Θεσμικός ρατσισμός που καταδίκαζε όποιο άτομο με αναπηρία επιθυμούσε να σπουδάσει και να αναγνωριστεί ως ηθοποιός
Στις 9 Φεβρουαρίου, σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, αποφασίστηκε πως «αίρεται ο αποκλεισμός των ΑμεΑ από τις εισαγωγικές εξετάσεις στις ανώτερες δραματικές σχολές, καθώς καταργείται σχετική αναχρονιστική διάταξη του ΠΔ 370/1983»
Σε συνέντευξή του στο LEFT.gr (27/6/2016), ενόψει της παράστασης «Πέρσες» από την ομάδα Θε.αμ.α (Θέατρο Ατόμων με Αναπηρία), ο Βασίλης Οικονόμου δημιουργός του Θεάτρου Ατόμων με Αναπηρία, μας είχε τονίσει τον θεσμικό ρατσισμό που υφίσταντο οι ηθοποιοί με αναπηρία: Ο ρατσιστικός νόμος 370 ουσιαστικά καταδίκαζε όποιον επιθυμούσε να σπουδάσει και να αναγνωριστεί ως ηθοποιός. Δεν του επέτρεπε την εισαγωγή σε δραματική σχολή. Ακόμη και αν παρακολουθούσε μαθήματα, δεν μπορούσε στη συνέχεια να δώσει για τις τελικές εξετάσεις του υπουργείου, συνεπώς μετατρεπόταν σε απλό παρατηρητή των μαθημάτων.
Όπως δήλωσε πρόσφατα ο Β. Οικονόμου στο Documento, ο ίδιος ήταν «το μοναδικό άτομο που πέρασε αυτές τις εξετάσεις κατ’ εξαίρεση»: «Δεν γνώριζα για την ύπαρξη του διατάγματος. Αποφάσισα να δώσω τις εξετάσεις του υπουργείου το 2003 και η προεδρεύουσα της επιτροπής ήταν η κ. Αννα Φόνσου, η οποία με άφησε να δώσω. Κατάλαβα ότι κάτι συνέβαινε στην επιτροπή, ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Στο τέλος της εξέτασης μου είπαν “περνάτε κατ’ εξαίρεση”» λέει. «Στο εξωτερικό, όπου έχω διδάξει, αναγνωρίζομαι ως επαγγελματίας ηθοποιός. Εκεί υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία για το πώς εκπαιδεύεται ένας ηθοποιός με αναπηρία. Ποτέ ως εξειδικευμένο σύνολο. Πάντα υπάρχει η συμπεριληπτική προσέγγιση», τονίζει.
Επιτέλους, στις 9/2/2017, ήρθε η κατάργηση του όρου της «αρτιμέλειας» από το προεδρικό αυτό διάταγμα 370/83! Σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, αναφέρεται πως «αίρεται ο αποκλεισμός των ΑμεΑ από τις εισαγωγικές εξετάσεις στις ανώτερες δραματικές σχολές, καθώς καταργείται σχετική αναχρονιστική διάταξη του ΠΔ 370/1983».
«Μετά από πολλά χρόνια με αγώνες οι συνεχείς διεκδικήσεις της Κίνησης Καλλιτεχνών με Αναπηρία έφεραν αποτέλεσμα», αναφέρει η Κίνηση η οποία, όπως διαβάζουμε στη σελίδα της στο fb, μας καλεί όλους να το γιορτάσουμε την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017, στις 21:00 στο θέατρο Faust, παρακολουθώντας την παράσταση «Lebensraum», αλλά και τη συζήτηση που θα ακολουθήσει με θέμα την «επόμενη μέρα». «Το ερώτημα που τίθεται πλέον αφορά την επόμενη μέρα. Πώς διασφαλίζεται ότι οι δραματικές σχολές θα είναι προσβάσιμες στους ανάπηρους σπουδαστές, τόσο σε επίπεδο δομημένου περιβάλλοντος, όσο και ως προς το περιεχόμενο των μαθημάτων;», αναφέρει η Κίνηση στην ανάρτησή της.
Για τη συγκεκριμένη παράσταση («Lebensraum») είχαν μιλήσει στο LEFT.gr oι ηθοποιοί Πάνος Ζουρνατζίδης (μέλος της ομάδας Θε.Α.με.Α) και Σήφης Πολυζωίδης:
«Η Ελλάδα σε κάνει να ντρέπεσαι που είσαι ανάπηρος» έλεγε σε παλαιότερη συνέντευξή του στο Αθηνόραμα ο Π. Ζουρνατζίδης, επισημαίνοντας τότε τα εξής: «Το πρόβλημα είναι θεσμικό. Ζούμε σε μια χώρα με θεσμούς αρτηριοσκληρωτικούς. Κι όμως, η αναπηρία, δυστυχώς, είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στον καθένα. Το έζησα: η δική μου δεν είναι εκ γενετής, είναι επίκτητη. Η αναπηρία μπορεί να συμβεί ακόμη και σ’ εκείνον που θεσμοθετεί αυτούς τους νόμους! Βρισκόμαστε σε μια εποχή που πρέπει επιτέλους να αλλάξει το θεσμοθετημένο της αναπηρίας: ο ανάπηρος δεν επιτρέπεται να ζει πλέον κλεισμένος στο σπίτι του και βάσει των επιδομάτων που του δίνονται από το κράτος ως μια πράξη ελεημοσύνης».
«Υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς… Η υποκριτική δεν είναι πια απλά ανεβαίνω πάνω, φωνάζω, λέω δυνατά και καθαρά τα λόγια μου και προσποιούμαι συναισθήματα. Είναι κάτι πολύ πιο βαθύ. Από την εποχή του Στανισλάφσκι και μετά έχει αλλάξει. Είναι πολύ πιο εσωτερικό το θέμα» λέει στο Documento η σκηνοθέτης Πηγή Δημητρακοπούλου, η οποία για πρώτη φορά σκηνοθετεί έναν ηθοποιό με αναπηρία, τον Πάνο Ζουρνατζίδη, στη συγκεκριμένη παράσταση.
Επιμέλεια: Τάσος Γιαννόπουλος
Στις 9 Φεβρουαρίου, σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, αποφασίστηκε πως «αίρεται ο αποκλεισμός των ΑμεΑ από τις εισαγωγικές εξετάσεις στις ανώτερες δραματικές σχολές, καθώς καταργείται σχετική αναχρονιστική διάταξη του ΠΔ 370/1983»
 |
| (η φωτογραφία από διαμαρτυρία το 2016) |
Όπως δήλωσε πρόσφατα ο Β. Οικονόμου στο Documento, ο ίδιος ήταν «το μοναδικό άτομο που πέρασε αυτές τις εξετάσεις κατ’ εξαίρεση»: «Δεν γνώριζα για την ύπαρξη του διατάγματος. Αποφάσισα να δώσω τις εξετάσεις του υπουργείου το 2003 και η προεδρεύουσα της επιτροπής ήταν η κ. Αννα Φόνσου, η οποία με άφησε να δώσω. Κατάλαβα ότι κάτι συνέβαινε στην επιτροπή, ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Στο τέλος της εξέτασης μου είπαν “περνάτε κατ’ εξαίρεση”» λέει. «Στο εξωτερικό, όπου έχω διδάξει, αναγνωρίζομαι ως επαγγελματίας ηθοποιός. Εκεί υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία για το πώς εκπαιδεύεται ένας ηθοποιός με αναπηρία. Ποτέ ως εξειδικευμένο σύνολο. Πάντα υπάρχει η συμπεριληπτική προσέγγιση», τονίζει.
Επιτέλους, στις 9/2/2017, ήρθε η κατάργηση του όρου της «αρτιμέλειας» από το προεδρικό αυτό διάταγμα 370/83! Σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, αναφέρεται πως «αίρεται ο αποκλεισμός των ΑμεΑ από τις εισαγωγικές εξετάσεις στις ανώτερες δραματικές σχολές, καθώς καταργείται σχετική αναχρονιστική διάταξη του ΠΔ 370/1983».
«Μετά από πολλά χρόνια με αγώνες οι συνεχείς διεκδικήσεις της Κίνησης Καλλιτεχνών με Αναπηρία έφεραν αποτέλεσμα», αναφέρει η Κίνηση η οποία, όπως διαβάζουμε στη σελίδα της στο fb, μας καλεί όλους να το γιορτάσουμε την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017, στις 21:00 στο θέατρο Faust, παρακολουθώντας την παράσταση «Lebensraum», αλλά και τη συζήτηση που θα ακολουθήσει με θέμα την «επόμενη μέρα». «Το ερώτημα που τίθεται πλέον αφορά την επόμενη μέρα. Πώς διασφαλίζεται ότι οι δραματικές σχολές θα είναι προσβάσιμες στους ανάπηρους σπουδαστές, τόσο σε επίπεδο δομημένου περιβάλλοντος, όσο και ως προς το περιεχόμενο των μαθημάτων;», αναφέρει η Κίνηση στην ανάρτησή της.
Για τη συγκεκριμένη παράσταση («Lebensraum») είχαν μιλήσει στο LEFT.gr oι ηθοποιοί Πάνος Ζουρνατζίδης (μέλος της ομάδας Θε.Α.με.Α) και Σήφης Πολυζωίδης:
«Η Ελλάδα σε κάνει να ντρέπεσαι που είσαι ανάπηρος» έλεγε σε παλαιότερη συνέντευξή του στο Αθηνόραμα ο Π. Ζουρνατζίδης, επισημαίνοντας τότε τα εξής: «Το πρόβλημα είναι θεσμικό. Ζούμε σε μια χώρα με θεσμούς αρτηριοσκληρωτικούς. Κι όμως, η αναπηρία, δυστυχώς, είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στον καθένα. Το έζησα: η δική μου δεν είναι εκ γενετής, είναι επίκτητη. Η αναπηρία μπορεί να συμβεί ακόμη και σ’ εκείνον που θεσμοθετεί αυτούς τους νόμους! Βρισκόμαστε σε μια εποχή που πρέπει επιτέλους να αλλάξει το θεσμοθετημένο της αναπηρίας: ο ανάπηρος δεν επιτρέπεται να ζει πλέον κλεισμένος στο σπίτι του και βάσει των επιδομάτων που του δίνονται από το κράτος ως μια πράξη ελεημοσύνης».
«Υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς… Η υποκριτική δεν είναι πια απλά ανεβαίνω πάνω, φωνάζω, λέω δυνατά και καθαρά τα λόγια μου και προσποιούμαι συναισθήματα. Είναι κάτι πολύ πιο βαθύ. Από την εποχή του Στανισλάφσκι και μετά έχει αλλάξει. Είναι πολύ πιο εσωτερικό το θέμα» λέει στο Documento η σκηνοθέτης Πηγή Δημητρακοπούλου, η οποία για πρώτη φορά σκηνοθετεί έναν ηθοποιό με αναπηρία, τον Πάνο Ζουρνατζίδη, στη συγκεκριμένη παράσταση.
Επιμέλεια: Τάσος Γιαννόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.