Στην εποχή του Homo festivus...
Δεν θυμάμαι αν μασκαρεύτηκα ποτέ, αν έπαιξα ποτέ το παιγνίδι της αντιστροφής, εκεί όπου οι «κάτω» γίνονται ίσοι με τους «πάνω», έστω για μια στιγμή.
Τώρα που θυμάμαι, συνήθως έπαιζα αυτό το παιγνίδι στα έσχατα όρια της «πολιτικής ουτοπίας» και μιας άνευ προηγουμένου εγκεφαλικότητας.
Όλα στο κεφάλι. Ένα «γαϊτανάκι» από αλήθειες, ζωτικά ψεύδη, αυταπάτες, παραπλανήσεις σ’ έναν ελάχιστο, σκοτεινό χώρο. Ένα ατέλειωτο κυνήγι διανοητικών λύσεων, ένα παντοτινό «κυνήγι του θησαυρού», χωρίς να πάω, ακίνητος, χωρίς πραγματικό ταξίδι, χωρίς άγγιγμα, έτσι που κάποτε η φανταστική ζωή να συγχέεται με την πραγματική, στα όρια της τρέλας και του χαμού. Όλα στο κόκκινο και τα εγκεφαλικά κύτταρα να κοχλάζουν, προσπαθώντας να...
η συνέχεια του άρθρου του Γιώργου Χ. Παπασωτηρίου στο aRTInews
Τώρα που θυμάμαι, συνήθως έπαιζα αυτό το παιγνίδι στα έσχατα όρια της «πολιτικής ουτοπίας» και μιας άνευ προηγουμένου εγκεφαλικότητας.
Όλα στο κεφάλι. Ένα «γαϊτανάκι» από αλήθειες, ζωτικά ψεύδη, αυταπάτες, παραπλανήσεις σ’ έναν ελάχιστο, σκοτεινό χώρο. Ένα ατέλειωτο κυνήγι διανοητικών λύσεων, ένα παντοτινό «κυνήγι του θησαυρού», χωρίς να πάω, ακίνητος, χωρίς πραγματικό ταξίδι, χωρίς άγγιγμα, έτσι που κάποτε η φανταστική ζωή να συγχέεται με την πραγματική, στα όρια της τρέλας και του χαμού. Όλα στο κόκκινο και τα εγκεφαλικά κύτταρα να κοχλάζουν, προσπαθώντας να...
η συνέχεια του άρθρου του Γιώργου Χ. Παπασωτηρίου στο aRTInews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.