρόιτερ, αλλάζουν πολλά, ενδεχομένως, όχι όλα τα οποία θα μπορούσαν να αλλάξουν αλλά είναι ένα ιστορικό βήμα προς τα μπρος, διότι ερχόμαστε να επιλύσουμε εκκρεμότητες που είναι ανοιχτές από τη δεκαετία του ‘20. Όταν το κράτος απαλλοτρίωσε μεγάλο μέρος των αγροτικών εκτάσεων που ανήκαν στην Εκκλησία και στα μοναστήρια. Ήρθε ο κανονιστικός νόμος του ‘39 που προέβλεπε μια κάποια αποζημίωση, όμως, αυτός δεν εφαρμόστηκε διότι ήρθε η κατοχή. Αργότερα, μετά την κατοχή η Ελληνική Πολιτεία δεν αναγνώρισε ποτέ επισήμως, ότι πήρε περιουσία με τίμημα χαμηλότερο της αξίας της. Εν τούτοις άρχισε να πληρώνει, έβαλε τους ιερείς στο μισθολόγιο και τους ενέταξε ως, με την ευρεία έννοια νοούμενους, ως δημόσιους υπαλλήλους. Σήμερα, λοιπόν, τι ερχόμαστε να κάνουμε εμείς. Ερχόμαστε και κάνουμε όλοι ένα βήμα πίσω, εμείς αναγνωρίζουμε ως Πολιτεία ότι όντως πήραμε περιουσία εκκλησιαστική σε τίμημα που υπολείπετο της αξίας της πραγματικής και η Εκκλησία από την πλευρά της, μάλλον εφόσον το αναγνωρίζουμε αυτό, λέμε ότι για να αποκαταστήσουμε τη βλάβη από τούδε και εις το εξής θα έχουμε ένα επίδομα, το οποίο θα δίδουμε στην Εκκλησία, το οποίο θα ισούται, θα αντιστοιχεί με το ποσό που σήμερα δίδουμε για τη μισθοδοσία. Η Εκκλησία θα αναγνωρίσει, θα πάψει μάλλον να διεκδικεί, θα αναγνωρίσει ότι δεν έχει καμία αξίωση, επιπλέον αξίωση, από την εν λόγω περιουσία και θα αποδεσμεύσει τους ιερείς από το μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων. Αυτός ο τρόπος, νομίζω, ότι αυτή η εξέλιξη δίνει τη δυνατότητα να λύσουμε μια ιστορική εκκρεμότητα, ταυτόχρονα όμως, δίνει στο ελληνικό δημόσιο τη δυνατότητα να απελευθερώσει δέκα χιλιάδες θέσεις, προκειμένου να μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε αντίστοιχες προσλήψεις στο μέλλον, σε τομείς όπου έχουμε ανάγκη. Και εις ότι αφορά, γιατί έχει και ένα δεύτερο σκέλος, την αμφισβητούμενη εξέλιξη μετά την συμφωνία, τη σύμβαση Κράτους-Εκκλησίας το 1952 όπου τα τέσσερα πέμπτα της αγροτικής περιουσίας της Εκκλησίας και τα δύο τρίτα των βοσκοτόπων, πέρασαν στο κράτος έναντι τιμήματος ενός τρίτου της αξίας τότε. Επειδή στην πορεία υπήρξαν αμφισβητήσεις, οι οποίες υπάρχουν μέχρι και σήμερα για το αν αυτά, όντως τότε δόθηκαν σε ακτήμονες, σε πρόσφυγες, όπως ήταν ο αρχικός σκοπός και η περιουσία αυτή, ούτως ή άλλως, ακριβώς επειδή είναι αμφισβητούμενη δεν αξιοποιείται κι άρα, ούτε η Εκκλησία έχει όφελος, ούτε φυσικά η Πολιτεία έχει κανένα όφελος, φτιάχνουμε αυτό το ταμείο, το Ταμείο Αξιοποίησης της Εκκλησιαστικής Περιουσίας, στο οποίο βάζουμε μέσα όλη την αμφισβητούμενη περιουσία, αλλά και την μη αμφισβητούμενη εθελοντικά. Όποιες μητροπόλεις θέλουν μέχρι σήμερα, γιατί αυτό ξέρετε, έχει ξεκινήσει ένα χρόνο πριν η δουλειά και έχει δημιουργηθεί επιτροπή και έχει καταγράψει 22 μητροπόλεων.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Θα σας ρωτήσω πότε ξεκίνησε…

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Και από αυτό, θα πω μόνο αυτή τη φράση, από αυτήν την αξιοποίηση που θα προχωρήσει άμεσα, εμείς υπολογίζουμε ότι μέσα σε, περίπου μέχρι το 2030, το Κράτος, η Πολιτεία θα έχει τη δυνατότητα από τα έσοδα της αξιοποίησης να καλύπτει το όλον ή μεγάλο μέρος του ποσού της επιδοτήσεως.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Λοιπόν η κριτική που σας γίνεται για όλο αυτό και μάλιστα σας γίνεται από τα αριστερά κυρίως, είναι ότι από τη μία, μία αριστερή κυβέρνηση έρχεται και αναγνωρίζει στην Εκκλησία μία διεκδίκηση που καμία άλλη κυβέρνηση δεν τόλμησε και δεξιές κυβερνήσεις να αναγνωρίσει και από την άλλη πρακτικά δεν κερδίζει τίποτα το δημόσιο, υπό την έννοια ότι δέκα χιλιάδες ιερείς πλήρωνε, δέκα χιλιάδες ιερείς θα τους πληρώνει. Απλά τώρα αλλάζει η ταμπέλα, δεν θα λέγονται δημόσιοι υπάλληλοι θα λέγονται εκκλησιαστικοί υπάλληλοι, λέω εγώ ένα παράδειγμα, αλλά πάλι τα λεφτά θα προέρχονται από τις τσέπες του δημοσίου.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κατ αρχάς πριν από λίγο απάντησα σε αυτό, θα ξαναπαντήσω, θα σας πω όμως το εξής, δεν υπάρχει ποτέ καταγεγραμμένο στην ιστορία, κανένα ιστορικό βήμα μπροστά χωρίς αντιδράσεις και πάντοτε, όταν επιλέγεις να πας μπροστά με συμβιβασμό αυτό προϋποθέτει ότι και οι δυο πλευρές κάνουν μισό βήμα πίσω για να πάνε πολλά βήματα μπροστά. Και άρα, υπάρχουν αντιδράσεις εκατέρωθεν και φωνές και αντιδράσεις, όμως αυτό που θα μείνει και θα καταγραφεί στην ιστορία, είναι το βήμα προς τα μπρος και όχι οι φωνές.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Έρχομαι τώρα να ξαναπαντήσω στο ερώτημα το οποίο θέσατε, τι κερδίζει…

ΣΡΟΪΤΕΡ: Τι κερδίζει το δημόσιο.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Τι κερδίζει η Πολιτεία. Πρώτα και κύρια η Πολιτεία κερδίζει το ότι θα αποδεσμευθούν δέκα χιλιάδες θέσεις δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίες θα προκηρυχθούν άμεσα, εντός του 2019 για να αρχίσουν να καλύπτονται από το 2020 και μετά. Και ξέρετε έχουμε πολύ μεγάλες ανάγκες. Εμείς δώσαμε μια μεγάλη μάχη και πήγανε το ένα προς πέντε την μνημονιακή ρήτρα, μία πρόσληψη για πέντε αποχωρήσεις, στο ένα προς ένα. Βέβαια ο κ. Μητσοτάκης θέλει να το επαναφέρει στο ένα προς πέντε για άλλους λόγους.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Διευκρινίστε μου, αν θέλετε, κάτι σε αυτό για να το κλείσουμε…

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αλλά πέραν του ένα προς ένα, θα χουμε και δέκα χιλιάδες παραπάνω, να διευκρινίσω…

ΣΡΟΪΤΕΡ: Διευκρινίστε μου κάτι σε αυτό που λέτε από τη στιγμή που το κράτος θα δίνει…

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Να καταλάβει ο κόσμος τι εννοώ.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Ναι, ναι, από τη στιγμή που το κράτος θα δίνει τα 210 εκατομμύρια που απαιτούνται για τη μισθοδοσία, τα επιπλέον χρήματα για να πάρουμε άλλους δέκα χιλιάδες, που θα τα βρούμε;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μισό λεπτάκι, μισό λεπτάκι, κατά αρχάς σας είπα ότι σε βάθος χρόνου και αυτό είναι το δεύτερο στοιχείο της πολύ σημαντικής ωφέλειας για την Πολιτεία από την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας που σήμερα λιμνάζει, είναι αμφισβητούμενη, είναι μη αξιοποιήσιμη, αλλά και μεγάλο μέρος της μη αμφισβητούμενης περιουσίας που εθελοντικά οι μητροπόλεις θα βάλουν στο ταμείο προς αξιοποίηση πενήντα- πενήντα, Πενήντα το Κράτος, πενήντα η Εκκλησία, φιλοδοξούμε σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα που στο βάθος της ιστορίας όπου συζητάμε για ιστορικά θέματα, εδώ μιλάμε για εκκρεμότητες ογδόντα ετών, εμείς μιλάμε ότι σε μια δεκαετία, δεκαπενταετία θα μπορεί το Κράτος να παίρνει τα χρήματα αυτά από την αξιοποίηση για να πληρώνει το επίδομα στην Εκκλησία. Θα έχει πολύ μεγάλη και οικονομική ωφέλεια το Κράτος και η Εκκλησία. Η Εκκλησία με αυτό τον τρόπο θα μπορέσει να γίνει αυτόνομη και αυτοδύναμη. Διότι, στις μέρες μας κανένας οργανισμός, κανένα κράτος, το είδαμε από την περιπέτεια που περάσαμε με τα μνημόνια που μας στέρησαν την οικονομική μας αυτοδυναμία, αλλά και κανένας οργανισμός, κανένας σύλλογος, καμία κοινότητα δεν μπορεί να προχωρήσει, ακόμα κι αν αυτή λέγεται Εκκλησία, αν είναι εξαρτημένη από το Κράτος και δεν έχει ο αυτοτέλεια, αυτονομία και οικονομική αυτοδυναμία. Και θα μπορέσει να προχωρήσει, θέλω να πιστεύω και στην πλήρη κάλυψη των αναγκών της αλλά και σε ένα έργο κοινωνικό διότι έχει αυτή τη διάθεση, το οποίο θα είναι προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας. Πέραν δε, του γεγονότος ότι από την αξιοποίηση θα επωφεληθεί η ίδια η ελληνική οικονομία.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα έχουμε θέσεις εργασίας. Θα έχουμε project αναπτυξιακά, τα οποία θα βοηθήσουν την ανάπτυξη του τουρισμού.

Πιστεύω, λοιπόν, ότι εδώ πρόκειται για μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία που θα δώσει δυναμική αυτονομίας στην ελλαδική Εκκλησία, αλλά, ταυτόχρονα, θα δώσει πολλαπλά οφέλη στο κράτος. Και οικονομικά οφέλη, αλλά και οφέλη σε ό,τι αφορά αυτή τη μνημονιακή ρήτρα, η οποία, όμως, μετά το τέλος του μνημονίου παραμένει όχι ως μνημονιακή ρήτρα, αλλά ως μια ρήτρα που αφορά τη δημοσιονομική πορεία της χώρας και αφορά ταυτόχρονα και τις δεσμεύσεις μας απέναντι στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Άρα, εμείς κατοχυρώνουμε το ένα προς ένα και έχουμε και 10.000 επιπλέον θέσεις εργασίας. Και για να είμαι πιο σαφής. Το 2019, τι σημαίνει ένα προς ένα. Αναμένεται να έχουμε περίπου 8 με 8.500 αποχωρήσεις από το δημόσιο. Θα έχουμε 8 με 8.500 προκηρύξεις θέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα, εκεί που έχουμε ανάγκη, από τον ΑΣΕΠ. Συν περίπου 7.500 που έχουμε εξαγγείλει επιπρόσθετα, γιατί έχουμε βρει τους δημοσιονομικούς πόρους. Τεσσεράμισι χιλιάδες στην ειδική αγωγή, εκπαιδευτικούς, και 3.000 για το Πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι. Το 2020, όμως, που αναμένεται πάλι να έχουμε περίπου 8 με 8.500, θα έχουμε συν δέκα. Θα έχουμε 18.500 νέες θέσεις εργασίας σε καίριες θέσεις στο δημόσιο. Τα χρήματα…

ΣΡΟΪΤΕΡ: Εκεί θέλω να μου διευκρινίσετε κάτι. Τα μαθηματικά βγαίνουν; Με την έννοια ότι θα πρέπει να δώσετε 210 εκατομμύρια για να πληρωθούν οι ιερείς και από την άλλη, έχετε 10.000 ανθρώπους, τους οποίους πρέπει με κάποιον τρόπο να τους πληρώσετε το 2020. Εκεί βγαίνουν τα μαθηματικά;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μην το κάνουμε σαν του Ιησού που αβγάτιζε…

ΣΡΟΪΤΕΡ: Δεν ξέρω αν γίνεται. Γι’ αυτό.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν μπορούμε να αβγατίσουμε τα εκατομμύρια. Τα ίδια είναι. Είναι τα 200 περίπου εκατομμύρια τα οποία μένουν, δεν θα τα χρησιμοποιήσουμε στο ενιαίο μισθολόγιο. Άρα, φεύγουν από το ενιαίο μισθολόγιο, πηγαίνουν ως επίδομα.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Από πού πληρώνονται οι ιερείς, όμως; Από ένα άλλο κονδύλι δεν πληρώνονται;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ναι, από αυτά τα 200. Το δημόσιο έχει μια τσέπη. Έχει μια τσέπη, η οποία τσέπη έχει πολλά κουτάκια μέσα. Έχει ένα καλάθι του οποίου είναι πολλά τα κουτάκια. Το κουτάκι που λέγεται «μισθολόγιο» είναι αυτό το οποίο πληρώνουμε τους δημόσιους υπαλλήλους. Θα φύγουν από εκεί, θα ελαφρύνει το μισθολόγιο κατά 200 περίπου εκατομμύρια. Θα τα δώσουμε όμως, αυτά, ως επίδομα. Άρα, για να προχωρήσουμε στις 10.000 προσλήψεις, θα έχουμε ένα δημοσιονομικό κόστος για το 2020 γύρω στα 200 εκατομμύρια.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Αυτό ήθελα να πω. Ότι ή θα υπάρχει ένα δημοσιονομικό κόστος.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αυτό το δημοσιονομικό κόστος, κύριε Σρόιτερ, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, θα έχουμε τη δυνατότητα να το καλύψουμε. Ήδη, μέσα στο 2019, και παρά τα όσα μας καταλογίζουν και παρά την καταστροφολογία, «μας φέραν την καταστροφή», ότι θα φέρναμε μέτρα χωρίς αντίμετρα. Τελικά, φέρνουμε αντίμετρα χωρίς μέτρα. Και βρήκαμε το δημοσιονομικό χώρο, γιατί πάει καλά η οικονομία και πιάνει τα πλεονάσματα και είμαστε πάνω από 3,5%, με ασφάλεια και δίνουμε, όχι όσα είπα στη ΔΕΘ, και κάτι παραπάνω. Στη ΔΕΘ, εγώ είχα εξαγγείλει μέτρα, τα οποία τα υπολογίζαμε γύρω στα 750 εκατομμύρια. Τώρα πάμε στα 900 εκατομμύρια, 950 εκατομμύρια. Άρα μην ανησυχείτε, θα βρούμε τους πόρους. Θα βρούμε τους πόρους για να κάνουμε προσλήψεις, εκεί που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία. Δηλαδή, πού; Γιατρούς, νοσηλευτές, καθηγητές, δασκάλους. Εκεί έχουμε ανάγκη.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Πείτε μου ένα παρασκήνιο. Κλειστήκατε με τον κύριο Ιερώνυμο 40 λεπτά σε ένα γραφείο. Και βγήκατε με μία συμφωνία 15 σημείων. Φαντάζομαι ότι δεν έγινε εκείνο το θαύμα στα 40 λεπτά αυτά μέσα. Υπήρχε μία διαπραγμάτευση, υπήρχε μία μυστική επικοινωνία, υπήρχε μία ζύμωση -πείτε το εσείς όπως θέλετε- μήνες φαντάζομαι πριν, που εμείς δεν την είχαμε πάρει χαμπάρι. Έτσι;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κύριε Σρόιτερ, πρέπει να σας διαβεβαιώσω ότι ακόμα κι αν κάποιος είναι άθρησκος, στα θαύματα της βούλησης μπορεί να πιστεύει.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Έγινε το θαύμα μέσα στο γραφείο σας;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Λοιπόν, εδώ είχαμε το θαύμα μιας κοινής βούλησης και μιας πολύ καλής σχέσης, την οποία έχω αναπτύξει. Αλλά πρέπει να σας αποκαλύψω ότι δεν έγινε μέσα σε 45 λεπτά αυτή η συμφωνία.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Δεν έγινε θαύμα.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι, θαύμα έγινε. Αυτό είναι ένα θαύμα. Όταν μετά από 79 χρόνια βρίσκεις μια λύση προωθητική, που κανείς δεν κατάφερε τα προηγούμενα χρόνια να καταφέρει, αυτό είναι ένα θαύμα. Αλλά αυτό το θαύμα …

ΣΡΟΪΤΕΡ: Πόσο διήρκησε;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Είχε περίπου 3 χρόνια προεργασίες.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Τρία χρόνια συζητούσατε;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Τρία χρόνια συζητάμε την ιδέα αυτή της αξιοποίησης της περιουσίας, με το Ταμείο της Αξιοποίησης. Εδώ και ενάμισι χρόνο έχουμε βάλει κάτω τις επιτροπές μας. Εγώ ανέθεσα τότε στον αναπληρωτή υπουργό Οικονομίας, τον κύριο Χαρίτση, μαζί με τον υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, τον κύριο Γαβρόγλου, να φτιάξουν, μαζί με τους αντιπροσώπους της Εκκλησίας, όλη την προεργασία για να καταγραφεί, να ξεκινήσει η καταγραφή της εκκλησιαστικής περιουσίας. Σας είπα πιο πριν ότι σε αυτή την επιτροπή, που μάλιστα ο Χαρίτσης έφτιαξε και ένα πρόγραμμα ΕΣΠΑ, προκειμένου να υπάρξει χρηματοδότηση για την καταγραφή, γιατί η καταγραφή δεν είναι μια απλή διαδικασία. Θέλει μελέτες, θέλει μηχανικούς, θέλει οικονομολόγους. Τα βρήκαμε λοιπόν. Ήδη, έχουμε προχωρήσει αρκετά. Έχουν μπει εθελοντικά 22 Μητροπόλεις. Στην αρχή είχαμε τη βεβαιότητα μόνο για την Αρχιεπισκοπή. Στην πορεία, όμως, βλέποντας και οι υπόλοιπες Μητροπόλεις ότι προχωράει και ότι αυτή η προσπάθεια μπορεί να οδηγήσει σε κάτι θετικό για την Εκκλησία, μπήκαν σιγά-σιγά όλοι. Άρα, θέλω να σας πω, ότι εδώ βλέπετε το αποτέλεσμα ενός ουσιαστικού και επίμονου διαλόγου, που κράτησε σχεδόν 3 χρόνια και βεβαίως -το παραδέχομαι- ότι είναι ένα αποτέλεσμα αμοιβαίων υποχωρήσεων, προκειμένου να έχουμε ένα κοινό όφελος και για τις δύο πλευρές.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Τώρα όλο αυτό που συζητάμε, εντάσσεται στο πλαίσιο της συνταγματικής αναθεώρησης και της πρότασης που έχει καταθέσει και το κόμμα σας. Μία ακόμη πρόταση που έχει συζητηθεί πάρα πολύ και έχει προκαλέσει και αντιδράσεις, είναι η αλλαγή της διαδικασίας της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Που, με μια διαδικασία πολύ μεγάλη –να μην την πούμε τώρα και χάσουμε πολύ χρόνο- μπορεί να καταλήξει και μια εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό. Υπό προϋποθέσεις, βεβαίως. Και το ερώτημα είναι, αν εκλέγεται ένας Πρόεδρος από τον λαό, κύριε Πρόεδρε, δεν έχουμε μια πολιτική διαρχία; Πόσους ηγέτες εκλεγμένους από τον λαό αντέχει ένα πολίτευμα σαν το δικό μας;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ναι. Δεν έχετε άδικο σε αυτή την παρατήρηση. Γι’ αυτό και εμείς φροντίσαμε, στην τελική πρόταση που καταθέσαμε, η εκλογή από τον λαό να είναι η ύστατη λύση μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα άκαρπων προσπαθειών. Αλλά, στόχος μας είναι να εκβιάσουμε τη συναίνεση –να το πω έτσι. Γι’ αυτό και λέμε, ότι αν δεν βρεθεί στους 200, στους 180 δυο φορές, να γίνεται κάθε μήνα, για 6 μήνες, μια διαδικασία ψηφοφορίας για να βρεθούν οι 180. Και αν πια, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα στους 6 μήνες, αλλά θα πάρουν οι πολιτικές δυνάμεις το κόστος γι’ αυτό, τότε θα πάμε στον λαό. Αλλά, επιτρέψτε μου, γιατί μου δίνετε σήμερα τη δυνατότητα να εξηγήσω ορισμένα πράγματα, να καταλάβει και ο κόσμος τη βασική φιλοσοφία των αλλαγών που προτείνουμε στο σημείο αυτό. Ο στόχος μας δεν είναι να δώσουμε αρμοδιότητες στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αν θέλαμε να κάνουμε μια πολιτειακή αλλαγή, θα έπρεπε να πάμε στο μοντέλο το Προεδρικό. Δεν είναι ώριμο. Θέλουμε να μείνουμε στο μοντέλο της Προεδρευόμενης Δημοκρατίας. Εκεί, λοιπόν, οι εξουσίες είναι στο Κοινοβούλιο. Και βεβαίως, στον Πρωθυπουργό που το Κοινοβούλιο εκλέγει. Ποια είναι η βασική μας σκέψη; Η βασική μας σκέψη είναι να αποσυνδέσουμε την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από την κοινοβουλευτική περίοδο. Δηλαδή, να μην διαλύεται το Κοινοβούλιο, να μην πέφτουν οι κυβερνήσεις όταν δεν βρίσκονται οι 180 βουλευτές. Και αυτό γιατί; Γιατί θεωρούμε, μετά την επιλογή μας -και πιστεύω σωστή και δημοκρατική επιλογή- να θεσπίσουμε την απλή αναλογική και να την βάλουμε και στο Σύνταγμα, διότι πέραν του ότι λέμε αναλογικό εκλογικό σύστημα, στις προτάσεις διευκρινίζουμε τι σημαίνει αναλογικό εκλογικό σύστημα. Διότι ναι μεν εμείς τώρα έχουμε ψηφίσει την απλή-απλή αναλογική, ένα προς ένα εκπροσώπηση ψήφου στο Κοινοβούλιο, εν τούτοις στο Σύνταγμα μπορεί να λέγεται αναλογικό σύστημα και ένα σύστημα σαν αυτό που θα πάμε στις τωρινές εκλογές, όπου 50 έδρες μπόνους. Εμείς λέμε λοιπόν στο Σύνταγμα, όχι αναλογικό σύστημα. Με μια διευκρινιστική ερμηνευτική δήλωση λέμε ότι αναλογικό σύστημα είναι αυτό όπου η αναλογία της ψήφου με την εκπροσώπηση στη Βουλή, δεν μπορεί να υπερβαίνει, να έχει διαφορά 10%. Δηλαδή, λέμε ότι αν κάποιο κόμμα πάρει 20%, θα μπορεί να έχει μέχρι 22% εκπροσώπηση εδρών στο Κοινοβούλιο. Αν πάρει 40%, μέχρι 44. Το 4% είναι το 10% του 40. Που σημαίνει, χοντρικά να το πω, ότι αυτοδυναμίες δεν θα βγαίνουν με χαμηλότερο του 45%, 44-45%. Αυτό σημαίνει πρακτικά. Άρα, προσανατολιζόμαστε σε ένα πολιτικό σύστημα που μάλλον ξεχνάει τη λογική των αυτοδύναμων κυβερνήσεων και μπαίνουμε σε μια λογική πιο πλουραλιστική, συνεργασιών για τη διακυβέρνηση του τόπου. Για να είναι αυτό το μοντέλο σταθερό, χρειάζονται θεσμικά αντίβαρα. Ποια είναι τα θεσμικά αντίβαρα; Οι κυβερνήσεις να μην εκβιάζονται άμα τη εκλογή τους. Δηλαδή, να γίνεται η προγραμματική σύγκλιση, να εκλέγεται ο Πρωθυπουργός, να εκλέγεται κυβέρνηση, να παίρνει ψήφο εμπιστοσύνης και μετά να μην πέφτει με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και να μην πέφτει με μια απλή πρόταση δυσπιστίας. Γι’ αυτό θεσπίζουμε ως δεύτερο θεσμικό αντίβαρο, την εποικοδομητική πρόταση δυσπιστίας. Δηλαδή, αυτό που είδαμε στην Ισπανία προσφάτως, όπου για να πέσει η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός, πρέπει να υπάρχουν 151 ψήφοι, με συγκεκριμένο άλλον Πρωθυπουργό και άλλη συνεπώς κυβέρνηση.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Να υπάρχει πρόταση με λίγα λόγια και να μην υπάρχει απλά, το πέφτει ο Πρωθυπουργός και έχουμε έλλειψη κυβέρνησης. Βεβαίως, όλο αυτό που μου λέτε προϋποθέτει και κάτι άλλο και πιστεύω συμφωνείτε μαζί μου. Προϋποθέτει συναινέσεις. Πολιτική συναίνεση και ένα ήρεμο πολιτικό κλίμα, για να μπορούν να υπάρξουν αυτές οι συνεργασίες.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι κατ’ ανάγκη, συγκλίσεις.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Συγκλίσεις.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι όλων, όμως. Ποτέ δεν μπορεί να γίνει αυτό. Συγκλίσεις προγραμματικές, από τις δυνάμεις εκείνες που συγκλίνουν προγραμματικά.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Αναρωτιέμαι, αν στο δικό μας πολιτικό σκηνικό, κύριε Πρόεδρε, και στο δικό μας πολιτικό κλίμα, μπορεί αυτό το πράγμα να λειτουργήσει. Βλέπω, ότι το πολιτικό σκηνικό σήμερα, δεν είναι ένα ήρεμο πολιτικό σκηνικό. Έχω την αντιπολίτευση να καταγγέλλει την κυβέρνηση ότι επιχειρεί με σκάνδαλα και παραπομπές στη Δικαιοσύνη και υποθέσεις, οι οποίες βγαίνουν από το συρτάρι για παράδειγμα, να κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές. Εσείς καταγγέλλετε την αντιπολίτευση για ένα σωρό πράγματα. Δεν βλέπω ένα κλίμα το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει στη συναίνεση, την οποία λέτε. Και μια και το αναφέρουμε αυτό, θέλω και το σχόλιό σας σε αυτό που καταγγέλλει η αντιπολίτευση, ως προς τις υποθέσεις διαφθοράς που ανοίγουν η μία μετά την άλλη. Εκείνοι λένε ότι αυτές οι υποθέσεις είναι κενές. Εσείς λέτε ότι είναι σοβαρές.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Να τα πάρουμε, όμως, ένα-ένα. Να απαντήσω πρώτα στο αρχικό ερώτημα και μετά στο δεύτερο. Κοιτάξτε, ποτέ στον πολιτικό βίο της χώρας δεν υπήρξε περίοδος, όπου να μην υπάρχουν αντιπαραθέσεις, συγκρούσεις και –ας το πω έτσι- δύο σημαντικοί πόλοι, στην πολιτική ζωή του τόπου και αυτό που σήμερα σχηματικά μπορούμε να το πούμε είναι: Αριστερά και Δεξιά. Από εκεί και πέρα, όμως, το αν θα υπάρχει η δυνατότητα και το αν το Σύνταγμα το ίδιο θα προβλέπει τους όρους εκείνους, ώστε να διαμορφώνονται προγραμματικές συγκλίσεις του ενός εκ των δύο πόλων, προφανώς, με άλλες δυνάμεις οι οποίες θα βρίσκονται είτε ανάμεσα, είτε στις παρυφές, αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Πρώτον.

Δεύτερον: Εγώ θα έλεγα ότι πολιτική ανωμαλία θα ήτο, εάν οι δύο πόλοι τα έβρισκαν ξαφνικά, ως διά μαγείας, ξεχνώντας όλες τις ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές τους, προκειμένου να φτιάξουν μια επίπλαστη συναίνεση. Αυτό συνέβη μια φορά στην πολιτική ιστορία. Και συνέβη όταν ήρθαν τα μνημόνια. Και οι δύο προαιώνιοι εχθροί, οι δύο πόλοι, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ξέχασαν τις εχθρότητές τους, για να θυμηθούν ότι πρέπει να κουκουλώσουν τα σκάνδαλά τους. Αυτή είναι η πραγματικότητα, κατ’ εμέ. Και έρχομαι τώρα στο δεύτερο ερώτημα, το οποίο θέσατε. Κοιτάξτε, εμείς δεν λέμε τίποτα από όλα αυτά. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι η χώρα χρεοκόπησε, κύριε Σρόιτερ. Και η χώρα δεν χρεοκόπησε από ατύχημα. Δεν έπεσε κάποιος μετεωρίτης. Η χώρα χρεοκόπησε γιατί πάρα πολλά χρόνια, από την περίοδο τη μεταπολιτευτική και ιδιαίτερα την περίοδο που η οικονομία επίπλαστα πήγαινε καλά, είχαμε τη μεγάλη φούσκα, υπήρξε κατασπατάληση πόρων, υπήρχε μια πολιτική παραγωγής ελλειμμάτων και υπήρχε ένα πελατειακό κράτος και υπήρχαν σκάνδαλα τα οποία οδήγησαν τη χώρα σε αυτή τη χρεοκοπία. Το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, το σκάνδαλο των εξοπλιστικών, το σκάνδαλο του φαρμάκου. Δεν λέμε εμείς κάτι. Υπάρχει μια πραγματικότητα. Το αν η Δικαιοσύνη θα μπορέσει-δεν θα μπορέσει, σε ποιο βαθμό θα προχωρήσει για να ικανοποιήσει και ένα άλλο λαϊκό αίτημα, που είναι η δικαίωση. Όχι κατ’ ανάγκη το να δεις ανθρώπους πίσω από τα σίδερα της φυλακής, αλλά, εν τοιαύτη περιπτώσει, απέναντι σε αυτή την ύβρη που διεπράχθη, να έχουμε ανθρώπους να χάνουν το 40% του μισθού και της σύνταξής τους, να χάνουν τη δουλειά τους, να πηγαίνει η ανεργία από το 6% στο 27% και αυτή η διαδικασία κατασπατάλησης να συνεχίζεται και κάποιοι να έχουν το ΚΕΕΛΠΝΟ ως offshore για να ταΐζουν τα γραφεία τους και τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό. Ή με τα εξοπλιστικά προγράμματα ή με το μεγάλο σκάνδαλο του φαρμάκου, αυτό είναι μια λαϊκή απαίτηση. Ότι μετά την ύβρη, πρέπει να υπάρχει και η Νέμεσις.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Δεν χρησιμοποιείτε εσείς τέτοιες υποθέσεις για πολιτικό όφελος, όπως σας καταγγέλλει η αντιπολίτευση; Με λίγα λόγια, δεν έχουμε λάσπη στον ανεμιστήρα σε μια σειρά από περιπτώσεις; Και το λέω αυτό, κύριε Πρόεδρε, γιατί έχουν χρησιμοποιήσει πάρα πολύ στα επιχειρήματά τους τη φράση, για παράδειγμα, του κυρίου Πολάκη στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ότι «πρέπει να βάλουμε κάποιους από τους πολιτικούς μας αντιπάλους φυλακή, για να κερδίσουμε τις εκλογές». Θέλω, επίσης, να μου πείτε, αν προσυπογράφετε αυτή τη φράση.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Τα έχω ακούσει κι εγώ αυτά. Κατ’ αρχάς, επειδή ήμουν μέσα, απομονώθηκε μια φράση. Ο Πολάκης αυτό που είπε, είναι μια διερμηνεία του λαϊκού αισθήματος. Είπε, ότι ο κόσμος δεν θέλει μόνο οικονομική ανάσα, αλλά θέλει να δει την επιτάχυνση της Δικαιοσύνης, την απονομή της Δικαιοσύνης. Έχετε αντίρρηση σε αυτή την φράση; Σε αυτό το δόγμα; Αν, δηλαδή, είναι δόγμα το ότι πρέπει στη χώρα να εφαρμόζονται οι νόμοι, τότε να δούμε σε ποιο δόγμα θα προσχωρήσουμε. Θα προσχωρήσουμε στο δόγμα της ατιμωρησίας; Ή στο δόγμα …

ΣΡΟΪΤΕΡ: Σε αυτό που λέτε, προσωπικά, δεν έχω καμία αντίρρηση. Στο να βάλω κάποιους φυλακή, για να κερδίσω τις εκλογές, έχω αντίρρηση.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ακούστε. Οι κυβερνήσεις δεν βάζουν κανέναν φυλακή. Οι κυβερνήσεις αυτό που πρέπει να κάνουν και αυτό κάνει η δική μας κυβέρνηση, είναι να αναδεικνύει υποθέσεις –όχι η κυβέρνηση, η Βουλή το κάνει αυτό μέσα από τις εξεταστικές επιτροπές- να δίνει στοιχεία και να προσπαθεί να διαμορφώνει κλίμα ελευθερίας στους δικαστικούς λειτουργούς, προκειμένου να πράξουν το καθήκον τους, όπως ο νόμος ορίζει. Άρα, λοιπόν, κύριε Σρόιτερ, για να απαντήσω στο ερώτημά σας, ο κύριος Παπαντωνίου προφυλακίστηκε επειδή είναι μια πολιτική σκευωρία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ; Διότι, τα ίδια που ακούμε σήμερα για μια σειρά από ενδείξεις, εμείς δεν έχουμε καταδικάσει κανέναν, αλλά υπάρχουν ενδείξεις και λέμε ότι εδώ, σύμφωνα με μελέτες, το 1/3 του δημόσιου χρέους της χώρας, που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία, που οδήγησε 1,5 εκατομμύριο κόσμο στο να βρεθεί, 850 χιλιάδες να χάσουν τη δουλειά τους και άλλο ένα εκατομμύριο να δει τεράστιες περικοπές σε μισθούς και απολαβές, αυτή λοιπόν η χρεοκοπία οφείλετο, κατά το 1/3 του δημόσιου χρέους, στα σκάνδαλα στον χώρο της υγείας. Δεν πρέπει αυτά να τα ψάξουμε; Δεν πρέπει να αποδώσουμε δικαιοσύνη; Όχι για να τιμωρήσουμε κάποιους συγκεκριμένους. Η πολιτική ευθύνη έχει αποδοθεί ούτως ή άλλως, και βρέθηκαν στα έδρανα της αντιπολίτευσης και θα κάτσουν και αρκετά, απ’ ό,τι φαίνεται. Αλλά προκειμένου να δοθεί το μήνυμα ότι σε αυτή τη χώρα υπάρχουν νόμοι. Και να δοθεί το μήνυμα ότι από εδώ και στο εξής, κανείς δεν θα έχει τη δυνατότητα να στερεί από τους πολίτες, τους έλληνες πολίτες, τους δημόσιους πόρους, οι οποίοι θα έπρεπε να είχαν γίνει κοινωνικές υποδομές και γίνανε μίζες σε λογαριασμούς στην Ελβετία.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Και να το κλείσω αυτό το θέμα, λέτε ότι η φράση Πολάκη παρερμηνεύτηκε και άρα, δεν είναι κάτι από το οποίο αισθάνεστε την ανάγκη να διαχωρίσετε τη θέση σας.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Απάντησα, κύριε Σρόϊτερ. Είπα ότι αν το δόγμα Πολάκη είναι η εφαρμογή του νόμου, τότε εγώ προσχωρώ σε αυτό το δόγμα. Αν το δόγμα της άλλης πλευράς είναι η ατιμωρησία, τότε ας αναλάβουν τις πολιτικές τους ευθύνες απέναντι στον λαό. Δεν υπάρχει ατιμωρησία σε αυτό τον τόπο ή δεν θα έπρεπε να υπάρχει ατιμωρησία. Αλλά, επαναλαμβάνω, δεν υπάρχει από τη δική μας την πλευρά καμία πρόθεση, και το βλέπετε, με πολύ μεγάλη προσοχή προχωράμε. Ούτε με ακούσατε εμένα ποτέ να βγω και να πω, πριν η Δικαιοσύνη αποφανθεί, ότι ο ένας είναι ένοχος, ο άλλος είναι ένοχος. Αυτό που λέω και θα λέω και θα προσπαθώ, είναι να αποδοθεί η Δικαιοσύνη και να αφεθεί η Δικαιοσύνη ελεύθερη και απερίσπαστη να κάνει τη δουλειά της, όπως πρέπει να την κάνει.

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: Το κρατάω. Θέλω να έρθω στα σημερινά, σας άκουσα σήμερα στην Βουλή για το θέμα των αναδρομικών, στην συζήτηση, να λέτε ότι η επιστροφή των χρημάτων στους δικαιούχους των Ειδικών Μισθολογίων γίνεται επειδή το θέλει η κυβέρνηση και μάλιστα είναι και η αρχή μιας σειράς άλλων παροχών. Η αντιπολίτευση λέει, δεν το θέλατε στην ουσία, αναγκαστήκατε να το κάνετε, και μάλιστα έχετε καθυστερήσει και πάρα πολύ, γιατί στην ουσία εφαρμόζεται καθυστερημένα μία δικαστική απόφαση. Θέλω το σχόλιο σας.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κύριε Σρόιτερ, ξέρετε τι μου θυμίζει αυτό που λέει η αντιπολίτευση; Όταν πάει ο εμπρηστής και βάζει φωτιά στο δάσος και μετά βγαίνει στις κάμερες, καλεί τα κανάλια και κατηγορεί την Πυροσβεστική ότι άργησε να σβήσει την φωτιά. Εμ κουτσουρέψανε τους μισθούς και τις απολαβές σημαντικής μερίδας δημοσίων λειτουργών, εμ δεν συμμορφώθηκαν ποτέ με τις αποφάσεις-γιατί ήταν δεκάδες οι αποφάσεις- των δικαστηρίων οι οποίες έλεγαν ότι πρέπει να αποδοθούν αυτά τα αναδρομικά, να αποκατασταθούν αυτές οι αδικίες. Εμ εμείς ερχόμαστε και αποκαθιστούμε, και μας κάνουν και κριτική από επάνω, μας κουνάνε και το δάκτυλο; Αυτό κάνουν; Δηλαδή ποια είναι οι κριτική; Ότι αργήσαμε; Αργήσαμε πράγματι, έπρεπε να βγάλουμε και μια χώρα από τα Μνημόνια. Έπρεπε να πάρουμε μια οικονομία από τον πάτο της χρεοκοπίας και από τα ελλείμματα και από την δημοσιονομική ασφυξία, την χρηματοπιστωτική ασφυξία και να την φτάσουμε σε πλεονάσματα του 3,5% και πολύ πιο πάνω, για να έχουμε την δυνατότητα να τα δώσουμε τώρα αυτά. Αλλά δεν μπορώ να καταλάβω αυτή την κριτική. Αντί να κάτσουν ήρεμα και ήσυχα και να πούνε «μπράβο, τα καταφέρατε και εμείς ψηφίζουμε-ψηφίζουν μεν, ναι σε όλα θα πούνε- αλλά κάνουν και κριτική. Τι είδους κριτική είναι αυτή;

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: Να σας πω μια αντίφαση;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Παρακαλώ.

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: Άκουσα να λέτε ότι η κυβέρνηση είχε την ηθική υποχρέωση να επιστρέψει τα χρήματα σε αυτούς τους ανθρώπους διότι, έτσι κι αλλιώς…

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: … στο βαθμό που έχει την δημοσιονομική δυνατότητα να το κάνει, έχει και την ηθική υποχρέωση.

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: Ηθική υποχρέωση απέναντι στους συνταξιούχους οι οποίοι επίσης διεκδικούν αναδρομικά, δεν έχετε κύριε Πρόεδρε; Και το λέω αυτό…

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όταν αποκτήσουμε τη δημοσιονομική δυνατότητα θα το εξετάσουμε.

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: Το λέω αυτό, γιατί το Δημόσιο κατέθεσε έφεση μέσω του υπουργείου Εργασίας και μάλιστα χαρακτήρισε τις περικοπές που έχουν γίνει με το πρώτο και το 2ο μνημόνιο, κινήσεις που έγιναν για το δημόσιο συμφέρον. Άρα με λίγα λόγια και εδώ υπάρχει μία ηθική υποχρέωση, φαντάζομαι ότι συμφωνείτε μαζί μου ότι και αυτοί οι άνθρωποι κακώς έχασαν τα χρήματα τους, αλλά εδώ η κυβέρνηση σας, το Δημόσιο, το υπουργείο Εργασίας έρχεται και προσπαθεί να μπλοκάρει αυτή την διαδικασία για να μην πάρουν τα χρήματα τους πίσω.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Για μένα το υπουργείο Εργασίας δεν μπλοκάρει καμία διεργασία.

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: Έκανε έφεση…

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, μην τα μπερδεύετε. Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους δεν διοικείται από την κυβέρνηση. Από εκεί και πέρα, θα ήθελα να σας πω το εξής, το οποίο για να καταλάβουν και οι τηλεθεατές μας, τι ακριβώς συμβαίνει, γιατί είπα ότι δεν έχουμε νομική υποχρέωση. Κάθε απόφαση του δικαστηρίου είναι απόφαση μεταξύ δύο μερών. Όταν ένα δικαστήριο δικαιώνει τον κύριο Σρόϊτερ, δεν σημαίνει ότι αποζημίωση δικαιούται και ο κύριος Τσίπρας, που έχει ενδεχομένως το ίδιο αίτημα αλλά δεν έκανε προσφυγή στο δικαστήριο. Η απόφαση είναι εξατομικευμένη. Άρα λοιπόν οι αποφάσεις που υπήρχαν και η απόφυση του ΣτΕ, δεν υποχρέωσε νομικά την κυβέρνηση να αποδώσει αυτά τα χρήματα. Αν ήταν υποχρεωμένη νομικά θα έπρεπε να ήταν υποχρεωμένη και η κυβέρνηση Σαμαρά και όλες οι προηγούμενες δικές μου κυβερνήσεις. Όχι, δεν ήμασταν υποχρεωμένοι νομικά. Τώρα όμως που αποκτήσαμε τον δημοσιονομικό χώρο και ξέραμε ότι υπάρχει αυτή η απόφαση και αυτή η αδικία, είπαμε, έχουμε τα χρήματα, θα τα δώσουμε. Είναι πολιτική βούληση, είναι πολιτική απόφαση. Πάμε παρακάτω τώρα. Έχουμε μια σειρά από προσφυγές το τελευταίο διάστημα που αφορούν άλλες κατηγορίες, αφορούν τους συνταξιούχους. Λοιπόν, εγώ ένα πράγμα θέλω να σας πω. Ότι αυτή η κυβέρνηση 3,5 χρόνια τώρα δίνει μάχες, ματώνει για να υπερασπιστεί τους αδύναμους. Για να μπορεί να είναι σε θέση να αποκαταστήσει αδικίες. Και όσες αδικίες μπορούμε να αποκαταστήσουμε, τις αποκαθιστούμε. Όπως, για παράδειγμα την μεγάλη μάχη που δώσαμε, σε αντίξοες συνθήκες, και με κάποιους από το εξωτερικό να μας διαβάλουν στο εξωτερικό για να κρατήσουμε τις συντάξεις ανέπαφες. Και αυτήν την μάχη μάλλον, φαίνεται, ότι θα την κερδίσουμε. Σας διαβεβαιώνω, λοιπόν, ότι στο μέλλον οποιαδήποτε δυνατότητα θα έχει αυτή η κυβέρνηση και εγώ ως Πρωθυπουργός, να στηρίξω αδύναμους και αυτούς που υπέστησαν αδικίες, θα το πράξουμε. Η μόνη πιθανότητα που υπάρχει να μην στηριχθούν οι συνταξιούχοι και οι αδύναμοι σε αυτόν τον τόπο, είναι αν στις εκλογές του Οκτώβρη του 2019 παλινορθωθεί το παλαιό πολιτικό σύστημα που χρεοκόπησε την χώρα. Γιατί τότε όχι μόνο βοηθήματα δεν θα έρθουν, θα έρθει συνταξιοδοτικό Πινοσέτ, που θα καταστρέψει τους συνταξιούχους, θα μειώσει τις συντάξεις και θα εφαρμόσει πολιτική ΔΝΤ.

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: Μου λέτε, δηλαδή, ότι η κυβέρνηση δεν προσπαθεί να μπλοκάρει αυτήν την δικαστική διαδικασία που έχει ξεκινήσει με τα νομικά επιχειρήματα που έχει μια κυβέρνηση και μπορεί να τα υποστηρίξει;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν συμμετέχει, δεν παρεμβαίνει, παρακολουθεί και η πολιτική μας είναι να πηγαίνει καλά η οικονομία, να ξεκολλήσουμε τον τόπο και την οικονομία από το βούρκο, να έχουμε δημοσιονομική δυνατότητα, με βάση τις συμφωνίες που έχουμε, να πιάνουμε τους στόχους. Προσέξτε, δεν πρόκειται να διαρρήξουμε την αξιοπιστία, που με πολύ κόπο κτίσαμε με τους ευρωπαίους εταίρους μας . Αυτά για τα οποία έχουμε δεσμευτεί, τα πλεονάσματα μέχρι το 2023, θα τα φέρουμε. Από εκεί και πέρα όμως, όσο η οικονομία επεκτείνεται, μεγεθύνεται, θα υπάρχει χώρος δημοσιονομικός για να μπορούμε να αποκαθιστούμε αδικίες.

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: Η βασική θέση της αντιπολίτευσης σήμερα στην συζήτηση που έγινε, την ακούσατε, εκεί ήσασταν άλλωστε, είναι ότι ο Τσίπρας άνοιξε το πουγκί και μοιράζει χρήμα, υπόσχεται προσλήψεις γιατί οι εκλογές έρχονται πολύ νωρίτερα από ότι τις είχε αρχικά σχεδιάσει και τις έχει βάλει στο πρόγραμμα. Ποια είναι η απάντηση σε αυτό;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Την απάντηση την έδωσα και στο Κοινοβούλιο, διότι ξέρετε εδώ και 3,5 χρόνια…

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: …έλεγα μήπως μας πείτε την ημερομηνία εδώ…

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: …εδώ και 3,5 χρόνια έχουμε εκλογές για την αντιπολίτευση. Δεν υπάρχει προηγούμενο στην πολιτική ιστορία του τόπου, έξι μήνες μετά την εκλογή της κυβέρνησης ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ζητάει εκλογές. Και έχουν περάσει τρία χρόνια από τότε που ζητάει εκλογές και ακριβώς, ένας από τους λόγους, λοιπόν, που θα φθάσω την τελευταία μέρα και θα πάρω και 20 μέρες ακόμα, όπως προβλέπει το Σύνταγμα, είναι αυτός. Τον Οκτώβρη του 2019 θα γίνουν οι εκλογές. Και να σας πω και κάτι άλλο. Κοιτάξτε, όλο αυτό το διάστημα η αντιπολίτευση αξιοποιεί μια υπεροπλία που έχει σε ΜΜΕ εξαιτίας της δυνατότητας πρόσβασης που έχει σε επιχειρηματικά συμφέροντα, αλλά και σε μια διαρκή αστοχία δημοσκοπικών μετρήσεων, την οποία την είδαμε και στις εκλογές του 2015 και στο δημοψήφισμα του 2015, προκειμένου να διαμορφώνει μία πλαστή εικόνα. Ότι είναι 15 μονάδες μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ, 20 μονάδες μπροστά, ξέρω εγώ, διπλό σκορ έχει. Λοιπόν εγώ κύριε Σρόϊτερ λέω ότι τις καλύτερες απαντήσεις τις δίνει η ζωή. Αυτό θα έρθει μπούμερανγκ στον κύριο Μητσοτάκη. Διότι όταν θα πάμε στην κάλπη των Ευρωεκλογών και η κάλπη των ευρωεκλογών θα δείξει την πραγματική εικόνα, που θα είναι μία εικόνα θα δείχνει ότι όχι μόνο δεν είναι 15 μονάδες μπροστά η ΝΔ, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα, η επόμενη μέρα νομίζω ότι θα είναι λίγο δύσκολη για τον κύριο Μητσοτάκη.

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: Εκτιμάτε ότι θα είσαστε πρώτο κόμμα στις Ευρωεκλογές;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Προφανώς, αυτός είναι ο στόχος, αυτό εκτιμώ και αυτό θα το πετύχω. Διότι πέρα από αφήγημα, είναι μία λέξη την οποία την χρησιμοποιούμε συχνά τώρα τελευταία, πέρα δηλαδή από το να εξηγήσουμε στον κόσμο τι ακριβώς κάνουμε, που πλέον μπορούμε: Πήραμε την χώρα, την βγάλαμε από τα μνημόνια, αποκαταστήσαμε την κανονικότητα, μειώσαμε οκτώ μονάδες την ανεργία, ήταν στο 27%, σήμερα ανακοινώθηκε 18,9%, δημιουργήσαμε δηλαδή πάνω από 300.000 θέσεις εργασίας ενώ οι άλλοι έχασαν 850.000 θέσεις εργασίας, φέραμε την εργασιακή κανονικότητα με την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων και τώρα πάμε και για αύξηση του κατώτατου μισθού. Πέρα από αυτά, καταπιαστήκαμε και τολμήσαμε με δύσκολα θέματα. Είμαστε πολύ κοντά να λύσουμε ένα θέμα που ήταν 35 χρόνια ανοιχτό, το ονοματολογικό με την πΓΔΜ. Κάποιοι με την κουλτούρα της αδράνειας έλεγαν, άστο άλλα και 30 χρόνια, δεν πειράζει. Η χώρα από αυτήν την συμφωνία αναβαθμίζει τον διεθνή της ρόλο και στα Βαλκάνια και στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Δώσαμε σημαντική αξία στην χώρα, αν θέλετε μέσα από το πλαίσιο αυτών των πολυμερών συνεργασιών στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Αντιμετωπίσαμε και είμαστε πολύ κοντά σε μία ιστορική συμφωνία για να λυθεί η εκκρεμότητα των σχέσεων Κράτους-Εκκλησίας. Προχωρούμε στην Συνταγματική Αναθεώρηση. Έχουμε λοιπόν, να πούμε, ότι πήραμε την Ελλάδα από την χρεοκοπία και φτιάχνουμε σιγά-σιγά, αλαλάζουμε την Ελλάδα και φτιάχνουμε μία χώρα η οποία μπορεί να φύγει μπροστά. Από την άλλη πλευρά, το πρόβλημα του κυρίου Μητσοτάκη είναι ότι πέρα από το να μας λέει ότι θέλει να γίνει πρωθυπουργός, αυτό το έχουμε καταλάβει τρία χρόνια τώρα, δεν μας λέει τι άλλο θέλει για την χώρα. Λέει ότι ο Τσίπρας είναι κακός, ή ότι ο Τσίπρας είναι ψεύτης, λέει ότι ο Τσίπρας είναι απατεώνας, λέει ότι η κυβέρνηση είναι η χειρότερη της τελευταίας 50ετίας. Μάλιστα, αυτά θα μπορούσε να τα λέει ο καθένας. Μας έχει πει κάτι για το αύριο; Τι θέλει γι αυτήν την χώρα; Πως την οραματίζεται αυτή την χώρα; Την οραματίζεται με επιστροφή στην εποχή του ΔΝΤ, με απολύσεις με συνταξιοδοτικό Πινοσέτ. Αυτό είναι το όραμά του; Αν δεν έχει λοιπόν απάντηση σε αυτά, θα χάσει και στις ευρωεκλογές και θα χάσει και στις εθνικές όταν καλή ώρα έρθουν αυτές, τον Οκτώβρη του 2019.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Το κρατάω αυτό, Οκτώβρης του 2019, η τηλεόραση είναι άτιμο πράγμα, άλλωστε μένουν οι εκπομπές και το ξέρετε καλά. Για να φτάσουμε στον Οκτώβριο του 2019, κύριε Πρόεδρε, πρέπει να περάσει με κάποιο τρόπο το Σκοπιανό από τη Βουλή και να συνεχίσετε στη συνέχεια να έχετε τη στήριξη της Βουλής. Και θέλω να σας ρωτήσω: πως θα γίνει αυτό, όταν από την κυβέρνηση ο κ. Καμμένος έχει πει ότι θα αποχωρήσει όταν έρθει το Σκοπιανό στη Βουλή ; Αν εκτιμάτε λοιπόν, ότι θα βρείτε την πλειοψηφία να περάσετε τη Συμφωνία και θα βρείτε και την πλειοψηφία για να μπορέσετε να κυβερνήσετε.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Έχω τη βεβαιότητα ότι το ονοματολογικό, η Συμφωνία της χώρας μας με την πΔΓΜ, μια συμφωνία που προφανώς είναι ένας συμβιβασμός και αυτός , άρα δεν είναι το βέλτιστο που θα θέλαμε, δηλαδή να κρατήσει η χώρα αυτή μια ονομασία που δεν θα εμπεριέχεται ο όρος Μακεδονία, αλλά είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα μπροστά , διότι 140 χώρες σε όλο τον κόσμο τους λένε «Μακεδονία» σκέτο και τώρα θα ονομάζονται Βόρεια Μακεδονία. Και όταν εσείς, κύριε Σρόϊτερ ή τα παιδιά σας μεθαύριο στο google θα γράφετε Μακεδονία, δεν θα βγαίνουν τα Σκόπια και το άγαλμα του Μ. Αλέξανδρου στα Σκόπια,. Θα βγαίνει ο Λευκός Πύργος ή θα πρέπει να γράψεις Βόρεια Μακεδονία για να βγαίνουν τα Σκόπια. Όταν θα φέρουμε αυτή τη Συμφωνία που πετυχαίνει πολύ σημαντικά πράγματα, που αναγνωρίζει την ιστορία της αρχαίας ελληνικής Μακεδονίας, που απαγορεύει στους γείτονές μας να χρησιμοποιούν το αστέρι της Βεργίνας, που απαγορεύει στα αγάλματα αυτά, να τα αναγράφουν ως οι Μακεδόνες, ο Αλέξανδρος ο Μακεδών, αλλά θα λέει: ο Αλέξανδρος ο Μακεδών, άγαλμα το οποίο ανήκει στην ελληνιστική περίοδο, δηλαδή άγαλμα της αρχαίας ελληνικής κληρονομιάς.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Είναι τα επιχειρήματα και τα έχετε πει αναλυτικά…

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όταν λοιπόν έρθει αυτή η Συμφωνία…

ΣΡΟΪΤΕΡ: Το ερώτημα είναι, αν περνάει η Συμφωνία από τη Βουλή

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Καλά υπάρχει περίπτωση να μην περάσει;

ΣΡΟΪΤΕΡ: Δεν το ξέρω, εσείς θα μου πείτε…

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ε, καλά! Να βάλουμε ένα στοίχημα!

ΣΡΟΪΤΕΡ: Να το βάλουμε το στοίχημα με χαρά, αν θέλετε, όχι επειδή πιστεύω ότι δεν θα περάσει, αλλά επειδή είναι ενδιαφέρον. Αλλά το ερώτημα είναι: πως θα περάσει; Θα στραφούν οι βουλευτές του κυρίου Καμμένου εναντίον του και θα ψηφίσουν τη Συμφωνία και άρα θα είναι πολιτικός αρχηγός χωρίς κόμμα ο κύριος Καμμένος;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Η Συμφωνία θα περάσει για ένα λόγο. Θα περάσει γιατί και ο τελευταίος πολίτης – και σέβομαι τις ευαισθησίες, τις αντιρρήσεις, τις διαφωνίες- αρχίζει και καταλαβαίνει ότι παρά τις δυσκολίες, παρά τα προβλήματα, αυτή η Συμφωνία συμφέρει τη χώρα, την αναβαθμίζει, της δίνει διέξοδο και δυναμική. Και ιδίως, οι συμπολίτες μας στη Βόρεια Ελλάδα καταλαβαίνουν ότι δεν μπορεί η Μακεδονία και η Θεσσαλονίκη να γίνει η οικονομική πρωτεύουσα των Βαλκανίων, όταν έχει την πλάτη της γυρισμένη στους γείτονές της.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Κερδίζετε το στοίχημα και περνάει…

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Και το είδαμε αυτό, όταν μου έλεγαν ότι «δεν θα μπορείς να περπατήσεις στη Θεσσαλονίκη», είχαμε 3.000 ακραίους, οι οποίοι διαδήλωναν στην Έκθεση. Ας αφήσουμε λοιπόν τα στοιχήματα κατά μέρος, εντάξει κρατήστε το όμως αυτό, εγώ σας λέω ότι το κλίμα που διαμορφώνεται στην ελληνική κοινωνία, είναι ότι η Συμφωνία αυτή είναι προς όφελος – παρά τις όποιες διαφωνίες- και γι΄ αυτό θα υπάρξει η πλειοψηφία εκείνη, η οποία θα δώσει την έγκρισή της. Και αν ο Μητσοτάκης άφηνε και τους βουλευτές του να ψηφίσουν, θα είχε πολύ μεγάλη πλειοψηφία

ΣΡΟΪΤΕΡ: Μπορεί να βρείτε στήριξη και από βουλευτές άλλων κομμάτων..

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Πολύ μεγάλη πλειοψηφία. Πιστεύω ότι δεν θα τους αφήσει.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Το ερώτημα που θέλω να μου απαντήσετε, είναι αν την επόμενη ημέρα θα έχετε και την πλειοψηφία για να κυβερνήσετε, με λίγα λόγια πέραν της Συμφωνίας των Σκοπίων, αν η κυβέρνηση αυτή θα μπορεί να έχει τη δεδηλωμένη.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κοιτάξτε κ. Σρόιτερ, πιστεύω ότι θα την έχει. Άλλωστε ο ίδιος ο Πάνος Καμμένος, με τον οποίο έχω μια έντιμη συνεργασία, με διαφωνίες. Είναι ευαίσθητο θέμα, ξέρετε αυτό, και δεν θέλω -παρά την έντονη διαφωνία που έχω μαζί του στη στάση που έχει κρατήσει- να υπεισέλθω σε ένα θέμα που γι΄ αυτόν, είναι ένα θέμα αρχών. Και σε άλλα θέματα αρχών, έχουμε ψηφίσει χωριστά. Πιστεύω, όμως, το δήλωσε βεβαίως, και κατά τη διάρκεια του προηγούμενου επεισοδιακού υπουργικού συμβουλίου, ότι δεν θα ταυτιστεί με τα σχέδια του παλιού πολιτικού συστήματος για παλινόρθωση, δεν θα συνταχθεί με ψήφο δυσπιστίας που θα καταθέσει ο κ. Μητσοτάκης, πιστεύω ότι θα βρεθεί σε ένα δίλλημα. Από τη μια, είναι αυτό το θέμα αρχών που τον ταλαιπωρεί – και τον καταλαβαίνω σε αυτό, τον καταλαβαίνω πραγματικά- από την άλλη όμως, στο αν θα πρέπει να προχωρήσει σε αυτή τη χώρα η ανάταξη της οικονομίας, αν θα πρέπει να προχωρήσει η δικαιοσύνη, αν θα πρέπει να προχωρήσουμε στις κρίσιμες αποφάσεις που έχουμε πάρει για την εξωτερική μας πολιτική, για την αναβάθμιση του ρόλου της χώρας, την επέκταση των χωρικών μιλίων, είναι πολλά θέματα που είναι ανοιχτά . Και νομίζω, ξέρετε, ότι η πολιτική είναι γεμάτη κρίσιμα διλλήματα. Ξέρετε, πόσες φορές εγώ έχω έρθει σε κρίσιμα διλλήματα; Πάρα πολλές, ίσως περισσότερες από κάθε άλλο Πρωθυπουργό. Πιστεύω, διότι τον ξέρω τον Πάνο Καμμένο και την ψυχολογία του, ότι σε αυτό το κρίσιμο δίλλημα θα πάρει μια ορθή απόφαση. Δεν ξέρω, αν θα μείνει ή θα φύγει από την κυβέρνηση, αυτό που ξέρω, που θέλω να πιστεύω όμως, και προβλέπω, είναι ότι δεν θα αποτελέσει ο Πάνος Καμμένος εμπόδιο στην ομαλή πορεία της χώρας προς την κανονικότητα και τη σταθερότητα.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Αν το ερμηνεύω με κάποιο τρόπο αυτό, πιστεύετε ότι μπορεί μεν να καταψηφίσει τη Συμφωνία με τα Σκόπια, αλλά στη συνέχεια να στηρίξει την κυβέρνηση;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι μπορεί, θα την καταψηφίσει.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Αλλά, στη συνέχεια θα στηρίξει την κυβέρνηση με ένα τρόπο, ώστε να συνεχίσετε και να έχετε τη δεδηλωμένη. Άλλωστε οι σχέσεις σας με τον κ. Καμμένο είναι πάρα πολύ καλές, αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Είναι έντιμες και ειλικρινείς, με τις όποιες σημαντικές διαφωνίες έχουμε κατά καιρούς.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Σας καταλογίζουν άλλωστε, ότι θυσιάσατε τον υπουργό Εξωτερικών για χάρη του.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Εγώ δεν θυσίασα κανέναν, ο υπουργός Εξωτερικών παραιτήθηκε. Είναι κατανοητό και εκεί δεν θέλω να υπεισέλθω σε ένα θέμα αρχών. Ο Νίκος Κοτζιάς είχε μια εξαιρετική συμβολή στην αναβάθμιση της χώρας και της γεωπολιτικής της αξίας και σημασίας. Είχε ένα εξαιρετικό έργο στο υπουργείο Εξωτερικών. Είχε μια έντονη διαμάχη και αντιπαράθεση, πολιτική και ιδεολογική με τον Πάνο Καμμένο. Στο τέλος, αυτή η αντιπαράθεση άρχισε να παίρνει και ένα χαρακτήρα επιθέσεων για λόγους ευθιξίας , τους οποίους σέβομαι απολύτως. Ο ίδιος έθεσε την παραίτησή του. Από κει και πέρα, είμαι υποχρεωμένος να συνεχίσω.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Κύριε Πρόεδρε , ο ίδιος λέει ότι «στην αντιπαράθεση με τον Καμμένο κέρδισε ο Καμμένος. Και ενώ ο πρωθυπουργός είχε τις ίδιες απόψεις μαζί μου, τελικά συντάχθηκε με την άλλη πλευρά».

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κοιτάξτε κύριε Σρόιτερ, δεν ξέρω αν λέει αυτό, αλλά σε κρίσιμα θέματα που αφορούν την πορεία του τόπου, την πορεία της οικονομίας, την πολιτική σταθερότητα, την εξωτερική πολιτική, δεν υπάρχει «κερδίζω εγώ, χάνεις εσύ». Υπάρχει «χάνουμε όλοι μαζί, χάνει η χώρα ή κερδίζουμε όλοι μαζί». Με αυτή την έννοια εγώ, δεν νομίζω ότι αυτή η στάση και θέση αντιπροσωπεύει τις απόψεις του κ. Κοτζιά, αλλά σε ό,τι αφορά τις δικές μου απόψεις, δεν θα έμπαινα σε μια τέτοια- αν θέλετε- αναφορά ποτέ, δεν θα προσέγγιζα την αναφορά αυτή. Διότι θεωρώ ότι το κρίσιμο κάθε φορά, δεν είναι αν κερδίζει ο ένας ή ο άλλος, αλλά αν η χώρα προχωράει μπροστά.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Για να το κλείσω αυτό το θέμα, θέλω να ρωτήσω και εσάς, γιατί είστε ο μόνος που δεν έχει πάρει θέση σε αυτό το θέμα, για τα όσα συζητήθηκαν και ειπώθηκαν μέσα στο υπουργικό συμβούλιο εκείνη την ημέρα. Είναι κρίσιμο, υπό την έννοια ότι πλέον υπάρχει και δικαστική διαδικασία, έχει καταθέσει μήνυση ο κ. Κοτζιάς. Ειπώθηκε από τον κύριο Καμμένο ….

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Έχει καταθέσει μήνυση και είναι εν γνώσει μου. Μάλιστα, του το ζήτησα πριν την παραίτησή του, όταν έγιναν γνωστά κάποια δημοσιεύματα, γιατί ήθελα αυτό να το ξεκαθαρίσω. Με τον Κοτζιά μπορεί κανείς να διαφωνεί σε πολλά, αλλά το τελευταίο που μπορεί να του προσάψει, είναι ανεντιμότητα. Άρα, πρέπει να σας πω ότι ναι, εγώ του ζήτησα να πάει στον εισαγγελέα αυτά τα δημοσιεύματα και ορθώς, νομίζω, έκανε και πήγε στον εισαγγελέα.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Ειπώθηκε μέσα στο υπουργικό συμβούλιο από τον κ. Καμμένο; Νομίζω, ότι είστε ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος για να το ξεκαθαρίσετε αυτό το θέμα, ότι υπάρχει εμπλοκή Σόρος με χρηματοδοτήσεις και το υπουργείο Εξωτερικών για όλο αυτό που λέγεται Σκοπιανό;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ο κ. Καμμένος έχει κάνει σχετικές δηλώσεις μετά από αυτό.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Ήσασταν μπροστά.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Έχει κάνει σχετικές δηλώσεις ότι δεν κατηγόρησε ποτέ την κυβέρνηση και κάτι τέτοιο.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Άρα αντιλαμβάνομαι ότι και εσείς θεωρείτε ότι δεν το ακούσατε αυτό το πράμα, δεν ειπώθηκε μέσα, για να το ξεκαθαρίσουμε σε ένα βαθμό. Ποια είναι η εμπειρία σας στο υπουργείο Εξωτερικών, η έως τώρα εμπειρία; Είστε και σε μια περίοδο κρίσιμη για το υπουργείο. Οι Τούρκοι κλιμακώνουν τις απειλές τους καθημερινά και θα ήθελα να ρωτήσω, με το χέρι στην καρδιά, αν φοβάστε ότι θα έχουμε ένα θερμό επεισόδιο το επόμενο διάστημα.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κοιτάξτε, είχα την τύχη να είμαι πολύ κοντά στον υπουργό και να παρακολουθώ στενά τις πρωτοβουλίες του στην εξωτερική πολιτική, αλλά και την τύχη να είμαι ένας εξαιρετικά ενεργητικός πρωθυπουργός σε θέματα εξωτερικής πολιτικής - αν δεν κάνω λάθος, αντίστοιχη δραστηριότητα είχε μόνο ο Γιώργος Παπανδρέου ως πρωθυπουργός- όλο το διάστημα αυτό που έχει περάσει, άρα δεν μου είναι κάτι ξένο. Η χώρα, λοιπόν, ναι, βρίσκεται σε μια περίοδο που στην περιοχή υπάρχουν εντάσεις, γι΄ αυτό πρέπει να επιδείξουμε σοβαρότητα, νηφαλιότητα και σταθερότητα στη γραμμή μας. Το επόμενο διάστημα υπάρχουν στη Ν.Α Μεσόγειο οι εξορύξεις, στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, αναφαίρετο δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να αξιοποιεί τον φυσικό της πλούτο. Και βεβαίως, έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους ο ίδιος ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ότι αυτός ο φυσικός πλούτος ανήκει σε όλο τον κυπριακό λαό και θα μοιραστεί σε όλο τον κυπριακό λαό, και σε Ελληνοκύπριους και σε Τουρκοκύπριους. Η Τουρκία είναι μια δύναμη κρίσιμη και ισχυρή, υπολογίσιμη στην περιοχή, όχι μόνο ως εταίρος και γείτονας της χώρας, αλλά και ως μια ισχυρή περιφερειακή δύναμη. Οφείλουμε να την υπολογίζουμε, από κει και πέρα όμως πρέπει και η Τουρκία να καταλάβει ότι κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσει. Η Ελλάδα μαζί με τις άλλες χώρες της περιοχής, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Κυπριακή Δημοκρατία, έχει μέσα από μια μακροχρόνια διαδικασία και συνεργασία, διαμορφώσει τις προϋποθέσεις για να δημιουργηθεί ένας νέος ενεργειακός χάρτης στην περιοχή. Για να υπάρξει ασφαλής μεταφορά των ενεργειακών πηγών της Ν.Α Μεσογείου στον ευρωπαϊκό χώρο. Εμείς, λοιπόν, δεν αποκλείουμε την Τουρκία από αυτή τη συνεργασία, ίσα-ίσα της λέμε έλα με βάση το Διεθνές Δίκαιο, αυτό που σου ανήκει, αλλά θα σεβαστείς το Διεθνές Δίκαιο. Η Τουρκία, λοιπόν, πρέπει να αποφασίσει, ή θα συνεργαστεί ή θα συνεχίσει να κρατάει μια στάση άρνησης και συνεχούς επαναδιατύπωσης σαν τον σκαντζόχοιρο, ότι δεν θα γίνει τίποτε χωρίς εμένα. Εντάξει, εδώ πρέπει να καταλάβει όμως, ότι δεν είναι ένα διμερές ζήτημα, είναι ένα ζήτημα που αφορά ένα νέο ενεργειακό χάρτη, αφορά και άλλες χώρες, αφορά τον διεθνή παράγοντα. Άρα, λοιπόν, το δικό μου ,αν θέλετε, μήνυμα – και αυτό θα μεταφέρω και στον Πρόεδρο Ερντογάν – το έχω ήδη μεταφέρει βεβαίως, αλλά θα έχω, φαντάζομαι την ευκαιρία να τον συναντήσω γιατί με έχει προσκαλέσει να μεταβώ στην Κωνσταντινούπολη.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Προχωράει η οργάνωση αυτής της συνάντησης;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Νομίζω ότι προχωράει. Είμαστε σε μια διαδικασία που θα δούμε το κατάλληλο timing για να πραγματοποιηθεί.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Δεν έχει κλειστεί η ημερομηνία;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν έχει κλειστεί ημερομηνία. Αλλά το μήνυμα είναι ότι η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα, η οποία απειλεί κανέναν, αλλά και δεν απειλείται από κανέναν. Η Ελλάδα σέβεται το Διεθνές Δίκαιο, να το σεβαστούν και αυτοί και να προχωρήσουμε έτσι όπως αρμόζει σε δυο γείτονες, στην επανέναρξη των διερευνητικών συνομιλιών για τη διαφορά της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο. Και βεβαίως, να προχωρήσουμε σε έναν ουσιαστικό διάλογο για να επιλυθούν τα όποια προβλήματα. Αλλά δεν θα απεμπολήσουμε κανένα κυριαρχικό μας δικαίωμα. Ανοιχτοί στο διάλογο, ανοιχτοί στη συνεργασία, είμαστε γείτονες, είτε θέλουμε, είτε δεν θέλουμε μαζί θα ζούμε, αλλά δεν θα απεμπολήσουμε κανένα δικαίωμα και πόσο δε μάλλον δε θα ανεχτούμε καμία απειλή σε ό,τι αφορά το δικαίωμά μας να αποφασίσουμε εμείς, πότε θα κάνουμε χρήση του κυριαρχικού μας δικαιώματος με βάση το Διεθνές Δίκαιο για την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης μας.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Κάτι για το οποίο μας απειλούν με πόλεμο.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν είναι καινούριο αυτό.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Καινούριο δεν είναι, αλλά επανήλθε και επανήλθε με αφορμή την πρόθεση, θυμάμαι τότε, από το υπουργείο Εξωτερικών και τον κύριο Κοτζιά ξεκίνησε , να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στην άλλη πλευρά των συνόρων μας, προς Αλβανία και Ιταλία, κάτι το οποίο φαίνεται ότι έχει παγώσει κύριε Πρόεδρε.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι, δεν έχει παγώσει τίποτε, κ. Σρόιτερ. Η εξωτερική πολιτική έχει συνέχεια και δεν κάνουμε κινήσεις στο πόδι. Αυτή η δουλειά, είναι μια δουλειά πολύ καλά επεξεργασμένη από ένα συμβούλιο επιστημονικό στο οποίο συμμετέχουν εξαίρετοι επιστήμονες. Είναι μια δουλειά χρόνων και ενδεχομένως να δημοσιοποιήθηκε με έναν λίγο άτσαλο τρόπο. Μου ζήτησε ο απερχόμενος υπουργός να αναφερθεί σε αυτό κατά τη διάρκεια των δηλώσεών μας στην παράδοση –παραλαβή. Έκρινα σκόπιμο να του δώσω την άδεια να το κάνει, διότι ήταν μια δουλειά στην οποία επένδυσε χρόνο, κόπο, τις γνώσεις του. Από κει και πέρα …

ΣΡΟΪΤΕΡ: Αφού το ξέρατε, γιατί ήταν άτσαλο;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Υπό την έννοια, ότι θα έπρεπε ενδεχομένως να είχαμε πρώτα ενημερώσει τα πολιτικά κόμματα, διότι, ξέρετε, στα μείζονος σημασίας εθνικά θέματα πρέπει η Ελλάδα να είναι μια γροθιά. Βεβαίως, διαφωνίες θα υπάρχουν. Εν πάση περιπτώσει, όσα επακολούθησαν με οδήγησαν στην απόφαση ότι θα έπρεπε – και αυτή την απόφαση πήρα- να αλλάξω λίγο την τακτική, όχι όμως τη στρατηγική. Θα προχωρήσω σε μια ουσιαστική ενημέρωση και συζήτηση με όλα τα κόμματα και δεν θα προχωρήσουμε με Προεδρικά Διατάγματα , αλλά μέσα από τη διαδικασία που προβλέπεται και από το Σύνταγμα -αν θέλετε- ότι όπου υπάρχει επέκταση κυριαρχικού δικαιώματος, η Βουλή πρέπει να ψηφίζει.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Θα έρθει μέσα από τη Βουλή, λοιπόν.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ναι, και τα κόμματα μετά το διάλογο θα δεσμευτούν πάνω σε αυτό. Και επαναλαμβάνω: Ασκούμε το κυριαρχικό αυτό δικαίωμα ξεκινώντας από το Ιόνιο, αλλά δεν απεμπολούμε το δικαίωμά μας να το ασκήσουμε σταδιακά και στον υπόλοιπο χώρο όπου έχουμε, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, το δικαίωμα αυτό.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Ως υπουργός Εξωτερικών και βεβαίως ως Πρωθυπουργός, έχετε τη χαρά να διανύετε την καλύτερη περίοδο – διορθώστε με αν κάνω λάθος- στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, εδώ και πάρα πολύ καιρό. Σας καταλογίζουν μια παράδοση στους Αμερικανούς. Μάλιστα, από το «έξω οι βάσεις των Αμερικανών», έχουμε φθάσει στο να προσκαλούμε τους Αμερικανούς, το έχει κάνει ο κύριος Καμμένος, να δημιουργήσουν και νέες βάσεις στη χώρα μας. Δεν ξέρω, αν αυτό ακούγεται λίγο παράδοξο για μια αριστερή κυβέρνηση.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν ισχύει όμως αυτό.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Το ακούσατε, όμως.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ναι, αλλά δεν ισχύει ότι επρόκειτο για νέες βάσεις. Δεν υπάρχουν νέες βάσεις και δεν έχουν ζητήσει και νέες βάσεις. Υπάρχει, όμως, πράγματι, μια συνεργασία, διότι, οι ΗΠΑ είναι ένας κρίσιμος εταίρος, μια κρίσιμη χώρα. Η Ελλάδα όμως προσέρχεται σε αυτή τη συνεργασία με μια διάθεση- αν θέλετε- αλληλοσεβασμού, αλλά και εταιρικής σχέσης. Δεν αναζητούμε προστάτες. Η Ελλάδα είναι και αυτή μια κρίσιμη χώρα, όχι βεβαίως όσο οι ΗΠΑ, αλλά είναι μια κρίσιμη χώρα. Στη γεωπολιτική σκακιέρα η Ελλάδα είναι σε ένα χώρο ιδιαίτερα κρίσιμο στο αντάμωμα τριών ηπείρων. Συνεπώς, το δόγμα που ακολουθούμε στην εξωτερική μας πολιτική, είναι ένα δόγμα πολυδιάστατης και ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής. Που σημαίνει, αναδεικνύουμε, παίρνουμε τα πλεονεκτήματα τα οποία μπορούμε να πάρουμε στο έπακρο από τη στρατηγική μας σχέση με τις ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, όμως, έχουμε ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας και με τη Ρωσία. Έχουμε με τον αραβικό κόσμο. Διαμορφώνουμε στρατηγικού χαρακτήρα συμμαχίες και συνεργασίες με τις κρίσιμες χώρες της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Είναι, λοιπόν, μια πολυδιάστατη και ενεργητική εξωτερική πολιτική, που στόχο έχει να πολλαπλασιάσει τα οφέλη αυτής της δεσπόζουσας γεωπολιτικής θέσης της χώρας.

ΣΡΟΪΤΕΡ: Κρατάω, ότι δεν υπάρχει θέμα νέων βάσεων, αυτή τη στιγμή, και ούτε έχει τεθεί από τους αμερικανούς, αν κατάλαβα σωστά αυτό που λέτε. Θα κλείσω τις ερωτήσεις που σας αφορούν και ως υπουργό Εξωτερικών. Με ένα θέμα το οποίο έχει κυριαρχήσει δέκα ημέρες τώρα στην επικαιρότητα και αναφέρομαι στην εκτέλεση του Κωνσταντίνου Κατσίφα από τους Αλβανούς αστυνομικούς. Το παράπονο της οικογένειας, κύριε Πρόεδρε, και το παράπονο και των ανθρώπων του χωριού αυτού είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση αντέδρασε πάρα πολύ ήπια σε όλη αυτή τη διαδικασία. Αντέδρασε πολύ ήπια, στο γεγονός ότι η σορός αυτού του ανθρώπου κρατήθηκε 10 ημέρες και δεν αποδίδετο στην οικογένεια, αλλά και στη δήλωση Ράμα ότι «γιατί τόση φασαρία, σκοτώθηκε ένας τρελός».

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κύριε Σρόιτερ, σήμερα είναι μία ημέρα πένθους και για την οικογένεια και για την ομογένεια. Δεν θέλω, λοιπόν, να μπω σε κάποιο ιδιαίτερο σχόλιο. Κατανοώ το πένθος της οικογένειας, κατανοώ τη χαροκαμένη μάνα που έχασε ένα νέο παιδί. Άρα, είναι θα έλεγα δικαιολογημένη και η πικρία και η οργή και ο θυμός. Δεν θέλω να μπω σε κανενός είδους αντιπαράθεση σε σχέση με αυτό. Το μόνο, όμως, που θέλω να σας διαβεβαιώσω είναι ότι η Ελλάδα έκανε τα ενδεδειγμένα, έκανε ό,τι έπρεπε να κάνει. Από την πρώτη ημέρα, από την πρώτη στιγμή, είχαμε την επικοινωνία του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών με τον υπουργό Εξωτερικών της Αλβανίας. Είχαμε την επικοινωνία του αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας με τον ομόλογό του. Ζητήσαμε την άμεση διαλεύκανση της υπόθεσης αυτής και βεβαίως ζητήσαμε να υπάρξει έλληνας αστυνομικός που θα βρεθεί εκεί για να συμμετάσχει στις διαδικασίες της πραγματογνωμοσύνης. Και, βεβαίως, η άλλη πλευρά μας υποσχέθηκε ότι οι εισαγγελικές αρχές θα μας δώσουν πλήρες πόρισμα για τα αίτια αυτής της πολύ δυσάρεστης εξέλιξης. Σε κάθε περίπτωση, όμως, εγώ θέλω να πω, με την ευκαιρία, ότι αυτό το πολύ δυσάρεστο συμβάν δεν θα πρέπει να μας οδηγήσει στο να αλλάξουμε στρατηγική από την προσπάθειά μας να έρθουμε πιο κοντά με τη γειτονική χώρα, επιλύοντας χρόνιες διαφορές. Αυτό το δυσάρεστο γεγονός μας έχει οδηγήσει στο να ξεχάσουμε, τι γινόταν την ημέρα εκείνη σε αυτό το χωριό. Σε αυτό το χωριό της εθνικής μας μειονότητας, στο χωριό Βουλιαράτες, την ημέρα εκείνη, την 28η Οκτωβρίου, είχαμε στο στρατιωτικό νεκροταφείο την ταφή των οστών και την τελετή με την παρουσία της Ελληνίδας υπουργού Πολιτισμού, των οστών των πεσόντων ηρώων μας στην Αλβανία. Και αυτό έγινε μετά από 70 τόσα χρόνια. Και αντιλαμβάνεστε, ότι αυτές είναι κάποιες εξελίξεις που έχουν μια αξία. Δεν πρέπει να τις ξεχνάμε. Δυσάρεστο το συμβάν. Αυτό μας έχει θλίψει όλους μας. Αλλά, από την άλλη πλευρά, να προχωρήσουμε σε βήματα. Γιατί να προχωρήσουμε σε βήματα; Γιατί πρέπει η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία να μπορέσει να αποκτήσει όλα τα δικαιώματα τα οποία με βάση το Διεθνές Δίκαιο δικαιούται. Άρα, λοιπόν, το επόμενο μεγάλο βήμα σε αυτές τις διαπραγματεύσεις είναι να αποδοθούν αυτά τα δικαιώματα. Θα συνεχίσουμε, λοιπόν, τον διάλογο. Στόχος μας, επίσης, είναι να καθοριστεί η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, Ελλάδας-Αλβανίας. Της Ελλάδας, δηλαδή, η διαχωριστική γραμμή. Και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, κατά την άποψή μου. Άρα, πέραν από την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια στο Ιόνιο, θα έχουμε και την ΑΟΖ με την Αλβανία. Είμαστε κοντά και πιστεύω ότι έχει ανοίξει ο δρόμος των διαπραγματεύσεων. Ήμουν πολύ κοντά, πριν αλλάξει η κυβέρνηση στην Ιταλία. Αλλά νομίζω ότι θα συνεχίσουμε. Θα πάω τη Δευτέρα στη Σικελία, θα δω τον Ιταλό Πρωθυπουργό. Και με την Ιταλία και με την Αίγυπτο. Δηλαδή, με δύο λόγια, θέλω να σας πω ότι εμείς έχουμε χαράξει μια στρατηγική για την επίλυση χρόνιων προβλημάτων στην εξωτερική μας πολιτική. Έχουμε αφήσει πίσω μας αυτή την κουλτούρα της αδράνειας «έλα μωρέ, άστα. Θα φέρουν πολιτικό κόστος όλα αυτά». Σπάμε αβγά. Αν δεν σπάσεις αβγά, δεν τρως ομελέτα. Έχεις και κόστος. Θα υπάρξουν και προβλήματα. Αλλά τον προσανατολισμό μας δεν θα τον χάσουμε.

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: Μια και λέμε σπάμε αυγά, θέλω να κλείσω με το θέμα το οποίο κυριαρχεί πολλές φορές στο κομμάτι της καθημερινότητας κύριε Πρόεδρε. Και μιλάω για την εγκληματικότητα. Θέλω να μου πείτε να είσθε ικανοποιημένος από τα αποτελέσματα που έχει φέρει η κυβέρνηση στο κομμάτι της εγκληματικότητας τα τελευταία χρόνια και θέλω και το σχόλιο σας για την κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά Πανεπιστήμια, από το γεγονός ότι έχουμε εικόνες με εμπόριο και χρήση ναρκωτικών μέσα στα Πανεπιστήμια, εικόνες με παραεμπόριο μέσα στα Πανεπιστήμια, λες και είναι εμπορικό κέντρο πολλές φορές, και βεβαίως αναρχικές οργανώσεις οι οποίες αποκτούν γραφεία, παραρτήματα μέσα στα Πανεπιστήμια και μάλιστα κάνουν και πάρτι, χωρίς να μπορεί να τους ενοχλήσει κανένας. Και έχουμε, για να κλείσουμε κύριε Πρόεδρε, και την έκκληση των Πρυτάνεων να μπει η Αστυνομία, να καθαρίσει αυτή την κατάσταση και κανείς δεν κάνει τίποτα.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κύριε Σρόιτερ, νομίζω, ότι το πρόβλημα της εγκληματικότητας δεν είναι καινούργιο. Και βεβαίως, ιδιαίτερα, την περίοδο της οικονομικής κρίσης υπήρξε μια αύξηση της εγκληματικότητας, ιδίως της μικροεγκληματικότητας. Τα στοιχεία που έχω εγώ από την ΕΛ.ΑΣ, τα επίσημα στοιχεία, και όταν έγινε η συζήτηση στην Βουλή, τα ανέγνωσα χωρίς να υπάρξει αμφισβήτηση, είναι ότι η βαριά εγκληματικότητα έχει μειωθεί στον τόπο την τελευταία τριετία. Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μας απασχολεί το πρόβλημα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να εγρηγορούμε, αλλά είχαμε μεγάλες επιτυχίες της Αστυνομίας σε πολύ δύσκολες υποθέσεις, είχαμε μείωση της βαριάς εγκληματικότητας. Εν τούτοις, δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι θα πρέπει ότι το ζήτημα αυτό να συνεχίσει να μας απασχολεί και να βρούμε τον τρόπο εκείνο-ήδη έχουμε κάνει πολλά,- κατηγορηθήκαμε βεβαίως, αλλά πήραμε εκατοντάδες αστυνομικούς από την φύλαξη πολιτικών προσώπων και άλλων, δημοσίως γνωστών προσώπων, και τους πήγαμε στην γειτονιά, γιατί εκεί πρέπει να είναι. Έχουμε πεζές περιπολίες, έχουμε εποχούμενες περιπολίες. Πρέπει να ενισχυθούν; Πρέπει να ενισχυθούν. Η ασφάλεια είναι λαϊκό δικαίωμα, δεν είναι κάτι το οποίο είναι ξένο με εμάς. Θέλουν να μας κατηγορήσουν ότι εμείς ανεχόμαστε…

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: … η ασφαλής εκπαίδευση δεν είναι δικαίωμα για τους φοιτητές, οι οποίοι βλέπουν όλα αυτά στα Πανεπιστήμια;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Έρχομαι τώρα και σε αυτό. Ξέρετε, αρκετά έχουμε δυσφημίσει τα Πανεπιστήμια μας, μην τα δυσφημούμε περισσότερο.

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: Ε νομίζω, δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια πάντως, κύριε Πρόεδρε, για να γίνει αυτό , η κατάσταση μιλάει από μόνη της πολλές φορές…

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: … ναι αλλά κοιτάξτε να δείτε όμως, όχι εγώ δεν θέλω, όπως υπάρχουν προβλήματα, τα οποία τα ζούμε όσοι διαμένουμε στον αστικό ιστό και μένουμε σε λαικές συνοικίες της πόλης –βεβαίως, εγώ μένω στην Κυψέλη, εκεί οι γείτονές μου λένε «ευτυχώς που είσαι εσύ εδώ», γιατί είμαι εγώ εκεί και υπάρχει αστυνομική φύλαξη- τα ξέρω όμως τα προβλήματα. Δεν μένω σε περιοχές όπου… Και στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, τα οποία βρίσκονται στο κέντρο της πόλης, γύρω από αυτά, υπάρχουν πράγματι σημαντικά προβλήματα.

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: Και μέσα σε αυτά.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μέσα σε αυτά. Ας μην μεγαλοποιούμε. Και όχι μεγαλύτερα από αυτά τα οποία υπήρχαν πάντα. Όπως, επίσης, ας μην δαιμονοποιούμε και την έννοια του ασύλου, διότι εκεί πάει η συζήτηση. Ο νόμος δίνει την δυνατότητα στις Πρυτανικές Αρχές, όταν το ζητήσουν, και στην ΕΛ.ΑΣ αυτεπαγγέλτως με την παρέμβαση του εισαγγελέα, όταν διαπράττεται έγκλημα κατά της ζωής, να μπαίνουν οι αστυνομικές δυνάμεις. Δεν υπάρχει άσυλο λοιπόν.

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: Το ζητούν οι Πρυτάνεις. Δεν γίνεται όμως…

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν ξέρω αν δεν γίνεται. Εγώ έχω την αίσθηση…

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: Ε, δεν έχετε δει καμία επέμβαση μέσα σε Πανεπιστήμιο.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι, μισό λεπτάκι. Δεν έχουμε επέμβαση σε Πανεπιστήμια, όταν δεν διαπράττεται έγκλημα κατά της ζωής. Όταν διαπράττεται έγκλημα κατά της ζωής, υπάρχουν επεμβάσεις πάρα πολλές φορές αστυνομικών δυνάμεων, που πηγαίνουν, προκειμένου να αντιμετωπίσουν το έγκλημα. Από εκεί και πέρα όμως θα έλεγα ότι θα ήταν καλύτερο η συζήτηση για την αναβάθμιση της παρεχόμενης γνώσης και της ποιότητας των ελληνικών δημοσίων εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, να μην εστιάζεται στο ζήτημα αυτό, διότι, πολύ φοβάμαι ότι ορισμένοι, ακριβώς επειδή έχουν μία εμμονή ιδεοληπτική απέναντι σε οτιδήποτε είναι δημόσιο, θέλουν να δυσφημήσουν τα δημόσια Πανεπιστήμια, ακριβώς διότι έχουν στόχο και σχέδιο, κάποια στιγμή να δημιουργήσουν ιδιωτικά στα οποία θα μορφώνονται, θα αποκτούν μόρφωση και πρόσβαση στην γνώση, τα παιδιά του ελληνικού λαού, με βάση την οικονομική τους δυνατότητα. Λοιπόν, εγώ αυτό καταλαβαίνω, κύριε Σρόϊτερ. Από εκεί και πέρα, επαναλαμβάνω, δεν θέλω να υπερασπιστώ το επιχείρημα ότι δεν υπάρχει εγκληματικότητα. Βεβαίως, και υπάρχει και πρέπει όλοι να συνεργαστούμε και να στηρίξουμε την ΕΛ.ΑΣ για να την αντιμετωπίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: Θέλω να σας ευχαριστήσω πολύ για την παρουσία σας εδώ στο δελτίο. Νομίζω ότι ήταν μία ευχάριστη συζήτηση. Καμία σχέση με τον Τραμπ και τους υπόλοιπους, πράγματι και να ευχηθώ να τα ξαναπούμε σύντομα.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Και εγώ σας ευχαριστώ, κύριε Σρόϊτερ. Νομίζω, ότι μου δώσατε την ευκαιρία να εξηγήσω ορισμένα πράγματα, που για όσους μας παρακολούθησαν, πιστεύω ότι ήταν χρήσιμα.

ΣΤΡΟΪΤΕΡ: Σας ευχαριστώ και πάλι.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Να είστε καλά.