Όλα αυτά τα 'χουμε ξαναδεί και θα τα ξαναδούμε στο μέλλον από τους ομοϊδεάτες του
Αν υπήρχε ένας Μακιαβέλι στην εποχή μας, η στάση του Ραχόι, απέναντι στο ζήτημα του Καταλανικού, δημοψηφίσματος θα ήταν κεφάλαιο στο βιβλίο του, με τίτλο "Πώς να τα κάνεις όλα λάθος και να κινδυνεύεις από το πουθενά να χάσεις την εξουσία".
Αρχικά λυσσά και πιέζει ώστε να βγει αντισυνταγματικό ένα δημοψήφισμα, το οποίο, κατά πάσα πιθανότητα, σε συνθήκες ομαλότητας, θα έβγαζε αποτέλεσμα κατά της απόσχισης.
Στην συνέχεια, αρχίζει να κατάσχει υλικό και να μπουζουριάζει όσους επιθυμούσαν την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, δίνοντας πάτημα στους διοργανωτές, ώστε να αναζητήσουν εναλλακτικούς (δηλαδή μη αξιόπιστους) τρόπους διοργάνωσης του.
Στέλνει χιλιάδες αστυνομικούς στην Καταλονία, στέλνοντας ουσιαστικά το μήνυμα "η ελευθερία σας τελειώνει εκεί που αποφασίζει το κράτος".Σε μια περιοχή όπου σημαντικό τμήμα του πληθυσμού θέλει να αυτονομηθεί από αυτό το -αυταρχικό γι αυτούς- κράτος.
Η αστυνομία του Ραχόι είτε επειδή έχει εντολές είτε επειδή μόνο αυτό ξέρει να κάνειμ χτυπά αδιακρίτως νέους, γέρους, παιδιά, ανθρώπους με κινητικά προβλήματα. Και όλα αυτά σε ανθρώπους που απλά επιθυμούν να ψηφίσουν.
Η Ευρώπη παγώνει μπροστά σε αυτές τις εικόνες τυφλής βίας.Ο Ραχόι ανήκει στο Λαϊκό Κόμμα, αλλά ούτε ένας δεν βγαίνει να τον υπερασπιστεί δημόσια τις πρώτες ώρες.Πολλοί είναι οι υπόλοιποι δεξιοί, τόσο μαλάκες ώστε να τους ταυτίσει ο κόσμος μαζί του, δεν είναι.
Το αποτέλεσμα βγάζει ποσοστό 90% υπέρ της αυτονόμησης αλλά κανείς δεν μπορεί να ελέγξει αν είναι αληθινό, μιας και ο Ραχόι φρόντισε ώστε να μην υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες διεξαγωγής.Η σχετικά μικρή συμμετοχή αποδίδεται επίσης στο κλίμα τρομοκρατίας που είχε δημιουργήσει.
Οι κεντρώοι (για την αριστερά δεν το συζητάμε) βρίσκουν το πάτημα που έψαχναν ώστε να τον αμφισβητήσουν μιας και η υποτιθέμενη σταθερότητα της Ισπανίας δεν έπρεπε να διαταραχθεί με νέες εκλογές.Τώρα, με την κόντρα Μαδρίτης -Βαρκελώνης να θυμίζει συνθήκες εμφυλίου, πάει περίπατο το επιχείρημα της σταθερότητας.
Μετά απ όλα αυτά, το πιθανότερο είναι πως ο Ραχόι τελείωσε. Πληρώνοντας την αλαζονεία του αφενός και βασίζοντας την δύναμή του στην καταστολή αφετέρου. Αλλά όλα αυτά τα 'χουμε ξαναδεί και θα τα ξαναδούμε στο μέλλον από τους ομοϊδεάτες του.
γράφει ο Στέφανος Σπηλιόπουλος, φίλος στο fb
Αν υπήρχε ένας Μακιαβέλι στην εποχή μας, η στάση του Ραχόι, απέναντι στο ζήτημα του Καταλανικού, δημοψηφίσματος θα ήταν κεφάλαιο στο βιβλίο του, με τίτλο "Πώς να τα κάνεις όλα λάθος και να κινδυνεύεις από το πουθενά να χάσεις την εξουσία".
Αρχικά λυσσά και πιέζει ώστε να βγει αντισυνταγματικό ένα δημοψήφισμα, το οποίο, κατά πάσα πιθανότητα, σε συνθήκες ομαλότητας, θα έβγαζε αποτέλεσμα κατά της απόσχισης.
Στην συνέχεια, αρχίζει να κατάσχει υλικό και να μπουζουριάζει όσους επιθυμούσαν την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, δίνοντας πάτημα στους διοργανωτές, ώστε να αναζητήσουν εναλλακτικούς (δηλαδή μη αξιόπιστους) τρόπους διοργάνωσης του.
Στέλνει χιλιάδες αστυνομικούς στην Καταλονία, στέλνοντας ουσιαστικά το μήνυμα "η ελευθερία σας τελειώνει εκεί που αποφασίζει το κράτος".Σε μια περιοχή όπου σημαντικό τμήμα του πληθυσμού θέλει να αυτονομηθεί από αυτό το -αυταρχικό γι αυτούς- κράτος.
Η αστυνομία του Ραχόι είτε επειδή έχει εντολές είτε επειδή μόνο αυτό ξέρει να κάνειμ χτυπά αδιακρίτως νέους, γέρους, παιδιά, ανθρώπους με κινητικά προβλήματα. Και όλα αυτά σε ανθρώπους που απλά επιθυμούν να ψηφίσουν.
Η Ευρώπη παγώνει μπροστά σε αυτές τις εικόνες τυφλής βίας.Ο Ραχόι ανήκει στο Λαϊκό Κόμμα, αλλά ούτε ένας δεν βγαίνει να τον υπερασπιστεί δημόσια τις πρώτες ώρες.Πολλοί είναι οι υπόλοιποι δεξιοί, τόσο μαλάκες ώστε να τους ταυτίσει ο κόσμος μαζί του, δεν είναι.
Το αποτέλεσμα βγάζει ποσοστό 90% υπέρ της αυτονόμησης αλλά κανείς δεν μπορεί να ελέγξει αν είναι αληθινό, μιας και ο Ραχόι φρόντισε ώστε να μην υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες διεξαγωγής.Η σχετικά μικρή συμμετοχή αποδίδεται επίσης στο κλίμα τρομοκρατίας που είχε δημιουργήσει.
Οι κεντρώοι (για την αριστερά δεν το συζητάμε) βρίσκουν το πάτημα που έψαχναν ώστε να τον αμφισβητήσουν μιας και η υποτιθέμενη σταθερότητα της Ισπανίας δεν έπρεπε να διαταραχθεί με νέες εκλογές.Τώρα, με την κόντρα Μαδρίτης -Βαρκελώνης να θυμίζει συνθήκες εμφυλίου, πάει περίπατο το επιχείρημα της σταθερότητας.
Μετά απ όλα αυτά, το πιθανότερο είναι πως ο Ραχόι τελείωσε. Πληρώνοντας την αλαζονεία του αφενός και βασίζοντας την δύναμή του στην καταστολή αφετέρου. Αλλά όλα αυτά τα 'χουμε ξαναδεί και θα τα ξαναδούμε στο μέλλον από τους ομοϊδεάτες του.
γράφει ο Στέφανος Σπηλιόπουλος, φίλος στο fb
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.