18 Απρ 2017

Οι αόρατοι νεκροί της Συρίας

Γιατί κλαις, φωτογράφε;


Ο Σύρος φωτογράφος έχει πέσει στα γόνατα και κλαίει, έχοντας μόλις ζήσει τη φρίκη μιας (ακόμη) πολύνεκρης επίθεσης, έξω από το Χαλέπι, έχοντας κουβαλήσει θύματα στα χέρια. Και μετά καταρρέει.

   Εκτός από τους άστεγους, τους άνεργους και γενικά τους «αόρατους» εν ζωή, φαίνεται ότι υπάρχουν και οι «αόρατοι» νεκροί!
   Μιλώ για τους 126 νεκρούς από τη βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας εναντίον λεωφορείων που μετέφεραν εκτοπισμένους έξω από το Χαλέπι. Μεταξύ των θυμάτων είναι και τουλάχιστον 68 παιδιά.


   Γιατί, άραγε, αυτά τα παιδιά δεν αντιμετωπίζονται με την ίδια ευαισθησία, όπως εκείνα, τα ομοίως δύσμοιρα, που χάθηκαν από τα χημικά; Είναι ίσως γιατί τα πρώτα δεν «βοηθούν» την προπαγάνδα των δυτικών και όποιων άλλων έχουν συμφέροντα στην μετα-Άσαντ Συρία.
   Γιατί τα λεωφορεία αυτά ήταν γεμάτα με κατοίκους φιλοκυβερνητικών, πολιορκημένων χωριών, οι οποίοι επρόκειτο να μεταφερθούν σε άλλες περιοχές, στο πλαίσιο μιας συμφωνίας της Δαμασκού με τους αντάρτες για την απομάκρυνση των αμάχων.
   Γι’ αυτό λέμε ότι τα παιδιά δολοφονούνται δύο φορές, μία στην πραγματικότητα και μία δεύτερη από την προπαγάνδα. Αλλά η εξαφάνιση από τα μίντια της είδησης του μακελειού, αυτοί οι «αόρατοι νεκροί», που έτυχε να βρεθούν στη «λάθος», αντιδυτική πλευρά, συγκλονίζουν.
   Και «Ο απολογισμός...

η συνέχεια στο aRTInews

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.